سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال

سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال

در سایت صندوق اندوخته پایدارسپهر، امکان صدور اتوماتیک واحدهای سرمایه گذاری جدیدازمحل سود ماهیانه برای سرمایه گذاران فراهم است.
به گزارش روابط عمومی شرکت تامین سرمایه سپهر، به دنبال پیگیری جمعی از سرمایه گذاران گرامی صندوق اندوخته پایدار سپهر، به اطلاع می رساند امکان صدور اتوماتیک واحدهای سرمایه گذاری جدید از محل سود ماهیانه در سایت صندوق اندوخته پایدار سپهر فراهم است. سرمایه گذاران گرامی در صورت تمایل می توانند، با مراجعه به سایت صندوق اندوخته پایدار سپهر به و فعالسازی گزینه " مجوز صدور از محل تقسیم سود" نسبت به خرید یا صدور واحدهای سرمایه گذاری جدید صندوق اندوخته پایدار سپهر از محل تمام یا بخشی از سود ماهیانه خود به صورت اتوماتیک اقدام کنند. این امکان می تواند بنا به درخواست سرمایه گذاران گرامی در ماههای مختلف، فعال و یا غیرفعال گردد.

به منظور مشاهده نحوه ی فعالسازی این سرویس در سایت صندوق سرمایه گذاری اندوخته پایدار سپهر، به این لینک مراجعه فرمایید.

ارزش‌گذاری

ارزگذاری فرآیندی است که در آن ارزش جاری یک دارایی یا شرکت بر اساس مقایسه آن دارایی با دارایهای مشابه یا بر اساس ارزش فعلی متغیرهایی که بازده آتی دارایی به آن بستگی دارد تعیین مگردد. مفهوم ارزش و ارزگذاری از جمله مفاهیمی است که به کلیه فعالیهای مالی اعم از تأمین مالی، سرمایگذاری و مدیریت پرتفوی، امور مالی شرکها و تجدید ساختار مالی آها گره خورده و هر یک از این فعالیها به نوعی در بخشی از فرآیند فعالیت عملیاتی خود نیازمند ارزگذاری هستند. ارزگذاری اصولی و صحیح دارایها، نقش عمدای در تخصیص بهینه سرمایه ایفا مکند. در ارزگذاری تلاش مگردد با یکپارچه کردن مفاهیم و مدهای متنوع، ازجمله جریان نقدی تنزیل شده، تحلیل صورهای مالی، محاسبه نسبهای مالی، هزینه متوسط موزون سرمایه، قیمگذاری دارایهای سرمایای و سپر مالیاتی، به یک نتیجه واحد و دقیق، یعنی اندازگیری و مدیریت ارزدارایی مالی دست یافت؛ زیرا ارزگذاری مبنای کلیه تصمیمات سرمایگذاری در بازار سرمایه است.دلایل ارزگذاریمؤسسات اقتصادی به دلایل متفاوتی ممکن است نیازمند استفاده از خدمات ارزگذاری باشند، اهم این موارد به شرح زیر مباشد.ارزگذارى شرکهایى که قصد ورود به بورس یا فرابورس را دارند،ارزگذارى سهام شرکهاى بورسى جهت خرید و فروهاى بلوکىارزگذارى طرها و ایدها جهت سرمایگذارىارزگذارى جهت ادغام، تملیک و خرید اهرمى دارایىارزگذارى انواع دارایهاى فکرى و نامشهود شامل حق اختراع و علامت تجارىارزگذارى جهت تعیین قیمت پایه در مزایده عمومىتعیین ارزش جهت امور قضایى و پرداخت غرامتارزگذارى براى پرداخت مالیاتارزگذارى اوراق بهادار جهت مدیریت سبد دارایىارزگذاری برای توثیق سهامروهای ارزگذاریرویکرد درآمدی: ارزش شرکت با استفاده از خالص جریان وجوه نقد آتی و تنزیل آها به ارزش فعلی محاسبه م&شود.رویکرد بازار: ارزش شرکت با استفاده از مقایسه با دیگر شرکهاى مشابه در بازار تخمین زده مشود.رویکرد دارایی: ارزش شرکت با استفاده از هزینه جایگزینى دارایى منهاى میزان استهلاك فیزیکى و اقتصادى آها به دست مآید.رویکرد اختیار خرید: ارزش واقعى یک شرکت علاوه بر روهاى معمول ارزشگذارى به دلیل وجود اختیارها داراى ارزش مازاد مباشد.سوابق ارزگذاری تامین سرمایه سپهر

بازار سرمایه

تأمین مالی از بازار سرمایه یکی از روهای تأمین مالی و اصلاح ساختار مالی در شرک&ها، افزایش سرمایه مباشد. افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید متواند با منابع سهامداران موجود انجام شود و یا با افزودن شرکای جدید به مجموعه سهامداری و سلب حق تقدم از سهامداران فعلی صورت پذیرد. در این فرآیند، سهامداران شرکت با جذب منابع مالی جدید و یا جلوگیری از خروج منابع فعلی، از مزاياي حاصل از اجرای طرهای پربازده منتفع مشوند. هچنين افزايش سرمايه باعث بهبود ساختار مالی و افزايش ظرفيت استقراض شركت می شود.منابع افزایش سرمایهمنابع افزایش سرمایه از محrlmهای مختلفی م‏تواند تأمین شود ازجمله موارد زیر:• آورده نقدی سهامداران• مطالبات و آورده نقدی سهامداران• سود انباشته• اندوخته طرح و توسعه• سایر اندوختها• مازاد تجدید ارزیابی دارایها.مراحل انجام افزایش سرمایهشرکهای سهامی عام با استفاده از خدمات مشاور عرضه با طی مراحل زیر متوانند مجوز افزایش سرمایه از سازمان بورس و اوراق بهادار را دریافت نمایند.• انعقاد قرارداد مشاور عرضه،• تهیه گزارش توجیهی افزایش سرمایه،• اخذ نظر حسابرس و بازرس قانونی شرکت در خصوص گزارش توجیهی،• تهیه بیانیه ثبت افزایش سرمایه،• اخذ مجوز افزایش سرمایه از سازمان بورس و اوراق بهادار،• تشکیل مجمع عمومی فوالعاده و تصویب افزایش سرمایه،• پذیرنویسی سهام ناشی از افزایش سرمایه (در صورت افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حاشده سهامداران)• ثبت افزایش سرمایه نزد مرجع ثبت شرکها.شرکهای تامین سرمایه با قبولی سمت مشاور و برپایه دانش و تخصص و تجره موجود، کلیه خدمات فوق را برای مشتریان انجام مدهند.تجارب تامین سرمایه سپهر در افزایش سرمایه شرکها:

صندوق های سرمایه گذاری

در جامعه پر مشغله امروزی، کسب بازدهی بیشتر برای سرمایگذاران نیازمند زمان، دانش، آگاهی و شناخت لازم از بازارهای مالی است. امروزه سرمایگذاران در کشورهای مختلف به منظور سرمایگذاری وجوه مازاد خود، گزینهای متعددی چون سرمایگذاری در بانها، خرید بیمه نامهای عمر و سرمایگذاری در بازار سرمایه را در اختیار دارند. از میان این گزینها، سرمایگذاری در بازار سرمایه از تنوع زیادی برخوردار است.به عنوان مثال، سرمایگذاران حرفای بازار سرمایه، وجوه مازاد خود را عمدتاً به طور مستقیم در پرتفویی از سهام شرکها سرمایگذاری مکنند. بخشی از سرمایگذاران ترجیح مدهند تا از طریق شرکهای مشاوره سرمایگذاری پرتفویی از دارایهای مالی از قبیل سهام و اوراق بدهی را خریداری نمایند و برخی از طریق شرکهای سبدگردانی به تشکیل پرتفوی اختصاصی اقدام مکنند. گروه دیگری از سرمایگذاران خرد یا نهادی که تمایل به پذیرش ریسک زیاد در بازار سرمایه ندارند و یا سرمایه آها برای تشکیل سبد اختصاصی مقرون به صرفه نیست، از طریق الگوهای تأمین مالی جمعی و به طور مشخص صندوق های سرمایگذاری اقدام به سرمایگذاری مکنند.در حال حاضر در بازار سرمایه ایران، انواع صندوهای سرمایگذاری وجود دارد که سرمایگذاران متوانند با توجه به میزان بازدهی و سطح ریسپذیری و همچنین اهداف خود از سرمایگذاری در صندوهای یادشده سرمایگذاری نمایندبه طور خلاصه یک صندوق سرمایگذاری مجموعای از سهام، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار است. در واقع متوان آن را به صورت شرکتی در نظر گرفت که در آن افراد مختلف پوهای خود را روی هم مگذارند و در سبدی از اوراق بهادار سرمایگذاری مکننددر حال حاضر تأمین سرمایه سپهر مدیریت 6 صندوق سرمایگذاری را عهده دار مباشد.صندوق همیان سپهرصندوق سرمایه گذاری اختصاصیبازارگردانی سپهر بازار سرمایهصندوق سپهرآتیصندوق سپهر اوبازارصندوق پارند پایدار سپهرصندوق اندوخته پایدار سپهرچرا در صندوها سرمایگذاری مکنیممزایای سرمایگذاری در صندوهای سرمایگذاریسرمایگذاری در صندوهای سرمایگذاری نسبت به سرمایگذاری مستقیم و انفرادی از مزایای زیر برخوردار است:مدیریت حرفای دارایها :یکی از مزایای صندوهای سرمایگذاری مدیریت حرفای دارایی هاست. از آنجا که سرمایگذاران معمولاً زمان و یا تخصص کافی برای سرمایگذاری به صورت انفرادی ندارند، در این صندوها سرمایگذاری مکنند. در واقع صندوهای سرمایگذاری با بکارگیری نیروهای متخصص سعی مکنند تا حداکثر بازدهی متناسب با ریسک را برای سرمایگذاران خود محقق سازند.از این رو صندوهای سرمایگذاری یکی از ابزارهای مفید برای سرمایگذاران خُرد به شمار می روند تا بتوانند از توانایها و مهارهای افراد حرفای برای سرمایگذاری و نظارت بر دارایهایشان استفاده کنندکاهش ریسک سرمایگذارها : افراد با سرمایگذاری در صندوهای سرمایگذاری، ريسك سرمايگذاری خود را کاهش مدهند.در واقع متنوع سازی ترکیب دارایها با این هدف صورت مپذیرد که زیان حاصل از سرمایگذاری در برخی از اوراق بهادار توسط سود حاصل از سرمایگذاری در سایر اوراق بهادار پوشش داده شود و زیان سنگینی را به سرمایگذار تحمیل ننماید. از این رو وجود اوراق بهادار مختلف در سبد دارایهای صندوهای سرمایگذاری، ریسک سرمایگذاران را کاهش مدهد.نظارت و شفافیت اطلاعاتی: سازمان بورس و اوراق بهادار و ارکان نظارتی صندوق شامل متولی و حسابرس، به صورت مستمر بر فعالی صندوهای سرمایگذاری نظارت مکنند. وجود قوانین و مقررات در خصوص افشای اطلاعات و همچنین نظارت مستمر موجب شفافیت هر چه بیشتر این نهاد مالی استنقدشوندگی بالا : از دیگر مزایای صندوهای سرمایگذاری امکان تحصیل پول سرمایگذار در سریعترین زمان ممکن است. بنابراین سرمایگذار برای فروش واحدهای سرمایگذاری خود نیازی به پیدا کردن خریدار ندارد. از این رو ریسک ناشی از عدم فروش واحدهای صندوق توسط اشخاص از بین می رود. همچنین وجود رکن ضامن نقدشوندگی در صندوهای سرمایگذاری از وجود ریسک نقدشوندگی جلوگیری منماید.صرفجویی نسبت به مقیاس: با توجه به حجم بالای سرمایه در صندوهای سرمایگذاری، این امکان برای سرمایگذار فراهم است که با مبالغ کم نیز اقدام به سرمایگذاری نماید. صندوها با فروش واحدهای سرمایگذاری و جمآوری وجوه به منابع بزرگی دسترسی پیدا مکند که این امر باعث مشود، هزینهای ثابت معاملات و تحلیل اطلاعات، بررسی، ارزگذاری، خرید و فروش و سایر هزینها با صرفتر باشد. از این رو هزینه استفاده از نیروهای متخصص، هزینهای معاملات و . جهت مدیریت دارایها بین تمامی سرمایگذارن سرشکن شده و سرمایگذاران با حداقل سرمایگذاری از بهترین خدمات بهرمند مشوند.

سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال

دستورالعمل اجرائی موضوع ماده 169 مکرر قانون مالیاتهای مستقیم

دستورالعمل سازمان امور مالیاتی

نحوه اخذ مجوز هولدینگ از سازمان بورس و اوراق بهادار

یکی از اهداف واحد تجاری در عرصۀ اقتصاد، گسترش و توسعه فعالیت واحدهای تجاری می باشد، به طوری که امروزه جهت دستیابی به رشد و توسعه پایدار، مدیران واحدهای تولیدی و تجاری، تلاش و فعالیت های گوناگونی را در زمینه های مختلف انجام می دهند. تشکیل شرکت های هولدینگ یکی از این فعالیت هاست که در این راستا اهمیت بسیاری دارد اما برای اخذ مجوز هولدینگ برای تشکیل این مجموعه ها الزامی است.

شرکت تضامنی

تعریف شرکت تضامنی: شرکتی است تجاری که بین دو یا چند شخص تشکیل می گردد. در اسم شرکت تضامنی می بایست نام یکی از شرکا قید شده و عبارت تضامنی نیز قبل از نام یکی از شرکاء یا شریک یا برادران قید شده باشد مثلا شرکت "تضامنی احمدی و شرکاء"

شرکت سهامی خاص

تعریف شرکتهای سهامی خاص: شرکتهای سهامی خاص شرکتهایی بازرگانی هستند هرچند موضوع فعالیت آنها غیر تجاری باشد. مثلا چنانچه فعالیت شرکت سهامی خاص در زمینه خدمات نظافتی، حسابداری، تغییر و نگهداری و. بدون در نظر گرفتن موضوع باز هم این شرکت چون سهامی خاص است تجاری می باشد. شرکتهای سهامی خاص دو نوع تعریف دارند: شکلی، ماهوی.

شرکت سرمایه گذاری

تعریف شرکت‌های سرمایه گذاری (Investment Company)

شرکت های سرمایه گذاری اصولا به قصد مدیریت، مالک سهام شرکت های تابعه خود نمی شوند و دیدگاه بلندمدت در خرید سهام ندارند. به محض آن که سود مورد نظر خود را محقق یافته ببینند، سهام یک شرکت را می‌فروشند و سهام شرکت‌های دیگر را می‌خرند یا در صورتی که در چشم‌انداز کوتاه‌مدت، کاهش ارزش سهامی را مشاهده کنند، آن سهم را خواهند فروخت.

این نوع شرکت‌های سرمایه گذاری، در پی به دست آوردن سود از نوسانات قیمت سهام در بازار هستند و قاعدتا باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایه گذاری کنند. در حال حاضر، اکثر شرکت‌های سرمایه گذاری در ایران همزمان هر سه فعالیت شرکت مادر، شرکت مدیریت سرمایه گذاری و شرکت سرمایه‌گذاری را دارند. شیوه مدیریت شرکت مادر و نوع برخورد آن با شرکت‌های تابعه با شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری و شرکت سرمایه‌گذاری متفاوت است. در نتیجه گردآوری مجموعه ناهمگونی از فعالیت‌ها موجب می‌شود که انرژی مدیریت شرکت‌ها مصروف مسائلی شود که هم‌جنس نیستند و در نتیجه تمرکز و تخصص حرفه‌ای هم در یک بخش به سختی ایجاد می‌شود.

10 مفهوم سرمایه گذاری ضروری برای کاربران مبتدی

شروع به عنوان یک سرمایه گذار می تواند یک کار پراسترس باشد. این روش زمانی منجر به استرس می شود که شما قبل از اینکه اطلاعاتی در مورد مفاهیم سرمایه گذاری داشته باشید، شروع به فعالیت کنید. در چنین شرایطی، تهیه یک لیست کوتاه از تمام مواردی که یک سرمایه گذار مبتدی باید بداند، می تواند منجر به حذف بسیاری از مشکلات در این مسیر شود. در واقع، سرمایه گذاران موفق به صورت گسترده در مورد آنچه که در فهرست ده ها برتر خود قرار می دهند، اگر تحت فشار قرار گیرند تا این تمرین را تکرار کنند، تفاوت زیادی دارند. با این حال، ما آنچه را که امیدواریم چک لیست مفیدی برای کمک به شما برای شروع موفق باشد، ارائه می دهیم. ما بر نگرش‌های شخصی کلیدی و چارچوب‌های استراتژیک کلی تأکید کرده‌ایم که به نظر ما به شما کمک می‌کند تا به یک سرمایه‌گذار هوشمند تبدیل شوید.

استراتژی های کلیدی در تعیین مفاهیم سرمایه گذاری

داشته باشید، پس انداز را در اولویت قرار دهید و قدرت ترکیب را بدانید. ، تنوع و تخصیص دارایی را درک کنید.
• هزینه ها را به حداقل برسانید. های کلاسیک را بیاموزید، منظم باشید و مانند یک مالک یا وام دهنده فکر کنید.
• هرگز روی چیزی که به طور کامل درک نمی کنید سرمایه گذاری نکنید.

مفاهیم سرمایه گذاری برای کاربران مبتدی

1. یک برنامه مالی داشته باشید

یکی از اصلی ترین مفاهیم سرمایه گذاری، داشتن یک برنامه مالی موفق است، برنامه ای که شامل اهداف و نقاط عطف باشد. این اهداف و نقاط عطف شامل تعیین اهداف برای داشتن مقادیر مشخص ذخیره شده در تاریخ های خاص است. اهداف مورد بحث ممکن است شامل داشتن پس انداز کافی برای راحتی خرید خانه، تأمین بودجه تحصیلی فرزندان، ایجاد صندوق اضطراری، داشتن بودجه کافی برای سرمایه گذاری مانند کارآفرینی یا داشتن بودجه کافی برای بازنشستگی راحت باشد.

علاوه بر این، در حالی که اکثر مردم به پس‌انداز برای بازنشستگی فکر می‌کنند، هدف مطلوب‌تر دستیابی به استقلال مالی در سنین پایین است. جنبشی که به این هدف اختصاص داده شده است، استقلال مالی، بازنشستگی پیش از موعد (FIRE) است.

در حالی که امکان ایجاد یک برنامه مالی قوی به تنهایی وجود دارد، اگر در این فرآیند مبتدی هستید، ممکن است کمک را از شخصی مانند مشاور مالی یا برنامه ریز مالی، ترجیحاً فردی که یک برنامه ریز مالی معتبر (CFP) باشد، بگیرید. در نهایت معطل نکنید. به دنبال آن باشید که هر چه زودتر در طول زندگی خود برنامه ای داشته باشید و آن را به عنوان یک برنامه زنده نگه دارید که به طور منظم و در پرتو شرایط و اهداف تغییر یافته به روز می شود.

2. صرفه جویی را در اولویت قرار دهید

اصلی ترین مفاهیم سرمایه گذاری، داشتن پول است. برای اکثر مردم، این نیاز به کنار گذاشتن بخشی از هر پرداختی برای پس انداز دارد. اگر کارفرمای شما یک طرح پس انداز مانند ارائه می دهد، این می تواند یک راه جذاب برای پس انداز خودکار باشد، به خصوص اگر کارفرمای شما تمام یا بخشی از مشارکت شما را دریافت کند.

در تنظیم برنامه مالی خود، علاوه بر استفاده از برنامه های حمایت شده توسط کارفرما، ممکن است گزینه های دیگری را نیز برای پس انداز خودکار در نظر بگیرید. ایجاد ثروت معمولاً شامل پس‌انداز تهاجمی است و به دنبال آن فعالیت های مالی زیرکانه با هدف افزایش این پس‌اندازها انجام می‌شود.

همچنین، یکی از کلیدهای پس انداز تهاجمی، صرفه جویی و خرج کردن با احتیاط است. در این راستا، یک مکمل عاقلانه برای برنامه مالی شما ایجاد بودجه، ردیابی دقیق مخارج خود و بررسی منظم اینکه آیا هزینه های شما منطقی هستند و ارزش کافی را ارائه می دهند، خواهد بود. برنامه‌های بودجه‌بندی مختلف و بسته‌های نرم‌افزار بودجه‌بندی در دسترس هستند، یا می‌توانید انتخاب کنید که صفحات گسترده خود را ایجاد کنید.

3. قدرت ترکیب را درک کنید

پس انداز و سرمایه گذاری به طور منظم و شروع هر چه زودتر این رشته به شما این امکان را می دهد که از قدرت ترکیب برای افزایش ثروت خود نهایت استفاده را ببرید. دوره طولانی کنونی نرخ‌های بهره از لحاظ تاریخی پایین تا حدی قدرت ترکیب را کاهش داده است، اما شروع زودهنگام برای ایجاد پس‌انداز و ثروت را ضروری‌تر کرده است، زیرا دو برابر شدن سرمایه‌گذاری‌های سودآور و سود سهام طولانی‌تر طول می‌کشد. ارزش نسبت به قبل، برابر است.

4. ریسک را درک کنید

ریسک سرمایه‌گذاری جنبه‌های زیادی دارد، مانند ریسک در اوراق قرضه (ریسکی که ممکن است ناشر به تعهدات خود برای پرداخت بهره یا بازپرداخت اصل سرمایه عمل نکند) و نوسانات در سهام (که می‌تواند باعث افزایش یا کاهش شدید و ناگهانی ارزش شود). علاوه بر این، به طور کلی، بین ریسک و بازده، یا بین ریسک و پاداش، یک معاوضه وجود دارد. به این معنا که مسیر دستیابی به بازده بالاتر در سرمایه گذاری شما اغلب مستلزم پذیرش ریسک بیشتر از جمله خطر از دست دادن تمام یا بخشی از سرمایه شما است.

به عنوان بخش مهمی از فرآیند برنامه ریزی خود، باید میزان تحمل ریسک خود را تعیین کنید. در صورت کاهش ارزش سرمایه‌گذاری احتمالی، چقدر می‌توانید آمادگی از دست دادن را داشته باشید و اینکه چقدر نوسانات مداوم قیمت در سرمایه‌گذاری‌های خود را می‌توانید بدون ایجاد نگرانی بی مورد بپذیرید، ملاحظات مهمی در تعیین اینکه چه نوع سرمایه‌گذاری برای شما مناسب‌تر است، خواهد بود.

5. تنوع و تخصیص دارایی را درک کنید

تنوع و تخصیص دارایی دو تا از مفاهیم سرمایه گذاری بسیار مرتبط هستند که هم در مدیریت ریسک سرمایه گذاری و هم در بهینه سازی بازده سرمایه نقش مهمی ایفا می کنند. به طور کلی، تنوع شامل توزیع سبد سرمایه شما در میان انواع سرمایه گذاری است، به این امید که بازده یا زیان کمتر در برخی از آنها با بازده یا سود بالاتر از متوسط در برخی دیگر جبران شود. به همین ترتیب، تخصیص دارایی اهداف مشابهی دارد، اما با تمرکز بر توزیع پرتفوی شما در دسته های عمده سرمایه، مانند سهام، اوراق قرضه و پول نقد. فرآیند برنامه ریزی مالی در حال انجام شما باید تصمیمات شما در مورد تنوع و تخصیص دارایی را به طور منظم بازبینی کند.

6. هزینه ها را پایین نگه دارید

شما نمی توانید بازده آینده سرمایه خود را کنترل کنید اما می توانید هزینه ها را کنترل کنید. علاوه بر این، هزینه‌ها (به عنوان مثال، هزینه‌های تراکنش، کارمزد مدیریت سرمایه‌گذاری، کارمزد حساب و غیره) می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی بر عملکرد سرمایه‌گذاری داشته باشد. به طور مشابه، با در نظر گرفتن صندوق های سرمایه گذاری مشترک به عنوان یک مثال، هزینه بالا تضمینی برای عملکرد بهتر نیست.

7. استراتژی های سرمایه گذاری کلاسیک را درک کنید

از جمله مفاهیم سرمایه‌گذاری که سرمایه‌گذار مبتدی باید به طور کامل بداند، سرمایه‌گذاری فعال در مقابل سرمایه‌گذاری غیرفعال، سرمایه‌گذاری ارزش در مقابل رشد و سرمایه‌گذاری مبتنی بر درآمد در مقابل سود محور است.

در حالی که مدیران سرمایه گذاری باهوش می توانند بازار را شکست دهند، تعداد کمی از آنها این کار را به طور مداوم در طولانی مدت انجام می دهند. این امر باعث می‌شود برخی از کارشناسان استراتژی‌های غیرفعال کم‌هزینه را توصیه کنند، عمدتاً آنهایی که از صندوق‌های شاخص استفاده می‌کنند و به دنبال ردیابی بازار هستند.

در حوزه سرمایه‌ گذاری سهام، سرمایه‌ گذاران ارزشی سهام‌هایی را ترجیح می‌دهند که در مقایسه با بازار نسبتاً ارزان‌تر به نظر می‌رسند، با این انتظار که این سهام دارای پتانسیل صعودی و همچنین ریسک نزولی محدودی باشند. در مقابل، سرمایه گذاران رشد، فرصت بیشتری برای سود در میان سهامی می بینند که افزایش سریع درآمد و درآمد را ثبت می کنند، حتی اگر نسبتاً گران باشند.

سرمایه گذاران درآمد محور به دنبال یک جریان ثابت از سود سهام و بهره هستند، یا به این دلیل اینکه به پول نقد قابل مصرف مداوم نیاز دارند یا به این دلیل که این استراتژی را به عنوان استراتژی محدودکننده ریسک سرمایه گذاری یا هر دو می بینند. از جمله تغییرات سرمایه‌گذاری درآمد محور، تمرکز بر سهامی است که رشد سود سهام را ارائه می‌کنند.

سرمایه گذاران سود محور عمدتاً نگران جریان های درآمد حاصل از سرمایه گذاری های خود نیستند و در عوض به دنبال سرمایه گذاری هایی هستند که به نظر می رسد در بلندمدت بیشترین افزایش قیمت را داشته باشند.

8. منضبط باش

اگر واقعاً برای بلندمدت سرمایه گذاری می کنید، یکی از مفاهیم سرمایه گذاری این است که طبق یک برنامه مالی خوب فکر شده و خوب ساخته شده، منضبط بمانید. سعی کنید از نوسانات موقت بازار و پوشش رسانه‌ای وحشت‌آور بازارهایی که ممکن است با بازارهای هیجان‌انگیز هم مرز هستند، هیجان‌زده یا متلاطم نشوید. همچنین، همیشه اظهارات کارشناسان بازار را با کمال میل در نظر بگیرید، مگر اینکه سوابق طولانی و مستقلی از دقت پیش‌بینی داشته باشند، تعداد کمی انجام می دهند.

9. مانند یک مالک یا وام دهنده فکر کنید

سهام، مالکیت یک شرکت تجاری است. اوراق قرضه نشان دهنده وام هایی است که سرمایه گذار به ناشر داده است. اگر قصد دارید به جای یک سفته کوتاه مدت، یک سرمایه گذار بلندمدت باهوش باشید، قبل از خرید سهام مانند یک صاحب کسب و کار احتمالی فکر کنید یا قبل از خرید اوراق قرضه مانند یک وام دهنده بالقوه فکر کنید. آیا می‌خواهید مالک بخشی از آن کسب‌وکار باشید یا طلبکار آن صادرکننده؟

10. اگر آن را درک نمی کنید، روی آن سرمایه گذاری نکنید

با توجه به گسترش محصولات سرمایه‌گذاری پیچیده و جدید و همچنین شرکت‌هایی با مدل‌های تجاری پیچیده و جدید، سرمایه‌گذاران مبتدی امروزه با طیف گسترده‌ای از انتخاب‌های سرمایه‌گذاری روبرو هستند که ممکن است به طور کامل آن را درک نکنند. یک قانون ساده و عاقلانه این است که هرگز سرمایه‌گذاری را انجام ندهید که به طور کامل متوجه آن نمی‌شوید، مخصوصاً وقتی صحبت از خطرات آن می‌شود. نتیجه این است که در مورد اجتناب از انواع روش های سرمایه گذاری بسیار مراقب باشید، که بسیاری از آنها ممکن است در آزمون زمان مقاومت نکنند.

مدیریت فعال و غیر فعال پرتفوی سهام

در بحث مدیریت پرتفوی سهام و مدیریت دارایی، استراتژی مدیریت فعال پرتفوی سهام ( Active Portfolio Management ) و مدیریت غیر فعال پرتفوی سهام ( Passive Portfolio Management ) عباراتی هستند، که به وفور مطرح می‌شوند. در بازارهای مالی و سرمایه گذاری در بورس ، فعالان و تحلیل‌گران، سعی می‌کنند با استفاده از مدل‌ها و روش‌های مختلف روند قیمت سهام و اوراق بهادار، را پیش بینی نموده و بر اساس آن به خرید و فروش اوراق و سهام و در نتیجه کسب سود بپردازند. تحلیل بنیادی ( Fundamental Analysis ) و تحلیل تکنیکال ( Technical Analysis ) از پر کاربردترین روش‌های تحلیلی متخصصان این حوزه است. در این نوشته وب سایت آرکا سعی داریم، بطور مختصر و مفید توضیحاتی در مورد این عبارات ارائه دهیم. قبل از توضیح استراتژی‌های فوق، لازم است با تئوری رفتار تصادفی قیمت سهام ( Random Walk ) آشنا شوید.

استراتژی مدیریت فعال و غیر فعال پرتفوی سهام

تحلیل بنیادی و تحلیل تکنیکال

در تحلیل بنیادی، تحلیل‌گران سعی می‌کنند با استفاده از بررسی متغیرهای خرد و کلان موثر بر عملکرد شرکت‌ها، سودآوری شرکت‌ها را تخمین زده و براساس آن قیمت سهام را پیش بینی کنند. در تحلیل تکنیکال، تحلیل‌گران سعی می‌کنند با استفاده از بررسی سابقه معاملات و قیمت‌های تاریخی و الگوهای گذشته، روند قیمت در آینده را پیش بینی کنند.

تئوری رفتار تصادفی قیمت سهام

عده ای معتقد هستند عوامل تاثیر گذار بر قیمت سهام به اندازه‌ای زیاد و پیچیده هستند، که عملا کسی قادر به پیش بینی آینده نیست. تئوری رفتار تصادفی قیمت سهام (Random Walk) از همین تفکر نشات گرفته است. این افراد بیان می‌کنند قیمت سهام بصورت کاملا تصادفی و مستقل از قیمت سایر سهام رفتار می‌کند و بر اساس روندهای گذشته یا بررسی بازار و تحلیل نمی‌توان قیمت سهام را در آینده پیش بینی کرد.
بر اساس دو تفکر ذکر شده دو استراتژی متفاوت در مدیریت پرتفوی سهام وجود دارد. یکی مدیریت فعال است که در آن مدیر پرتفوی و سبدگردان بورس سعی می‌کند با استفاده از روش‌های تحلیلی مختلف، نسبت به پیش بینی آینده اقدام کند و بر اساس آن به خرید و فروش سهام بپردازد. دیگری مدیریت غیر فعال پرتفوی سهام می باشد که در این روش مدیر پرتفوی اعتقاد دارد نمی‌توان آینده را پیش بینی کرد و بالاتر از میانگین بازدهی بازار، سود کسب کرد؛ لذا این افراد سعی می‌کنند پورتفویی شبیه پرتفوی کل بازار سهام تشکیل دهند و هدف آنها کسب بازدهی برابر با میانگین بازدهی بازار باشد.
در مدیریت غیر فعال، مدیر پرتفوی صرفا زمانی به خرید و فروش اقدام می‌کند، که تغییرات کلی در بازار سهام رخ دهد. مثلا چنانچه یک شرکت جدید وارد بازار شود، مدیر پرتفوی بخشی از سهام موجود را می‌فروشد و از سهام جدید خریداری می‌کند؛ تا پرتفوی تحت مدیریت او شبیه بازار گردد. در این مدل تمرکز مدیر پورتفو بر این این است تا پورتفو او شبیه کل بازار باشد. به عبارتی او دائم رصد می‌کند که وزن هر شرکت در پرتفوی تحت مدیریت او، شبیه وزن آن در کل بازار باشد. به طور مثال، اگر سهام فولاد مبارکه در بازار بورس اوراق بهادار تهران 5 درصد باشد، مدیر پرتفوی باید به میزانی در این شرکت سرمایه گذاری کند که وزن این شرکت در پرتفوی او نیز 5 درصد باشد.

صندوق های شاخصی

صندوق های سرمایه گذاری شاخصی (Index fund) نیز بر همین اساس شکل گرفته‌اند. مدیر سرمایه گذاری این صندوق ها، پورتفویی شبیه کل بازار تشکیل داده است و با ایجاد تغییرات ایجاد در کل بازار (که عمده ترین آن ورود شرکت‌های جدید است)، پرتفوی صندوق را تعدیل می‌کند تا شباهت آن به کل بازار حفظ گردد. در ایران نیز چندین نوع صندوق سرمایه گذاری شاخصی وجود دارد؛ ولی بررسی عملکرد آنها بیانگر این است که نتوانسته‌اند بازدهی برابر با بازدهی میانگین بازار کسب کنند. این موضوع دلایل مختلفی دارد. یکی از دلایل اصلی به کارمزدهای خرید و فروش بر می‌گردد. دلیل دیگر، زمان دریافت سودهای نقدی شرکت‌ها می‌باشد. به عبارتی در محاسبه بازده بازار، که از طریق محاسبه تغییرات شاخص کل اندازه گیری می‌شود، کارمزدهای خرید و فروش تاثیری ندارد؛ در صورتیکه در عمل این کارمزدها وجود دارد و باعث کاهش بازده می‌گردد. در محاسبه بازده شاخص کل بازار، فرض بر این است که سود نقدی شرکت‌ها بلافاصله بعد از مجمع دریافت می گردد؛ در صورتیکه در عمل شرکت‌ها ممکن است تا ماه‌ها حتی گاهی بعد از چندسال سود نقدی را پرداخت کنند که عاملی بر کاهش بازده پورتفوها خواهد بود.

نتیجه گیری

در مبحث مدیریت پرتفوی سهامدو رویکرد غالب وجود دارد. مدیریت فعال و مدیریت غیرفعال. هر دو رویکرد طرفداران خود را دارد و همواره در هر روش نتایج قابل دفاع وجود دارد. بعبارتی موارد زیادی وجود دارد که از طریق مدیریت فعال پورتفو ، بازدهی بیشتر از بازده میانگین بازار کسب شده است . موارد زیادی هم وجود دارد که از طریق مدیریت فعال پورتفو، بازدهی کمتر از میانگین بازار حاصل شده است به همین دلیل نمی توان با قاطعیت عنوان کرد کدام روش بهتر است. مساله دوره زمانی بررسی نیز فاکتور مهمی می باشد. بعبارتی ممکن است در دوره های کوتاه مدت و میان مدت ، مدیریت فعال نتایج بهتری داشته باشد ولی در بازه های بلند مدت نتایج آن با مدیریت غیرفعال تفاوت قابل توجهی نداشته باشد یا برعکس.

فاتحه سرمایه گذاری بلندمدت در بورس خوانده شد؟

سرمایه گذاری بلندمدت کلیدواژه ای است که هر بار با غلبه فضای منفی در تالار شیشه ای تکرار می شود تا فروشندگان مورد شماتت قرار گیرند.

• اتفاق‌نظر روی یک موضوع
• یک تصور غلط
• سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال
• راه و چاه در بورس

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای‌اقتصاد، اما آیا رها کردن دارایی در سهام و پرهیز از خرید و فروش یا اصلاح کردن پرتفو و نگهداری سهمی برای چند سال تحت هر شرایطی به معنای سرمایه‌گذاری بلندمدت بوده و سودآور است؟ چگونه می‌توان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت موفق در بورس داشت؟

بازار سهام در تمامی کشورهای جهان از جمله ایران دربرگیرنده سلایق و علایق متعددی است. در این بازار هر یک از فعالان متناسب با صلاحدید خود اقدام به خرید و فروش سهام می‌کنند، با این‌حال نبود دیدگاه عمیق و اصولی در این بازار می‌تواند برای سرمایه‌گذاران فاجعه‌بار باشد و همانند آنچه که در یک سال و نیم گذشته شاهد بودیم زیان‌های سنگینی را سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال به سرمایه‌گذاران تحمیل کند.

نبود دیدگاه معین و چارچوب مشخص سرمایه‌گذاری سبب‌شده تا سرمایه‌گذاری بلندمدت یا کوتاه‌مدت و فعال یا غیرفعال منجر به سردرگمی فعالان بازار سهام شود. بسیاری در یک سال اخیر با فرض بازده بالای بازار سهام در چند دهه گذشته فروشندگان سهام را شماتت کرده و از آنها خواسته بودند که دیدی بلندمدت به بازار سهام داشته باشند.

این در حالی است که منطقا صرف ماندگاری در بازار سهام را نمی‌توان به معنای سرمایه‌گذاری بلندمدت دانست، اما سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری بلندمدت در بورس چگونه امکان‌‌‌‌‌‌‌‌پذیر است؟ آیا پرهیز از خرید و فروش سهام و نگهداری آن برای چند سال به معنای سرمایه‌گذاری بلندمدت بوده و سودزا است؟

اتفاق‌نظر روی یک موضوع

بازار سهام مدت‌ها است که در دام رکود افتاده و تمامی حرف‌ها و عمل‌ها برای بیرون‌آوردن آن از دام رکود هیچ فایده‌ای نداشته است. شاخص بورس مداوم حول محدوده یک‌میلیون و

۲۰۰ تا یک‌میلیون و ۳۰۰‌هزار نوسان می‌کند و هر موجی از تقاضا که از سوی حقوقی‌ها ایجاد می‌شود با عرضه حقیقی‌ها مواجه شده و از سوی آنها به منزله فرصت خروج از بازار راکد سهام تلقی می‌شود. به‌دنبال همین رویداد بازار سهام تقریبا به‌طور بی‌وقفه‌ای شاهد خروج پول فعالان خرد بازار است.

داده‌ها حکایت از آن دارد که از زمان شروع ریزش شاخص بورس، یعنی دقیقا از بیستم مردادماه سال گذشته تاکنون، بیش از ۱۰۰‌هزار میلیارد‌تومان پول حقیقی از بازار یاد شده خارج شده که رقمی به مراتب بیشتر از منابع وارد شده به بورس از ابتدای سال۹۹ تا تاریخ یادشده (۲۰‌مرداد) است.

در این میان هر بار که شاخص اندکی بالا رفته و بعدا با شتاب بیشتری پایین آمده، بازار توصیه‌ها و رهنمودها از سوی کارشناسان بازار سهام و متخصصان حوزه اقتصاد مالی داغ بوده است. از مطالبی نظیر داشتن حد ضرر و لزوم فعالیت تحلیلی در بازار سهام تا لزوما بهره‌بردن از مزایای سرمایه‌گذاری غیرمستقیم و یا حتی دوری‌جستن از سیگنال‌فروشان در فضای‌مجازی؛ این‌‌‌‌‌‌‌‌ها همه و همه جزو مسائلی بوده‌اند که به گوش فعالان خرد بازار آشنا هستند.

مسوولان بازار سهام هم که نظرات خود را داشته‌اند و با آنکه به سبب برخی از تصمیمات بارها از سوی فعالان خرد و کلان این بازار شماتت شده‌اند، توصیه‌های خود را داشته‌اند.

در طول این مدت ورای همه اختلاف‌نظرها که درخصوص نحوه حمایت از بازار سرمایه وجود داشته، یک تصور وجود دارد که در بین فعالان بازار سهام و مسوولان آن مشترک است. استناد آنها به رشد ارزش بازار سهام در دهه‌های اخیر حکایت از آن دارد که بازار سهام بر اساس تحولات رخ داده در سبد بورس تهران پربازده‌ترین بازار دارایی ایران در بلندمدت بوده که نسبت به دارایی‌هایی نظیر ملک، سکه و دلار بیشترین بازدهی را در طول سالیان اخیر داشته است.

براساس داده‌هایی که چندی قبل از سوی یکی از موسسات سرمایه‌گذاری فعال در بازار ایران منتشر شد، بورس طی ۲۰ سال اخیر در شرایطی بیش از ۳۸۲ برابر رشد ارزش داشته که در همین مدت ارزش ریالی سپرده بانکی با فرض پس‌انداز یک مبلغ معین ۳۸ برابر، سکه ۱۹۰‌برابر و ملک ۹۶‌برابر شده است.

همین امر سبب شده تا هرکدام از دست‌اندرکاران بازار سهام در کنار فعالان با سابقه و ثابت این بازار بر لزوم سرمایه‌گذاری بلندمدت متفق‌القول باشند.

آنها بر این باور هستند که با توجه به تجربه سال‌های اخیر بازار سهام اگرچه بعد از دوره‌های رونق تورمی این بازار با رکودهای سنگین و طاقت‌فرسایی روبه‌رو می‌شود، با این حال همین توانایی بازار سهام در بازپس‌گرفتن ارزش دارایی مردم از تورم دلیل خوبی است برای اینکه همچنان به این بازار اتکا کرده و سعی کنیم تا با پذیرفتن ناملایمات آن به هر نحوی‌که شده گلیم خود را در روزهای سخت از بازار سهام بیرون بکشیم تا روزهای خوب آن هم فرابرسد، با این‌وجود یک مساله مهم مطرح است.

در بازاری به مانند بازار سهام ایران که به واسطه نوسانات شدید متغیرهای سیاسی و اقتصادی دائما دستخوش تغییر و تحول است چگونه می‌توان سرمایه‌گذاری بلندمدت داشت؟ آیا صرف رهاکردن دارایی در سهام و در نظر گرفتن نوسان‌های قیمت آن سرمایه‌گذاری بلندمدت است؟

یک تصور غلط

از سال گذشته تاکنون که شاخص‌های بورس و فرابورس شروع به کاهش کرده‌اند، بسیاری بر این باور بوده‌اند که به سبب بازده بلندمدت شاخص بورس، مردم باید سهام خود را نگاه دارند و دیدی بلندمدت نسبت به بازار سرمایه داشته باشند.

این در حالی است که سرمایه‌گذاری بلندمدت و داشتن نگاه حرفه‌ای به بازار سهام هیچ ارتباطی با نفروختن سهام در شرایط بحرانی ندارد، در واقع اینکه یک سرمایه‌گذار اساسا تا چه حد باید سهام خریداری‌شده یا هر دارایی دیگری را در پرتفوی خود نگهداری کند، امری است تابع مطلوبیت او، درکی که او از عامل ریسک دارد و پیش‌فرض‌های سرمایه‌گذاری که قبل از اقدام‌کردن به خرید یک دارایی داشته است.

بنابراین حتی اگر فرض کنیم که نگهداری یک یا چند سهم که با قیمت‌های شاخص ۲میلیون و ۱۰۰‌هزار واحدی خریده شده‌اند از لحاظ تحلیلی کار درستی باشد (که نبود) بازهم توصیه به مردم برای نفروختن سهام امری از پایه اشتباه و بی‌اساس بوده است، چراکه هیچ‌کس در هیچ‌جای دنیا صرفا با نفروختن سهام خود به یک سرمایه‌گذار حرفه‌ای تبدیل نمی‌شود، چراکه اگر اینطور بود خود فعالان حقوقی بازار پیش از همه دست از فروش سهام بر‌می‌داشتند.

بررسی سخنان خبرگان مالی و چهره‌های برجسته سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی دنیا حکایت از آن دارد که موفق یا موفق‌نبودن یک سرمایه‌گذاری لزوما ارتباطی با شناسایی‌نشدن ضرر ندارد یا حتی کسب سود ندارد.

آنچه که یک سرمایه‌گذاری موفق را از یک سرمایه‌گذاری ناموفق متمایز می‌‌‌‌‌‌‌‌کند تطابق نسبی سرمایه‌گذاری با اهداف از پیش تعیین‌شده آن است، از این‌رو برای افرادی که با نیت سوداگرانه وارد بازار سهام می‌شوند، تبدیل‌شدن ناگهانی به سرمایه‌گذاران بلندمدت صرفا با تغییر شرایط بازار موفقیت به حساب نمی‌آید، چراکه حکایت از ضعف دیدگاه‌ها و استراتژی دارد و به‌عنوان گواهی بر احتمالا زیان‌دیدن فرد تلقی می‌شود، در واقع برای سرمایه‌گذار کوتاه‌مدت، افزایش افق سرمایه‌گذاری شبیه به این است که فردی که از تهران قصد عزیمت به کرج را دارد، صرفا به این دلیل که ورودی شهر مقصد بسته شده برای مقابله با ناکامی خود تا وقتی که باک ماشین خالی شود به گاز دادن ادامه بدهد.

سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال

بعضا مشاهده شده که طرفداران عدم‌فروش سهام در برش زمانی کوتاه‌‌‌‌‌‌‌‌، سرمایه‌گذاری بلندمدت را نشانه‌ای از بلوغ سرمایه‌گذاران می‌دانند.

این در حالی است سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال که بنا به آنچه که پیشتر شرح داده شد بلوغ سرمایه‌گذار صرفا زمانی قابل‌حصول است که او بداند با چه هدفی و به‌سوی چه مقصدی پای به معاملات پرریسک بازار سهام می‌گذارد، از این‌رو نمی‌توان رها‌کردن هر سهمی در پرتفوی را ناشی از داشتن رویکرد PASSIVE یا همان منفعلانه در بازار سهام دانست.

برای تشریح این موضوع خوب است بدانید سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری در بورس سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال را می‌توان در دو گروه سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری فعال (Active) و غیر‌فعال (Passive) جای داد. در سرمایع‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری اکتیو یا فعال، فرد بر اساس رویکرد معامله‌‌‌‌‌‌‌‌گری (تکنیکال یا فاندامنتال) درصدد است تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن نهایت استفاده را از بازار برده و بالاتر از حد معمول هم سود کند.

به این ترتیب رویکرد این گروه از سرمایه‌گذاران عموما کوتاه‌‌‌‌‌‌‌‌مدت بوده و بیراه نیست اگر بگوییم همین افراد نقدشوندگی بازار را افزایش می‌دهند. گروه دوم یعنی سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری غیرفعال، به نوسانات کوتاه‌مدت توجهی ندارند و با دیدی بلند‌‌‌‌‌‌‌‌مدت معامله می‌کنند.

این گروه با نیت قبلی و پس از بررسی‌‌‌‌‌‌‌‌های تحلیلی شرکت‌ها برای افق‌‌‌‌‌‌‌‌های چندساله به چینش پرتفوی می‌‌‌‌‌‌‌‌پردازند اما ممکن است با بروز اتفاقات ناگهانی و پیش‌‌‌‌‌‌‌‌بینی نشده بازهم دست به اصلاح سبد سهام خود بزنند.

سرمایه‌گذاری غیرفعال یا Passive در عمل به حالتی اطلاق می‌شود که در آن سرمایه‌گذار میلی به خرید و فروش مکرر سهام ندارد و از این‌رو با انجام بررسی‌های اولیه اقدام به خرید سهامی می‌کند که به زعم او نیاز به پایش چندانی ندارد و در بلندمدت می‌تواند ضمن پایداری در جریان نقد عایدی برای سهام از افزایش قیمت مناسبی هم برخوردار باشد، در واقع آنچه که می‌توان از آن به‌عنوان مهم‌ترین خصیصه سرمایه‌گذاری غیرفعال برشمرد، پایین‌بودن دفعات معامله، هزینه کارمزد پایین و داشتن نگاه بلندمدت در سهامداری است. چنین سهامداری سرمایه‌گذاری خود را از ابتدا بر مبنای همین رویکرد انجام می‌دهد.

این در حالی است که سرمایه‌گذار فعال یا Active از ابتدا رویکرد زمانی متفاوتی دارد. او به سبب آنکه قصد تداوم انباشت پول در یک دارایی برای مدتی طولانی را ندارد برخلاف سرمایه‌گذار غیرفعال هر روز بازار دارایی مورد‌نظر خود را رصد می‌کند. کوتاه‌بودن دوره سرمایه‌گذاری موجب می‌شود تا او سعی کند از هر فرصتی حتی اندک در بازار سهام برای کسب سود بهره ببرد.

همین امر سبب می‌شود تا او ضمن پرداخت هزینه تراکنش بالا برای خرید و فروش سهام نگاهی متفاوت نسبت به ارزندگی سهم داشته باشد، در واقع او ممکن است سهامی را بخرد که از حیث بنیادی و بلندمدت هیچ‌توجیحی برای ارزندگی آن ندارد اما به دلیل اینکه نوسان‌های خوبی از آن به‌دست می‌آید برای فعالان بازار یاد‌شده جذاب است.

نکته‌ای که باید توجه داشت این است که او نیز مانند سرمایه‌گذار غیرفعال از ابتدا بر اساس استراتژی معینی که مبتنی بر خرید و فروش بسیار است پا به بازار مربوطه گذاشته و نیازی به تغییر مسیر و نگهداری سهام نمی‌بیند. چنین فردی عموما با بهره‌گیری از حد ضرر زمانی یا قیمتی از موقعیت غیر‌سودده خارج می‌شود.

نکته مهم در بررسی این دو نوع سرمایه‌گذاری این است که هر دوی این اشخاص برای داشتن یک بازار کارآ لازم هستند؛ چراکه دسته اول با داشتن رویکرد بلندمدت نگاه تحلیلی و اقتصادی را در بازار زنده نگاه می‌دارند و دسته دوم با انجام خرید و فروش‌های متعدد منجر به ایجاد نقدشوندگی در بازار می‌شوند؛ از این‌رو نمی‌توان هیچ‌کدام را بر دیگری دارای برتری دانست، با این‌حال تحلیل عملکرد این سرمایه‌گذاران نشان داده که در کشورهای پیشرفته سرمایه‌گذاری غیر‌فعال برای افراد عادی بازدهی بسیار بالاتری داشته است، چراکه ضمن کاستن از هیجانات مقطعی بازار برای سرمایه‌گذار از هزینه‌های زمانی و معاملاتی به‌شدت می‌کاهد و راه را برای داشتن نگاهی بلندمدت و به دور از حاشیه در بازار سهام فراهم می‌کند.

راه و چاه در بورس

با توجه به آنچه که تاکنون گفته شد ناگفته پیداست که سرمایه‌گذاری امری است پر‌ریسک که پرداختن به آن نیازمند آگاهی و تجربه است. در سال‌های اخیر نوسان مداوم قیمت‌ها در کل اقتصاد، سرمایه‌گذاران در داخل ایران را بر آن داشته تا سعی کنند با ورود به این بازار ارزش دارایی خود را از گزند تورم حفظ کنند، با این‌حال همین ورود سراسیمه مانع از آن شده که دانش‌اندوزی و داشتن نگاه استراتژیک در این بازار مقدم بر خود سرمایه‌گذاری باشد.

با شروع واژگونی قیمت‌ها در سال گذشته همان‌طور که پیش‌‌‌‌‌‌‌‌تر شرح داده شد، بسیاری با فرض اتخاذ رویکرد بلندمدت در بازار سهام از فروش سهام خود سر باز زدند و حالا بسیاری از آنها در ضررهای سنگینی قرار دارند.

این در حالی است که همین افراد تا قبل از شروع افت قیمت‌ها سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدتی و به‌ظاهر فعال بودند، از این‌رو می‌توان نتیجه گرفت که بیشتر فعالان بازار سهام در سال‌های اخیر به شکلی غیراصولی و بدون‌داشتن برنامه قبلی سرمایه‌گذاری کردند و در بسیاری از سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال موارد حتی تحلیلی از خود نداشته‌اند که باید چه چیزی را بخرند یا بفروشند.

با این حال به‌نظر می‌آید که نزدیک به دو سال حضور در بازار پر ریسک سهام آنها را بسیار آب‌دیده‌تر از قبل کرده است، به‌طوری‌که می‌توانند برای دست‌یابی به بازده بلندمدت در بازار سهام راهکارهایی را پیش بگیرند که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در آنها سرمایه‌گذاری اصولی امری قابل‌حصول باشد.

از این‌رو به‌نظر می‌آید که هم‌اکنون و با آرام‌شدن فضای معاملات در بازار سهام و نبود نوسان‌های شدید فرصت مناسبی برای تعیین رویکرد سرمایه‌گذاری به‌وجود آمده است و فعالان خرد بازار می‌توانند برای قرار گرفتن در مسیر بازده بلندمدت یا کوتاه‌مدت بازار سهام از طریق سرمایه‌گذاری مستقیم یا غیرمستقیم با تحلیل و بررسی دقیق حضور خود در این بازار را تداوم ببخشند.