چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

13 : ICO چیست؟

آیا اخیراً به دنبال آن هستید که در ارزهای رمزنگاری شده حرکت عظیمی انجام دهید؟ زمان آن رسیده است که روندهای عرضه اولیه کوین را دنبال کنید.

ایده‌ی پیش‌فروش سکه‌های(کوین‌ها) یا توکن‌های پروژه‌های بلاک‌چین، راهی موفق برای جمع‌آوری سرمایه جهت توسعه پروژه‌های جدید بود. مقدار پول جمع‌آوری شده از طریق ICO در سال‌های گذشته، بسیار شگفت‌انگیز است. تنها در سال 2018، 1258 اعلامیه ICO وجود داشت که مبلغ 7,852,477,041 دلار را جمع‌آوری کرد.

فهرست مفاهیم

• ICO چیست؟
• تاریخچه ICO
• عرضه اولیه کوین چگونه کار می‌کند؟
• چگونه در ICO شرکت کنیم؟
• مزایای ICO
• ارزیابی یک ICO
• آینده ICO ها
• استدلال‌های نهایی
• FAQ

ICO چیست؟

ICO ها مخفف عرضه اولیه کوین می‌باشند که به منبع اصلی سیستم‌های تامین مالی جمعی، در ازای ارزهای رمزنگاری‌شده یا توکن‌هایی برای تامین مالی توسعه‌های پروژه تبدیل شده است. توسعه‌دهندگان برای راه‌اندازی پروژه، وجوهی را از سرمایه‌گذاران جمع‌آوری می‌کنند. گزارش شامل جزئیات فنی عملیات رمزارزها است و توسعه‌دهندگان برای طراحی ارز ، جهت پشتیبانی از پروژه کار می‌کنند.

امروزه، بیشتر فروش توکن‌ها بر روی بلاک‌چین اتریوم، از طریق یک قرارداد هوشمند انجام می‌شود. این قراردادهای هوشمند، توکن‌های اتریوم را جمع‌آوری می‌کنند و به‌طور خودکار آنها را با توکن‌های جدید متعلق به یک استارت‌آپ مبادله می‌کنند. این یک سیستم P2P است که به هیچ صرافی یا کارگزاری به عنوان واسطه نیاز ندارد.

در زمان ثبت این مورد، بیش از 7000رمزارز در وب سایت Coinmarketcap لیست شده بود. در حال حاضر بیش از 1000 سکه در صرافی‌های مختلف موجود است و بسیاری از آنها در حال لیست‌شدن هستند. قابل ذکر است که همه رمزارزها روی بلاک چین منحصر به فرد خود میزبانی نمی‌شوند. آنها در بالای بلاک چین موجود صادر می‌شوند، با این حال، هنوز هم می‌توانند بلاک چین خود را توسعه دهند و در آینده انتقال یابند.

تاریخچه ICO

در سال 2013، اولین ICO به وسیله Mastercoin بود که حدود 600,000 دلار برای پروژه‌ای جهت ایجاد یک شبکه تبادل بیت کوین و تراکنش تولید کرد. اولین رمزارز توزیع شده ICO، با نامXRP بود.

در اوایل سال 2013، Ripple Labs شروع به ساخت یک سیستم پرداخت به نام Ripplenet کرد و حدود 100 میلیارد توکن XRP را که توکن اصلی این پلتفرم است منتشر کرد. این توکن‌ها برای تامین مالی رشد پلتفرم ریپل (Ripple) فروخته شدند.

بعداً در سال 2013، مسترکوین (Mastercoin) موافقت کرد که جهت انجام قراردادهای هوشمند و توکن‌کردن تراکنش‌های بیت کوینی، لایه‌ای روی بیت کوین بسازد. میلیون‌ها توکن مسترکوین توسط سازنده در برابر بیت کوین فروخته شد.

چندین رمزارز دیگر با ICO ها تامین مالی شده‌اند. به عنوان مثال، Lisk که در اوایل سال 2016، سکه‌های خود را به قیمت حدود 5 میلیون دلار فروخت، چندین رمزارز دیگر را از طریق ICO تامین مالی کرده است. اتریوم معروف‌ترین بلاک چین برای چنین ICO هایی است. بنیاد اتریوم ETH را به قیمت 0.0005 بیت کوین در اواسط سال 2014 فروخت.

عرضه اولیه کوین چگونه کار می‌کند؟

قبل از افزایش سرمایه برای استارت‌آپ خود، لازم است فرآیند بنیادین عرضه اولیه کوین را درک کنید. این‌ها برخی مراحلی هستند که به موفقیت عظیم فروش توکن کمک می‌کنند.

• در ابتدا، یک پروژه بلاک چین پیشنهاد می‌شود که در آن سرمایه از طریق عرضه اولیه کوین جمع‌آوری می‌شود.
• سپس ، وایت پیپر منتشر می‌شود. گزارش حاوی جزئیات فنی، مدل‌های کسب و کار و خط مشیی برای شرکت است.
• نمونه اولیه کار برای پروژه‌ها مشخص نخواهد شد.
• آگاهی اجتماعی از پروژه ایجاد کنید. به طور ویژه، از طریق کمپین‌های بازاریابی از خلال رسانه‌های اجتماعی و موتورهای جستجو.
• بازاریابی و پاسخ آن، ایده مختصری را از تعداد توکن‌هایی که برای فروش در دسترس هستند ارائه می‌دهد. همچنین برآوردی برای مبلغ جمع‌آوری‌شده پروژه ارائه می‌دهد.
• در نهایت، فروش توکن ICO آغاز می‌شود که در آن سرمایه‌گذاران شروع به خرید توکن‌ها به ازای رمزارز می‌کنند.
• پس از اتمام کار، توکن‌ها برای تبادل در دسترس قرار می‌گیرند.

چگونه در ICO ها شرکت کنیم؟

سایت‌های زیادی از جمله Reddit، Cyber Fund و حتی سایت‌های شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک وجود دارند که عرضه‌های اولیه کوین فعلی و آتی را فهرست می‌کنند.

1) برای سرمایه‌گذاری، اولین مرحله از فرآیند این است که آن پروژه یا شرکتی را که پتانسیلی ارائه می‌دهد، تجزیه و تحلیل کنید.

2) بعد از اینکه کار تحقیقاتی شما تمام شد و مایل به شرکت در ICO هستید، قدم بعدی ایجاد یک حساب صرافی است.

3) هنگام جستجوی تعداد درحال رشد ICOهایی که به سایت جهانی ورود می‌کنند، یک کیف پول رمزنگاری راه‌اندازی کنید.

4) علاوه بر شناسایی خود ICO، هوشیاری و دقت لازم در برابر کلاهبرداری‌ها توصیه می‌شود.

5) درجه‌بندی ICO ارزیابی کاملی از پروژه یا کسب و کار مورد نظر را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند و در صورت نیاز به جزئیات بیشتر، سایر سازمان‌ها هر مفهوم اضافی را ارائه می‌دهند.

مزایای ICO

ICO ها در مقایسه با IPO ها مزایای بیشتری دارند. ICOها از توکن‌ها برای فروش جمعی خود استفاده می‌کنند، زیرا کاربران اکنون از کوین‌های رمزنگاری‌شده به سمت توکن‌ها رو می‌آورند. بیایید عمیق‌تر به مزایای ICOها بپردازیم.

• تسهیلات عرضه توکن ICOها، آنها را منحصر به فردتر می‌کند. با این حال، صادرکنندگان عرضه اولیه کوین، توکن‌ها را ارائه می‌کنند یا توکن‌های خود را برای جمع‌آوری سرمایه به سرمایه‌گذاران می‌فروشند. توکن‌ها جزئیات کاملی در مورد فرآیند ICO دارند.

• ICO برای برنامه‌ریزی، نوشتن گزارش، ایجاد توکن‌ها و جمع‌آوری وجوه به زمان نیاز دارد. در مقایسه با عرضه اولیه‌های عمومی، ICO به زمان کمتری نیاز دارد. در حالی که در IPO، یافتن همه سرمایه‌گذاران علاقه‌مند امکان‌پذیر نیست، در عرضه‌های اولیه کوین، ما می‌توانیم همه سرمایه‌گذاران علاقه‌مندی که ICO را موفق کرده‌اند، در دسترس داشته باشیم.

• وضعیت پروژه‌ها می‌تواند در ملاء عام توسط سرمایه‌گذاران در بلاک چین ردیابی شود. بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده است که به همه سرمایه‌گذاران اطلاعاتی در مورد فرآیندهای روزانه عرضه اولیه کوین ارائه می‌دهد. در نهایت، این تمرکززدایی از فعالیت‌های کلاهبرداری صادرکننده بر سرمایه‌گذاران جلوگیری می‌کند.

ارزیابی یک ICO

همیشه ارزیابی هر جنبه از پروژه و تغییر مسیر سریع به استراتژی اجرای دقیق آن لازم است0 نکات زیر را هنگام تجزیه و تحلیل ICO درنظر داشته باشید:

• در ابتدا بر روی نقاط قوت و پیوندهای ضعیف مدل‌های کسب و کار تمرکز کنید. از افرادی که این فناوری را یه خوبی می‌شناسند، برای دریافت اطلاعات دقیق پرس و جو کنید.
• به دنبال ICO هایی باشید که دارای تیم‌هایی با سابقه اثبات‌شده در دارایی‌های رمزنگاری‌شده و صنعت بلاک چین هستند.
• همیشه از انجمن‌های عمومی در صفحات پروژه‌ها در Reddit، Twitter یا Facebook بازدید کنید. همچنین، از بازدیدهای پولی یا پست‌های جایزه‌ای که به شرکت‌کنندگان جهت انتشار اخبار جعلی پول می‌دهند تا موفقیت دروغین پروژه را در ویترین بگذارند، آگاه باشید.
• درگیرشدن یک سرمایه‌گذار خطرپذیر بزرگ (VC) کریپتو یک نشانه مثبت است. ببینید آیا شرکت پشتیبانی VC دارد یا خیر. اگر آنها یک VC در هیئت اجرایی خود داشته باشند، سودمندتر است.
• در مورد مشاغل مشابه صنعت با تطبیق اصول کار شرکت تحقیق کنید.

آینده ICOها

تا به امروز، روش‌های ICO فقط موفقیت را تجربه کرده‌اند، و برخی از پروژه‌های اساساً قدرتمند وجود دارند که در آنها بازنگری و اصلاح به موقع انجام می‌شود. به زودی انتظار می‌رود که پیرامون ICO‌ها شاهد یک سری علامتگذاری قرمز باشیم.

داشتن یک چارچوب محکم همیشه به تفکیک پروژه‌های خوب از انواع بد، و کلاهبرداری‌های بالقوه کمک می‌کند. وقتی صحبت از یک سرمایه‌گذار عادی می‌شود، لازم است قبل از سرمایه‌گذاری، مزایا، خطرات و صعودهای قانونی بالقوه چشم‌انداز ICO سنجیده شود.

استدلال‌های نهایی

با افزایش تعداد عرضه اولیه کوین، وجوه تولید‌شده نیز به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. بازده سرمایه‌گذاری (ROI) و کل وجوه جمع‌آوری‌شده نیز هنگام ارزیابی ICO ها حائز اهمیت هستند.

اخیرا ثابت شده که ICO به بهترین راه برای افزایش سرمایه تبدیل شده است. اگر فکر می‌کنید می‌توانید در یک ICO جدید به موفقیت چشمگیری دست پیدا کنید، مطمئن شوید که از قبل تحقیقات خود را انجام داده‌اید. ICO رمزارز، به عنوان دارایی با ریسک بالا و پاداش بالا ظهور یافته است.

سوالات متداول:

تفاوت بین ICO و IEO چیست؟

هر دو رویداد جمع‌آوری سرمایه هستند. ICO یا عرضه اولیه کوین رویدادی است که توسط شرکتی نظارت می‌شود که سهام خود را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد و سرمایه را برای پشتیبانی از توسعه‌های جدید کوین یا خدمات افزایش می‌دهد. در حالی که IEO رویدادی است که در آن صرافی‌های رمزارز به نمایندگی از طرف استارت‌آپ‌ها، افزایش سرمایه می‌دهند.

آیا سرمایه‌گذاری در IEO امن است؟

IEOها توسط صرافی‌های رمزارز به نمایندگی از استارت‌آپ‌ها عرضه می‌شوند. از آنجایی که IEO ها استارتاپ‌ها را به طور کامل و دقیق بررسی می‌کنند، سرمایه‌گذاری در IEO هایی که روی پلتفرم‌های معروف صرافی راه‌اندازی شده‌اند ممکن است ایمن باشد. اما دقت نظر لازم است.

کدام گزینه برای سرمایه‌گذاری بهتر است؟ ICO یا IEO؟

ICO ها رویدادهایی هستند که در آن سرمایه‌گذاران مستقیماً به شرکت پرداخت می‌کنند و به آنها در مورد عمل به وعده‌هایشان اعتماد می‌کنند. اما IEO ها توسط صرافی‌ها عرضه می‌شوند که استارتاپ‌ها را قبل از راه‌اندازی IEO به دقت بررسی می‌کنند. اگرچه امروزه IEO‌ها بیشتر از سایر موارد ترجیح داده می‌شوند، سرمایه‌گذاری‌های شما باید پس از بررسی دقیق انجام شود.

آموزش خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO , IEO)-سایت عرضه اولیه ارز دیجیتال + ویدئو

عرضه اولیه ارز دیجیتال تا حدودی شبیه عرضه اولیه سهام IPO می باشد. ولی در کل تفاوت های بسیار زیادی باهم دارند. در انتهای مقاله تفاوت انواع عرضه اولیه ها را بیان خواهیم کرد. عرضه اولیه ارز دیجیتال در واقع روشی برای جمع آوری سرمایه برای راه اندازی یک پروژه می باشد و در این پروژه یک سرمایه گذاری جمعی صورت می گیرد. عرضه اولیه ارز دیجیتال در دو حالت عرضه اولیه سکه ICO و نیز عرضه اولیه صرافی IEO وجود دارد. برای راه اندازی یک پروژه رمز ارز هایی به فروش می رسد و زمانی که پروژه با موفقیت به پایان برسد ، ارزش رمز ارز های خریداری شده افزایش یافته و سود های کلان نصیب دارندگان رمز ارز ها خواهد شد. البته این نکته را نیز در نظر بگیرید که اگر پروژه شکست بخورد، و یا شرکت کلاهبرداری باشد ، کل سرمایه از بین خواهد رفت.

عرضه اولیه سکه ICO چیست؟

عرضه اولیه سکه ICO کلمه اختصاری Initial Coin Offering می باشد. عرضه اولیه سکه نوعی از عرضه اولیه ارز دیجیتال می باشد که در سطح بین المللی انجام می پذیرد. در واقع روشی برای جذب سرمایه برای شرکت های تازه تاسیس می باشد. این پروژه معمولا یکی از پروژه های صنعت بلاک چین می باشد. به این صورت که توکن ها قبل از راه اندازی پروژه فروخته می شوند و سرمایه راه اندازی پروژه فراهم می شود.

سرمایه گذاران با استفاده از ارز های دیجیتال رایج مانند اتریوم و بیت کوین و یا ارز فیات دلار و یورو اقدام به خرید توکن های عرضه شده می کنند به امید آنکه پروژه موفقیت آمیز بوده و ارزش توکن آنها بعد از راه اندازی چند برابر شود. البته اگر شرکت کلاهبرداری نباشد ، در صورت عدم جذب سرمایه کافی و نیز شکست پروژه ارز های دریافتی به حساب سرمایه گذاران واریز خواهد شد.

عرضه اولیه صرافی IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی IEO اختصار کلمه Initial Exchange Offering می باشد. این نوع عرضه اولیه ارز دیجیتال همانند عرضه اولیه سکه ICO می باشد. با این تفاوت که این نوع عرضه منسجم تر بوده و در صرافی های بزرگ و معتبر مانند بایننس و … برگزار می شود. برای شرکت در IEO باید در آن صرافی ثبت نام کرده و احراز هویت شده باشید. ولی عرضه اولیه سکه ICO در سایت های خاصی اعلام شده و تمامی افراد می توانند در آن شرکت کنند و محدود به صرافی های ارز دیجیتال نمی باشد.

در کل ریسک عرضه اولیه ارز دیجیتال بسیار بالا می باشد و کلاهبرداری های زیادی در آن صورت می گیرد. مزیت IEO نسبت به ICO در این است که صرافی ها قبل از پذیرش عرضه اولیه یک استارت آپ ابتدا بررسی های لازم را انجام داده و در صورت تایید خود استارت آپ و اعضای آن اقدام‌ به پذیرش عرضه اولیه توکن آن شرکت می کنند. IEO تا حدودی ریسک شرکت در عرضه اولیه ارز های دیجیتال را کاهش می دهد.

سایت عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال بسیار پر ریسک بوده و احتمال کلاهبرداری در آن زیاد است. بنابراین سایت هایی وجود دارند که به احراز هویت و تایید شرکت های عرضه کننده پرداخته و آنها را در سایت خود قرار می دهند تا ریسک شرکت در آنها و خرید توکن تا حدی کاهش یابد. در این قسمت ۴ سایت خرید عرضه اولیه سکه ICO را بیان کرده ایم. هنگام خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال حتما توجه داشته باشید ریسک بسیار بالا بوده و قبل از خرید سپید نامه یا وایت پیپر شرکت مربوطه را حتما مطالعه نمایید.

https://topicolist.com

https://coinmarketcap.com/ico-calendar/upcoming

http://coinschedule.com

https://www.icohotlist.com

لیست سایت های عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

برای خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال دو روش متفاوت وجود دارد. ابتدا باید مشخص کنید قصد شرکت در عرضه اولیه سکه ICO دارید و یا IEO ?

برای شرکت در عرضه اولیه سکه ICO ابتدا با استفاده از سایت هایی که در ادامه بیان خواهیم کرد لیست شرکت های عرضه کننده ارز دیجیتال را مشاهده کرده و به بررسی تک تک آنها بپردازید. این شرکت ها سندی به نام‌ سپید نامه دارند که اطلاعات بسیار مفید و کاربردی از خود شرکت می توان دریافت کرد. در سایت شرکت ها نحوه واریز و خرید توکن مربوطه بیان شده است. معمولا با استفاده از اتریوم ، بیت کوین ، دلار ، یورو و … می توان بسیار راحت توکن و یا همان رمز ارز پیاده سازی نشده را پیش خرید کرد. برای درک بیشتر در مورد نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال با ما همراه باشید.

نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO

لیست ICO هایی که در حال برگزاری هستند را از سایت های معرفی شده مشاهده کنید. به عنوان مثال سایت https://topicolist.com را باز کرده و در آن انواع عرضه های اولیه با طبقه بندی های متفاوت (پلاتینیوم ، طلای، نقره) را مشاهده خواهید کرد که سایت جهت راحتی انتخاب شما در نظر گرفته است. برای مثال ما می خواهیم در عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO شرکت PointPay شرکت کنیم. روی آن شرکت کلیک می کنیم.

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

در صفحه باز شده وایت پیپر white paper مربوط به شرکت را دانلود کرده و به دقت مطالعه نمایید. حال وارد سایت شرکت شده و روی گزینه Buy PXP tokens کلیک کنید.

دانلود وایت پیپر سپید نامه ورود به سایت برگزار کننده ICO خرید ICO

در این مرحله از شما خواسته می شود تا در سایت ثبت نام کنید. کشور ایران تحریم بوده و در اکثر شرکت های برگزار کننده ICO اسم ایران را در لیست کشور ها مشاهده نخواهید کرد. برای این منظور از فیلتر شکن های با IP ثابت استفاده کرده و اسم کشور را مطابق با IP خود انتخاب کنید. بعد از انتخاب گزینه Sign UP اطلاعات خواسته شده را مطابق شکل پایین وارد کنید.

ثبت نام در سایت ICO وارد کردن اطلاعات

بعد از این مرحله یک ایمیل تایید برایتان ارسال خواهد شد. ایمیل فرستاده شده از طرف شرکت برگزار کننده ICO را تایید کنید. در قسمت نشان داده شده می توانید از میان صرافی های نشان داده شده یکی را انتخاب کنید. از این لیست بایننس برای ایرانیان بوده و می توانید با استفاده از آن و یا صرافی ارز دیجیتال دیگری که در آن حساب دارید مابقی مراحل را طی کنید.

انتخاب صرافی جهت خرید ICO

برای خرید عرضه اولیه صرافی IEO نیز ابتدا باید در صرافی مورد نظر ثبت نام کرده و حساب داشته باشید. بقیه مراحل و نحوه خرید توکن در صرافی مورد نظر اعلام‌ می شود.

لیست صرافی های برگزار کننده IEO

معمولا صرافی های بسیار بزرگ و معروف برگزار کننده IEO ها هستند . در این قسمت ۷ مورد از صرافی های ارز دیجیتال که می توان در آنها خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال انجام داد ، معرفی می کنیم. البته از این لیست ایرانیان فقط در بایننس و کوکوین طبق شرایط خاصی می توانند ثبت نام کنند.

طرح های ICO کلاهبرداری که هزاران نفر را فریب داده اند

عرضه های اولیه سکه یا ICOها در تجارت تحول ایجاد کرده اند، اگرچه ترس از کلاهبرداری سرمایه گذاران را از آنها دور نگه داشته است. با استفاده از فناوری بلاک چین، عرضه های اولیه سکه به ابزاری جایگزین برای بدست آوردن بودجه برای پروژه های تجاری تبدیل شده اند. بر خلاف عرضه های اولیه عمومی که تحت مقررات دقیق قانونی اداره می شوند، ICO ها فقط به یک وایت پیپر و برخی ویژگی های جالب مانند عدم وجود مانع برای ورود، زمینه رشد تصاعدی، عدم وجود موانع جغرافیایی و تایید آسان نیاز دارند.

جای تعجب نیست که اخیرا بازار ICO شاهد رشد فوق العاده ای بوده است. تحقیقات نشان می دهند که از ژانویه سال 2016 تا آگوست سال 2019، ICO ها در سراسر جهان نزدیک به 13 میلیارد دلار سرمایه جمع آوری کرده اند.

بررسی ICOهای برگزار شده در سال های اخیر

با وجود مزایای جذاب ICO ها ،سرمایه گذاران علاقه مند به این ابزارهای جایگزین سرمایه گذاری با خطرات زیادی روبرو هستند. در همین راستا، گزارش سال 2018 ساتیس ریسرچ گروپ (Satis Research Group) حدود 1500 عرضه اولیه را مورد بررسی قرار داد. در این بررسی مشخص شد که 78 درصد این پروژه ها کلاهبرداری بوده اند که ارزش کل آنها 1.3 میلیارد دلار بود.

کلاوس گروبیس به همراه همکاران خود به نام های نیرانجا ساپکوتا و جوزفین دوفیتینما تحقیقی انجام داده که هدف آن پاسخ به این سوال بود؛ ” انواع مختلف کلاهبرداری در بازار ICO چه هستند و ضرر پولی چنین طرح کلاهبرداری چقدر است؟”. آنها برای بررسی این موضوع از وب اسکرپینگ (Web Scraping) استفاده کردند و یک فایل فشرده از داده ها بوجود آوردند که تمام ICO های برگزار شده از آگوست 2014 تا دسامبر 2019 را پوشش می داد.

آنها داده های سرمایه جمع آوری شده برای 1014 عرضه اولیه سکه را بررسی کردند. از این تعداد، 576 مورد طرح کلاهبرداری بودند که در مجموع سرمایه گذاران 10.12 میلیارد دلار ضرر مالی داشتند. بیشترین ضرر از طریق طرح کلاهبرداری موسوم به “Petro-scam” بود که سرمایه گذاران 735 میلیون دلار ضرر کردند.

طبقه بندی طرح های کلاهبرداری ICO

ICO های مرده ، جعلی یا هر دو

این تیم تحقیقاتی ICO هایی را که توسط وب سایت های DeadCoins و Coinopsy فهرست شده بودند را بازیابی و تجزیه و تحلیل کرد تا 13 روش مختلف برای فریب سرمایه گذاران توسط کلاهبرداران را شناسایی کند. اگر یکی از کاربران فروم “Bitcointalk” تشخیص دهد که تیم، پروژه، کیف پول، رسانه های اجتماعی یا معامله چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ ICO جعلی هستند، این ICO به عنوان “جعلی” طبقه بندی می شود.

کلاهبرداری اگزیت اسکم ( کلاهبرداری خروج)

اگر یک ICO نتواند پاداش مالی (بیشتر به صورت توکن) وعده داده شده به تبلیغ کنندگان را برای فعالیت های روابط عمومی آنها مانند تبلیغ پروژه در فروم ها، کانال های تلگرامی، پیام رسان ها، ترجمه و بومی سازی اسناد، ارسال پست به شبکه های اجتماعی یا وبلاگ ها پرداخت کند، به عنوان “کلاهبرداری پاداش” چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ دسته بندی می شود. اگر توسعه دهندگان و تبلیغ کنندگانی که وجوهی را برای یک ICO جمع آوری می کنند به طور ناگهانی ناپدید شوند و سرمایه گذاران هیچ گونه اطلاعاتی از آنها نداشته باشند، این ICO ها را به عنوان “کلاهبرداری خروج یا اگزیت اسکم” طبقه بندی می کنند.

کلاهبرداری مرکب و ایردراپ ها

تیم تحقیقات، بسیاری از اتهامات کلاهبرداری ICO را بررسی کرد که در آنها یک گروه از توسعه دهندگان در پروژه های دیگر به طور فعال کلاهبرداری می کردند. این نوع کلاهبرداری به عنوان “کلاهبرداران قدیمی ” طبقه بندی می شود. در مرحله بعدی، محققان “کلاهبرداری ایردراپ” را برای حوادثی تعریف کردند که در آن کلاهبرداران کلیدهای خصوصی کاربران را سرقت می کنند. این نوع کلاهبرداری زمانی رخ می دهد که کلاهبرداران یک تله پنهان ایجاد می کنند و کاربران به امید دریافت توکن های رایگان روی لینک ها کلیک می کنند، در نتیجه آنها اطلاعات خصوصی خود را در اختیار کلاهبرداران می گذارند و در نهایت ارزهای خود را از دست می دهند.

کلاهبرداری با صرافی جعلی و کپی برداری از وایت پیپر

بعلاوه، توسعه دهندگانی که قصد فریب سرمایه گذاران را دارند، ترجیح می دهند ICO خود را در یک صرافی جعلی راه اندازی کنند. این نوع کلاهبرداری در دسته ” کلاهبرداری صرافی” قرار دارد. محققان همچنین دریافتند که کپی کردن وایت پیپر یک ICO آینده دار و راه اندازی آن با نام مشابه یا متفاوت، یکی دیگر از روش های فریبنده ای است که در بین کلاهبرداران رواج دارد. این شیوه کلاهبرداری در دسته ” کلاهبرداری سرقت ادبی وایت پیپر” قرار می گیرد. خوشبختانه مشاهده شد که کاربران با این نوع کلاهبرداری آشنا هستند و اکنون آن را در فروم Bitcointalk گزارش می دهند.

بالا ببر و بفروش

” بالا ببر و بفروش” روش دیگری است که کلاهبرداران از آن استفاده می کنند. اما این روش همیشه در ابتدای ICO قابل تشخیص نیست. در این نوع کلاهبرداری، سرمایه گذاران و معامله گران برای خرید توکن در مرحله اولیه که قیمت هنوز پایین است هجوم می آورند و حتی برخی از آنها توکن ها را به خاطر ترس از دست دادن فرصت برای کسب سود آسان با قیمت بالا می خرند. هنگامی که کلاهبرداران فروش را به اتمام می رسانند، قیمت به طور چشمگیر و ناگهانی کاهش می یابد.

طرح های پانزی ارز رمزنگاری

“کلاهبرداری پانزی” دسته دیگری از کلاهبرداری های مشاهده شده است. کلاهبرداران در این شیوه قربانیان را با قول رسیدن به سود در مراحل بعدی مجاب به سرمایه گذاری در برخی از محصولات یا خدمات مرتبط با ICO می کنند.

کلاهبرداری URL و فیشینگ

محققان همچنین یک تاکتیک جدید کلاهبرداری از سرمایه گذاران را مشاهده کردند که شامل راه اندازی وب سایت هایی است که از نظر نام و طراحی مشابه پروژه های اصلی هستند. سرمایه گذاران ساده لوحی که از وب سایت های اصلی اطلاع ندارند، ممکن است فریب این سایت ها را بخورند و ارزهای خود را از دست بدهند. این روش کلاهبرداری در دسته ” کلاهبرداری وب سایت” قرار دارد.

برای اطلاع از طرح های فیشینگ و کلاهبرداری به مطلب زیر رجوع کنید:

دستکاری بازار و کلاهبرداری با توکن های از قبل استخراج شده

شکل دیگری از ICO های متقلبانه “کلاهبرداری توکن های از قبل استخراج شده” نام دارد و به توکن های فروخته نشده در آخرین مرحله فروش اشاره دارد که به جای سوزاندن در بین توسعه دهندگان و/یا تبلیغ کنندگان تقسیم می شوند. سرمایه گذاران با این روش به راحتی مورد کلاهبرداری قرار می گیرند، چون عرضه بیشتر توکن به معنای پایین تر بودن قیمت آن است. بعلاوه، اگر توسعه دهندگان بخش زیادی از توکن های از قبل استخراج شده را نزد خود نگه دارند، می توانند بازار آن توکن را دستکاری کنند.

بزرگ ترین ICO کلاهبرداری چیست؟

غربالگری محققان نشان می دهد که “فیشینگ و تقلب” متداول ترین نوع کلاهبرداری است. در این نوع کلاهبرداری، کاربران ایمیل های هرزنامه، لینک های مشکوک و سوالاتی درباره اطلاعات شخصی و مالی، خطاهای برداشت، برداشت معلق، ناپدید شدن موجودی از کیف پول و سایر عملکردهای ناخواسته را دریافت می کنند.

تیم تحقیقات با استفاده از برنامه ارزیاب پلاگین دریافت که اگر یک پروژه ICO کلاهبرداری باشد، ضرر مالی آن 54.1 میلیون دلار خواهد بود که سه برابر میانگین نمونه کلی(17.58 میلیون دلار) است.

به طور خلاصه، به دلیل نبود مقررات جدی در بازار ICO، توسعه دهندگان و/یا تبلیغ کنندگان می توانند بیش از ده روش را برای فریب سرمایه گذاران به کار گیرند. حجم پول وارد شده به این بازار جدید و نوظهور خیلی زیاد است. به همین دلیل دولت ها و سازمان های نظارتی باید قوانین و مقررات خاصی را برای بازار ICO وضع کنند تا سرمایه گذاران در برابر ضررهای شدید مصون باشند.

IPO،ICO و STO چه هستند و چگونه کار می‌کنند؟

Initial coin offering یا به اختصار ICO (عرضه اولیه کوین یا سکه):

یکی از روشهای جذب سرمایه برای استارت آپ‌ها می‌باشد.
در این روش اعضای یک تیم، برای پروژه‌ی جدیدشان اقدام به فروش توکن‌های مبتنی بر بلاکچین می‌کنند و کاربران توکن‌هایی را که دریافت می‌کنند، می‌توانند بلافاصله یا در آینده استفاده کنند.

در حقیقت با استفاده از این روش بودجه مورد نیاز یک پروژه‌ی جدید، تأمین می‌شود.
استفاده از روش ICO صرفا برای پروژه‌های نوپا نیست و ممکن است یک شرکت که سابقه‌ی فعالیت هم دارد، از این روش برای توکنیزه کردن و جذب مشتری استفاده کند.

با دانستن اینکه مفهوم ICO چیست، می‌خواهیم مفهوم STO را بررسی کنیم.

STO مخفف عبارت security token offering (توکن‌های اوراق بهادار):

مشابه عرضه اولیه سکه (ICO)، یک سرمایه گذار با یک رمزارز یا توکن، سرمایه‌گذاری خود را آغاز می‌کند.

اما بر خلاف ICO، یک قرارداد سرمایه‌گذاری را به دارایی سرمایه‌گذاری اساسی مانند سهام، اوراق قرضه، صندوق و اعتبار سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات (REIT) ارائه می‌دهد.
اوراق بهادار را می‌توان به عنوان «ابزار مالی قابل مذاکره و دارای ارزش پولی» تعریف کرد، به عنوان مثال، یک محصول سرمایه‌گذاری که توسط دارایی‌های واقعی مانند یک شرکت یا املاک پشتیبانی می‌شود.

بنابراین، توکن اوراق بهادار نشان دهنده مالکیتِ اطلاعات محصول سرمایه‌گذاری شده است که در یک بلاک‌چین ثبت می‌شود.
به عنوان مثال، وقتی در سهام سنتی سرمایه‌گذاری می‌کنید، اطلاعات مالکیت روی یک سند نوشته شده و به عنوان یک گواهی دیجیتالی (به عنوان مثال PDF) صادر می‌شود.
برای STO ها، این فرایند یکسان است، اما روی بلاک چین ثبت شده و به صورت توکن صادر می‌شود.

STOهمچنین می‌تواند به شکل ترکیبی بین رمزارزهای ICO و عرضه عمومی اولیه (IPO) به دلیل همپوشانی با هر دو روش جذب سرمایه محقق شود.

STO چه تفاوتی با ICO دارد؟

در هر دوی آن‌ها، فرایند یکسان است، اما ویژگی‌های توکن‌ها متفاوت است.

STOها از دارایی پشتیبانی می‌کنند و مطابق با قوانین نظارتی و دولتی هستند.
از طرف دیگر، اکثر ICOها سکه‌های خود را به عنوان یک ابزار کاربردی قرار می‌دهند که به کاربران امکان دسترسی به پلت فرم بومی یا برنامه‌های غیر متمرکز (DApps) را می‌دهد.

آن‌ها استدلال می‌کنند که این کوین‌ها برای استفاده کردن صادر شده‌اند و نه برای سرمایه گذاری.

در نتیجه، بسترهای ICO چارچوب‌های قانونی خاصی را دور می‌زنند و نیازی به ثبت نام یا رعایت قوانین سختگیرانه نهادهای نظارتی ندارند.

بنابراین، موانع ورود شرکت‌ها برای راه اندازی ICO بسیار کمتر است، زیرا آن‌ها مجبور نیستند مطابق قانون رفتار کنند، همچنین می‌توانند کوین‌های خود را (به عنوان مثال، برای جمع آوری سرمایه) به عموم مردم بفروشند.

راه اندازی STO بسیار دشوارتر است، زیرا هدف، ارائه قرارداد سرمایه‌گذاری تحت قانون اوراق بهادار است.
بنابراین، این پلتفرم‌ها باید کارهای مقدماتی را انجام دهند تا از مطابقت آن‌ها با مقررات مربوط اطمینان حاصل شود.
آن‌ها معمولاً فقط قادر به جذب سرمایه از سرمایه گذاران معتبر هستند که خود شرایط خاصی را پشت سر گذاشته اند.

STO چه تفاوتی با IPO دارد؟

روند IPO نیز مانند STO است، اما STOها توکن‌های خود را در بلاک چین صادر می‌کنند در حالی که IPOها گواهینامه‌های سهام را در بازارهای سنتی صادر می‌کنند.

اگرچه هر دو پیشنهادات قانونی هستند، اما IPO فقط در شرکت‌های خصوصی که می‌خواهند به صورت عمومی عرضه شوند استفاده می‌شود.
از طریق فرایند IPO، آن‌ها با انتشار سهام به سرمایه گذاران معتبر، جمع آوریِ سرمایه می‌کنند.

در STO ها، توکن‌هایی که سهم دارایی اصلی را نشان می‌دهند در بستر بلاک چین، برای سرمایه گذاران معتبر صادر می‌شوند.
آن‌ها می‌توانند سهام یک شرکت باشند، اما به دلیل ویژگی توکن بودنشان، واقعاً می‌توانند از شامل هر دارایی‌ای باشند که انتظار می‌رود سود داشته باشد، از جمله سهم مالکیت یک ملک، هنرهای زیبا، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و غیره.

STOها مقرون به صرفه‌تر از IPOها هستند.
شرکت‌ها برای دسترسی به سطح سرمایه‌گذاری بالاتر از IPO استفاده می‌کنند تا هزینه‌های بانکی و کارگزاری و سرمایه‌گذاری را بپردازند.
STOها با اینکه نیاز به هزینه کردن برای وکلا و مشاوره دارند، اما دسترسی مستقیم‌تری به بازار سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهند و بنابراین، معمولاً مجبور نخواهند بود هزینه‌های هنگفتی را به بانک‌های سرمایه‌گذاری یا کارگزاری‌ها بپردازند.
سیاست‌های پس از فروشِ STO نیز کم زحمت‌تر و ارزان‌تر از IPOهای سنتی است.

STOها چگونه در سراسر جهان تعریف و تنظیم می‌شوند؟

این مسئله بسیار به حوزه‌های منحصر بفرد قضایی بستگی دارد.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC)، در ایالات متحده شاید در مورد نحوه تعریفِ اینکه آیا برخی از توکن‌ها در واقع توکن‌های اوراق بهادار هستند یا نه باید قوانین تنظیم کند.

در گزارش سازمان مستقل و غیر متمرکز (DAO) در جولای ۲۰۱۷، SEC به این نتیجه رسید که DAO ICO، در چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ واقع، یک عرضه اوراق بهادار به صورت قرارداد سرمایه‌گذاری است.

بر اساس ICO، SECها در صورتی تحت ضمانت قرار می‌گیرند که تحت تعریف قرارداد سرمایه‌گذاری، که توسط دیوان عالی کشور تعریف شده و از یک پرونده مهم بین SEC و The Howey Company گرفته شده است، قرار گیرند.که اکنون با نام Howey Test شناخته می‌شود،

هاوی تست بیان می‌کند:

«قرارداد سرمایه‌گذاری عبارت است از (۱) سرمایه‌گذاری پول (۲) در یک شرکت مشترک (۳) با انتظار معقول سود (۴) که از تلاش‌های کارآفرینانه یا مدیریتی دیگران حاصل می‌شود.»

گزارش DAO همچنین نتیجه می‌گیرد که «سرمایه‌گذاری مالی» نیازی به شکل نقدی ندارد. “
و در جلسه سنا در ۶ فوریه ۲۰۱۸، جی کلیتون، رئیس SEC گفت:

«من معتقدم که همه ICOها اوراق بهادار هستند.»

با این حال، بر اساس توییت ۱۴ مارس وارن دیویدسون، نماینده کنگره آمریکایی، لایحه‌ای که به دنبال معافیت توکن‌های دیجیتالی از چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ قانون اوراق بهادار و مالیات است، به زودی به کنگره ایالات متحده معرفی می‌شود.

در ژانویه ۲۰۱۹، سازمان اقدامات مالی انگلیس (FCA)، یک مقاله ۵۰ صفحه‌ای با عنوان «راهنمایی در مورد دارایی‌های رمزنگاری شده» منتشر کرد.

در این مقاله، FCA بین سه نوع توکن تمایز قائل می‌شود:

توکن‌های معاوضه‌ای- «این توکن‌ها توسط هیچ مرجع مرکزی‌ای صادر یا پشتیبانی نمی‌شوند و برای استفاده به عنوان وسیله مبادله طراحی شده اند.» آن‌ها خارج از محدوده حاکمیت قانون گذاران قرار می‌گیرند.

توکن‌های کاربردی (سودمند) – «این توکن‌ها به دارندگان، اجازه دسترسی به یک محصول یا خدمات فعلی یا در آینده را می‌دهند اما به دارندگانِ خود، حقِ مشابهی که توسط سرمایه‌گذاری‌های خاص اعطا می‌شود، نمی‌دهند.»
اگر با تعریف «پول الکترونیکی» مطابقت داشته باشند، ممکن است در محیط باشند.

توکن‌های اوراق بهادار- «توکن‌هایی با ویژگی‌های خاص هستند که به معنی سرمایه‌گذاری مشخص، مانند سهام یا اوراق قرضه است.»
اگر آن‌ها به‌صورت یک «سرمایه‌گذاری مشخص» عمل کنند، در حوزه‌ی قانونگذاری FCA قرار می‌گیرند.

سازمان نظارت بر بازارهای مالی سوئیس (FINMA)، دستورالعمل‌های ICO خود را در ۱۶ فوریه ۲۰۱۸ منتشر کرد و بیان کرد که در هر پرونده باید بر اساس ویژگی‌های آن تصمیم گیری شود، اما مانند FCA، توکن‌ها را نیز در سه گروه طبقه‌بندی کرد:

توکن‌های پرداخت – «توکن‌ها در برخی موارد ممکن است فقط عملکرد لازم را ایجاد کرده و در مدت زمان معینی به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت پذیرفته شوند.»
FINMA با چنین توکن‌هایی به عنوان اوراق بهادار برخورد نمی‌کند، بلکه این توکن‌ها ملزم به رعایت مقررات ضد پولشویی (AML) می‌باشند.

توکن‌های کاربردی – «برای ارائه دسترسی دیجیتالی به یک برنامه یا خدمات» کاربرد دارند.
اگر تنها هدف آن‌ها اعطای حقوق دسترسی دیجیتالی به یک برنامه یا سرویس باشد، این توکن‌ها به عنوان اوراق بهادار شناخته نمی‌شوند.

توکن‌های دارایی – «دارایی‌هایی از قبیل مشارکت در زمینه‌های واقعی فیزیکی، شرکت‌ها، یا جریانهای درآمد، یا حق تقسیط سود یا پرداخت سود را نشان می‌دهند.»
FINMA توکن دارایی را به عنوان اوراق بهادار در نظر می‌گیرد، به این معنی که برای معامله این توکن‌ها قوانین اوراق بهادار در نظر گرفته می‌شود.

سنگاپور، استونی و مالت از جمله حوزه‌های قضایی دیگری هستند که STOهای قانونی را مجاز می‌دانند.

آیا همه دولت‌ها با ایده STO موافق هستند؟

به طور خلاصه، نه.

بسیاری از کشورها STO (و به طور کلی تجارت ارزهای رمزنگاری شده) را ممنوع کرده‌اند، از جمله چین، کره جنوبی، ویتنام، الجزایر، مراکش، نامیبیا، زیمبابوه، بولیوی، هند، لبنان، نپال، بنگلادش و پاکستان.

در حالی که در کشورهای دیگر-مانند تایلند، برای مثال-مقررات مربوط به STO به وضوح مشخص نیست، زیرا دولت‌ها هنوز در مورد نحوه تنظیم آن تصمیم نگرفته اند.
کمیسیون بورس و اوراق بهادار تایلند (SEC تایلند) به این نتیجه رسید که STOهای مرتبط با تایلند که در بازار بین المللی راه اندازی شده‌اند، قانون را نقض می‌کنند.

اما در مقاله‌ای از Bangkok Post، معاون دبیر SEC تایلند، Tipsuda Thavaramara، اظهار داشت که کمیسیون هنوز باید در مورد نحوه تنظیم STOها تصمیم گیری کند و در حال حاضر، به صورت موردی، مورد بررسی قرار می‌گیرد.

«در حال حاضر، ما تصمیم نگرفته‌ایم که آیا STO تحت قانون SEC قرار می‌گیرد یا قانون دارایی‌های دیجیتال، اما این بستگی به شرایط STOها و جزئیات موجود در وایت پیپر آنها دارد.»

مزایای STO چیست؟

ما می‌توانیم هم از منظر ICO و هم از منظر IPO به آن نگاه کنیم.

در مقایسه با، STO، ICOها دارای ریسک کمتری هستند زیرا قوانین مربوط به اوراق بهادار که توکن‌های اوراق بهادار باید از آن‌ها پیروی کنند، اغلب شفافیت دارند.
توکن‌های اوراق بهادار نیز توسط یک دارایی در دنیای واقعی پشتیبانی می‌شوند، که این مسئله کار را بسیار ساده‌تر می‌کند که آیا قیمت توکن نسبت به دارایی، زیرِ قیمت مناسب است یا خیر.
با توکن‌های کاربردی محض، ارزیابی ارزش واقعی یک توکن و اینکه آیا قیمت آن عادلانه است یا خیر، دشوار است.

در مقایسه با IPOهای سنتی، STO به دلیل حذف واسطه‌ها مانند بانک‌ها و کارگزاری‌ها ارزان‌تر است.
قراردادهای هوشمند وابستگی به وکلا را کاهش می‌دهد، در حالی که بلاک چین نیاز به کاغذبازی را کاهش می‌دهد.
این باعث می‌شود که کل روند نه تنها ارزان‌تر، بلکه سریعتر نیز باشد.

مالکیت کسری و امکان معامله ۲۴ساعته و ۷ روزه، نقدینگی اضافی را به بازار می‌آورد، به ویژه با دارایی‌های غیر نقدِ سنتی، مانند نقاشی‌های کمیاب، اموال و مجموعه ها.
دان دنی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل شرکت fintech Securrency در ایمیلی به شبکه خبری تجارت و مالی CNBC، گفت:

«توانایی تجارت شبانه روزی با طیف وسیعی از ارزها، راحتی و نقدینگی را برای سرمایه گذاران فراهم می‌کند.»

همین ویژگی‌ها بازار را برای سرمایه گذاران کوچکتر که معمولاً به انواع دارایی‌های آوانگارد دسترسی ندارند، باز می‌کند.

در نهایت، برای پذیرش بلاک چین در دراز مدت مفید است.
STOها از نظر قانونی، با قوانین مطابقت دارند، به این معنی که آن‌ها از ریسک کمتری برخوردارند و سرمایه گذاران نهادی را تشویق می‌کنند که وارد کار شوند.

هرچه سرمایه گذاران نهادی بیشتری شروع به سرمایه‌گذاری کنند، بازار بی‌ثبات‌تر است و میزانِ پذیرش بلاک چین رشد خواهد کرد.

چالش‌های اصلی STO چیست؟

افزایش مقررات بزرگترین چالشی است که سیستم عامل‌های STO با آن روبرو هستند.

این امر بار اداری بیشتری را بر دوش آن‌ها می‌گذارد، زیرا باید فرآیندهایی برای سرپرستی، پیگیری مالکیت، تأییدیه مبادله، شناخت مشتری (KYC)، AML و غیره تنظیم کنید تا از قوانین مربوط به اوراق بهادار پیروی کنید.
و اگرچه این فرآیند ارزان‌تر از یک IPO سنتی تلقی می‌شود، اما کارهای اولیهِ اضافی، آن را پرهزینه‌تر می‌کند و موانع ورود را در مقایسه با ICOهای کاربردی بالا می‌برد.

علاوه بر این، با حذف برخی از واسطه‌ها مانند بانک‌ها، کارگزاری‌ها و وکلا، مسئولیت انجام این وظایف اکنون بر دوش شرکت‌ها است که بار اداری را بیشتر می‌کند.

مقررات در حوزه‌های قضایی خاص همچنین ممکن است افرادی را که می‌توانند در STO سرمایه‌گذاری کنند محدود کند، که مجموع سرمایه گذاران را کاهش می‌دهد.

تست هاوی (Howey Test) چیست؟

"تست هاوی ،Howey Test" آزمونی است که توسط دادگاه عالی آمریکا برای تعیین اینکه آیا معاملات خاصی واجد شرایط "قراردادهای سرمایه گذاری" هستند یا خیر، ایجاد شده است. اگر معامله ای چنین است، پس طبق قانون اوراق بهادار 1933 و قانون بورس اوراق بهادار 1934، این معاملات اوراق بهادار محسوب شده و بنابراین مشمول الزامات خاص افشا و ثبت هستند. در این مطلب به بررسی مفهوم تست هاوی و کاربرد آن در ارزهای دیجیتال می پردازیم.

تست هاوی چیست؟

تست هاوی به پرونده دادگاه عالی ایالات متحده برای تعیین اینکه آیا یک معامله واجد شرایط "قرارداد سرمایه گذاری" است یا خیر، اشاره دارد و بنابراین طبق قانون اوراق بهادار سال 1933 و قانون بورس اوراق بهادار در سال 1934، یک وثیقه بوده و مشمول الزامات افشا و ثبت است. براساس تست هاوی، قرارداد سرمایه گذاری در صورتی وجود دارد که "سرمایه گذاری پول در یک شرکت مشترک با انتظار منطقی از سود حاصل از تلاش های دیگران" وجود داشته باشد.

این تست برای هر قرارداد، طرح یا معامله ای اعمال می شود. تست هاوی برای قرار دادن پروژه های بلاک چین و ارز دیجیتال با سرمایه گذاران و حامیان پروژه نیز مهم است. ممکن است برخی ارزهای دیجیتال و عرضه اولیه سکه (ICO) مطابق با تعریف «قرارداد سرمایه‌گذاری» تحت آزمایش باشند.

پیشینه تست هاوی

تست هاوی به شکایت SEC علیه W.J. Howey اشاره دارد که در سال 1946 به دادگاه عالی رسید. شرکت هاوی بخش هایی از باغ های مرکبات را به خریدارانی در فلوریدا فروخت که پس از آن زمین را به هاوی اجاره می دادند. کارکنان شرکت به نخلستان‌ها مراجعه می‌کنند و میوه‌ها را از طرف مالکان می‌فروشند. هر دو طرف در درآمد سهیم بودند. اکثر خریداران هیچ تجربه ای در زمینه کشاورزی نداشتند و مجبور نبودند خودشان به زمین رسیدگی کنند.

هاوی نتوانسته بود معاملات را ثبت کند و کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) مداخله کرد. حکم نهایی دادگاه، ترتیبات استیجاری را به عنوان قراردادهای سرمایه گذاری مشخص کرد.

با انجام این کار، دیوان عالی چهار معیار برای تعیین وجود قرارداد سرمایه گذاری تعیین کرد. قرارداد سرمایه گذاری براساس چهار معیار عبارت چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ است از:

1. سرمایه گذاری پولی
2. در یک شرکت مشترک
3. با انتظار سود
4. برگرفته از تلاش دیگران

در مورد هاوی، خریداران باغ‌های مرکبات فلوریدا، معاملات را در درجه اول ارزشمند می‌دانستند، زیرا نیروی کار و تخصص توسط دیگران ارائه شده بود. خریداران فقط نیاز به سرمایه گذاری برای دسترسی به جریان درآمد داشتند. دادگاه این معامله را به عنوان یک قرارداد سرمایه گذاری تحت آنچه اکنون به عنوان تست هاوی شناخته می شود طبقه بندی کرد و بنابراین براساس قانون باید در SEC ثبت شود.

امنیت چیست؟

قانون اوراق بهادار و قانون بورس اوراق بهادار تعاریف گسترده ای از اصطلاح "اوراق بهادار" دارند. بر اساس این قوانین، یک اوراق بهادار شامل بسیاری از ابزارهای سرمایه گذاری آشنا مانند اسکناس، سهام، اوراق قرضه و قراردادهای سرمایه گذاری است.

اینکه یک سرمایه گذاری خاص به عنوان اوراق بهادار در نظر گرفته شود یا خیر، مهم است، زیرا تعیین آن به عنوان یک اوراق بهادار به این معنی است که سرمایه گذاری مشمول الزامات ثبتی خاص است. به طور کلی، تمام اوراق بهادار ارائه شده در ایالات متحده باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ثبت شود، اگرچه برخی استثناها در این زمینه وجود دارد. شرکتی که اوراق بهاداری ارائه می دهد که معاف نیستند باید آنها را ثبت کند، فرآیندی که شامل افشای برخی اطلاعات نیز می شود، از جمله:

• شرح اموال شرکت و هدف تجاری
• شرح امنیت ارائه شده
• اطلاعاتی در مورد مدیریت شرکت
• صورت های مالی در مورد شرکت، تایید شده توسط حسابداران مستقل

ICO چیست؟

برای درک اینکه چگونه تست هاوی برای ارزهای دیجیتال اعمال می شود، مهم است که قبل از پرداختن به تست هاوی در ارزهای دیجیتال، اصطلاحی را درک کنید که برای بحث پیرامون ارزهای دیجیتال و اوراق بهادار حیاتی است: عرضه اولیه سکه (ICO).

ساده ترین توضیح این است که یک ICO مانند نوعی سرمایه گذاری جمعی است. شرکت‌ها برای جمع‌آوری پول برای پروژه‌های ارزهای دیجیتال خود، توکن‌هایی ایجاد می‌کنند که مردم می‌توانند آن‌ها را خریداری کنند.

نحوه عملکرد فرآیند عرضه اولیه سکه به این صورت است: ابتدا، یک شرکت یک وایت پیپر، (سندی که به سرمایه گذاران بالقوه شرکت ارائه می دهد) و یک وب سایت اختصاص داده شده به توکن جدید ایجاد می کند. سپس، پس از برانگیختن علاقه مردم و جذب آن ها، شرکت درخواست کمک‌های مالی (معمولاً از طریق یک ارز دیجیتال معتبر مانند بیت‌کوین) در ازای برخی از توکن‌های رمزنگاری پروژه می‌کند. این توکن‌ها می‌توانند اهداف مختلفی داشته باشند، از دسترسی به کالاها یا خدمات آتی گرفته تا دادن حق سهم به سرمایه‌گذار از سود حاصل از سرمایه‌گذاری.

بنابراین چه کسی می تواند یک ICO راه اندازی کند؟ هر کسی. ICOها تا حد زیادی در ایالات متحده غیرقانونی هستند، به این معنی که هر کسی با دانش فنی می تواند یکی را ایجاد کند. اما این فقدان مقررات همچنین ICOها را بسیار پرخطر می کند و سرمایه گذاران در صورت موفقیت آمیز نبودن یا تقلبی بودن ICO هیچ محافظتی ندارند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ توسط وال استریت ژورنال روی ۱۴۵۰ ICO انجام شد، نشان داد که از هر ۵ ICO، یکی از آن ها «پرچم قرمز» کلاهبرداری را نشان می‌دهد.

گری جنسلر، رئیس SEC، در مورد دارایی‌های رمزنگاری شده در طی شهادتی در سپتامبر 2021 در کمیته بانکداری، مسکن و امور شهری سنا گفت:

«در حال حاضر، ما به اندازه کافی از سرمایه‌گذاران در امور مالی، صدور، تجارت یا وام‌دهی ارزهای دیجیتال برخوردار نیستیم. صادقانه بگویم، این زمان، بیشتر شبیه غرب وحشی یا دنیای قدیمی «خریداران مراقب باشید» است که قبل از تصویب قوانین اوراق بهادار وجود داشت. این طبقه دارایی مملو از کلاهبرداری و سوء استفاده در برخی از برنامه های کاربردی است."

تست هاوی و ارزهای دیجیتال

حال که مفهوم ICO را درک کردید به تست هاوی در ارزهای دیجیتال بپردازیم. طبقه بندی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین بسیار دشوار است. آنها غیرمتمرکز هستند و به همین دلیل از بسیاری جهات از مقررات فرار می کنند. با این وجود، SEC به دارایی‌های دیجیتال علاقه نشان داده است و به دنبال شفاف‌سازی این است که چه زمانی فروش آنها با تعریف قرارداد سرمایه‌گذاری مطابقت دارد.

طبق گفته کمیسیون بورس و اوراق بهادار، تست معیار «سرمایه گذاری پول» به راحتی با فروش دارایی های دیجیتالی قابل قبول است. زیرا پول فیات یا سایر دارایی های دیجیتال در حال مبادله هستند. به همین ترتیب، تست معیار "شرکت مشترک" نیز به راحتی انجام می شود.

در بیشتر موارد، واجد شرایط بودن یک دارایی دیجیتال به عنوان یک قرارداد سرمایه گذاری تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا "انتظار سود حاصل از تلاش های دیگران" وجود دارد یا خیر؟

برای مثال، اگر خریداران یک دارایی دیجیتال برای توسعه و نگهداری شبکه دیجیتال (به ویژه در مراحل اولیه) به حامیان پروژه وابسته باشند، به جای اینکه این وظایف توسط یک جامعه پراکنده انجام شود، ممکن است به تلاش دیگران متکی باشند. وابسته و غیروابسته بودن کاربران به دیگران در این تست همچنین در صورتی انجام می شود که حامیان پروژه اقداماتی را برای حمایت از قیمت دارایی دیجیتال انجام دهند، مانند ایجاد کمبود از طریق سوزاندن توکن. راه دیگری که تست معیار "تلاش های دیگران" را برآورده می کند این است که حامیان پروژه همچنان در نقش مدیریتی عمل کنند.

اینها فقط تعداد انگشت شماری از نمونه های مشخص شده توسط SEC هستند. اگر موفقیت یک پروژه به مشارکت مداوم حامیان آن بستگی داشته باشد، خریدار دارایی دیجیتال مرتبط احتمالاً به "تلاش های دیگران" متکی است.

اگر SEC تشخیص دهد که رمز ارز دیجیتال ایمن است، مجموعه ای از پیامدها مطرح می شود. در واقع، این بدان معناست که SEC می تواند تعیین کند که آیا یک توکن می تواند به سرمایه گذاران آمریکایی فروخته شود یا خیر و پروژه را مجبور می کند در SEC ثبت نام کند.

کاربرد قابل توجه تست هاوی در سال 2017 زمانی که SEC حکم داد که فروش توکن‌های DAO در ازای اتر، قوانین اوراق بهادار فدرال را نقض می‌کند، رخ داد. SEC به جای اقدام اجرایی، هشدار داد که قوانین اوراق بهادار در مورد فروش توکن اعمال می‌شود و به طور موثر یک ضربه هشدار به صنعت ارزهای دیجیتال شلیک می‌کند.

به دلیل تست هاوی، اکثر ICO هایی که امروز برگزار می‌شوند احتمالاً برای سرمایه‌گذاران آمریکایی غیرمجاز هستند. در سال 2018، جی کلیتون، رئیس وقت SEC گفت هر ICO که دیده است می تواند به عنوان یک هشدار امنیتی طبقه بندی شود.

جمع بندی

دادگاه عالی ایالات متحده از آزمون و تست هاوی برای تعیین اینکه آیا برخی معاملات واجد شرایط "قراردادهای سرمایه گذاری" هستند یا خیر استفاده می کند. اگر معاملات طبق قانون اوراق بهادار 1933 و قانون بورس اوراق بهادار 1934 واجد شرایط "قراردادهای سرمایه گذاری" باشند، آن معاملات اوراق بهادار محسوب می شوند.

تست هاوی تلاش می کند تعیین کند که آیا "سرمایه گذاری پول در یک شرکت مشترک با انتظار منطقی از سود حاصل از تلاش های دیگران" وجود دارد یا خیر. در این صورت، طبق قانون اوراق بهادار 1933 و قانون بورس اوراق بهادار 1934، معامله مشمول الزامات افشا و ثبت است. در خصوص ارزهای دیجیتال نیز، تست هاوی به خصوص در فرایند ICO یا عرضه اولیه سکه کاربرد دارد.