اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی


حجم تراکنش‌های نوبیتکس و بایننس از اکتبر ۲۰۲۱ تا اکتبر ۲۰۲۲ و سهم ترون و دیگر رمزارزها از مجموع تراکنش‌ها

امکان دسترسی مرکز ارتباط مشتریان بانک‌ها از طریق سایت بانک مرکزی

مشتریان شبکه بانکی می‌توانند درخواست‌های خود را از طریق شماره تماس‌های مندرج در سایت بانک مرکزی مطرح کنند.

بانک مرکزی با هدف سهولت دسترسی کاربران درخصوص امکان ثبت و پیگیری شکایات، شماره تماس مراکز ارتباط مردمی شبکه بانکی را در بخش: درباره بانک > تماس با ما > پاسخگویی به شکایات و ارتباط مردمی> مرکز ارتباط با مشتریان بانک‌ها درج کرده است ودرج کرده است و مشتریان شبکه بانکی می‌توانند درخواست‌های خود را از این طریق مطرح کنند.

بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان

مشتریان شبکه بانکی همچنین می‌توانند درخواست‌ها و تقاضا‌های خود را از طریق سامانه ارتباط مردمی این بانک با شماره تلفن ۲۷۰۶ مطرح کنند. در این خصوص امکان ثبت درخواست‌ها به صورت آنلاین از طریق سامانه ثبت و رسیدگی به شکایات این بانک وجود دارد.

سامانه ارتباط مردمی بانک مرکزی با شماره تلفن ۲۷۰۶ که دو سال پیش به همت بانک مرکزی راه اندازی شد، روزانه به طور متوسط پاسخگوی بیش از یک هزار درخواست مردمی است و راه اندازی‌آن، گام ارزنده‌ای در راستای تحقق دولت الکترونیک به شمار می‌آید.

عملکرد چشمگیر سامانه در این مدت کوتاه، حاکی از افزایش میزان رضایت مندی مردم و مشتریان، کاهش زمان پاسخگویی و کاهش میزان مراجعه مستقیم به بانک مرکزی است.

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۵۷۳۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

آغاز عرضه ارز از طريق سامانه برخط بازار متشکل ارزي

خبرگزاری آریا-بر اساس بخشنامه بانک مرکزی، تمامی صرافی‌های عضو باز متشکل ارزی موظف به عرضه ارز از طریق سامانه برخط بازار متشکل ارزی شدند.
آبه گزارش خبرگزاری آریا به نقل از روابط عمومی بانک مرکزی ،این بانک با صدور بخشنانه‌ای اعلام کرد: به منظور تسهیل فروش ارز به مردم و جلوگیری از اتلاف وقت متقاضیان خرید ارز و پیرو اطلاعیه‌های بازار متشکل معاملات ارزی، از امروز مورخ 1401/08/14 صرافی‌های عضو بازار متشکل معاملات ارزی، می‌بایست متقاضیانی را که از طریق سامانه برخط بازار غیر متشکل معاملات ارزی به نشانی my.ice.ir معرفی شده اند در اولویت فروش ارز قرار داده و متعهد به ارائه خدمت در زمان مقرر باشند.
بانک مرکزی بر اساس این بخشنامه، تمامی صرافی‌های عضو بازار متشکل ارزی را همچنین موظف کرد تا سایر مراجعین حضوری را جهت خرید ارز، به سامانه مذکور راهنمایی کنند.
در همین راستا بازار متشکل ارزی نیز با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: سامانه برخط بازار متشکل ارز ایران به منظور تسهیل فرآیند خرید ارز اشخاص حقیقی و صرفه جویی در وقت متقاضیان، طراحی شده است و متقاضیان خرید ارز پس از ورود به سامانه، اطلاعات هویتی و درخواست خرید خود را ثبت می‌نماید.
براین اساس، در صورت احراز صلاحیت برای خرید ارز براساس مقررات بانک مرکزی، سامانه فهرستی از نزدیکترین شرکت‌های صرافی را نمایش داده و پس از انتخاب یک صرافی توسط متقاضی، اطلاعات درخواست برای صرافی منتخب ارسال می‌شود و در صورت تایید صرافی، پیامکی حاوی اطلاعات صرافی و تاریخ و ساعت برای مراجعه متقاضی ارسال می‌شود.
در این صورت، متقاضی می‌تواند با به همراه داشتن کارت ملی در زمان تعیین شده به صرافی مراجعه و ارز مورد نیاز خود را خریداری کند.
براساس اطلاعیه بازار متشکل ارزی در حال حاضر فقط امکان درخواست ارز مسافرتی و سایر از طریق این سامانه فراهم شده است، اما در آینده نزدیک با همکاری بانک مرکزی و سایر نهاد‌های مربوط امکان درخواست ارز برای سایر مصارف مطابق مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از طریق این سامانه فراهم خواهد شد.
این سامانه روز‌های شنبه تا چهارشنبه از ساعت 8:00 تا 16:30 و روز‌های پنجشنبه از ساعت 8:000 تا 16:00 پاسخگوی متقاضیان خواهد بود.

شش عاملی که آینده پرداخت‌ را متحول می‌کنند

صنعت پرداخت به لطف فناوری‌های جدید و شیوه‌های نوآورانه، دیگر تحت سلطه سیستم‌های پرداخت سنتی مانند پول نقد، کارت‌های اعتباری و نقل‌وانتقالات بانکی نیست و در عوض یک بازار همیشه در حال تحول است که روی آسان‌سازی، جهانی‌سازی، نوآوری‌های فناوری و امنیت تمرکز دارد.

به گزارش روابط عمومی ایران‌کیش، بازیگران جدید با سرعت خیره‌کننده‌ای وارد بازار می‌شوند و شرکت‌های فین‌تک و بزرگ فناوری مانند اپل، گوگل، آمازون و فیس‌بوک برای تسلط بر بازار رقابت می‌کنند.

در این مقاله به شش عاملی که بر آینده پرداخت‌ها و زندگی روزمره مشتریان نهایی تأثیر می‌گذارند، نگاهی می‌اندازیم.

داده‌ها (Data)

مردم به‌طور فزاینده‌ای به داده‌ها به‌صورت روزانه متکی هستند. نه فقط در بخش پرداخت یا حتی در صنعت خدمات مالی، بلکه تقریباً در تمام جنبه‌های زندگی آنها از گوش‌دادن به موسیقی گرفته تا خرید آنلاین.

در واقع در پنج سال گذشته، داده‌های بیشتری نسبت به ۳۰ سال گذشته تولید شده و تخمین زده می‌شود تا سال ۲۰۲۵ تولید داده‌های جهانی به حدود ۱۸۱ زتابایت خواهد رسید که دوبرابر سال ۲۰۲۱ است.

البته رویکردهای مبتنی بر داده در بخش پرداخت‌ها جدید نیستند، زیرا بازاریابی، تبلیغات و بهینه‌سازی SEO مشتریان را تشویق می‌کند از سایت‌های تجارت الکترونیک در سراسر وب بازدید کنند؛ اما این تازه شروع چیزی اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی به‌مراتب بزرگ‌تر است.

دهه آینده شاهد ورود ۵G و ۶G و تسریع در اتصال بین دستگاه‌ها در سراسر جهان خواهیم بود. این اتفاق به طرز چشمگیری نحوه تعامل افراد با یکدیگر را تغییر خواهد داد؛ درنتیجه کوانتومی که از داده‌ها تولید می‌شود، عظیم خواهد بود و این فرصت‌های بزرگی را برای بخش پرداخت به وجود می‌آورد. همه بازیکنان پرداخت این گزینه را خواهند داشت که از این داده‌ها برای درک بهتر خواسته‌ها و نیازهای مشتریان خود و ایجاد محصولات و خدمات بهتر و شخصی‌تر استفاده کنند.

گفته می‌شود با فرصت‌های جدید، چالش‌های جدیدی نیز به وجود می‌آید. داده‌های بیشتر به‌معنای مشکلات بیشتری در مورد امنیت سایبری، حریم خصوصی و حقوق مصرف‌کننده است که بازیکنان باید برای غلبه بر آنها اقدام سریع کنند.

شناسه‌های دیجیتال (Digital IDs)

هنگام پرداخت، غیرعادی نیست که از مصرف‌کنندگان درخواست هویت شود. در آینده مصرف‌کنندگان شناسه‌های دیجیتالی خواهند داشت. شناسه‌های دیجیتالی ویژگی‌ها و اعتبارهای دیجیتالی معتبری‌ هستند که به‌طور خاص برای دنیای دیجیتال ایجاد اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی شده‌اند.

شناسه‌های دیجیتال شامل فناوری‌های نوآورانه و همکاری عمیق‌تر بین دولت‌ها و بخش خصوصی خواهند بود.

علاوه بر این، این سیستم برای افزایش انعطاف‌پذیری به اقدامات صدور گواهینامه نیاز دارد و به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد به دستگاه‌هایی که به آنها اعتماد دارند متصل شوند. این حرکت شامل احراز هویت دیجیتال بهتر، شناسایی بیومتریک و محافظت از رمز عبور و نام کاربری قوی خواهد بود.

بازیکنان در بخش پرداخت باید برای شناسه‌های دیجیتال آماده باشند و آنها را در محصولات و خدمات موجود خود به روشی کاربرپسند و ایمن بگنجانند. در غیر این صورت، آنها می‌توانند تجارت خود را به رقبای فناوری بزرگ و فین‌تک از دست بدهند.

بازارهای نوظهور (Emerging markets)

همه‌گیری، ظهور نوآوری‌های فناوری در صنعت پرداخت را تسریع و اهمیت آنها را برجسته کرده؛ اما در به چالش کشیدن بازارهای نوظهور به‌طور کامل موفق نشده است. به‌عنوان‌ مثال، شرکت‌های مالی غربی با رقابت فزاینده‌ای از سوی استارتاپ‌های نوآور در آسیا مواجه هستند. برخی از این استارتاپ‌ها در مبارزه برای تسلط بر بازار از مؤسسات مالی سنتی جلوتر هستند و محصولات و خدمات پرداختی را مطابق با آخرین فناوری‌ها و خواسته‌های مصرف‌کننده ارائه می‌کنند.

چنین بازارهایی به شدت پذیرای نوآوری‌های فناوری هستند، زیرا جمعیت‌هایی که از سیستم‌های پرداخت قدیمی استفاده می‌کنند، بسیار مشتاق‌اند فناوری‌های جدیدی را که با نیازهای اقتصادی روزانه آنها سازگارتر است، اتخاذ کنند. برای مثال، پیش‌بینی می‌شود تعداد دارندگان کارت بدهی و اعتباری ۵.۸درصد در این کشور افزایش یابد.

صنعت پرداخت از لحاظ تاریخی بر ایالات‌ متحده متمرکز بوده، اما با توجه بیشتر به بازارهای آسیایی؛ به‌ویژه چین که جهش خود را به سمت پرداخت‌های موبایلی سرعت می‌بخشد، این رویه در حال تغییر است.

برنامه‌های فوق‌العاده (Super-apps)

کل اکوسیستم پرداخت در سال‌های اخیر با ظهور اپلیکیشن‌های فوق‌العاده تحت تأثیر قرار گرفته است. این سیستم پولی برای راحتی مصرف‌کننده طراحی‌ شده و تجربه یکپارچه را برای ابزارهای مالی ارائه می‌دهد. این برنامه‌ها سیستم‌های پرداخت امن و بدون تماس را از طریق تلفن همراه ارائه می‌دهند. Apple Pay در ایالات‌ متحده و Alipay در چین دو نمونه بزرگ هستند که فعالیت‌های معاملاتی روزانه مصرف‌کنندگان را متحول می‌کنند.

برنامه‌های فوق‌العاده به‌عنوان یک بازار یکپارچه از خدمات و پیشنهادات، با استفاده از فناوری داخلی و ادغام‌های شخص ثالث وجود دارد که منجر به یک تجربه فوق‌العاده راحت برای تجار و مصرف‌کنندگان می‌شود.

بلاکچین و ارزهای دیجیتال (Blockchain)

به نظر می‌رسد بحث‌های جاری پیرامون بلاکچین پایان‌ناپذیر است، اما مزایای این سیستم از نظر قابلیت ردیابی و انطباق غیرقابل‌انکار است. با این حال، نوسانات ارزهای دیجیتال مانع از توانایی آنها برای استفاده به‌عنوان ارز و عملکرد عملیاتی برای مصرف‌کنندگان می‌شود؛ از این رو بحث‌های پیرامون سکه‌های پایدار و CBDC وجود دارد.

سیستم بلاکچین همچنین دارای چندین مزیت از نظر تراکنش‌های بلادرنگ در اکوسیستم دیجیتال است. بلاکچین بین نهادهای مختلف اعتماد ایجاد می‌کند که در آن اعتماد وجود ندارد یا اثبات نشده است، دارای ساختار غیرمتمرکز، امنیت و حریم خصوصی بهبود یافته است، می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد، سرعت، دید و قابلیت ردیابی و تغییرناپذیری را افزایش دهد و از کنترل فردی داده‌ها محافظت کند.

همه این مزایا حداکثر شفافیت را تسهیل می‌کنند و پول‌شویی و تقلب را کاهش می‌دهند. این یک خبر خوب برای صنعت پرداخت است .

پرداخت‌های اجتماعی (Social payments)

با ارتباط روزافزون زندگی اجتماعی مصرف‌کنندگان با استفاده از رسانه‌های اجتماعی، خدمات مالی و ارائه‌دهندگان پرداخت از تعاملات رسانه‌های اجتماعی برای تسهیل پرداخت‌ها استفاده می‌کنند. این روند توسط PayPal رایج شد، اما شرکت‌های دیگری مانند Venmo ،Snapcash ،Google Wallet ،Apple Pay و Twitter Buy نیز از آن استقبال کردند. اپلیکیشن اشتراک‌گذاری پول موبایل لیدیا نیز به‌عنوان یک روش ساده و راحت برای ارسال فوری پول به دوستان و خانواده شناحته شده است.

پرداخت‌های اجتماعی روش خرید ما را تغییر می‌دهند. برنامه‌های P2P راحت، ایمن و سریع هستند. همه‌گیری، افراد بیشتری را تشویق کرد از چنین برنامه‌هایی استقبال کنند و همچنین باعث افزایش پلتفرم‌های «اکنون بخر، دیرتر بپرداز» مانند Affirm شد. این گزینه پرداخت به‌طور کلی امن‌تر است، زیرا هیچ اطلاعات محرمانه‌ای درخواست نمی‌شود.

این روندها باعث شده افراد بیشتری در زمینه امور مالی خود به Big Tech اعتماد کنند که قبلاً همکاری با بانک‌ها را برای راه‌اندازی حساب‌های بانکی دیجیتال آغاز کرده‌اند. انتظار داشته باشید که آنها بیشتر وارد این معرکه شوند و وام یا خدمات ارز دیجیتال ارائه دهند.

پرداخت‌های مشتری به کسب‌وکار (C2B) از طریق اپلیکیشن‌های اجتماعی هنوز تا حدودی عقب مانده و برخی کارشناسان معتقدند کسب‌وکارها فرصت افزایش درآمد را هنگام راه‌اندازی پلتفرم‌های اجتماعی از دست‌داده‌اند.

تفاوت‌های اصولگرایان با نواصولگرایان

عباس عبدی

برخی از دوستان می‌پرسند که چرا از عنوان نواصولگرایان استفاده می‌کنم و منظورم از این اصطلاح دقیقا چیست؟ این یادداشت را به شرح این نکته مهم اختصاص می‌دهم، چون این دو گروه تفاوت‌های مهمی دارند و نباید با هم خلط شوند.

تفاوت‌های اصولگرایان با نواصولگرایان

جوامعی چون ایران درگیر یک گذار تاریخی مهمی هستند؛ گذاری که طولانی‌مدت و بسیار سخت است.‌ گذاری است که در قرون گذشته ابتدا جهان غرب با آن مواجه شد.‌ گذاری که ما در مراحل زایمان آن هستیم.‌ گذاری از سنت به مدرنیته و گذار از جامعه بسته به جامعه باز. این دو گذار در غرب طی دو مرحله انجام شد. در ایران گذار اول از بالا، ناقص و بدون مشارکت مردم تحمیل شد و واکنش منفی پیدا کرد و چون کامل رخ نداد گذار دوم به دموکراسی هم همیشه ناکام می‌ماند، حتی با روند معکوس نیز همراه شد که جامعه را به لحاظ سیاسی بسته‌تر کرد. واکنش به مدرنیزاسیون از بالا و همزمان بسته کردن فضای سیاسی، اتحادی جامع میان همه نیروها علیه رژیم گذشته بود که در سال ۱۳۵۷ ماجرا را پایان بخشید. این نحوه گذار غیرطبیعی که موجب بازگشت هم می‌شد تناقضات فراوانی را در سیاست رسمی ایجاد می‌کرد که عوارض جبران‌ناپذیری دارد. این تناقضات در ساختار فعلی جمع میان اسلامی بودن و صندوق رای، تناقضات در سیاست‌های رسانه‌ای و سیاست اجتماعی مربوط به زنان، در اوقات اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی فراغت و ورزش در اقتصاد و فرهنگ و. این موارد مشهود است. سیاست‌هایی که به شکل تناقض‌آمیزی عناصر مدرن و سنتی را کنار یکدیگر گذاشته است. جامعه سالم جامعه‌ای است که نوعی همزیستی نسبی میان این دو را پیدا کند و دنبال حذف یکدیگر با رویکرد زورمدار نباشد، تجربه برداشتن حجاب زنان در دوره پهلوی با اجباری کردن حجاب در دوره کنونی آموزنده است. این دو نمی‌توانند یکدیگر را نادیده بگیرند یا حذف کنند و حتی به نوعی به هم وابسته هم هستند، زیرا گرچه پای ما در سنت است ولی جامعه رو به سوی آینده مدرن است. بدون آن پا، سخت است که حرکت کنیم. سنت نقش اصطکاک زمین را دارد که حرکت را ممکن می‌کند. اگر این اصطکاک نباشد، زمین می‌خوریم و اصولا حرکت ممکن نخواهد شد، ولی اصطکاک بیش از اندازه نیز مانع حرکت است و به توقف و مرگ منجر می‌شود. با این مقدمه دو جریان اصولگرایی و اصلاح‌طلبی (فارغ از افراد و گروه‌های منتسب به آنان) به نوعی این دو ویژگی را در سطح سیاسی نمایندگی می‌کردند. تاکید می‌کنم که این مفهومی کلی است و لزوما ربطی به افراد و فعالان این دو جریان ندارد. ولی از سال ۱۳۸۴ به بعد جریان جدیدی در دل اصولگرایان شکل گرفت که به نظر من ماهیت آن با اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی کلیت جریان اصولگرایی مغایر است ولی چون برای کسب قدرت از درون این جریان بیرون آمدند، آنها منشعبین از جریان اصولگرایی و عبور کرده از آنان با عنوان نواصولگرایی شناخته شدند. عبوری بدخیم و غیر صادقانه. آنان نمی‌خواستند با ارزش‌های جدید و مدرن و تحول‌خواهانه شناخته شوند، چراکه از ساختار قدرت حذف می‌شدند و از سوی دیگر می‌خواستند از مردم رای بگیرند که در این صورت مجبور بودند فاصله زیادی با اصولگرایان بگیرند تا بتوانند آرای مردم و اصلاح‌طلبان را به دست آورند. در واقع جریان نواصولگرا زایده انواع تناقضات موجود در ساختار سیاسی ایران است از جمله اینکه از یک‌سو متکی بر انتخابات است و از سوی دیگر می‌خواهد، کسانی از آن بیرون آیند که مطلوب ساختار است. در عین حال، این جریان محصول رشد فساد و بسته شدن دایره نخبگان و مدیران بود که زمینه را برای شعارهای بر ضد اشرافیت سالاری و وعده به فقرا و فرودستان مساعد کرد. برخی اصولگرایان از ابتدا این جریان را می‌شناختند ولی چون رقیب و دشمن اصلی خود را اصلاح‌طلبان قرار داده بودند، از این جریان حمایت و گمان کردند که این جریان چون موم در دست آنان است و در زمان مناسب می‌توانند آنان را حذف کنند.

در حالی که بسیاری از ناظران سیاسی از این اتحاد عجیب و غریب حیرت کردند و شاهد اتحادی بودند که موجب تخریب فضای عمومی جامعه و مخدوش شدن مرزبندی‌ها شد. آثار اولیه آن در انتخابات ۱۳۸۸ و سپس در جریان خانه‌نشینی سال ۱۳۹۰ خود را نشان داد. این دو گروه با هم تفاوت‌های جدی دارند، در اینجا به برخی از این تفاوت‌ها اشاره می‌کنم. با این توضیح که این تفاوت‌ها به معنای آن نیست که همه افراد دو گروه واجد این تفاوت‌های فکری و رفتاری هستند، این تفاوت‌ها به معنای آماری است، یعنی اکثریت هر گروه نسبت به گروه دیگر چنین است. اصولگرایان تقیدات مذهبی و اخلاقی جدی‌تری دارند و به نهادهای سنتی مذهبی ارج بیشتری می‌گذارند. مبادی آداب و مودب هستند، میان آنان دروغ یا همان خلاف‌گویی آگاهانه کمتر است، پیش از وارد شدن به عرصه قدرت، مکنت اقتصادی داشته‌اند و آن را از محل قدرت تامین نکرده‌اند هر چند ممکن است بعدا با استفاده از قدرت این مکنت را افزایش داده باشند. به لحاظ خانوادگی و طبقاتی ریشه‌دار هستند، استقلال نسبی از قدرت دارند و اگر حرف‌هایی را در نقد قدرت نمی‌زنند، ملاحظات مصلحت‌جویانه دارند. نواصولگرایان با آنان تفاوت‌های زیادی دارند، برای آنها قدرت اصلی‌ترین ارزش است. از هر چیزی که آنان را به قدرت برساند، تمجید می‌کنند و هر چیزی که مانع آنها شود، آن را بی‌حیثیت و لجن مال می‌کنند. نگاه آنها به وقایع، شخصیت‌ها و امور نگاهی ابزاری است. چیزی برای آنها اصالت ندارد جز قدرت. در اخلاق هم نگاه آنها ابزاری است، چون ارزش‌های اخلاقی آنها را محدود می‌کند و دست‌شان را می‌بندد، به آن پایبندی ندارند. دروغگویی برای آنان روش سیاسی جا افتاده و مقبولی برای کسب قدرت و از میدان راندن رقباست. به ادب و متانت علاقه‌ای ندارند. مذهب برای آنان ابزار است. کار چندانی به محتوای دین ندارند به مذهب تعقلی علاقه ندارند ولی شیفته هیجان و عاطفه‌اند. خرافه‌گرا و ضد علم هستند. با علوم جدید به ویژه با علوم انسانی میانه‌ای ندارند. در امور بهداشتی برای مردم شبه علم را تجویز می‌کنند، ولی خودشان از پیشرفته‌ترین امکانات پزشکی بهره می‌برند. در فضای عمومی به ظاهر و نمایش علاقه دارند. نمایش و ظاهرگرایی در مرکز سیاست‌ها و روش‌های آنها قرار دارد. به تبلیغات اعتیاد دارند، همه‌چیز را «روایت» می‌بینند و برای حقیقت ذره‌ای اهمیت قائل نیستند. به‌ شدت مناسکی و نمایشی و کارناوالی هستند. می‌کوشند که در عرصه عمومی باشند حتی اگر با بدنامی همراه باشد. خشونت برای آنان یک راهبرد و انسان برای آنان ابزار است. لزوما به خودشان هم رحم نمی‌کنند، چه رسد به دیگران. اگر در علم دنبال خرافه‌اند، در سیاست هم به نظریه توطئه علاقه دارند. مساله اصلی آنان قدرت است و دیگر هیچ؛ به همین علت خیلی راحت تغییر موضع می‌دهند. عموما رانتی هستند و از منابع مالی و سیاسی حکومتی ارتزاق می‌کنند. حلال و حرام برای آنان موضوعیت چندانی ندارد. آنان برخلاف اصولگرایان نقش چندانی در انقلاب نداشته‌اند، بیشتر نوانقلابی هستند، یعنی انقلابیون پس از انقلاب، مثل اسلام آوردن‌های پس از فتح مکه. در جنگ هم جدی نبودند و نمایشی حضور داشتند. سنت برای آنان یک سکوی پرش است و هیچ تقیدی به آن ندارند. خیلی راحت همه‌چیز را قربانی کسب و حضور در قدرت می‌کنند. در یک کلام آنان هیولای فرانکنشتاین بودند که برای ترساندن اصلاح‌طلبان و نیروهای رو به آینده از دل اصولگرایی ساخته شدند، ولی پس از انجام این ماموریتِ، خودشان وبال حکومت شدند.

بایننس ۸ میلیارد دلار تراکنش ایرانی‌ها را پردازش کرده است بزرگترین صرافی رمزارزی جهان در خطر تحریم

داده‌های بلاک‌چین نشان می‌دهد صرافی رمزارزی بایننس از سال ۲۰۱۸ تا به امروز، با وجود تحریم‌های ایالات متحده برای قطع دسترسی ایران به سیستم مالی جهانی، هشت میلیارد دلار تراکنش ایرانی را پردازش کرده است. وزارت دادگستری آمریکا در تفحصی به مساله نقض تحریم‌های ایران از سوی بایننس پرداخته و بزرگ‌ترین صرافی جهان در خطر محکومیت قرار دارد.

به گزارش رویترز، طبق ارزیابی شرکت تحقیقاتی چینالیسیز (Chainalysis)، تقریباً تمام ۷.۸ میلیارد دلار تراکنش رمزارزی ایرانیان اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی بین بایننس و نوبیتکس انجام گرفته است.

البته در این گزارش مشخص نشده که چه تعداد تراکنش با چه حجمی منتج به هشت میلیارد دلار شده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد یک‌سوم دارایی ایرانی‌ها به شکل رمزارز ترون از بایننس عبور کرده است. رمزارز کمتر شناخته‌شده ترون به کاربران اجازه می‌دهد هویت خود را پنهان کنند. نوبیتکس سال گذشته در پستی وبلاگی مشتریان را تشویق کرده بود تا برای جلوگیری از «خطر تحریم‌ها» با استفاده از رمزارز ترون به صورت ناشناس معامله کنند.

پیش از این هم گزارش‌هایی در مورد حجم ارتباط مالی ایرانی‌ها با بایننس و ادامه این روند منتشر شده است.

این مستندات جدید در حالی منتشر شده است که وزارت دادگستری آمریکا در بررسی و تفحصی نقش قوانین پولشویی آمریکا را از سوی بایننس، بزرگ‌ترین صرافی رمزارزی جهان با بیش از ۱۲۰ میلیون کاربر، بررسی می‌کند. وکلا و متخصصان تحریم‌های تجاری می‌گویند ارتباط با ایران می‌تواند به محکومیت بایننس به دلیل نقض تحریم‌ها منجر شود.

رویترز اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی ماه جولای گزارشی از ادامه خدمت‌رسانی بایننس به مشتریانی در ایران و اطلاع این شرکت از شهرتش در ایران منتشر کرد. این گزارش یکی از مجموعه بررسی‌های رویترز درباره کارنامه بحث‌برانگیز بایننس در پیروی از قوانین مالی بود. بایننس پس از انتشار این گزارش در یک پست وبلاگی گفت این شرکت قوانین تحریم بین‌المللی در مورد ایران را رعایت و دسترسی پلتفرم به تمام افراد داخل ایران را ممنوع کرده است. چانگ‌پنگ ژائو، میلیاردر بنیان‌گذار بایننس، در توییتی گفت: «بایننس فعالیت کاربران ایرانی را ممنوع کرده است، هفت نفر از قلم افتادند یا راهی برای دور زدن پیدا کردند که فعالیت‌شان را بعداً متوقف کردیم.»

بایننس به سوالات دقیق رویترز در مورد تراکنش‌های جدید پاسخی نداد. پتریک هیلمن، سخنگوی بایننس، در بیانیه‌ای گفت: «Binance.com برخلاف شرکت‌های دیگری که مخاطب تحریم‌های آمریکا هستند یک شرکت آمریکایی نیست. با این حال ما با کمک شرکای صنعتی و ابزارهای داخلی برای جلوگیری از دسترسی بازار ایران اقدام کرده‌ایم.»

بایننس جزئیات بیشتری درباره مکان یا نهاد مسئول صرافی Binance.com ارائه نکرده است. نوبیتکس، شبکه ترون در ورجن آیلند بریتانیا و جاستین سان، بنیان‌گذار ترون، نیز به سوالات رویترز در رابطه با این مقاله پاسخی نداده‌اند.

بایننس در آگوست ۲۰۲۱ تایید هویت برای حساب‌های جدید و قدیمی را اجباری کرد. با این حال داده‌های چینالیسیز تا نوامبر ۲۰۲۲ نشان می‌دهد این صرافی از همان تاریخ تا به امروز حدود ۱.۰۵ میلیارد دلار تراکنش از نوبیتکس و دیگر صرافی‌های ایرانی را پردازش کرده است. حتی پس از انتشار توییت ژائو در ماه جولای نیز صرافی بایننس حدود ۸۰ میلیون دلار دارایی ایرانیان را پردازش کرده است.

هیلمن در بیانیه بایننس گفت این شرکت فرایند «مشتری خود را بشناس» را برای تمامی کاربران اجباری کرده است و «نگهداری یا افتتاح حساب برای شهروندان ایرانی ممنوع است. ما در صورت اطلاع از خطرات و نقاط ضعف احتمالی دائماً فرایند‌ها و تکنولوژی خود را به‌روزرسانی می‌کنیم. در نتیجه این تلاش‌ها، از جمله نظارت لحظه‌ای بر تراکنش‌های انجام‌گرفته با فروشندگان خارجی از ژوئن ۲۰۲۱ تا نوامبر ۲۰۲۲، ارتباط بایننس با نهاد‌های وابسته به ایران به طرز چشمگیری کاهش یافته است.»

داده‌هایی که به دست رویترز رسیده نشان می‌دهد مجموعاً ۲.۹۵ میلیارد دلار رمزارز از سال ۲۰۱۸ مستقیماً بین صرافی‌های ایرانی و بایننس جابه‌جا شده است.

بر اساس این اطلاعات، پنج میلیارد دلار رمزارز دیگر نیز از طریق واسطه بین صرافی‌های ایرانی و بایننس جابه‌جا شده است. رگولاتورها می‌گویند این ارتباط «غیرمستقیم» هشداری است که احتمال پولشویی و دور زدن تحریم‌ها را به صرافی‌ها گوشزد می‌کند. کاربران رمزارزی معمولاً برای پوشاندن ردپای خود از راه‌کارهای پیچیده‌ای همچون ساخت زنجیره‌های تودرتوی انتقال رمزارز استفاده می‌کنند.

نوبیتکس به چهار میلیون مشتری خود توصیه کرده است برای «حفظ امنیت» از «انتقال مستقیم» رمزارز بین صرافی‌های خارجی و ایرانی خودداری کنند.

هیلمن در ماه ژوئن به رویترز گفت، در ارتباط با انتقال غیرمستقیم دارایی‌های غیرمجاز به صرافی، «مساله مهم مبداء دارایی‌ها نیست، زیرا امکان جلوگیری از واریز رمزارز وجود ندارد، اقدام ما پس از واریز دارایی‌هاست که اهمیت دارد». او گفت بایننس با نظارت بر تراکنش و ارزیابی خطر اطمینان حاصل می‌کند که «تمامی دارایی‌های غیرقانونی ردیابی، مسدود و بازیابی و/یا به مالک واقعی بازگردانده شوند».

جدا از اکثریت تراکنش‌های ایرانیان که با ترون انجام گرفته است، باقی تراکنش‌ها مربوط به رمزارزهای شناخته‌شده‌ای همچون بیت‌کوین، اتر، تتر و XRP و توکن کوچکی به نام لایت‌کوین هستند.

ترون تا همین چندی پیش از نظر شرکت‌های ردیابی رمزارز پنهان بوده است. بر اساس ایمیل چینالیسیز به یکی از مشتریان، این شرکت که از پیشتازان ارزیابی و ردیابی کریپتو محسوب می‌شود و آژانس‌های دولتی ایالات متحده از آن استفاده می‌کنند، ردیابی ترون را در ماه مه امسال کامل کرده است.

پایگاه اطلاعاتی ترون نشان می‌دهد از اولین تاریخ ثبت تراکنش‌ها در آوریل ۲۰۲۰ تا به امروز، ۱.۱۵ میلیون تراکنش مستقیم بین بایننس و نوبیتکس انجام گرفته است. در این داده‌ها اطلاعاتی همچون آدرس کیف‌ پول و شناسه منحصربه‌فرد هر تراکنش نیز ارائه شده است.

رویترز از طریق سه شرکتی که به نرم‌افزار Reactor چینالیسیز دسترسی داشته‌اند به داده‌های ترون و دیگر داده‌های رمزارزی دسترسی پیدا کرده و آمار شرکت‌ها را با یکدیگر مقایسه کرده است. شرکت چهارمی نیز با استفاده از پایگاه اطلاعاتی نرم‌افزار دیگری، برخی آمار مربوط به تراکنش‌های مستقیم بایننس و نوبیتکس را تایید کرده است.

داده‌های رویترز نشان می‌دهد حجم تراکنش‌های ایرانیان با بایننس بسیار بیشتر از دیگر صرافی‌هاست و صرافی کو‌کوین (KuCoin) در کشور سیشل، نیز با ۸۲۰ میلیون دلار تراکنش مستقیم و غیرمستقیم در جایگاه دوم قرار دارد.

به گفته رویترز کوکوین و ۶ صرافی ایرانی (کوین‌نیک، ایرانیکارت، رابکس، والکس، سرمایکس و تترلند) به درخواست اظهارنظر در این باره پاسخی نداده‌اند.

سهم رمزارزهای مختلف از تراکنش‌های ایرانیان با بایننس

خطر تحریم‌ها

بایننس از آغاز به کارش در سال ۲۰۱۷ رشد قابل توجهی داشته است و ماه گذشته با سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون دلاری در قرارداد خرید توییتر از سوی ایلان ماسک، نفوذ خود را از کریپتو فراتر برد.

تفحص وزارت دادگستری آمریکا بر احتمال نقض قوانین پولشویی ایالات متحده متمرکز است. به گفته سه فرد مطلع، وزارت دادگستری در بخشی از این پرونده که از سال ۲۰۱۸ در جریان است، احتمال نقض تحریم‌های ایران از سوی بایننس را بررسی می‌کند. وزارت دادگستری در اواخر سال ۲۰۲۰ مستنداتی درباره برنامه تمکین حقوقی بایننس را از این شرکت درخواست کرد که تمام مستندات مربوط به انتقال دارایی رمزارزی از افراد یا نهاد‌های کشورهایی همچون ایران را شامل می‌شود.

وزارت دادگستری آمریکا از اظهارنظر در این باره خودداری کرده است.

ایران تحت تحریم شدید آمریکا قرار دارد. دولت آمریکا در سال ۲۰۱۸ تحریم‌هایی را که سه سال قبل در نتیجه توافق هسته‌ای با ایران معلق شده بودند بار دیگر اجرایی کرد. کشورهای غربی و سازمان ملل از سال ۱۹۷۹ ایران را هدف تحریم‌های مختلف قرار داده‌اند.

شش وکیل و متخصص تحریم می‌گویند تراکنش‌های بایننس با ایرانیان این شرکت را در معرض خطر نقض «تحریم‌های ثانویه» آمریکا قرار می‌دهد. این تحریم‌ها شرکت‌های غیرآمریکایی را از کمک به دور زدن تحریم‌های ایران منع می‌کند. نقض تحریم‌های ثانویه ممکن است به قطع دسترسی شرکت‌ها به سیستم مالی آمریکا منتهی شود.

افزون بر این، به گفته وکلا و متخصصان، اگر شرکت بایننس در تعریف وزارت خزانه‌داری از «پیوند با ایالات متحده» جای بگیرد، خطر نقض تحریم‌های «اولیه یا اصلی» نیز این شرکت را تهدید می‌کند. به گفته متخصصان، پیوندی که وزارت خزانه‌داری به آن اشاره دارد هرگونه شرکت مستقر در آمریکا یا تراکنش‌ با استفاده از سیستم مالی آمریکا یا دلار را در بر می‌گیرد. وزارت خزانه‌داری به درخواست رویترز برای اظهارنظر در این باره پاسخی نداده است.

در یکی از پرونده‌های مربوط به سال ۲۰۱۹، بانک Standard Chartered بریتانیا در نتیجه انتقال ۲۴۰ میلیون دلار از طریق موسسات مالی آمریکایی به مشتریان ایرانی به دلیل نقض تحریم‌ها با پرداخت حدود ۹۳۰ میلیون دلار جریمه موافقت کرد. بانک فرانسوی BNP Paribas نیز در سال ۲۰۱۴ به نقض تحریم‌های آمریکا در رابطه با ایران اعتراف و با پرداخت ۸.۹ میلیارد دلار موافقت کرد. هر دو بانک پس از پرداخت جریمه تمهیدات بازدارنده خود را افزایش داده‌اند.

با این حال بایننس خود را مستقل از آمریکا می‌داند. این صرافی می‌گوید پذیرای مشتریان آمریکایی نیست و آمریکایی‌ها برای استفاده از بایننس باید از صرافی مجزایی به نام Binance.US استفاده کنند که از آغاز فعالیت خود در سال ۲۰۱۹، تحت کنترل شرکتی آمریکایی است.

ژائو، مدیرعامل بایننس، شرکت Binance.US را «نهادی کاملاً مستقل» توصیف می‌کند. با این حال رویترز در گزارشی در ماه اکتبر گفت ژائو به‌شخصه و از خارج از آمریکا این شرکت را مدیریت کرده است. یکی از مشاوران بایننس نیز سال ۲۰۱۸ در پیامی به مدیران این شرکت، Binance.US را یک «زیرمجموعه غیررسمی» خواند.

ژائو پس از انتشار مقاله رویترز در پستی وبلاگی بار دیگر بر «فعالیت مستقل Binance.US از Binance.com» تاکید کرد.

با اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی اینکه عمده هشت میلیارد دلار تراکنش ایرانیان به صرافی اصلی بایننس مربوط است، اما داده‌های چینالیسیز نشان می‌دهد Binance.US هم ۱.۵ میلیون دلار تراکنش را از مبداء نوبیتکس، والکس و تترلند پردازش کرده است.

نهاد‌های آمریکایی در صورت نقض تحریم‌های ایران با جریمه‌ای یک میلیون دلاری در ازای هر مرتبه ارتکاب جرم روبه‌رو می‌شوند و سرحد ۲۰ سال زندان نیز برای افراد دخیل در ارتکاب جرم تعریف شده است. برای مثال وزارت خزانه‌داری آمریکا در اکتبر ۲۰۲۲، صرافی رمزارزی Bittrex را به دلیل پردازش ۲۶۰ میلیون دلار رمزارز برای ایران و دیگر کشورهای تحریمی، ۲۴ میلیون دلار جریمه کرد. بیترکس در آن زمان گفت برای «پایان ماجرا به ارتکاب جرم اعتراف کرده است».

سخنگوی صرافی Binance.US می‌گوید این صرافی «از تمامی قوانین ایالات متحده در رابطه با صرافی‌های دارایی دیجیتالی پیروی می‌کند» و تنها به نهاد‌هایی که «فرایند سخت‌گیرانه نظارتی» را پشت سر گذاشته باشند اجازه معامله می‌دهد.

نوبیتکس و دیگر صرافی‌های رمزارزی ایران مستقیماً از سوی آمریکا تحریم‌ نشده‌اند و رویترز شواهدی دال بر استفاده افراد، شرکت‌ها یا سازمان‌های تحت تحریم ایران از بایننس یا Binance.US پیدا نکرده است.

حجم تراکنش‌های نوبیتکس و بایننس از اکتبر ۲۰۲۱ تا اکتبر ۲۰۲۲ و سهم ترون و دیگر رمزارزها از مجموع تراکنش‌ها

بهترین گزینه

نوبیتکس، بزرگ‌ترین صرافی رمزارزی ایران، از سال ۲۰۱۷ آغاز به کار کرده است. امیرحسین راد، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل نوبیتکس، اظهارنظری درباره این مقاله نکرده است. با توجه به پروفایل لینکدین امیرحسین راد، هدف از نوبیتکس ایجاد بستری برای سرمایه‌گذاری رمزارزی ایرانیان در «سایه تحریم‌ها» است. این صرافی به عنوان «پل امنی بین ۳.۵ میلیون ایرانی و جهان رمزارزها» ایفای نقش می‌کند.

نوبیتکس در گزارش سال ۲۰۲۱ خود گفت ۷۰ درصد از تراکنش‌های رمزارزی ایرانیان را پردازش می‌کند. این صرافی طی چند پست در وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی به مشتریان خود توصیه کرده تا در صورت نیاز به صرافی خارجی از بایننس استفاده کنند.

داده‌های چینالیسیز نشان می‌دهد نوبیتکس در آوریل ۲۰۱۸ انتقال بیت‌کوین از طریق بایننس را آغاز کرده است.

نوبیتکس در یک راهنمای معاملاتی که سال ۲۰۱۹ در وب‌سایت نوبیتکس منتشر و اکتبر ۲۰۲۲ به‌روزرسانی شده است، بایننس را مطمئن‌ترین صرافی خارجی نامیده است. در پست‌های بعدی نوبیتکس در سال ۲۰۲۰ نیز بایننس همچنان بهترین گزینه برای ایرانیان عنوان شده است.

شرایط عمومی استفاده از نوبیتکس با اشاره به تحریم‌های آمریکا به مشتریان توصیه می‌کند از انتقال مستقیم دارایی از نوبیتکس به بایننس خودداری و ابتدا دارایی خود را به یک کیف‌ پول دیجیتالی و سپس به این صرافی منتقل کنند.

داده‌های چینالیسیز نشان می‌دهد حجم تراکنش‌های مبتنی بر ترون نوبیتکس و بایننس از آگوست ۲۰۲۰ روندی صعودی داشته است.

جاستین سان، بنیان‌گذار ترون، همین ماه (آگوست ۲۰۲۰) در توییتی از قابلیت جدید این رمزارز برای پنهان کردن هویت معامله‌گران خبر داد. سان گفت این قابلیت که با نام zk-SNARK شناخته می‌شود «داده‌های کاربر را با قدرتمندترین محافظت حریم خصوصی در این صنعت حفاظت می‌کند.»

مقاله‌ای که سال گذشته در ژورنال وزارت دادگستری آمریکا منتشر شد می‌گوید، این قابلیت به توسعه «رمزارزهای ناشناس» و در نتیجه جذب تبهکارانی که «برای پوشاندن ردپا به دنبال حریم خصوصی هستند» کمک می‌کند.

نوبیتکس به کاربران توصیه کرده ترون را «به دلیل امنیت بالا» با استفاده از کیف‌‌ پول‌های دیجیتالی باز در بایننس اهميت ابزارهای اوليه معاملاتی خریداری کنند. پست وبلاگی نوبیتکس در جولای ۲۰۲۱ می‌گوید، zK-SNARK نقشی کلیدی در پنهان کردن ارسال و دریافت کریپتو دارد.

داد‌ه‌ها نشان می‌دهد مشتریان نوبیتکس حتی پس از افزایش سخت‌گیری‌های بایننس در ۲۰ آگوست ۲۰۲۱ نیز همچنان از این صرافی استفاده می‌کنند. حجم تراکنش‌های مستقیم بایننس و نوبیتکس از این تاریخ تا نوامبر ۲۰۲۲ بیش از یک میلیارد دلار است و با هیچ صرافی خارجی دیگری قابل مقایسه نیست. همچنین طبق داده‌ها، در همین ماه گذشته (اکتبر ۲۰۲۲) ۲۰ میلیون دلار ترون مستقیماً بین بایننس و نوبیتکس جابه‌جا شده است.

علاوه بر این، گزارش چینالیسیز در ماه سپتامبر نشان می‌دهد ایرانی‌هایی که به دلیل حملات سایبری و باج‌افزاری از سوی خزانه‌داری آمریکا تحریم شده‌اند نیز از نوبیتکس برای جابه‌جایی رمزارز استفاده کرده‌اند. به گفته چینالیسیز، طی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ بیش از ۲۳۰ هزار دلار بیت‌کوین به کیف‌ پول ایرانیان تحریمی ارسال شده و نوبیتکس گیرنده بیشتر این تراکنش‌هاست.

هرچند در این گزارش، نام تمامی صرافی‌های رمزارزی برده شده است و تقریباً متهم به دور زدن تحریم‌ها شده‌اند اما آنها معتقدند به صورت مستقیم مبادله‌ای با بایننس نداشته‌اند و کاربران‌شان این مبادلات را انجام داده‌اند. در حالی این گزارش منتشر شده است که بسیاری از کاربران ایرانی برای دسترسی به ساده‌ترین محصولات در بازار جهانی نیاز به استفاده از رمزارز دارند.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.