سفارش معاملاتی در بازارهای مالی چیست و چه انواعی دارد؟
فهرست این مقاله
سفارش معاملاتی در بازارهای مالی
دنیای معامله‌گری فعلی در مقایسه با دهه‌های اخیر بسیار متحول شده و امروزه ابزار متنوعی در دسترس فعالان بازارهای مالی قرار گرفته است. مدرنیته در فضای سرمایه‌گذاری، مفاهیم و استانداردهای جدیدی تعریف کرد و به‌همان نسبت، امکانات بهتر و بیشتری نیز برای معامله‌گران ایجاد شد. اگر ۱۰۰ سال قبل در بورس سرمایه‌گذاری می‌کردید، فرایند ورود به معامله به‌شکل امروزی نبود؛ زیرا هنوز سامانه‌های الکترونیکی در بازارهای مالی ایجاد نشده بود و تمام موارد در ساده‌ترین شکل ممکن انجام می‌شد، اما امروزه با پیشرفت‌های فناوری طی دهه‌های اخیر و ایجاد سامانه‌های معاملات الکترونیکی، با مفاهیمی مانند «سفارش معاملاتی و شرطی» روبه‌رو هستیم. درواقع شما با استفاده از این ابزار می‌توانید به روش دلخواه وارد بازار شده و از موقعیت‌های معاملاتی خود خارج شوید. البته در کنار این قابلیت‌های جدید و حرفه‌ای، هنوز افرادی وجود دارند که از روش‌های ساده و گاهی سنتی استفاده میکنند. اگر از آن دسته معامله‌گرانی هستید که نحوه ورود و خروج از بازار برای شما مهم است و می‌خواهید به نحوی بهینه و حرفه‌ای از امکانات موجود در سامانه‌های معاملاتی استفاده کنید، این مقاله را با دقت مطالعه کنید!
انواع سفارش معاملاتی در بازارهای مالی
این سفارش‌ها از لحاظ ماهیت به دو دسته خرید و فروش تقسیم می‌شوند. درواقع هر معامله‌ای در هر بازاری، براساس توافق یک خریدار و فروشنده صورت می‌گیرد که امروزه در شکل حرفه‌ای، از طریق سامانه‌های معاملاتی و ارسال پیشنهاد‌های خرید و فروش در قالب سفارش‌های معاملاتی انجام می‌شود، اما همین سفارش‌های خرید و فروش، براساس نحوه ورود و شروط ارسال به دو دسته کلی سفارش براساس قیمت جاری بازار (Market Orders) و سفارش‌های شرطی شامل سفارش توقف (Stop Orders)، سفارش محدود (Limit Orders) و سفارش ترکیبی توقف-محدود (Stop Limit) تقسیم می‌شوند. البته انواع سفارش‌های معاملات دیگری مانند Market If Touched و Limit If Touched در بعضی پلتفرم‌های خاص وجود دارند.
۱. سفارش براساس قیمت جاری بازار (Market Orders)
گاهی اوقات حس می‌کنیم (البته براساس تحلیل) که احتمالاً یک حرکت شدید صعودی یا نزولی بازار تا چند دقیقه آینده اتفاق می‌افتد و به‌منظور جانماندن از این نوسان سودآور احتمالی می‌خواهیم در سریع‌ترین زمان ممکن و به هر قیمتی وارد بازار شویم. انتخاب اول بیشتر معامله‌گران در این شرایط، استفاده از سفارش به قیمت بازار (Market Orders) است. این نوع سفارش‌گذاری بسیار ساده است و شرط خاصی ندارد. شما پس از تعیین حجم معامله، روی دکمه خرید یا فروش (با توجه به نوع موقعیت) کلیک میکنید و تمام! در شرایطی استفاده از این روش ورود منطقی است که ورود قطعی مدنظر باشد. درواقع شما نمی‌توانید منتظر بازگشت بازار بمانید و براساس پولبک به نواحی قبلی وارد معامله شوید.
حتی در بازارهایی با حجم و عمق معاملاتی کم، ممکن است درصورت بازگشت بازار نیز به‌دلیل حجم کم عرضه‌ها سفارش شما تکمیل نشود. توجه داشته باشید در بازارهایی با فراریت بالا (مانند فارکس)، ورود به معامله لزوماً در قیمتی که در آن لحظه روی تابلوی بازار مشاهده کرده‌اید، انجام نمی‌شود؛ زیرا نوسانات این بازارها بسیار سریع است و احتمال دارد در قیمت بالاتر یا پایین‌تری وارد شوید. سفارش‌ها به قیمت بازار در تمام بازارهای مالی از جمله بورس ایران، فارکس، رمز ارز و… اجرا می‌شود.
۲. سفارش شرطی
سفارش شرطی یا Pending order زمانی کاربرد دارد که شما بخواهید در قیمتی بالاتر یا پایین‌تر از قیمت فعلی بازار وارد معامله شوید. استفاده‌کردن یا نکردن از سفارش‌های شرطی، به روش تحلیل و استراتژی معاملاتی شما بستگی دارد.
با توجه به اینکه سفارش‌های Market If Touched، Limit If Touched و…، به‌طور گسترده توسط معامله‌گران استفاده نمی‌شود، در ادامه مطلب به تشریح انواع سفارشات رایج و ذکر مثال‌های معاملاتی از بازارهای مالی مختلف می‌پردازیم.
سفارش توقف (Stop Orders)
این نوع از سفارش‌ها در بیشتر موارد از سوی افرادی استفاده می‌شود که براساس شکست سطوح یا نواحی خاصی وارد بازار می‌شوند. سفارش توقف زمانی کاربرد دارد که عبور از یک سطح قیمتی برای معامله‌گر اهمیت بسیاری داشته باشد. شما با استفاده از سفارش‌های توقفی می‌توانید این‌گونه برنامه‌ریزی کنید که حین رسیدن به ناحیه قیمتی مهم (اصطلاحاً تاچ‌شدن) یا حین عبور از آن، وارد معامله شوید. اگر از سفارش‌های توقف برای خرید و فروش استفاده میکنید، باید در زمینه تشخیص سطوح مهم و شکست‌های قیمتی تبحر بالایی داشته باشید؛ زیرا ممکن است در جریان شکست کاذب یک سطح کم‌اهمیت در تایم فریم پایین (سطوح مینور) وارد بازار شود و بلافاصله با ایجاد یک حرکت معکوس شدید، مجبور به خروج از موقعیت معاملاتی خود شوید.
سفارش خرید توقفی (Buy stop)
در نمودار زیر با عبور قیمت طلا از محدوده مقاومتی ۱۸۱۶ دلار، انتظار یک روند افزایشی داریم. در چنین مواقعی، بهترین راهکار استفاده از سفارش خرید توقفی (Buy stop) است؛ بنابراین شما با قراردادن یک سفارش خرید در محدوده ۱۸۱۸ دلار (به‌منظور جلوگیری از ورود با نوسانات کاذب، کمی بالاتر از محدوده موردنظر سفارش‌گذاری می‌کنیم) پس از شکست قیمت وارد بازار میشوید.
سفارش فروش توقفی (Sell stop)
فروش توقفی (Sell stop) کاملاً برعکس خرید توقفی است. به نمودار نفت برنت نگاه کنید. شما به‌عنوان یک تحلیلگر فنی انتظار دارید پس از شکست نزولی محدوده ۴۵/۷۱ دلار، قیمت نفت وارد روند نزولی شود؛ بنابراین یک سفارش فروش توقفی کمی پایین‌تر از ناحیه حمایتی قرار می‌دهیم تا درصورت شکست و عبور از ناحیه مذکور، وارد موقعیت فروش شویم.
توجه: به‌دلیل یک‌طرفه بودن بازار سهام ایران، امکان استفاده از سفارش فروش توقفی وجود ندارد. همچنین به‌دلیل ماهیت بازار، استفاده از سفارش خرید توقفی در سامانه‌های معاملات آنلاین کارگزاری‌ها به دو دلیل میسر نیست:
اول اینکه قیمت سفارش باید در محدوده دامنه نوسان روزانه باشد؛ پس نمی‌توانید در تمام قیمت‌های بالاتر دلخواه سفارش ثبت کنید (البته در مفید تریدر این امکان با استفاده از سفارش‌های استاپ لیمیت فراهم شده است).
دوم، اگر سفارش خریدی با قیمت بیشتر از بالاترین درخواست خرید موجود در صف سفارش‌ها ثبت کنید، به‌صورت اتوماتیک سفارش خرید شما با بالاترین سفارش فروش موجود در صف، اصطلاحاً مَچ می‌شود (درخواست خرید شما و فروش طرف مقابل اجرا می‌شود و معامله بین طرفین صورت می‌پذیرد) درحالی‌که عملاً قیمت از محدوده موردنظر شما عبور نکرده و این به معنای ورود زودهنگام و اشتباه است!
نکته: در سفارش خرید توقفی توجه داشته باشید که در مفید تریدر این امکان فراهم شده است، اما تضمینی برای اجرای قیمت ثبت‌شده توسط تریدر وجود ندارد؛ بنابراین ممکن است دستور خرید در قیمت پایین‌تر یا بالاتری اجرا شود؛ چون سفارش شما درحقیقت سفارش از نوع سفارش بازار است!
سفارش محدود (Limit Orders)
قیمت ورود یا خروج از معامله برای برخی از معامله‌گران (اغلب حرفه‌ای‌ها) بسیار مهم است. درواقع آنها می‌خواهند در بهترین قیمت سفارش خود را اجرا کنند تا ریسک کاملاً مدیریت‌شده‌ای داشته باشند. به بیان ساده، اگر شما قصد خرید یک دارایی (مثلاً سهام یا بیت کوین) در قیمت پایین‌تری در مقایسه با بازار داشته باشید، از سفارش خرید محدود و اگر بخواهید یک دارایی را در قیمت بالاتری از قیمت جاری بازار بفروشید، از سفارش فروش محدود استفاده میکنید. سفارش‌های محدود معمولاً توسط افرادی استفاده می‌شود که هنگام پولبک قیمت به سطوح قبلی یا در نقاط احتمالی بازگشت قیمت (رسیدن به ناحیه‌ای حمایتی و شروع حرکت افزایشی یا رسیدن به ناحیه مقاومتی و شروع حرکت کاهشی) اقدام به معامله میکنند.
سفارش خرید محدود (Buy limit)
در این مثال نمودار فولاد را در نظر بگیرید. اگر شما سفارش خرید خود را روی قیمت ۹۸۵۰ ریال (محدوده حمایتی) قرار دهید، زمانی که بازار به این محدوده یا پایین‌تر برسد، حین رشد قیمت و عبور از این محدوده، سفارش شما اجرا می‌شود.
سفارش فروش محدود (Sell limit)
در نمودار قیمت سهام ایران خودرو اگر شما سفارش فروش خود را در محدوده ۲۵۳۰ ریال قرار دهید، زمانی که قیمت به این محدوده یا بالاتر برسد، حین کاهش قیمت و عبور از آن سفارش فروش اجرا می‌شود. با توجه به یک طرفه‌بودن بازار سهام ایران می‌توانید از این سفارش‌ها برای مدیریت ریسک و تریلینگ استاپ (جابه‌جایی حد زیان و محافظت از سود) استفاده کنید.
سفارش ترکیبی توقف-محدود (Stop Limit)
توقف-محدود یک سفارش خاص و ترکیبی است که توسط برخی معامله‌گران استفاده می‌شود. در این نوع سفارش شرطی می‌توانید یک شرط قیمتی برای اجرای سفارش با ترکیبی از حالات توقفی و محدود انتخاب کنید یا اینکه با انتخاب دو قیمت، یکی برای توقف و به‌عنوان شرط ورود (شرط ارسال سفارش) و دیگری برای محدود به‌عنوان محدوده قیمتی ورود (قیمت ارسال سفارش)، یک سفارش خرید یا فروش استراتژیک و حرفه‌ای تنظیم کنید.
سفارش خرید توقف-محدود (Buy stop limit)
نمودار قیمت نماد شبندر را در نظر بگیرید. براساس تحلیل انجام‌شده، محدوده ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ ریال بسیار مهم ارزیابی می‌شود و می‌خواهید پس از عبور از این سطح، در ناحیه پایین محدوده، وارد بازار شوید؛ در این صورت شما با استفاده از یک دستور خرید توقف-محدود با جزئیات زیر می‌توانید سفارش خرید خود را ثبت کنید. البته توجه داشته باشید که این تنها یک مثال آموزشی است و اختلاف بین قیمت شرط ارسال و قیمت ارسال سفارش نباید زیاد باشد؛ زیرا ممکن است عرضه‌کننده‌ای در قیمت موردنظر شما در بازار نباشد و در این صورت، سفارش شما در وضعیت «در حال انتظار» می‌ماند.
سفارش فروش توقف-محدود (Sell stop limit)
همان‌طور که در بخش‌های قبلی اشاره کردیم، بازار سهام ایران یک‌طرفه است و اتخاذ موقعیت معاملاتی فروش در این بازار مهیا نیست؛ بنابراین شما صرفاً می‌توانید از سفارش فروش توقف-محدود برای خروج از موقعیت معاملاتی یا همان حد زیان به‌صورت حرفه‌ای‌تر استفاده کنید. شما در نماد وغدیر وارد موقعیت خرید شده‌اید. براساس تحلیل‌های صورت‌گرفته، محدوده مقاومتی ۱۷۰۰۰ ریال بسیار مهم است و درصورت لمس (تاچ) آن می‌خواهید از بازار خارج شوید. در این صورت یک سفارش فروش توقف-محدود با شرط ارسال ۱۶۶۰۰ ریال و قیمت ارسال ۱۷۰۱۰ قرار می‌دهید. در موقعیت‌های فروش نیز باید به نزدیک‌بودن قیمت‌ها به یکدیگر توجه داشته باشید؛ زیرا ممکن است خریداری در قیمت بالاتر نباشد و در این صورت، احتمالاً محاسبات مدیریت ریسک شما کاملاً دگرگون شود!
نکته: در بازارهای جهانی مانند فارکس، رمز ارز و…، امکان استفاده از انواع سفارش‌های معاملاتی با توجه به رویکرد تحلیلی-معاملاتی شما فراهم است و محدودیت‌هایی از قبیل بازار یک‌طرفه و دامنه نوسان وجود ندارد.
از کدام نوع سفارش معاملاتی استفاده کنیم؟
انتخاب اینکه از کدام سفارش معاملاتی استفاده کنیم، به عوامل متعددی بستگی دارد. در وهله اول باید بدانید قیمت و نحوه ورود به معامله، در بیشتر اوقات برای تحلیلگران تکنیکال و معامله‌گران روزانه (افرادی که نوسان‌گیری میکنند) اهمیت بسیاری دارد، اما برای تحلیلگران بنیادی چندان مهم نیست؛ زیرا ابزار تحلیل و افق سرمایه‌گذاری آنها کاملاً متفاوت است. عامل بعدی، ماهیت بازاری است که در آن فعالیت میکنید. باید با تمام جزئیات بازار آشنا باشیم و بدانیم هر نوع سفارش با توجه به شرایط بازار، چگونه اجرا می‌شود؛ برای مثال هرچند سفارش خرید و فروش توقفی در پلتفرم معاملاتی مانند مفید تریدر در بازار ایران اجرا شده است، ممکن است معامله‌گران حرفه‌ای از این قابلیت استفاده نکنند! زیرا ریسک اجرای سفارش نسبتاً بالا و متفاوت از ماهیت اصلی سفارش‌های توقفی در بازارهای جهانی است.
نکته بعدی فرایند و ابزار تحلیل است
اگر یک تحلیلگر تکنیکال هستید که از ابزار مختلفی برای تحلیل و استراتژی‌های متنوعی برای ورود به معامله (شکست و پولبک) استفاده میکنید، ممکن است در هر موقعیت معاملاتی از یک نوع سفارش متناسب با شرایط نمودار و سناریوی آتی موردنظر استفاده کنید؛ درنتیجه نمی‌توانید به استفاده از نوع خاصی از سفارش‌های معاملاتی محدود باشید.
توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت میکنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.
برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.
سیو سود در بازار مالی چیست؟ تعریف صحیح Take Profit
سود و زیان به‌عنوان اصول اجتناب‌ناپذیر در بازارهای مالی مورد قبول همه معامله‌گران است. همان‌طور که هر بازی برد و باخت دارد، هر معامله‌ای در بازار مالی نیز با سود یا زیان همراه است. یک معامله‌گر خوب کسی است که در زمان سود زیاد بیش از حد سرمست نمی‌شود و در هنگام زیان نیز افسردگی و ناراحتی تمام افکار او را احاطه نمی‌کند؛ چراکه او از قبل خود را برای یک از این دو حالت آماده است و به‌خوبی می‌داند که اگر یک روز در معامله زیان میکند، روزی نیز می‌رسد که بازار آغوش خود را به روی او می‌گشاید و سودهای کلانی را عایدش میکند. هنر معامله‌گر این است که مفهوم سیو سود در بازار مالی را به‌خوبی بشناسد و بداند که چه زمانی باید برای سیو سود اقدام کند.
واقعیت این است که تا زمانی که از معامله خارج نشوید، نمی‌توانید بگویید که سود کرده‌اید یا ضرر؛ این دو مفهوم زمانی معنی پیدا میکند که از تمام یا بخشی از سرمایه خود را از معامله خارج کنید. همان‌طور که برای خرید یک سهم در بازار مالی، تحلیل تکنیکال و بنیادی را مورد استفاده قرار می‌دهید، برای خارج شدن از معامله نیز باید استراتژی سیو سود را به کار ببندید. در ادامه با ما همراه باشید تا در خصوص استراتژی‌های سیو سود در بازار مالی بیشتر به بحث و بررسی بپردازیم.
مفهوم سیو سود در بازار مالی چیست؟
حضور و فعالیت در بازار بازار مالی همواره با ریسک همراه است. بخشی از این ریسک ذات بازار است و کاملاً از کنترل معامله‌گران خارج است؛ اما بخشی دیگر از این ریسک تا حدودی قابل مدیریت است و می‌توان با اتخاذ تصمیم‌های صحیح در موعد مقرر، ریسک معاملات را تا حدودی کاهش داد. استراتژی سیو سود در بازار مالی دقیقاً ناظر به بخش دوم یعنی فاکتورهای قابل کنترل در بازار بازار مالی است؛ چراکه این معامله‌گر است که میتواند تصمیم بگیرد چه زمانی از معامله خارج شود.
تصور کنید شما یک سهم را در قیمت 1000 تومان تهیه میکنید. همه اساتید تکنیکال و بنیادی توصیه میکنند که با توجه به شواهدی که در دست دارید، حد سود خود را قبل از خرید یک سهم تعیین کنید. هر سهم در مسیر رشد قیمتی به نقطه‌ای می‌رسد که شاید رشد قیمتش ادامه پیدا کند؛ اما ریسک ادامه مسیر بسیار زیاد است و شواهد نشان می‌دهد که به‌زودی روند قیمت دستخوش تغییر می‌شود و سیر نزولی آغاز می‌شود.
بدیهی است که فروش یک سهم در زمانی که در مسیر صعودی قرار دارد، کار بسیار راحتی است و مشتریان دست به نقد زیادی برای خرید در صف حاضر می‌شوند. اما زمانی که یک سهم در سراشیبی افت قیمت قرار بگیرد، علاوه بر شما سایر دارندگان سهم نیز وارد فاز فروش می‌شوند. در عین حال کمتر کسی نیز حاضر می‌شود که یک سهم که به‌تازگی در مدار نزولی قرار گرفته است را بخرد. به‌این‌ترتیب اگر استراتژی سیو سود در بازار مالی را جدی نگیرید، عملاً ممکن است تمام سود خود در یک معامله را به طور کامل از دست بدهد.
آیا سیو سود به معنای خارج شدن از یک معامله است؟
وقتی صحبت از سیو سود در معامله می‌شود، برخی گمان میکنند که یعنی کل سرمایه را از یک سهم بیرون بکشیم. اما واقعیت این است که سیو سود در بازار مالی در حالت کلی به سه روش امکان‌پذیر است که عبارت‌اند از:
1- تمام سرمایه از معامله خارج شود.
2- سودی که از زمان خرید سهم حاصل شده است، خارج شود و اصل پول در سهم باقی بماند.
3- اصل پولی که در هنگام خرید سهام پرداخت شده است، خارج شود و سود در معامله حفظ شود.
انتخاب هر یک از این سه حالت برای سیو سود در بازار مالی کاملاً مبتنی بر استراتژی شخصی معامله‌گر صورت می‌پذیرد.
چه استراتژی‌هایی برای سیو سود در بازار مالی می‌توان اتخاذ نمود؟
معامله‌گری در بازار مالی مبتنی بر استراتژی‌های فردی بنا می‌شود و هر کس باید پلن معاملاتی شخصی خودش را با توجه به عوامل مختلف تعریف کند. در این راستا از منظر زمانی سه استراتژی برای سیو سود در بازار مالی مطرح می‌شود که عبارت‌اند از:
1- استراتژی کوتاه‌مدت سیو سود در بازار مالی
در استراتژی کوتاه‌مدت نگاه معامله‌گر در تحلیل سهام روی بازه زمانی کوتاهی متمرکز می‌شود. البته وقتی صحبت از استراتژی‌های کوتاه‌مدت می‌شود، برخی به‌اشتباه گمان میکنند که باید بازه زمانی چندروزه را در نظر بگیرند. اما واقعیت این است که بازار مالی جای شعبده‌بازی نیست که یک معامله‌گر بتواند ظرف چند روز دستاوردهای خیره‌کننده‌ای را برای خود به ارمغان بیاورد. استراتژی کوتاه‌مدت سیو سود در بازار مالی بین سه هفته تا سه ماه را شامل می‌شود. با توجه به شرایطی که یک سهم در کوتاه‌مدت دارد، می‌توان نقاط مقاومت آن را روی نمودار قیمت تا حدودی مشخص نمود. بر این مبنا فرد می‌توان با رسیدن سهم به حد مقاومت، سیو سود کند.
2- استراتژی میان‌مدت سیو سود
در استراتژی میان‌مدت برای سیو سود، بازه زمانی بین 2 تا 6 ماه مدنظر معامله‌گر قرار می‌گیرد. دست معامله‌گر در این استراتژی برای اتخاذ تصمیم‌های مختلف کمی بازتر است. البته تصمیم‌گیری در زمینه سیو سود تابع مستقیمی از میزان ریسک‌پذیری معامله‌گر است. واقعیت این است که در استراتژی میان‌مدت معمولاً معامله‌گران بسته به میزان ریسک‌پذیری از تلفیق سه روش سیو سود که در بالا اشاره کردیم، استفاده میکنند. گاهی اوقات افراد پس از یک دوره زمانی سود سهام را از معامله خارج میکنند و با اصل پول خود در معامله باقی می‌مانند. در برخی مواقع نیز افرادی که ریسک‌پذیری کمتری دارند، اصل پول خود را از معامله خارج میکنند و با سود کسب شده ادامه می‌دهند.
3- استراتژی بلندمدت سیو سود
در استراتژی بلندمدت برای سیو سود، مسئله تحلیل بنیادی به‌طورجدی دخالت داده می‌شود. حداقل بازه زمانی که برای این استراتژی مدنظر قرار می‌گیرد، 6 ماه است. در این استراتژی فرد مبتنی بر مؤلفه‌های کلان اقتصادی و همچنین بررسی ارزش بنیادی دارایی اقدام به نگهداری اصل سرمایه به همراه سود آن برای مدت‌زمان مشخصی میکند تا قیمت سهم طبق برآورد معامله‌گر به ارز ذاتی آن مبتنی بر تحلیل بنیادی دست پیدا کند. این استراتژی مختص معامله‌گران صبوری است که به‌خوبی می‌توانند چشم خود را روی نوسانات مقطعی بازار ببندند و به انتظار بنشینند تا هدف تعیین شده برای سیو سود در بازار مالی محقق شود.
نکات مهمی که در خصوص سیو سود در بازار مالی باید بدانید
رعایت چند نکته در زمینه سیو سود در بازار مالی میتواند به اتخاذ تصمیم‌های صحیح‌تر منتهی شود که عبارت‌اند از:
– هیچ‌گاه اسیر طمع نشوید. بسیاری از سودهای کلان به‌خاطر عدم پایبندی معامله‌گران به استراتژی‌های خود از بین می‌رود. زمانی که یک سهم به اهداف قیمتی که قبل از خرید تعیین کردید، دست پیدا کرد اقدام به فروش آن کنید.
– اگر بازیگران حقیقی و حقوقی سهام به دنبال عرضه‌های شدید برای ایجاد افت قیمت سنگین هستند، سعی کنید حتماً سیو سود را در دستور کار قرار دهید. حتی اگر کل دارایی خود را خارج نمی‌کنید، سود حاصل را ذخیره نمایید.
– نیازی به سیو سود به‌صورت یک‌دفعه نیست. بلکه می‌توانید سیو سود را به پله‌ای انجام دهید تا از صحت تصمیم خود در روزهای آتی نیز اطمینان حاصل کنید.
– خروج نقدینگی از بازار به‌عنوان یک سیگنال بسیار جدی برای فکرکردن در خصوص سیو سود در بازار مالی به شمار می‌رود.
کلام پایانی
در این مقاله سعی کردیم تا شما را با مفهوم بسیار مهم سیو سود در بازار مالی آشنا کنیم. سیو سود یک از ارکان موفقیت هر معامله‌گری در بازار به شمار می‌رود؛ چراکه به‌نوعی نتیجه تمام زحمات یک سرمایه‌گذار در بازار وابسته تصمیم درست او در خصوص سیو سود است. سعی کنید حتماً قبل از ورود به سهام، نقطه خروج خود از آن را تعیین کنید تا در ادامه بتوانید بهترین تصمیم ممکن را اتخاذ کنید.
فینوتیپس قصد ندارد که کلاس آموزشی باشد؛ بلکه به دنبال آن است تا محملی برای رشد همگانی مردم ایران در بازارهای مالی ایجاد کند. در همین راستا جلسات متعددی در کلاب‌هاوس فینوتیپس برگزار می‌گردد تا با هم به گفتگو بنشینیم و از این طریق سواد مالی خود را برای موفقیت در بازار مالی، فارکس و بازار ارزهای دیجیتال افزایش دهیم. منتظر شما در کلاب‌هاوس هستیم.
معامله‌گری سخت تر از آن است که فکر میکنید!
در نگاه اول ترید سخت به نظر نمیرسد: شما می توانید ھم بخرید و ھـم بفروشـید. ھمزمـان سـود بالقوه ای که یک تریدر میتواند کـسب کنـد بـدون محـدودیت بـه نظـر مـی رسـد، بخـصوص زمـانی کـه اھـرم (لوریج) به سرمایه اولیه اضافه گردد.
ترکیب این دو عامل با ھم (امکان ھم خرید و ھم فروش و استفاده از اھـرم)، زوج ایـده آلـی را بـرای بازاریاب ھای باھوش و بنگاه ھایی که ترید را تبلیغ می کنند بوجود می آورد. بسیاری از افراد، به این دلیل به معامله گری علاقمند می شوند که معامله گری را خیلـی شـسته و رفته می بینند یعنی شما روبروی مانیتور می نشینید و یکی از دو دکمه خرید یا فروش را انتخاب مـی کنیـد،
اما به مرور زمان که شروع به درک کل مفھوم معامله گری بکنید ، متوجه میشوید که در ھر روز ، باید به سوالات پیچیده ای پاسخ دھید و تـصمیماتی بگیریـد کـه ایـن پاسـخ ھـا و تـصمیمات مـشخص مـی کننـد استراتژی معامله گری شما در کسب پول برنده است یا بازنده. اولین تصمیمات درباره استراتژای معاملاتی شما قبل از انجام حتی اولـین تریـدتان، سـوالات زیـادی بـرای پاسـخ دادن وجـود دارنـد ، سـوالاتی کـه ھـر کدامشان باعث خستگی و زدگی افراد تازه وارد به دنیای مالی خواھد شد و خبر بد اینکه ،تمـام جنبـه ھـا و مفاھیم با ھم پیوستگی دارند و تنھا فراموش کردن و بحساب نیـاوردن یکـی ازآنھـا اسـتراتژی شـما را کـاملا شکننده و ویران میکند.
بازارھای مالی تفاوتھای زیادی با ھمدیگر دارند، و ھرکدام شان نیـاز بـه مھارتھـای متفـاوت و ذھنیـت خاص خود دارند. برای مثال ،از میان بازار ھای سھام با لوریج پایین که نیازمند موجودی حساب بالاتری ھستند، و بازار بیست و چھار ساعته و پنج روز در ھفته فارکس که در آن اعطای لوریج بالا تریدرھا را قادر می سازد که تنھا با دویست دلار بتوانند بطور بالقوه سودھای کلانی بسازند. کـدام را مـی پـسندید؟بازار مـستقیم و روبه جلوی اسپات را ترجیح میدھید ، یا به آپشن ھای پیچیده و بازارھای آتی علاقه مندید؟
اگر ھمین اولین تصمیم تان را گرفتیـد ،آن وقـت بایـد ابزارھـای مـالی ای (instruments) را انتخـاب کنید که وارد دیده بان تان (list watch) جھت بررسی تخصصی تر شود.
اگر بخواھید ترید را با زندگی روزانه تان ترکیب دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟ کنید، زمان و افق زمانی عوامل تاثیرگذار عمده ھستند، که به تبع باید با موضوع زمان به سوالاتی درباره استراتژی معامله گریتان پاسخ دھید. سـوالاتی نظیـر ایـن که ، آیا می خواھید تریدر روزانه باشید یا روی سویینگھای بلند مدت ترید کنید؟(با پاسخ به این سـوال شـما در واقع تایم فریمی که می خواھید در آن ترید کنید و مدت زمانی که می خواھید یک معامله را باز نگه دارید را مشخص می کنید.)
اگر شما ھنوز یک تریدر تمام وقت نیستید ، باید به فکر پیدا کردن راھی برای ادغـام معاملـه گـری بـا زندگی عادی تان باشید. علاوه بر این بایـد ابـزار ھـای معـاملاتی خـود را مـشخص کنیـد، تعیـین کنیـد از چـه اندیکاتور ھا و چه الگوھای پرایس اکشنی می خواھید استفاده کنید. با وجود اینکه انتخاب و ترجیح روش ھا و اندیکاتورھا یک مساله فردی است و نیاز به شخصی سـازی دارد ، اما غوغایی که انجمن ھا و فروم ھای مالی برای فروش بھترین و آسـانترین اسـتراتژی ھـای معاملـه گری به راه انداختند ، مھمترین دلیلی است که خیلی از تریدرھای خردپـا ھـیچ وقـت نمـی تواننـد راھـی بـه
تصمیمات معامله گری قبل از اقدام به انجام معامله
بعد از اینکه جواب سوالات بالا را دادید، شما آمادگی رفتن به مرحله بعد را پیدا می کنید. وقتی استراتژی معاملاتی خود را پیدا کردید، باید معیارھـای ورود را بـه صـورت خیلـی واضـح مـشخص کنیـد.
اھمیت و اولویت تک تک معیارھای ورود را تعیین کنید و مشخص کنید که معیارھای ورود مختلف بر نـرخ بـرد شما چه تاثیری میگذارند. سپس، از خودتان صادقانه بپرسید، که آیا واقعا یک لبه دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟ داشته اید (یعنی قبل از ورود به میدان در کنار زمین گرم کرده اید). آیا استراتژی معامله گریتان را بدون کلک و دروغ گفتن به خودتان و تحـت شـرایط نزدیک به واقعیت بک تست کرده اید؟ آیا به صورتی که رفتارتان شبیه کار با پول واقعی باشـد بـه معاملـه در حساب دمو پرداخته اید؟ آیا برای سازگاری با بازارھای در حال تغییر آمادگی لازم را داریـد؟ یا اصـلا مـی توانید مشخص کنید که آیا بازار در حال تغییر است یا نه؟
و البته شما باید، با یک، رویکرد مدیریت ریسک فکر شده و ساختار یافته، کناربیایید. انـدازه حـساب شما به تنھایی تاثیر مھمی بر عملکرد معامله گری شما دارد. وقتـی انـدازه حـساب شـما خیلی کوچک باشد معامله گری تان خیلی بی نظم و آشفته خواھـد بـود و زمـانی کـه حـساب خیلـی بـزرگ باشد ، تصمیمات معامله گری شما تحت کنترل ترس و طمع قرار خواھد گرفت.
پس سوال اول اندازه حساب برای شروع چقدر باید باشد؟ سوال دوم، استراتژی تعیین سایز پوزیشن ورود شما چیست؟ آیا شما به دلخواه یک درصد ی از حساب را برای ھر معامله درنظر می گیرید و یا اینکه نه، تعیین سایز پوزیشن را بسته به کیفیت ستاپھا تعیین می کنید؟ و آخرین سـوال حـداکثر مقـدار مواجھـه بـا ریسک که برای شما در ھمه معاملات بازتان قابل پذیرش باشد چقدر است؟ و آیا شما فاکتور قـسمت قبـل را برای ورود در پوزیشن جدید در ھمبستگی با سایر پوزیشن ھای باز، در نظر می گیریـد یـا نـه؟ (یعنـی اگـر پوزیشن ھای بازتان با توجه به سایزشان، حداکثر ریسک قابل پـذیرش شـما را پوشـش داده باشـد ، بـازھم پوزیشن جدید باز می کنید یا نه)
تصمیمات معامله گری در زمانیکه شما در یک معامله ھستید.
زمــانی کــه پاســخ ھمــه ی ســوالات فــوق را بــه صــورت شــفاف دادیــن ، آمــاده ایــد بــرای انجــام ترید (معامله). اما زمانی که در معامله ھستید، بخـاطر اینکـه تحـت فـشار بـازار واقعـی ھـستید بـا مجموعـه مشکلات متفاوتی سرو کار دارید. لذا اینکـه شـما سـوالاتی را از قبـل و پـیش از ورود بـه معاملـه جـواب داده باشید اھمیت زیادی دارد، چرا که حالا باید آماده اجرای پلن معاملاتی تان باشید. بدون اینکه نیـاز بـه تفکـر زیاد داشته باشید!
سوالاتی در مورد:
3-ریسک افزایش یافته بخاطر معامله گری در صورتی که پوریـشن ھـای بـازی را در ابزارھـای مـالی دارای ھمبستگی داشته باشید.
روشی که برای مواجھه بـا مـوانعی نظیـر رویـدادھای خبـری، اتفاقـات غیـر قابـل انتظـار سیاسـی و ژئوپولیتیک، یا نگھداشتن ترید در خلال تعطیلات بازار بکار می برید ، نیـز وابـسته بـه رویکـرد مـدیریت ریـسک شما خواھد بود.
مفاھیم ریسک ھمچنین ارتباط تنگاتنگی با سوالات مدیریت معامله گری دارند. مھمترین سوالات مدیریت معامله گری ، مربوط به مدیریت حد ضرر و کسب سود است. آیا شما زمانی که معاملـه در جھـت دلخـواه شـما حرکـت میکنـد دسـتور اسـتاپ لاس خـود را جابجـا میکنید؟ اگر جوابتان مثبت است ،آیا برای اینکار از یک استراتژی پیچیده و تست شده استفاده مـی کنیـد یـا اینکه به صورت تصادفی و شانسی مقدار استاپ لاس را جابجا میکنید؟
ھمین موضوع در مورد نقطه کسب سود نیز صدق می کند. بـسیاری از معاملـه گـران سـود نـاقص و ناکاملی را از بازار کسب میکنند، بخاطر اینکه یک پولبک جزیی را با تغییر دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟ در روند اشتباه میگیرند و از معاملـه با سودی جزیی خارج می شوند.
بنابر این با حوصله تمرکز کنید و قـوانین خـود را بـرای مـدیریت حـد ضـرر(loss stop) و کـسب سـود (profit take) بنویسید. آنھا را تست کنید و عملکرد حاصل از آنھا را تحلیل کنید تا مـشخص شـود آیـا مـی توان از این بھتر بود یا خیر.
و در آخر ، آنچه بیرون از نمودار روی می دھد نیز ،ھمانند تصمیمات معامله گری شما در چارت قیمت، مھم می باشد.
یک پلن معاملاتی که شما در آن سناریوی معامله گریتـان را بـا جزییـات طـرح ریـزی کـرده ، و معاملـه ھایتان را پیش از انکه اتفاق بیافتند، برنامه ریزی کرده باشید، دقیقا تفاوت یک معامله گر حرفه ای و سودآور با یک معامله گر آماتور و ھمیشه بازنده است .
ژورنال معامله گری محلی است که یک معامله گر ھمه معاملات گذشته اش را با ھدف یافتن راھـی به سوی توسعه مھارتھای معامله گری و شناسایی نقاط ضعف خود، در آن ثبت میکند.
علت اینکه چرا فقط معامله گران محدودی ھستند که از ھر دوی این ابزارھای مھم استفاده می کنند، اینست که اینکار نیازمند نظم و انضباط و کار زیادی است. و البته وجود این دو ابـزار یکـی از تفاوتھـای میـان معامله گران حرفه ای و پرسود و معامله گران اماتور و ضرر ده می باشد
نتیجه معامله گر بودن یعنی تصمیم گرفتن.
با وجود اینکه ترید در نگاه اول ساده به نظر می رسـد، امـا تبـدیل شـدن بـه یـک معاملـه گـر سـودآور نیازمند یک نگرش و ذھنیت فوق العاده حرفه ای می باشد. یک معامله گر ھر روز با انواع مسائل و موضوعات بسیار پیچیده سر و کار دارد. لذا مجبور اسـت از راه ھای پیچیده و تست شده ای برای مدیریت معاملاتش قبل ، حین و پس از رخداد آنھا استفاده نماید. ھدف این مقاله ترساندن شما نبود، بلکه منظور از انتشار این مقاله اگـاه کـردن شـما نـسبت بـه پیچیدگی ھای معامله گری و انجام توصیه ھایی به منظور استفاده از آنھا در زندگی روزمره تـان بعنوان یک تریدر برای کسب سود بیشتری از استراتژی معاملاتی تان بود.
تفاوت حساب‌های instant و by دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟ market
اکثر معامله‌گران پس از آنکه در یک بروکر ثبت نام و احراز هویت انجام می‌دهند قصد افتتاح یک حساب معاملاتی را دارند، که معمولا اکثر بروکرها دو نو حساب instant و by market را ارائه می‌دهند. در این مقاله به بررسی موارد زیر خواهیم پرداخت:
- انواع اجرای دستورات
- تفاوت در سیستم‌های instant و by market
- اسلیپیج در کدام کمتر است
- معایا و مزایا هرکدام از سیستم‌ها
انواع اجرای دستورات
یکی از مطالبی که هر معامله‌گری که در مارکت فارکس فعالیت می‌نماید می‌بایست به آن واقف باشد این دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟ است که بروکری که در آن عضویت دارد دارای چه نوع OrderExecution ای (instant یا by market) است .
نحوه اجرای دستورات در بروکرها به دو نوع تقسیم می‌شود :
۱- سیستم Instant
۲- سیستم By Market
امکان اینکه یک بروکر هر دو سیستم اجرای دستورات ذکر شده را داشته باشد نیز وجود دارد و حتی ممکن است در یک حساب، برخی از سیمبل‌ها دارای سیستم اجرای دستور instant و برخی دیگر دارای سیستم اجرای دستور by market باشند.
تمامی معامله‌گرانی که با پلتفرم‌های مختلف مانند متاتریدر اقدام به معامله نموده‌اند قطعاً دکمه‌های معروف Buy و Sell را مشاهده نموده و بارها از آنها برای ثبت دستورات خود استفاده کرده‌اند. اما نکته مورد نظر ما در این مقاله این است که پس از کلیک کردن بر روی یکی از این گزینه‌ها چه اتفاقی به وقوع می‌پیوندد؟
معامله‌گر عدد قیمت را در صفحه نمایش خود بر روی پلتفرم مشاهده می‌نماید و مایل است که در همان قیمت یک معامله خرید یا فروش را به انجام برساند و بر روی گزینه موردنظر کلیک میکند.
اولین نکته‌ای که لازم است بدانیم این است که در لحظه فشردن گزینه خرید یا فروش، قیمتی که توسط معامله‌گر در صفحه نمایش مشاهده می‌شود با قیمتی که در همان لحظه در سمت سرور بروکر وجود دارد، ممکن است دو قیمت متفاوت باشد زیرا همیشه بین لحظه کلیک کردن تریدر بر روی گزینه خرید یا فروش تا اجرای این دستور در سمت سرور بروکر، یک فاصله زمانی وجود دارد و اگر سرعت حرکت مارکت به‌گونه‌ای باشد که در این فاصله زمانی قیمت بازار تغییر کند، در این صورت قیمتی که بروکر میتواند در آن معامله را ثبت کند با قیمت اولیه متفاوت خواهد بود.
اینجا است که یک سؤال به وجود می‌آید. آیا بروکر باید در آن قیمت جدیدی که در سمت سرور است معامله تریدر را ثبت کند یا اینکه معامله را ثبت نکند و از معامله‌گر برای انجام معامله سؤال نماید؟
تفاوت سیستم‌های instant و by market
تفاوت سیستم‌های INSTANT و BY MARKET دقیقاً در پاسخ به این پرسش مشخص می‌گردد. در سیستم‌های by market بروکر بدون اینکه پرسشی از معامله‌گر بپرسد، معامله را در قیمتی که سمت سرور است ثبت می‌نماید بنابراین بین قیمتی که تریدر در صفحه نمایش خود مشاهده کرده است و قیمتی که معامله برای او ثبت شده است یک اختلاف قیمت وجود دارد که به آن slippage (اسلیپیج) گفته می‌شود.
حال به سراغ سیستم‌های instant برویم. در سیستم‌های instant بروکر ابتدا از معامله‌گر توسط یک پیغام که به آن پیغام ریکوت (Requote) گفته می‌شود، سؤال میکند که آیا مایل است در قیمت جدید بازهم معامله خود را ثبت نماید و چنانچه معامله‌گر موافقت کند آنگاه معامله برای او ثبت می‌شود.
پس ما تا اینجا با تفاوت اصلی سیستم‌های instant و by market آشنا شدیم و همچنین معانی دو اصطلاح اسلیپیج (slippage) و ریکوت (requote) را نیز فراگرفتیم.
کارکرد هر دوی این مفاهیم از دید معامله‌گران منفی است و سعی میکنند در زمان انتخاب بروکر تا جای ممکن بروکری را انتخاب کنند که اسلیپیج و ریکوت کمتری داشته باشد.
البته توجه به یک نکته ضروری است که با توجه به توضیحاتی که ذکر شد بروکرها برای انجام معامله یا از سیستم instant استفاده میکنند و یا by market بنابراین حسابی که فرد با آن به معامله می‌پردازد حتماً یا دارای ریکوت خواهد بود و یا دارای اسلیپیج و امکان ندارد بروکری وجود داشته باشد که هیچ یک را نداشته باشد.
instant یا by market کدام بهتر است؟
در این خصوص که کدامیک از این دو سیستم بهتر است و این مطلب که ضرر ریکوت برای معامله‌گر کمتر است یا ضرر اسلیپیج، نمی‌توان نظر خاصی را ارائه نمود و پاسخ این سؤال صرفاً به سلیقه معامله‌گر بازمی‌گردد.
بعضی از افراد ترجیح می‌دهند معامله آنها در هر صورت و حتی با اختلاف (اسلیپیج) به ثبت برسد و برخی دیگر مایل هستند صرفاً در همان قیمتی که مشاهده میکنند معامله آنها ثبت گردد و ترجیح می‌دهند چنانچه غیر از این باشد توسط یک پیغام (پیغام ریکوت) از آن مطلع گردند. همان‌طور که ملاحظه می‌نمایید این انتخاب یک امر سلیقه‌ای است و به نوع نگاه و استراتژی معاملاتی تریدر بازمی‌گردد.
ذکر یک تاریخچه کوتاه نیز در خصوص چگونگی پیدایش این دو سیستم در این مقاله خالی از لطف نخواهد بود.
در ابتدای ایجاد کارگزاری‌های فارکس به شکل امروزی یعنی چیزی حدود ۲۰-۱۵ سال قبل سیستمی به نام by market وجود خارجی نداشت و تمامی بروکرها صرفاً از سیستم instant استفاده می‌نمودند و با توجه به تکنولوژی‌های روز نیز سیستم instant جوابگوی نیاز مشتریان و بروکرها بود.
اما با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی‌های ارتباطی و پیدایش نرم‌افزارهای انتقال پوزیشن‌های معامله‌گران به لیکوئیدیتی پروایدرها (مانند سیستم بریدج و …) کم‌کم سیستم اجرای دستورات by market پا به عرصه ظهور گذاشت و به مرور طیف وسیعی از بروکرها و دستور روزانه در معامله‌گری چیست؟ به طبع آنها معامله‌گران آن را مورد استفاده قرار دادند.
اسلیپیج در Instant و By Market
البته لازم است در داخل پرانتز یک نکته را که معمولاً به آن در سایت‌ها و رفرنس‌ها اشاره‌ای نمی‌شود به اطلاع شما خوانندگان گرامی برسانیم و آن این است که در حقیقت یک دلیل اصلی دیگر به جز بحث پیشرفت تکنولوژی و نیاز به انتقال پوزیشن‌های مشتریان به LPها (لیکوئیدیتی پرووایدرها) در به وجود آمدن سیستم by market و اصطلاحی به نام slippage نقش داشت و آن هم استفاده یا سو استفاده‌های مکرر برخی از تریدرها از امکان اردر گذاری‌های دو طرفه در زمان اخبار مهم بود که باعث می‌شد فرد بتواند به راحتی و بدون داشتن هیچ‌گونه دانشی از علم انجام معاملاتT سودهای سنگین و سریعی را در کارنامه خود ثبت نماید و این مطلب نزدیک بود سبب گردد بروکرها یکی پس از دیگری اعلام ورشکستگی نمایند.
نهایتاً تلاش نخبگان مورد استخدام بروکرها نتیجه داد و سیستمی جدید به نام by market پدید آمد که طبق آن بروکر می‌توانست با استفاده از امکان اسلیپیج به‌راحتی از کسب سود معامله‌گران در زمان اخبار جلوگیری نماید.
به این صورت که به سبب وجود اسلیپیج، معامله افراد در زمان اخبار مهم بسیار دورتر از قیمتی که مایل بودند فعال می‌گشت و به این ترتیب نه تنها باعث ایجاد سود برای معامله‌گر نمیشد بلکه ممکن بود با بازگشت سریع قیمت منجر به ضررهای سنگین برای تریدرها نیز بگردد و به همین دلیل کم کم این روش معاملاتی که به آن آمازینگ (Amazing) نیز گفته می‌شد منسوخ گردید.
امروزه وجود اسلیپیج به قدری برای بروکرها کارساز و مثمر ثمر بوده است که نه تنها در سیستم‌های by market از آن استفاده می‌نمایند بلکه در سیستم‌های instant نیز در زمان اخبار مهم از آن استفاده می‌شود و تقریبا در متن اگزیمنت و قوانین تمامی بروکرها یک بند ثابت درج گردیده است که “بروکر صرفا موظف است درخواست معامله تریدر را در اولین یا بهترین قیمت ممکن ثبت نماید” و با قبول این بند توسط معامله‌گران در هنگام افتتاح حساب , هیچ تریدری نمی‌تواند نسبت به وجود اسلیپیج در معاملات خود شاکی باشد زیرا آن را به وضوح مورد قبول قرار داده است !
فعالیت بروکرها
البته به دور از انصاف است اگر به این نکته نیز اشاره ننماییم که سیستم by market برای بروکر هایی که به صورت واقعی از سیستم STP و ECN استفاده می‌نمایند , واقعا مورد نیاز است و بدون وجود آن اصلا امکان انتقال جز به جز معاملات به LP وجود نخواهد داشت .
در این جا لازم است به یک فوت کوزه گری نیز در خصوص چگونگی تشخیص بروکر هایی که واقعا از سیستم stp استفاده می نمایند با بروکر هایی که فقط به ظاهر نام stp را برای خود انتخاب کرده اند , اشاره نماییم :
به صورت کلی در سیستم‌های by market شما نباید بتوانید همزمان که معامله خود را ثبت می‌نمایید، حد ضرر و حد سود آن را نیز مشخص نمایید زیرا در دنیای واقعی stp اصلا مشخص نیست که معامله فرد پس از قبول توسط بروکر در چه قیمتی در سمت LP مورد پذیرش و ثبت قرار می‌گیرد و بنابراین امکان این که هم زمان برای پوزیشنی که مشخص نیست در چه قیمتی ثبت شود حد ضرر و حد سود قرار داد، غیر ممکن است. بنابراین در بروکرهای stp واقعی همیشه ابتدا باید معامله در پلتفرم تریدر ثبت شود و سپس توسط گزینه Modify نسبت به قرار دادن sl و tp برای آن اقدام گردد.
نکته‌ای که می‌باییست به آن توجه شود این جا است که برخی بروکرها با این که ادعای داشتن سیستم stp را می‌نمایند و از سیستم by market نیز به ظاهر استفاده می‌نمایند اما به معامله‌گر اجازه ثبت هم زمان معامله و حد ضرر یا حد سود را نیز می‌دهند ! طبیعی است که چنین بروکری قطعا stp نمی‌باشد و صرفا توسط تنظیمات Admin متاتریدر، معاملات را در حالت by market قرار داده است.
معایا و مزایای سیستم‌های instant و by market
در سیستم‌های instant سرعت انجام معاملات پایین است و معاملات با ریکوت همراه است ولی در عوض میزان اسلیپیج در این سیستم‌ها پایین است و معامله‌گر میتواند بیشتر مطمئن باشد که اگر بای استاپ یا سل استاپی قرار می‌دهد و یا مخصوصا چنانچه حد ضرری را ثبت میکند، آن بای استاپ، سل استاپ یا حد ضرر در قیمت تعین شده فعال می‌گردد.
در سیستم‌های by market سرعت انجام معاملات بسیار بالا است و به هیچ وجه ریکوت وجود ندارد اما میزان دریافت اسلیپیج در اردرهای بای استاپ و سل استاپ و حد ضرر بیشتر است.
موارد زیادی وجود داشته‌اند که معامله‌گر حد ضرر پوزیشن خود را در یک قیمت مطمئن قرار داده است اما در اثر یک حرکت سریع بازار، حد ضرر با اسلیپیج همراه شده و چندین پیپ دورتر فعال شده است و باعث ایجاد ضرر و زیان سنگینی برای تریدر گردیده است.
نکته پایانی
این نکته را نیز در پایان به خاطر داشته باشید که جهت تشخیص این که سیمبلی که معامله می‌نمایید با سیستم by market برای شما ثبت می‌شود یا سیستم instant کافی است به نام انگلیسی گزینه‌های خرید و فروش در پنجره مربوط به انجام معاملات نگاهی بیاندازید.
در سیستم‌های by market بر روی گزینه‌های خرید و فروش نوشته شده است: Sell by market و Buy by market و در سیستم‌های instant صرفا کلمات Buy و Sell نوشته شده است .
شما می‌توانید در بروکر amarkets پس از افتتاح حساب هر کدام از سیستم‌ها را که بخواهید انتخاب کنید.
امیدواریم این مقاله توانسته باشد تا حدی در تشخیص مزایا و معایب سیستم‌های بای مارکت و اینستنت و چگونگی انتخاب و کاربرد آنها به شما کمک کرده باشد.
دستور آمریکا به شرکت‌های ارز دیجیتال برای جلوگیری از دور زدن تحریم؛ خطری سرمایه ایرانی‌ها را تهدید میکند؟
نهاد مسئول در زمینه اعمال تحریم‌های اقتصادی آمریکا، اخیراً شیوه‌نامه‌ای را ویژه کسب‌وکارهای فعال در حوزه ارز دیجیتال منتشر کرده است که در آن بر لزوم خودداری شرکت‌های آمریکایی از ارائه خدمات به کشورها و اشخاص تحت‌تحریم ایالات متحده تأکید شده است. این شیوه‌نامه همچنین راهکارهایی را توصیه کرده است تا پلتفرم‌های فعال در حوزه ارز دیجیتال بتوانند فعالیت‌های مرتبط با کشورها و اشخاص تحت‌تحریم آمریکا را شناسایی کنند. اکنون موضوعی که معامله‌گران ایرانی را نگران کرده این است که با توجه به تحریم‌بودن ایران از سوی آمریکا، آیا این اقدام به معنی محدودشدن فعالیت‌ها یا مسدودشدن دارایی کاربران ایرانی صرافی‌ها و کیف پول‌های بین‌المللی ارز دیجیتال است؟
اختصاصی ارزدیجیتال – دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی آمریکا یا همان «اوفک» (OFAC) که به‌عنوان نهاد مسئول در زمینه اعمال تحریم‌های تجاری و اقتصادی ایالات متحده زیر نظر وزارت خزانه‌داری این کشور فعالیت میکند، روز جمعه ۲۳ مهر شیوه‌نامه‌ای را منتشر کرد که در آن مسائل مربوط به رعایت تحریم‌های آمریکا از سوی شرکت‌های فعال در حوزه ارز دیجیتال با جزئیات توضیح داده شده بود.
همان طور که در وب‌سایت وزارت خزانه‌داری آمریکا آمده است، هدف از انتشار این شیوه‌نامه کمک به شرکت‌های فعال در حوزه ارز دیجیتال است تا بتوانند فعالیت‌های خود را از نظر قانونی با تحریم‌های اوفک مطابقت دهند. شیوه‌نامه اوفک که در قالب یک بروشور ۲۸ صفحه‌ای منتشر شده است، ابتدا مروری بر مقررات مربوط به تحریم‌های اقتصادی آمریکا داشته و سپس بهترین روش‌های انطباق با این مقررات را به کسب‌وکارهای فعال در حوزه ارز دیجیتال معرفی کرده است.
در بخشی از این شیوه‌نامه گفته شده است که پلتفرم‌های فعال در حوزه ارز دیجیتال باید با استفاده از ابزارهایی موقعیت مکانی کاربران خود را شناسایی کرده و اگر متوجه اتصال آی‌پی‌های (IP) مربوط به کشورهای تحت‌تحریم آمریکا شدند، موظف‌اند نسبت به مسدودسازی آنها اقدام کنند. اوفک تأکید کرده است که پلتفرم‌های ارز دیجیتال باید از ابزارهایی استفاده کنند که قابلیت تشخیص موارد تغییر آدرس آی‌پی را داشته باشند؛ به این معنی که اگر شخصی با استفاده از ابزارهای تغییر آی‌پی (مانند VPN) موقعیت مکانی خود را مخفی کرد، باید پلتفرم‌های ارز دیجیتال بتوانند موقعیت مکانی واقعی آن کاربر را رهگیری کنند.
با اینکه فعالیت معامله‌گران ایرانی در پلتفرم‌های بین‌المللی، خصوصاً صرافیهای آمریکایی، از مدت‌ها قبل با خطراتی مواجه بوده، سخت‌گیری‌های جدید مقامات آمریکایی باعث شده است کاربران ایرانی بیش از پیش نگران بلوکه‌شدن دارایی‌هایی خود در پلتفرم‌های خارجی ارز دیجیتال شوند.
برای پاسخ به این سؤال که آیا خطر قابل‌توجهی سرمایه معامله‌گران و کاربران ایرانی پلتفرم‌های بین‌المللی را تهدید میکند یا خیر، ابتدا لازم است مقررات مربوط به تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه ایران و دلایل افزایش سخت‌گیری‌ها در حوزه ارز دیجیتال را بررسی کنیم.
افزایش سخت‌گیری‌های آمریکا در حوزه ارز دیجیتال
در ماه‌های اخیر مقامات ارشد آمریکایی از جمله جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، بارها نسبت به خطرات استفاده از ارزهای دیجیتال در جرایم سایبری ابراز نگرانی کرده‌اند. هشدارها و اقدامات مقامات ایالات متحده پس از آن شدت گرفت که مجرمان اینترنتی چند شرکت آمریکایی را مورد حمله باج‌افزاری قرار دادند. یکی از این حملات باج‌افزاری مربوط به شرکت کلونیال پایپ لاین (Colonial Pipeline) است که در آن هکرها پس از نفوذ به شبکه این شرکت، قربانیان خود را مجبور کردند تا ۵ میلیون دلار باج پرداخت کنند.
در بسیاری از این حملات باج‌افزاری مجرمان خواسته بودند مبلغ موردنظرشان به‌صورت ارز دیجیتال پرداخت شود. از آنجاکه ردیابی ارزهای دیجیتال غیرمتمرکزی مانند بیت کوین و مونرو میتواند کار بسیار سختی باشد، مجرمان اینترنتی ترجیح می‌دهند تا در حملات باج‌افزاری از ارزهای دیجیتال برای دریافت پول از قربانیان خود استفاده کنند.
وزارت خزانه‌داری آمریکا هم چندی پیش یک صرافی ارز دیجیتال را به اتهام مشارکت در تسهیل پرداخت‌های مالی باج‌افزارها تحریم کرد. به‌گفته مقامات وزارت خزانه‌داری، بیش از ۴۰ درصد از تراکنش‌های این صرافی مربوط به فعالیت‌های غیرقانونی بوده است.
با توجه به بیشترشدن موارد استفاده از ارزهای دیجیتال در پول‌شویی و فعالیت‌های مجرمانه در یک سال گذشته، اکنون بایدن و دیگر مقامات آمریکایی تلاش میکنند تا با طراحی چهارچوب‌های قانونی مشخص، کنترل بیشتری به این حوزه داشته باشند و از مورد سوءاستفاده قرارگرفتن شرکت‌های آمریکایی جلوگیری کنند.
با توجه به انتشار شیوه‌نامه ویژه کسب‌وکارهای ارز دیجیتال از سوی اوفک، به نظر می‌رسد که وزارت خزانه‌داری آمریکا قصد دارد با حساسیت بیشتری بر این حوزه نظارت کند و موارد سوءاستفاده از ارزهای دیجیتال در فعالیت‌های مجرمانه را به حداقل برساند. اما شیوه‌نامه جدید حاوی چه مطالبی است و تحریم‌های اوفک چگونه میتواند بر فعالیت کاربران ایرانی پلتفرم‌های خارجی تأثیر بگذارد.
شیوه‌نامه اوفک چیست و چه ارتباطی با فعالیت معامله‌گران ایرانی دارد؟
این شیوه‌نامه ابتدا مروری بر مقررات مربوط به تحریم‌های اقتصادی آمریکا داشته و سپس بهترین روش‌های انطباق با این مقررات را به کسب‌وکارهای فعال در حوزه ارز دیجیتال معرفی کرده است.
اوفک در ابتدا یادآوری کرده است که ارائه خدمات به کشورها و اشخاص تحت‌تحریم، از سوی شرکت‌ها و اشخاص آمریکایی ممنوع بوده و لازم است تا پلتفرم‌های فعال در حوزه ارز دیجیتال هم از این قانون پیروی کنند.
ازآنجاکه ایران در فهرست تحریم‌های اقتصادی آمریکا قرار دارد، در بخش مربوط به تحریم‌های تجاری اوفک هم نام ایران در کنار کوبا، کره شمالی، سوریه و شبه‌جزیره کریمه آمده است و تأکید شده که ارائه خدمات به این حوزه‌های قضایی به معنی نقض تحریم‌های آمریکاست.
اوفک در ادامه مشخصاً از تمام فعالان صنعت ارز دیجیتال از جمله صرافی‌ها، ماینرها و ارائه‌دهندگان کیف پول‌های ذخیره‌سازی ارز دیجیتال خواسته است تا فعالیت‌های خود را با مقررات مربوط به تحریم‌های اقتصادی آمریکا مطابقت دهند و از خطرات احتمالی جلوگیری کنند.
به‌گفته این نهاد دولتی، مطابقت با مقررات مربوط به تحریم‌های آمریکا شامل خودداری از ارائه خدمات به اشخاص تحریم‌شده و غربالگری جغرافیایی کاربران است؛ به این معنی که شرکت‌های آمریکایی فعال در حوزه ارز دیجیتال باید موقعیت مکانی دقیق و واقعی کاربران خود را رهگیری کنند و اگر به موردی برخوردند که در آن شخصی از کشورهای تحریم‌شده به پلتفرم آنها مراجعه کرد، نسبت به مسدودسازی آن آدرس آی‌پی اقدام کنند.
در بخش مربوط به رهگیری موقعیت جغرافیایی توضیح داده شده است که پلتفرم‌های ارز دیجیتال باید از ابزارهایی استفاده کنند که توانایی تشخیص موقعیت مکانی دقیق کاربران را داشته باشد، به‌طوری که نتوان با استفاده از ابزارهای تغییر آی‌پی، نظیر VPN، آنها را دور زد. اوفک گفته است اگر شرکتی نتواند به‌طور کامل جلوی ورود کاربران حوزه‌های قضایی تحریم‌شده را بگیرد و به آنها خدمات ارائه کند، با برخورد مقامات آمریکایی مواجه خواهد شد.
با توجه به تأکید اوفک بر لزوم غربالگری جغرافیایی کاربران، انتظار می‌رود که در ادامه پلتفرم‌های آمریکایی هم سخت‌گیری‌های خود را بیشتر کنند و ابزارهایی را به کار گیرند تا با بتوانند موقعیت مکانی دقیق کاربران خود را تشخیص دهند.
فعالیت معامله‌گران ایرانی در پلتفرم‌های بین‌المللی، خصوصاً صرافیهای متمرکز آمریکایی، از مدت‌ها قبل با خطراتی مواجه بوده است. در سال‌های گذشته دیده شده است که صرافیهای آمریکایی به بهانه تحریم‌ها دارایی کاربران ایرانی خود را مسدود کرده‌اند و همان‌طور که احتمالاً می‌دانید بیشتر صرافیهای خارجی غیرآمریکایی هم از ارائه مستقیم خدمات به کاربران ایرانی خودداری میکند.
به همین خاطر چند سالی می‌شود که معامله‌گران ایرانی دیگر از پلتفرم‌های آمریکایی استفاده نمی‌کنند و بیشتر در صرافیهای غیرآمریکایی‌ای فعالیت میکنند که تاکنون سابقه نسبتاً خوبی در برخورد با کاربران ایرانی داشته‌اند.
جدا از صرافیهای آمریکایی که پیش از این هم اجازه فعالیت کاربرانی ایرانی را نمی‌دادند، آیا صرافیهای غیرآمریکایی هم ملزم به انطباق فعالیت‌های خود با قوانین اوفک هستند؟ برای پاسخ به این سؤال ابتدا باید ساختار تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه ایران را مورد بررسی قرار دهیم.
آیا خطر استفاده از صرافی‌ها و کیف پول‌های خارجی بیشتر شده است؟
همان طور که گفته شد، اوفک یا دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی آمریکا، نهاد مسئول در زمینه اعمال تحریم‌های تجاری و اقتصادی ایالات متحده است و باید به این نکته توجه داشت که تحریم‌های این سازمان اساساً یک‌جانبه بوده و تنها بین آمریکا و کشورهایی است که از سوی ایالات متحده تحریم اقتصادی شده‌اند.
آن طور که در وب‌سایت رسمی وزارت خزانه‌داری آمریکا آمده است، اشخاص آمریکایی از جمله شهروندان این کشور و افراد خارجی که اقامت دائم آمریکا را دارند (بدون در نظر گرفتن محل اقامت فعلی‌شان)، تمامی نهادها و شرکت‌های فعال در خاک ایالات متحده، شرکت‌های ثبت‌شده در آمریکا و شعب خارجی آنها، شرکت‌های خارجی زیرمجموعه مؤسسات آمریکایی و برخی از اشخاص خارجی که کالاهای آمریکایی خاص را در اختیار دارند، ملزم به انطباق فعالیت‌های خود با مقررات اوفک هستند.
تصویر مربوط به توضیح وزارت خزانه‌داری آمریکا درباره اشخاصی که ملزم به رعایت مقررات اوفک هستند؛ فقط کسب‌وکارهایی که در آمریکا ثبت شده‌اند یا زیرمجموعه شرکت‌های آمریکایی هستند.
با توجه به چهارچوب‌های قانونی دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی آمریکا، شرکت‌های غیرآمریکایی ملزم به رعایت مقررات تحریمی اوفک نیستند و این یعنی شیوه‌نامه منتشرشده از سوی این سازمان آمریکایی احتمالاً تأثیری بر فعالیت صرافی‌ها و دیگر پلتفرم‌های ارز دیجیتال غیرآمریکایی نخواهد گذاشت؛ البته به این شرط که زیرمجموعه شرکت‌های آمریکایی نباشند، در ایالات متحده ثبت نشده باشند و به‌طور کلی از نظر حقوقی ارتباط مؤثری با حوزه قضایی آمریکا نداشته باشند.
سؤال اصلی این است که در نهایت دسترسی کاربران ایرانی به کیف پول‌ها و صرافیهای ارز دیجیتال خارجی مسدود می‌شود یا خیر؟
وضعیت دارایی‌های کیف پول‌ها
در مورد کیف پول‌های ارز دیجیتال، کارشناسان معتقدند اگر کاربران دارایی خود را در کیف پول‌های غیرامانی (non-custodial) مانند تراست والت یا کیف پول‌های سخت‌افزاری، که کلیدهای خصوصی و کلمات بازیابی را در اختیار خود کاربر قرار می‌دهند نگهداری کنند، احتمالاً خطری سرمایه آنها را تهدید نخواهد کرد.
به‌عقیده کارشناسان، ساختار غیرمتمرکز شبکه ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و اتریوم مانع از دسترسی اشخاص به سرمایه‌های شخصی کاربران کیف پول‌های غیرامانی می‌شود.
با این حال نگرانی کارشناسان بیشتر درباره ارزهای متمرکزی مانند تتر و یو‌اس‌دی کوین است که به نحوی با آمریکا در ارتباط هستند. با توجه به تفاوت‌های ساختاری که این توکن‌ها با ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز دارند، کارشناسان می‌گویند ممکن است در صورت افزایش سخت‌گیری‌ها، نگهداری این ارزها در کیف پول‌های شخصی هم با خطراتی مواجه شود؛ البته اگر شرکت‌های عرضه‌کننده این توکن‌ها بخواهند محدودیت‌های بیشتری را بر فعالیت کاربران کشورهای تحت‌تحریم اعمال کنند.
البته بسیار بعید به نظر می‌رسد که تتر بخواهد سرمایه‌گذاران خرد و کوچک را مسدود کند و طبق داده‌های Dune Analytics تاکنون از ده‌ها هزار آدرس اتریوم که تتر در خود جای داده‌اند، تنها ۵۱۶ آدرس مسدود شده است که آنها هم مربوط به جرایم بزرگ سایبری هستند.
بنابراین از صحبت‌های کارشناسان می‌توان نتیجه‌گیری کرد که خطری دارایی‌های موجود در کیف پول‌های معتبر را که کلید خصوصی یا کلمات پشتیبانی ارائه می‌دهند، تهدید نمی‌کند.
صرافی‌ها
درباره صرافیهای خارجی ارز دیجیتال، با در نظر گرفتن این موضوع که شرکت‌هایی غیرآمریکایی مسئولیتی در قبال تحریم‌های اوفک ندارد و ملزم به رعایت مقررات این سازمان نیستند، کارشناسان بر این باورند که فعالیت معامله‌گران ایرانی در صرافیهای غیرآمریکایی، مانند کوکوین، احتمالاً مانند گذشته با خطرات خاص خود مواجه است؛ اما خطر جدیدی سرمایه کاربران را تهدید نخواهد کرد.
از طرفی دیگر، عده‌ای معتقدند خطر درباره سرمایه‌های موجود در صرافیهای خارجی بیشتر است و کاربران ایرانی باید بیش از پیش مراقب فعالیت‌های خود در صرافیهای متمرکز باشند.
لازم است به این نکته هم اشاره کنیم که به‌دنبال افزایش فشار نهادهای نظارتی سراسر جهان بر فعالیت پلتفرم‌های ارز دیجیتال، بایننس که تا همین چند ماه پیش محبوب‌ترین صرافی میان معامله‌گران ایرانی بود، پشت سر گذاشتن مراحل احراز هویت را برای کاربران خود اجباری کرد.
صرافی کوکوین هم که مدتی است به‌عنوان یکی از جایگزین‌های بایننس توسط معامله‌گران ایرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، هفته گذشته سقف برداشت روزانه خود را برای کاربران احراز هویت‌نشده به یک بیت کوین کاهش داد.
این اتفاقات نشان می‌دهد که موازی با افزایش فشار نهادهای نظارتی، پلتفرم‌های ارز دیجیتال، خصوصاً صرافیهای متمرکز، رفته‌رفته مقررات خود را سخت‌گیرانه‌تر میکنند. با این اوصاف تنها می‌توان منتظر ماند و دید که در ادامه قانون‌گذاران و پلتفرم‌های ارز دیجیتال در اعمال محدودیت‌های بیشتر تا کجا پیش خواهند رفت.
جمع‌بندی
همواره این احتمال وجود دارد که سازوکار تحریم‌ها به دلایل مختلف سخت‌گیرانه‌تر شود. در رابطه با ارزهای دیجیتال، با توجه به نظرات کارشناسان و محدودیت‌ها و تفاوت‌هایی که این حوزه با امور مالی سنتی رایج دارد، فعلاً بعید به نظر می‌رسد که مقامات آمریکایی بخواهند با مشارکت کشورهای دیگر تحریم‌های همه‌جانبه‌ای برای فعالیت معامله‌گران عادی چند کشور خاص در نظر بگیرند.
کارشناسان معتقدند که نگهداری بلندمدت سرمایه در صرافیهای ارز دیجیتال، جدا از مسائل مربوط به تحریم‌ها، با خطرات امنیتی متعددی مواجه است و همواره توصیه میکنند که برای نگهداری طولانی‌مدت ارزهای دیجیتال از کیف پول‌های شخصی استفاده شود.
ازآنجاکه به نظر می‌رسد صرافیهای غیرآمریکایی فعلاً ملزم به انطباق فعالیت‌های خود با تحریم‌های دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی آمریکا نباشند و با توجه به اینکه تقریباً اکثر صرافیهای آمریکایی پیش از این هم از مراجعه کاربران کشورهای تحت‌تحریم به پلتفرم خود جلوگیری می‌کردند، نظر کارشناسان و فعالان حوزه ارز دیجیتال این است که احتمالاً خطر جدیدی سرمایه معامله‌گران ایرانی را تهدید نخواهد کرد، با این حال فعالیت بی‌خطر برای کاربران ایرانی صرافیهای خارجی ارز دیجیتال معنایی ندارد.
دیدگاه شما