صندوق قابل معامله (ETF)
ارزروز: به نظر میرسد تلاقی دو بخش از داغترین نقاط در بازار مالی اجتناب ناپذیر است. برای علاقه مندان و سرمایه گذاران ارزهای رمزپایه که به دنبال استفاده از محبوبیت روزافزون صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF) هستند، وجود صندوقی که بیت کوین را دنبال میکند بهترین فرصت برای این نوع ارتباط است. با این حال، در تلاش برای راه اندازی اولین ETFهای بیت کوین، مشکلات فزایندهای وجود داشته است. دلیل این امر این است که بیت کوین، بزرگترین ارز رمزنگاری شدهی جهان از نظر سرمایه بازار، تا حد زیادی غیرقابل تنظیم است. علاوه بر این، کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا (SEC) مردد است که اجازه دهد ETF متمرکز بر بازار ارزهای رمزنگاری شده جدید تا حد زیادی به فضای عمومی راه پیدا کند.
صندوق قابل معامله چیست
تعداد فزایندهای از سرمایه گذاران، از صندوق قابل معامله در بورس (ETF) برای ایجاد سبد سهام متنوع استفاده میکنند. شاید وقت آن رسیده که شما نیز کمی بیشتر درباره این صندوقها بدانید:
صندوق قابل معامله سبدی از اوراق بهادار است که سهام آن در بورس به فروش میرسد. ETFها به سرمایهگذاران این امکان را میدهند که بدون اینکه خود داراییها را داشته باشند، سرمایهگذاری کنند. این صندوقها ویژگیها و مزایای سهام، صندوقهای متقابل یا اوراق قرضه را باهم ترکیب کرده است. سهام ETF مانند سهام، جداگانه در طول روز با قیمتهایی که بر اساس عرضه و تقاضا تغییر میکند معامله میشود. مانند سهام صندوق سرمایه گذاری مشترک. سهام ETF نشان دهنده مالکیت نسبی سبد سهام است که توسط مدیران حرفهای جمع آوری شده است. یک صندوق ممکن است داراییها متفاوتی داشته باشد. بهعنوان مثال یک صندوق ETF ممکن است ترکیبی از سهام، سپرده بانکی، شمش طلا، اوراق خزانه دولتی، مقداری پول نقد، سکه، ارز یا ترکیبی از تمامی این موارد داشته باشد.
انواع صندوق قابل معامله
انواع مختلفی از ETF وجود دارد که هریک تمرکز سرمایه گذاری متفاوتی دارند. در زیر برخی از رایجترین ETFها بر اساس محتویات صندوق آمده است:
- صندوق با درآمد ثابت قابل معامله در بورس نوعی از ETF است که در آن درصد بالایی از دارایی از اوراق مشارکت بانکی، اوراق قرضه دولتی، سپرده بانکی یا سایر اوراق با درآمد ثابت مانند اوراق خزانه تشکیل میشود. در بازار سرمایه سرمایهگذاری در ETF با درآمد ثابت، به عنوان یک سرمایهگذاری بدون ریسک نگاه میشود میشود.
- صندوق سهام از تعدادی سهم مختلف تشکیل میشود. ترکیب سهام موجود بر اساس منطقی است که برگه اطلاعات ETF موجود است. این نوع ETF معمول ترین نوع ETF میباشد.
- صندوق مختلط همانطور که از اسمش بر میآید چیزی میان دو حالت قبلی است. در این نوع درصدی از دارایی را سهام و درصدی را اوراق با درآمدثابت (سپرده یا اوراق قرضه) تشکیل میدهد.
ساختارهای مختلف
در ابتدا، ETFها بر اساس واحد اعتماد سرمایه گذاری(UITs) سازماندهی شدند. در UIT، یک شرکت سرمایه گذاری مجموعهای از اوراق بهادار را خریداری میکند و سپس سهام آن سبد را به سرمایه گذاران میفروشد. این نوع ساختار باعث میشود که سود سهام در یک حساب دارای بهره نگهداری شود، که از آن به ETF واریز میشود، عموماً هر سه ماه یکبار. تأخیر در سرمایه گذاری سود سهام میتواند تأثیر منفی کمی بر کل بازده ETF داشته باشد زیرا سود سهام به جای سرمایه گذاری به صورت نقدی نگهداری میشود.
سایر ETFها به عنوان صندوقهای باز ساختار یافتهاند. این ترتیب از ساختار معمول صندوقهای سرمایه گذاری مشترک پیروی میکند به این دلیل که سهام جدید به طور مداوم توسط شرکت سرمایه گذاری عرضه و بازخرید می شود. یک ساختار باز اجازه میدهد تا سود سهام بلافاصله دوباره سرمایه گذاری شود.
مزایا
- کارآیی بالقوه مالیاتی
- نسبت هزینه پایین
- معامله به صورت 24 ساعته توسط صرافی
- بدون حداقل مبلغ سرمایه گذاری (البته ممکن است کسر سهام خریداری نشود)
- قابلیت معامله دوطرفه
معایب
- کمیسیونهای کارگزاری
- سود سرمایه گاه به گاه توزیع میشود
- انعطاف پذیری ممکن است به معامله بیشتر تشویق کند که به طور بالقوه حاشیه کارآیی مالیاتی را نفی کند.
ارزیابی صندوقها
این سرمایه گذاریها مزایای بالقوهای را ارائه می دهند، از جمله:
بهرهوری مالیاتی- ETF ها ممکن است از لحاظ مالیاتی کارآمدتر از برخی صندوق های متقابل سنتی باشند. یک مدیر صندوق سرمایه گذاری مشترک میتواند سهام را برای جبران نجات سرمایه گذاران یا پیگیری اهداف صندوق معامله کند. فروش سهام ممکن است سود مشمول مالیات برای سهامداران صندوق ایجاد کند. از آنجا که ETFها مانند سهام هستند، بازخریدها مسئلهای نیستند. علاوه بر این، مدیران صندوق قابل معامله مبتنی بر شاخص فقط معاملات را برای مطابقت با تغییرات در مزایای صندوقهای قابل معامله شاخص خود انجام میدهند، که ممکن است به معنای کارآیی مالیاتی بیشتر باشد.
هزینههای پایین- ETF هایی که بصورت غیرفعال مدیریت میشوند (مدیران معمولاً فقط سهام را برای معیارهای اصلی معامله می کنند) ممکن است هزینه های سالانه کمتری نسبت به وجوه مدیریت شده داشته باشند.
معاملات انعطاف پذیر- مانند سهام، ETFها با قیمتهای واقعی به فروش میرسند و در طول روز معامله میشوند. از طرف دیگر صندوقهای سرمایه گذاری از این انعطاف برخوردار نیستند: قیمت گذاری آنها براساس قیمتهای معاملاتی پایان روز است.
قابلیت معامله دوطرفه- از آنجا که ETFها مانند سهام معامله میشوند، سرمایه گذاران میتوانند از آنها در استراتژیهای سرمایه گذاری خاصی مانند قرارداد آتی (short و long) با حاشیه استفاده کنند.
بدون حداقل سرمایه گذاری- اکثر صندوقهای متقابل به حداقل سرمایه گذاری نیاز دارند، در حالی که یک سرمایه گذار معمولاً میتواند به دلخواه تعداد کمی از سهام ETFها را خریداری کند.
تنوع- ETF ممکن است راه خوبی برای افزودن تنوع به نمونه کارها باشد. به عنوان مثال، خرید سهام بخش فناوری ETF میتواند نسبت به خرید سهام یک سهام فناوری کم خطرتر باشد. یک ETF ممکن است سهام بسیاری از شرکتهای مختلف فناوری را داشته باشد.
ETF بیت کوین چگونه کار میکند؟
قبل از اینکه به مزایا و خطرات احتمالی ETF بیت کوین نگاهی بیندازیم، بیایید قدمی به عقب برگردیم و بررسی کنیم که ETF بیت کوین چیست و چگونه کار می کند. ETF بیت کوین ارزشی است که قیمت محبوبترین ارز دیجیتال در جهان را دنبال میکند. این امر به سرمایه گذاران اجازه میدهد تا بدون گذراندن مراحل پیچیده معامله بیت کوین، از طریق ETF خرید خود را انجام دهند. علاوه بر این، از آنجا که دارندگان ETF مستقیماً روی بیت کوین سرمایه گذاری نمی کنند. نباید نگران روش های پیچیده ذخیره سازی و امنیت مورد نیاز سرمایه گذاران ارزهای رمزنگاری شده باشند.
چرا فقط روی بیت کوین سرمایه گذاری نکنیم؟
اگر یک ETF بیت کوین فقط قیمت خود ارز رمزنگاری شده را منعکس میکند. چرا باید با واسطه سر و کار داشته باشیم؟ چرا فقط مستقیماً روی بیت کوین سرمایه گذاری نکنیم؟ دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. اول، همانطور که در بالا نشان داده شد. سرمایه گذاران مجبور نیستند با روشهای امنیتی مرتبط با نگهداری بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده درگیر شوند. علاوه بر این، نیازی به معاملات ارز رمزنگاری شده در این فرایند نیست. سرمایه گذاران فقط می توانند ETF را از طریق مبادلات و بازارهای سنتی خرید و فروش کنند.
تمرکز بر ETF بیت کوین به جای خود بیت کوین، مزیت مهم دیگری نیز دارد. از آنجا که ETF یک وسیله سرمایه گذاری است، سرمایه گذاران میتوانند سهام ETF را به صورت قرارداد آتیمعامله کنند. اگر معتقد باشند قیمت بیت کوین در آینده کاهش می یابد سفارش فروش یا Short میگذارند. همچنین در صورت روند سعودی سفارش خرید یا Long می گذارند. این چیزی نیست که بتوان در بازار ارزهای رمزنگاری شده سنتی انجام داد. اگرچه اخیرا صرافی ها این امکان را به در غالب معاملات فیوچرز اضافه کرده اند.
شاید مهمتر از همه این باشد که ETFها در دنیای سرمایه گذاری بسیار بهتر از ارزهای رمزنگاری شده شناخته میشوند. حتی اگر کوینها و توکنهای دیجیتالی به طور فزایندهای محبوب شوند. سرمایه گذار که به دنبال مشارکت در ارزهای دیجیتالی است میتواند به جای این که مجبور باشد چیزهای پیچیده را یاد بگیرد. بر معاملهای که قبلاً آن را درک کردهاند تمرکز کند.
آشنایی با صندوقهای قابل معامله در بورس
صندوق سرمایهگذاری قابل معامله ETF، ساختاری شبیه به صندوق های سرمایه گذاری مشترک دارند و مهمترین ویژگی آنها این است که واحدهای این صندوقها را مانند سهام شرکتهای بورسی میتوان در بازار خرید و فروش کرد.
به گزارش پرشین خودرو، صندوقهای قابل معامله یا ETF صندوقهایی هستند با ساز و کاری مشابه با این صندوقها که به دلیل نقدشوندگی بالا مورد استقبال بسیاری از سرمایهگذاران بورس قرار گرفتهاند. در این مطلب ضمن آشنایی با صندوقهای قابل معامله در بورس به شما خواهیم گفت ETF چیست و سرمایهگذاری از طریق این صندوقها چه مزایایی دارد. با ما همراه شوید.
صندوق سرمایهگذاری قابل معامله ETF چیست؟
صندوق سرمایهگذاری قابل معامله ETF، ساختاری شبیه به صندوق های سرمایه گذاری مشترک دارند و مهمترین ویژگی آنها این است که واحدهای این صندوقها را مانند سهام شرکتهای بورسی میتوان در بازار خرید و فروش کرد. بنابراین از نقدشوندگی بیشتری نسبت به صندوقهای سرمایهگذاری مشترک برخوردار هستند.
قابل معامله بودن مهمترین ویژگی این صندوقها به شمار میرود. صندوقهای قابل معامله یا ETF ریسک کمتری نسبت به سرمایهگذاری مستقیم در بورس دارند و همچنین پیچیدگی سرمایهگذاری از طریق آنها نیز با توجه به تیم مدیریت حرفهای و باتجربه این صندوقها بسیار کمتر خواهد بود.
در نقطه مقابل صندوقهای قابل معامله یا ETF، صندوقهای مبتنی بر صدور و ابطال قرار دارند که تنها با مراجعه حضوری و استفاده از درگاه اینترنتی میتوان در آنها سرمایهگذاری کرد. اما در صندوقهای قابل معامله یا ETF شما میتوانید از طریق سامانه معاملاتی آنلاین کارگزاری خود برای خرید و فروش واحدهای صندوق اقدام کنید.
مزایای صندوقهای قابل معامله ETF چیست؟
مزایای سرمایهگذاری از طریق صندوقهای قابل معامله EFT چیست؟ گفتیم این صندوقها از پرطرفدارترین انتخابهای سرمایهگذاران در بورس محسوب میشوند. این محبوبیت به دلیل وجود مزایای بسیاری چون قابلیت معامله واحدهای صندوق به صورت آنلاین، سهولت در سرمایهگذاری، کمتر بودن هزینههای عملیاتی و هزینه مدیریت صندوق، معافیت مالیاتی در خرید و فروش واحدها، تنوع در سرمایهگذاری از طریق صندوقهای ETF، نقدشوندگی بالاتر و . است.
انواع صندوقهای قابل معامله ETF چیست؟
صندوقهای قابل معامله یا ETF نیز مانند صندوقهای سرمایهگذاری مشترک انواع مختلفی دارند که سرمایهگذاران با توجه به شخصیت و معیارهای مختلفی که برای انتخاب صندوقها و سرمایهگذاری در بورس مدنظر دارند، آنها را انتخاب میکنند. در زیر به 3 نوع این صندوقها که در بازار بورس ایران محبوبیت زیادی دارند، اشاره میکنیم.
صندوقهای درآمد ثابت
صندوقهای درآمد ثابت قابل معامله در بورس، از جمله صندوقهای ETF هستند که حجم زیادی از دارایی آنها در اوراق مشارکت بانکی، سپردههای بانکی یا سایر اوراق با درآمد ثابت سرمایهگذاری میشود. مشخص بودن میزان رشد از جمله ویژگیهای صندوقهای درآمد ثابت قابل معامله در بورس است. برای نمونه میتوان به صندوقهای همای و یاقوت آگاه اشاره کرد که از نوع درآمد ثابت و قابل معامله در بورس هستند.
صندوقهای سهامی
صندوق های سهامی نیز از دیگر انواع صندوقهای قابل معامله یا ETF هستند که بخش اعظم دارایی آنها در سهام شرکتهای بورسی سرمایهگذاری میشود. برای نمونه میتوان به صندوق هستی بخش آگاه اشاره کرد که از نوع سهامی است و با نماد آگاس در بورس معامله میشود.
صندوقهای مختلط
صندوقهای مختلط نیز که همانگونه که از نام آنها پیدا است، چیزی بین دو نوع صندوق قبل به شمار میروند و در حدود نیمی از دارایی آنها را سهام شرکتهای بورسی و نیمی دیگر را اوراق با درآمد ثابت تشکیل میدهند.
چگونگی سرمایهگذاری در صندوقهای قابل معامله (ETF)
خرید واحدهای صندوقهای قابل معامله ETF کار بسیار راحتی است و دقیقا مشابه خرید و فروش سهام در بورس است. به این معنا که ابتدا باید برای این کار کد بورسی داشته باشید.
پس از دریافت کد بورسی از کارگزاری مدنظرتان برای خرید واحدهای صندوقهای قابل معامله یا ETF، باید شناخت خوبی از این صندوقها و ویژگیهای آنها به دست آورید. سپس با توجه به عملکرد صندوقهای مختلف موجود در بازار و ویژگیها و اهدافتان از سرمایهگذاری ببینید که بهترین صندوق سرمایهگذاری ETF چیست.
بعد از انتخاب صندوق مناسبتان، میتوانید سفارش خود را برای خرید واحدهای این صندوق در سامانه معاملاتی آنلاین کارگزاری ثبت کنید. برای فروش واحدهای صندوق نیز میتوانید به همین روش هر زمان که مزایای صندوقهای قابل معامله دلتان خواست واحد صندوق موردنظرتان را به فروش برسانید.
سخن آخر
در این مطلب به آشنایی با صندوقهای قابل معامله در بورس یا ETF پرداختیم و گفتیم این صندوقها ساز و کاری شبیه به صندوقهای سرمایهگذاری مشترک دارند با این تفاوت که واحدهای این صندوقها مانند سهام شرکتهای بورسی در بازار خرید و فروش میشود. نقدشوندگی بالا، آسان بودن انجام معاملات، تنوع در سرمایهگذاری در این صندوقها و مدیریت ریسک از این طریق مهمترین مزایای سرمایهگذاری از طریق صندوقهای قابل معامله یا ETF محسوب میشوند.
مزایای صندوقهای قابل معامله
صندوق با درآمد ثابت اندیشه ورزان صبا تامین
صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت موظف به سرمایهگذاری حداقل ۷۵ % از داراییهای خود در اوراق بدهی و سپرده های بانکی میباشند، لذا این صندوقها ریسک بسیار کمی دارند. بنابراین آنها را می توان به عنوان یکی از جایگزین های مطمئن سپرده بانکی به حساب آورد. از جمله مزایای سرمایه گذاری در صندوق اندیشه ورزان صبا تامین نسبت به سپرده گذاری در بانک عبارت است از :
نقدشوندگی سریع واحدهای صندوق و عدم اعمال نرخ شکست در برداشت ها
بدون نیاز به مراجعه حضوری و خرید و فروش به صورت آنلاین
شناسایی سود روزشمار
عدم وجود محدودیت در افزایش یا کاهش میزان سرمایه گذاری در صندوق
همچنین صندوق اندیشه ورزان صبا تامین از روز تاسیس نسبت به سپرده بانکی عملکرد بسیار بهتری را داشته است. مقایسه بازدهی صندوق در مقایسه با سپرده بانکی در نمودار زیر قابل مشاهده است.
ویژگی های صندوق اندیشه ورزان صبا تامین
1- اوصتا هرروز مثبته !
به دلیل مکانیزم صندوق اندیشه ورزان صبا تامین در سوددهی روز شمار ، سفارشات بازارگردان در تابلوی معاملات به گونه ای چیده می شود که دارندگان واحدها در هر زمان که تمایل داشتند، بدون نرخ شکست واحدهای خود را به بازارگردان بفروشند و سود روزشمار دریافت نمایند. به همین دلیل هیچگاه قیمت روز صندوق از قیمت دیروز صندوق کمتر نخواهد شد. در نتیجه روزانه ارزش واحدهای صندوق افزایش می یابد. همچنین به جهت اطمینان خاطر سرمایه گذاران از نقدشوندگی صندوق، روزانه چندین برابر حجم مورد تایید سازمان بورس در تابلوی معاملات صندوق سفارشات خرید و فروش توسط بازارگردان چیده می شود.
2- هر روزی که اوصتا رو خریدید، از فرداش تو سودید!
هزینه معاملات صندوق ها در بورس، در مقایسه با خرید و فروش سهام عدد بسیار ناچیزی است. هرچند مزایای صندوقهای قابل معامله بازارگردانی صندوق نیز به گونه ای طراحی شده است که کارمزد معاملات واحدهای صندوق از روز بعد کاملا پوشش داده می شود. زیرا قیمت واحدهای اوصتا هر روز افزایش می یابد، به این معنی که از فردای روزی که خریداری می شود، به دارنده آن سود روزشمار تعلق می گیرد. بنابراین از فردای روزی که واحدهای اوصتا را خریدید، تمامی هزینه های معامله پوشش داده شده و شما در موقعیت سود هستید!
3- هر روزی که اوصتا رو فروختید، از فرداش پول تو حسابتونه!
تسویه معاملات سهام در بورس، دو روز کاری طول می کشد. بدین معنی که وقتی شما سهمی را فروختید، دور روز کاری طول می کشد تا پول به حساب بانکی شما واریز گردد. اما در مورد واحدهای صندوق با درآمد ثابت این موضوع 1 روز کاری می باشد. هرچند این مساله وقتی مورد اهمیت است که شما قصد دارید پس از فروش واحدهای صندوق، پول از کارگزاری به حساب بانکی شما منتقل شود، در صورتی که قصد خرید سهام یا صندوق های دیگر را داشته باشید، پس از لحظه فروش شما قادر خواهید بود خرید خود را انجام دهید.
خرید واحدهای اندیشه ورزان صبا تامین با نماد «اوصتا»
صندوق اندیشه ورزان از نوع قابل معامله (ETF) می باشد. بنابراین واحدهای صندوق در طول روز همانند سهام در بازار معامله میشود و می توان در طول ساعات و روزهایی که بازار معاملات بورس باز است واحدهای آن را با نماد «اوصتا» خرید و فروش کرد.
چنانچه کد بورسی دارید، می توانید از طریق سامانه معاملات برخط خود، نماد «اوصتا» را جستجو نموده و واحدهای آن را خریداری نمایید. در صورتی که هنوز موفق به اخذ کد بورسی نشده اید، می توانید از طریق «سامانه ثبت نام غیرحضوری شرکت کارگزاری صباتامین» ثبت نام نموده و در کوتاه ترین زمان ممکن کد بورسی خود را اخذ نمایید.
صندوق سرمایهگذاری قابل معامله در بورس یا مزایای صندوقهای قابل معامله صندوق ETF چیست؟
صندوق ETF چیست؟ صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF) را میتوان مؤلفهی ارزشمندی در سند دارایی هر سرمایهگذار (از مدیران مالی پیچیدهترین سازمانها گرفته تا یک سرمایهگذار مبتدی که تازه کار خود را شروع کرده است) قلمداد کرد. برخی از سرمایهگذاران صندوقهای قابل معاملهی بورس را در کانون سند دارایی خود قرار میدهند و بر آن تمرکز ویژه میکنند بنابراین میتوانند با تعداد محدودی از ETF به سند دارایی خود تنوع ببخشند. سایر سرمایهگذاران از ETFها برای تکمیل کردن سند دارایی موجود خود استفاده میکنند و بر ETFها برای اجرای راهبردهای پیچیدهی سرمایهگذاری تکیه خواهند کرد. اما همانطور که در هر ابزار سرمایهگذاری دیگری صدق میکند در اینجا هم برای اینکه واقعا سود و منفعتی از ETF نصیب سرمایهگذار شود، باید درک مناسب و خوبی از آن داشت و بهطور مناسب استفاده کرد. با ما همراه باشید تا با صندوقهای قابل معامله در بورس و تفاوت آنها با صندوقهای سرمایهگذاری مشترک عادی، بیشتر آشنا شوید.
حتما بخوانید:
درک چگونگی کار اکثر صندوقهای قابل معامله در بورس ساده است. یک ETF در بازار بورس مانند سهام معامله میشود و شبیه صندوق سرمایه گذاری مشترک است. عملکرد آن یک شاخص مبنا را ردیابی میکند. ETF طوری طراحی شده است تا از این شاخص مبنا تقلید کند. فرق بین ساختار ETF و صندوقهای سرمایهگذاری مشترک مبین بخشی از مشخصات مختلف سرمایهگذاری است. سایر تفاوتها با نوع مدیریت تبیین میشوند. از آنجا که ETFها برای ردیابی شاخص طراحی شدهاند، مدیریت آنها منفعلانه در نظر گرفته میشود؛ و این در حالی است که اکثر صندوقهای سرمایهگذاری مشترک بهطور فعال مدیریت میشوند.
از دیدگاه یک سرمایهگذار، سرمایهگذاری در صندوق سرمایهگذاری مشترک و یک ETF که شاخص یکسانی را ردیابی میکنند، فرقی با هم ندارند. برای نمونه، عملکرد صندوق قابل معامله در بورس SPDR S&P 500 و یک صندوق شاخص با هزینهی پایین مبتنی بر S&P 500 به لحاظ عملکرد، بسیار شبیه شاخص S&P 500 است.
با اینکه صندوقهای سرمایهگذاری مشترک اکثر شاخصهای اصلی را پوشش میدهند اما در عین حال صندوقهای قابل معامله در بورس طیف وسیعتری از شاخصها را پوشش داده و گزینههای بیشتری را برای سرمایهگذاری در اختیار سرمایهگذار ETF قرار میدهند. حال آن که این اتفاق برای فردی که در صندوق سرمایهگذاری مشترک اقدام به سرمایهگذاری میکند رخ نخواهد داد.
پیشزمینه
ETFها در مقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، پدیدهی نسبتا جدیدی هستند. گرچه نخستین ETFها شاخصهای وسیع بازار را ردیابی میکردند اما ETFهای جدیدتر طوری طراحی شدهاند تا بخشها، درآمد ثابت، سرمایهگذاریهای جهانی، ارز و کالاها را نیز ردیابی کنند.
ETFها نشاندهندهی سهمی از مالکیت اعتبار سرمایهگذاری واحد (UIT) هستند که اسناد دارایی سهام، اوراق قرضه، ارزها و کالاها را در اختیار دارد. ETFها را اغلب با صندوقهای سرمایهگذاری مشترک مقایسه میکنند:
- یک ETF مانند صندوق سرمایهگذاری مشترک یک ساختار سرمایهگذاری است که با جمعآوری داراییهای سرمایهگذاران خود و همچنین استفاده از مدیران حرفهای، نسبت به سرمایهگذاری بر روی این پولها اقدام میکند تا اهدافی که بهروشنی معین شدهاند را تأمین کند. از میان این اهداف میتوان به درآمد جاری یا افزایش سرمایه اشاره کرد. آنها مانند یک صندوق سرمایهگذاری مشترک دارای یک اطلاعیه نیز هستند. یک ETF اطلاعیه را به خریدار تحویل میدهد یا سندی را تحت عنوان شرححال محصول در اختیار سرمایهگذاران میگذارد که اطلاعات کلیدی را در مورد ETF بهطور خلاصه ارائه کرده است.
- یک سرمایهگذار که در صندوق سرمایهگذاری مشترک فعالیت میکند بهطور مستقیم به میزان خالص ارزش دارایی (NAV) که در انتهای هر روز کاری محاسبه میشود از صندوق خریداری میکند. سرمایهگذاری که یک ETF میخرد، سهمهای بازار بورس را در فرایندی شبیه به خرید یا فروش هر سهام دیگری خریداری میکند. گرچه اکثر صندوقهای سرمایهگذاری مشترک بهطور فعالانه مدیریت میشوند اما تعداد قابل توجهی از صندوقهای سرمایهگذاری نیز وجود دارند که بهطور منفعلانه مدیریت میشوند و برای ردیابی شاخصهای معینی طراحی شدهاند. تعداد اندکی از ETFها که بهطور فعال مدیریت میشوند هم وارد بازار شدهاند.
- فرایند خلق و بازخرید سهام ETF دقیقا نقطه مقابل فرایند خلق و بازخرید صندوقهای سرمایهگذاری مشترک است. هنگام سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری، سرمایهگذاران هر مبلغ را به شرکت صندوق ارسال میکنند و شرکت هم از آن پول برای خرید اوراق بهادار و صدور سهمهای اضافی صندوق استفاده میکند. وقتی سرمایهگذاران بخواهند سهمهای صندوق سرمایهگذاری خود را بازخرید کنند، سهمها در ازای پول به شرکت صندوق سرمایهگذاری مشترک بازگردانده میشوند. اما خلق یک ETF در بردارندهی پول و وجه نقد نیست.
ایجاد صندوق
ETFها اوراق بهاداری هستند که حق قانونی مالکیت بخشی از سبد اوراق سهام را تصریح میکنند. خلق یک ETF در آمریکا مستلزم این است که مدیر صندوق، برنامهی جامعی را به کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) تقدیم کند. این برنامه مجموعهای از راهکارها و ترکیببندی ETF را بیان میکند.
معمولا، تنها شرکتهای بزرگ مدیریت پول که در شاخصگذاری دارای تجربه هستند میتوانند ETFها را خلق و مدیریت کنند. این شرکتها با سرمایهگذاران بزرگ، صندوقهای بازنشستگی و مدیران پولی در سراسر جهان که دارای حجم عظیمی از پول (که برای خلق ETF نیاز است) ارتباط دارند. این شرکتها با به صف کشیدن مشتریان، خواه سازمانی یا خُرد، برای خرید ETF تازه وارد شده ایجاد تقاضا میکنند.
ایجاد صندوق ETF بهطور رسمی با یک مشارکتکنندهی دارای اختیار قانونی، شروع خواهد شد. به این مشارکتکنندهی با اختیار قانونی، سازندهی بازار یا متخصص هم اطلاق میشود. این دلالان معمولا سبد مناسبی از سهم را تهیه میکنند که برای خرید ۱۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ سهم ETF کافی باشد. سبد سهام به بانک نگهدارندهای ارسال میشود که از قبل تعیین شده است و آن بانک هم سهام ETF را به سازندهی بازار جهت حفاظت میفرستد. حداقل اندازهی سبد واحد «خلق» نام دارد.
بازخرید
برای بازخرید سهمها، یک مشارکتکنندهی با اختیار قانونی یا مجاز، بخش بزرگی از ETF را میخرد، آن را به بانک نگهدارنده میفرستد و معادل همان، سبدی از سهام تکی را دریافت میکند. این سهام را میتوان بعدا در بازار بورس فروخت، گرچه آنها معمولا به مؤسسهای بازگردانده میشوند که سهام را قرض داده است.
بهطور نظری، یک سرمایهگذار میتواند یک ETF را به دو طریق واگذار کند:
- با تقدیم سهمها به صندوق ETF در ازای سهمهای مبنا، ETF را بازخرید کند؛
- ETF را در بازار ثانویه به فروش برساند.
در عمل، سرمایهگذار میتواند مورد دوم را انجام بدهد. بهخاطر محدودیتهایی که در بازخرید سهام ETF وجود دارد، آنها را نمیتوان صندوقهای سرمایهگذاری مشترک نامید.
آربیتراژ
یکی از ویژگیهای مهم یک ETF فرصت آربیتراژ است. وقتی قیمت ETF از خالص ارزش دارایی (NAV) سهام منحرف میشود، مشارکتکنندگان میتوانند وارد عمل شوند و از تفاضلها سود ببرند. اگر سهمهای ETF با قیمتی پایینتر از خالص ارزش دارایی معامله شوند آنگاه آربیتراژکنندگان سهمهای ETF را در بازار آزاد میخرند. آربیتراژکنندگان واحدهای خلق را شکل خواهند داد سپس واحدهای خلق را به بانک نگهدارنده بازخرید خواهند کرد، اوراق بهادار مبنا را دریافت خواهند کرد و آنها را در ازای دریافت سود خواهند فروخت. اگر سهمهای ETF به قیمتی بالاتر از خالص ارزش دارایی معامله شود، آربیتراژکنندگان اوراق بهادار مبنا را در بازار آزاد خواهند خرید، آنها را برای واحدهای خلق بازخرید خواهند کرد و سپس سهمهای ETF را بهازای دریافت سود خواهند فروخت. کنشهای آربیتراژکنندگان باعث میشود قیمتهای ETF بسیار نزدیک خالص ارزش دارایی اوراق بهادار مبنا نگه داشته شود.
ویژگیها
اکثریت قریب به اتفاق صندوقهای قابل معامله در بورس برای ردیابی شاخص طراحی شدهاند و از اینرو عملکردشان نزدیک به عملکرد یک صندوق سرمایهگذاری شاخص است، اما تشابه آنها دقیق نیست. بهخاطر تفاوت در ترکیببندی، نرخ مدیریت، مخارج و جابهجایی سود سهام ممکن است خطای ردیابی یا تفاوت بین بازده یک صندوق و بازده شاخص ایجاد شود.
خرید و فروش ETFها میتواند برای سرمایهگذار خُرد خوب باشد
ETFها بهطور مداوم قیمتگذاری میشوند؛ آنها را میتوان در بازار بورس در طول روز کاری و تجاری، خرید و فروش کرد. از آنجا که ETFها مانند سهام معامله میشوند، میتوان مانند سهام آنها را سفارش داد؛ سفارشهایی نظیر سفارش به قیمت معین، سفارش زیانگریز و … همچنین میتوان آنها را بهصورت کوتاه فروخت. صندوقهای سرمایهگذاری سنتی بر اساس خالص ارزش داراییها در انتهای روز، خرید و بازخرید میشوند. ETFها در بازار بورس به قیمتهای بازار، خرید و فروش میشوند؛ قیمتهایی که شبیه خالص ارزش داراییهاست ولی از آن مستقل است. اما آربیتراژکنندگان باید مطمئن شوند که قیمتهای ETFها بسیار نزدیک به خالص ارزش داراییهای اوراق بهادار مبنا نگه داشته شود.
گرچه یک سرمایهگذار میتواند کمترین سهم از ETF را خریداری کند، اما اکثرا در سطح وسیع (Board Lot) میخرند. هر چیزی که کمتر از Board Lot خریده شود هزینه را برای سرمایهگذار افزایش خواهد داد. هرکسی، فارغ از اینکه در کجای جهان به معامله و تجارت میپردازد میتواند هر ETF را خریداری کند. این ویژگی نسبت به صندوقهای سرمایهگذاری مزیت بیشتری برای سرمایهگذاران دارد چرا که صندوقهای سرمایهگذاری را معمولا میتوان فقط در کشوری که ثبت شدهاند خریداری کرد.
نوع پرداخت سود سهام
هر ETF معمولا سود سهامی را که از سهام مبنا دریافت شده است در هر فصل پرداخت میکند. هرچند، سهام مبنا سود سهام را در سراسر فصل پرداخت میکنند. از این جهت، این صندوقها میتوانند بهمدت بیشتری در طول فصل پول را نگه دارند، با اینکه شاخص محکی مبنا از پول تشکیل نشده است. با داشتن ETFهایی که سود سهام پرداخت میکنند، درست مانند سود سهام عادی، پول سر از حساب دلالی شما درخواهد آورد. اگر میخواهید آن پول را مجددا سرمایهگذاری کنید، باید خرید دیگری انجام بدهید.
مزایای مالیاتی
از آنجا که ETFها شاخص اسناد داراییای هستند که بهصورت منفعلانه مدیریت میشوند، نسبت به صندوقهای سرمایهگذاری عادی، مزایای مالیاتی بیشتری دارند. آنها بهخاطر پایین بودن گردش اوراق بهادار، درآمد سرمایهای بیشتری تولید میکنند و در مقایسه با آن دسته از صندوقهای سرمایهگذاری که بهطور فعال مدیریت میشوند، درآمد سرمایهای کمتری را تحقق خواهند بخشید. یک ETF شاخص فقط اوراق بهادار را برای نشان دادن تغییرات در شاخص مبنای خود میفروشد. صندوقهای سرمایهگذاری سنتی این درآمدهای سرمایهای تحققنایافته را به موازات افزایش ارزش سهام سند دارایی انباشته میکنند. وقتی صندوق آن سهام را میفروشد، سود سرمایه را به نسبت مالکیت سرمایهگذاران بین آنها توزیع میکند. این فروش منجر به مالیات بیشتری برای مالکان صندوقهای سرمایهداری خواهد شد.
شفافیت
همانطور که قبلا اشاره شد، ETFها برای تکرار عملکرد شاخص یا کالای مبنای خود طراحی شدهاند. سرمایهگذاران همواره میدانند دقیقا چه دارند میخرند و میتوانند ببینند که دقیقا چه چیزی ETF را تشکیل میدهد. قیمتها بهطور روشن مشخص شدهاند. از آنجا که صندوقهای سرمایهگذاری تنها دو بار در سال باید هلدینگهای خود را گزارش بدهند، وقتی شما یک صندوق سرمایهگذاری میخرید، آنچه که بهدست میآورید ممکن است چندان شفاف و مشخص نباشد.
قیمت و کمیسیون
یکی از ویژگیهای ETFها، مخصوصا در مقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری مشترک سنتی، پایین بودن قیمت سالانهشان است. ماهیت منفعلانهی سرمایهگذاری مبتنی بر شاخص، کاهش مخارج بازاریابی، توزیع و حسابداری، همه و همه به این پایین بودن مبلغ کمک میکنند. هرچند، سرمایهگذاران فردی باید برای خرید و فروش سهمهای ETF کمیسیون دلالی پرداخت کنند؛ این امر ممکن است هزینهی سرمایهگذاری در ETF را برای سرمایهگذارانی که مکررا به معامله میپردازند افزایش بدهد.
گزینهها
تعدادی از ETFها دارای گزینههایی هستند که میتوان آنها را معامله کرد. میتوان از آنها برای خلق راهبردهای متفاوت سرمایهگذاری در ارتباط با ETF مبنا استفاده کرد. این امر این امکان را برای سرمایهگذاران ETF فراهم میکند تا در اسناد دارایی خود از اهرم عملیاتی و مالی استفاده کنند.
صندوق سرمایه گذاری چیست و چگونه میتوان در آن سرمایه گذاری کرد؟
یکی از مهم ترین سازوکارهای سرمایه گذاری در بازارهای مالی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند.
این صندوقها شرایط سرمایه گذاری در بازار مالی را برای افراد تازه وارد وغیرحرفه ای، راحت ومساعدتر می کنند وتنوع این صندوقها متناسب با انتظارات و خواسته های سرمایه گذاران متفاوت است.
صندوقهای سرمایه گذاری مزایای فراوانی را هم برای سرمایه گذار وهم برای بازار سرمایه فراهم می آورد؛ زیرا از یک طرف راهکارهای مناسب برای رشد کمی وکیفی وتشویق سرمایه گذاری غیر مستقیم برای افرادغیرحرفه ای را فراهم می آورند واین امکان و شرایط را پدید می آورند که از طریق تشکیل سبد متنوعی از دارایی های مختلف، که هر یک دارای ویژگی خاص خود هستند، ریسک سرمایه گذاران را کاهش دهد.
در مجموع میتوان گفت این صندوق های سرمایه گذاری، بازار سرمایه را جذاب بستر می کنند، در یک تقسیم بندی کلی، صندوقهای سرمایه گذاری را می توان به هشت گروه اصلی دسته بندی کرد:
۱-صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت
۲-صندوق سرمایه گذاری در سهام
۳-صندوق سرمایه گذاری مختلط
۴-صندوق سرمایه گذاری شاخصی
۵-صندوق های قابل معامله
۶-صندوق های تاٌمین مالی
۷-صندوق های نیکوکاری
۸-صندوق های اختصاصی بازارگردان
۱-صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت:
این صندوقها، بازدهی معقول با حداقل ریسک ممکن را نصیب سرمایه گذاران خود می کنند؛ افرادی که جذب این نوع صندوق ها می شوند، عموماً سرمایه گذارانی کم ریسک هستند و به همین علت مدیران این صندوقهای سرمایه گذاری، سرمایه ها را عمدتاً به خرید اوراق بهادار بسیارکم ریسک، مانند اوراق اجاره و اوراق مزایای صندوقهای قابل معامله خزانه اختصاص می دهند تا بتوانند سود قابل قبولی نصیب سرمایه گذاران خود داشته باشند.
لازم به ذکر است که صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت دارای ضمانت نقد شوندگی وضمانت جبران خسارت احتمالی هستند و پیش بینی های لازم برای پرداخت سود و همینطور نگهداری اصل سرمایه ی افراد در این صندوقها انجام شده است.
در این صندوقها، افراد حقیقی و حقوقی می توانند سرمایه گذاری کنند.
۲- صندوق سرمایه گذاری در سهام:
در این صندوقها، ریسک سرمایه گذاری در مقایسه با صندوقهای با درآمد ثابت، بیشتر است وهمچنین احتمال کسب سود بیشتر است. سرمایه گذاری در این صندوقها مناسب افرادی است که ریسک پذیری بیشتری دارند وهمچنین دید بلندمدت تر، به سرمایه گذاری خود دارند.
برای سرمایه گذاری در این صندوقها حتماٌ باید به امیدنامه ی شرکت مراجعه نمود تا از استراتژی آنها و ابزارهای آنها در سرمایه گذاریها آگاه شد؛ در این نوع سرمایه گذاری، با گذشت زمان هرچه عملکرد صندوق بهتر باشد و موفقیت و سودآوری بالاتری داشته باشد، ارزش واحدهای آن صندوق هم افزایش پیدا می کند و در مقابل اگر صندوق عملکرد خوبی نداشته باشد، ممکن است ارزش واحد های سرمایه گذاری صندوق کاهش پیدا کند.
این صندوقها در ایران به دو دسته ی بزرگ وکوچک تقسیم می شوند؛ در صندوقهای کوچک تعداد واحدهای سرمایه گذاری قابل انتشار(حداقل ۵ هزار وحداکثر ۵۰ هزار) و در صندوقهای بزرگ این ارقام (۵۰ هزارتا ۵۰۰ هزار) واحد است.
۳-صندوق های سرمایه گذاری مختلط:
در این نوع صندوقهای سرمایه گذاری از هر دو نوع (اوراق با درآمد ثابت وصندوق سهام ) به نسبت تقریباً مساوی، سرمایه گذاری می شود ولی گاهی اوقات می تواند این درصد، در طول زمان تغییر یابد ولی عمدتاٌ این نسبت حداقل ۴۰% وحداکثر۶۰% سهام و مابقی آن، اوراق با درآمد ثابت است.
این صندوقها برای سرمایه گذاران، این امکان را به وجود می آورند که بتوانند از مزایای تنوع بخشی نیز بهره مند شوند.
ریسک این صندوقها نسبت به صندوقهای سهامی کمتر است، واین صندوقها پتانسیل کسب بازده بالاتر نسبت به صندوقهای با درآمد ثابت را فراهم می کنند؛ بدیهی است در صورت افت بازار، سرمایه گذاران در این صندوقها به دلیل ترکیب اوراق با درآمد ثابت وسهام زیان کمتری را تجربه می کنند.
در واقع می توان صندوقهای مختلط را حدّ میانی سرمایه گذاری به لحاظ ریسک وبازده احتمالی مورد انتظار دانست.
۴-صندوقهای سرمایه گذاری شاخصی:
یک صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص، الزاماٌ منابع خود را براساس الگوی تعیین شده برای یکی از شاخص های موجود در بازار، سرمایه گذاری می کند؛ شاخص مذکور می تواند شاخص کل، ویایکی دیگر از شاخص های بازار سهام باشد.
صندوقهای سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص، مزیّت هایی دارند که اصلی ترین مزیّت آنها هزینه ی پایین آن و حذف ریسک مدیریت صندوق است.
در این صندوقها، نقش مدیریَت، نقش غیر فعال است و فقط در راستای انطباق ترکیب وزن اوراق موجود در سبد با شاخص مبنا تلاشهایی صورت می گیرد. امروزه صندوقهای شاخصی (ونگارد) به یکی از بزرگترین شرکتهای مدیریت سرمایه گذاری تبدیل شده است.
۵-صندوقهای قابل معامله:
این صندوق در حقیقت یک صندوق از دارایی های متنوع است که مانند سهام معمولی در بورس، معامله می شود؛ یعنی فرد در هر زمان که بخواهد می تواند یک یا چند واحد از یک صندوق را بخرد، یا چند واحد از آن را بفروشد. افرادی که در این صندوقها سرمایه گذاری می کنند، در واقع پول خود را در اختیار صندوق قرار می دهند که با یک تیم مدیریَت حرفه ای وبا تشکیل پرتفویی از سهام مختلف، سود کسب نمایند.
در این صندوقها، واحدها در طول روز، همانند سهام در بازار معامله می شوند و ساختار آنها بیشتر شبیه صندوقهای سرمایه گذاری مشترک است، امَا برخلاف صندوقهای سرمایه گذاری مشترک که فقط با قیمت تعیین شده در پایان روز وپس از محاسبه ی (NAV) می توان آنها را خرید و فروش کرد، سرمایه گذاران می توانند واحدهای (ETF) را همانند سهام در طول روز معامله کنند.
صندوقهای قابل معامله در بورس، به سه دسته ی سرمایه گذاری در سهام، سرمایه گذاری مختلط و سرمایه گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت، تقسیم بندی می شوند. این سه نوع صندوق، علاوه بر استراتژی معاملاتی که از نام آنها پیداست در کارمزد خرید و فروش نیز تفاوتهایی دارند.
این نوع صندوقها، در ۲۰ سالی که به بازار معرَفی شده اند رشد چشمگیری داشته اند.
۶-صندوق های نیکوکاری:
صندوقهای سرمایه گذاری نیکوکاری از ابزارها ونهادهای مالی جدید، محسوب می شوند و نزد سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به ثبت می رسند؛ این صندوقها، مجَوز تاسیس و فعَالیت خود را از سازمان بورس اوراق بهادار دریافت می کنند و زمان فعَالیت آنها به مدت سه سال ادامه پیدا می کند و بعد از این مدَت قابل تمدید کردن می باشند.
در اینگونه صندوقها، ضمن حفظ سرمایه، سرمایه گذاری مولَد انجام می گیرد و باعث توسعه ی بازار سرمایه و ایجاد کسب و کار در جامعه می شود و به صورت هدفمند، صرف نیازمندان می گردد.
می توان مزایای صندوقهای نیکوکاری را اینگونه شمرد:
الف-با سرمایه های اندک در این سرمایه گذاری می توان درامور نیکوکاری مشارکت نمود.
ب-سرمایه گذار به سلیقه ی خود، می تواند به شکلهای مختلف در امیدنامه ی امور نیکوکاری مشارکت داشته باشد.
۷-صندوق های تامین مالی:
مهم ترین اهداف این صندوقها، تاًمین مالی پروژه ها و فعّالیت های اقتصادی است، و اینگونه صندوقها به دو دسته تقسیم می شوند:
۱-صندوقهای سرمایه گذاری املاک و مستغلات: این صندوقها با جمع آوری سرمایه های کوچک اشخاص حقیقی وحقوقی و به منظور سرمایه گذاری در پروژه های بزرگ ساختمانی به وجود آمده اند، وافراد سرمایه گذار به دو طریق می توانند در این صندوقها سرمایه گذاری کنند؛ یکی از طریق خرید واحد های سرمایه گذاری در زمانی که سهام خود را برای عموم عرضه می کنند؛ و دیگری خرید واحدهای سرمایه گذاری در بورس است.
۲-صندوقهای سرمایه گذاری پروژه: این صندوقها، نهادهای مالی هستند که با اخذ مجوّز از سازمان بورس و اوراق بهادار، تاًسیس شده اند، این صندوقها سرمایه را از عموم، جمع آوری کرده وسپس به سرمایه گذاری در ساخت و تکمیل پروژه اختصاص می دهند.
این صندوقها به منظور انجام پروژه ی مورد نظر خود، در چارچوب اساسنامه وبا رعایت کلیّه ی قوانین ومقررات، یک شرکت خاصّ به نام شرکت پروژه تاٌسیس می کنند که آن شرکت پس از تکمیل و شروع مرحله ی بهره برداری، تبدیل به یک شرکت سهامی عام شده و سهام آن در بورس، یا خارج از بورس، پذیرفته و قابل معامله می شود؛ وپس از ساخت پروژه و عرضه ی آن در بورس ، فعالیّت های صندوق مذکور پایان می یابد و تمام دارایی ها و بدهی ها ی صندوق به شرکت پروژه منتقل می شود و به دارندگان واحدهای سرمایه گذاری صندوق، به همان اندازه، سهام شرکت پروژه واگذار می شود.
۸-صندوقهای سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردان:
صندوقهای سرمایه گذاران اختصاصی بازارگردانی یکی از تجارب موفّق، در حوزه ی سرمایه گذاری است.
هدف این صندوقها، جمع آوری سرمایه از سرمایه گذاران وخرید و فروش اوراق بهادار در چارچوب تعهدات و بازار گردانی آن اوراق، مطابق امیدنامه و کسب منفعت از این محل است.
صندوقهای بازارگردانی به سهل شدن معاملات و افزایش نقد شوندگی کمک می کنند و از دستکاری قیمت سهام به دست سودجویان، جلوگیری می کنند.
این صندوقها از سازمان بورس، مجوّز معامله گری و بازارگردانی دریافت کرده و شروع به فعّالیت می کنند. صندوقهای بازارگردانی مقداری از سهام شرکتهایی که در بازار سرمایه فعّال هستند را در اختیار دارند و خرید و فروش انجام می دهند. چون این صندوقها، در متعادل نگه داشتن ارزش سهام و جلوگیری از قفل شدن بازار به وسیله ی ایجاد نشدن صف خرید و فروش فعّال هستند، سازمان بورس برای حمایت از آنها، در کارمزد معاملاتشان ۸۰ درصد تخفیف داده است؛ به همین دلیل کارمزد معاملات این صندوقها بسیار پایین است.
هر چند سرمایه گذاران این صندوقها فقط افراد حقوقی هستند امّا برای سرمایه گذاران حقیقی هم به طور غیرمستقیم، مزایایی به همراه دارد، در این مورد می توان به موارد زیر اشاره نمود:
۱-کاهش کارمزد و هزینه ی معاملات صندوق به واسطه ی معافیّت های در نظر گرفته شده
۲-کاهش محدودیّت های اعطای اعتباردهی با عنایت به اساسنامه ی آن
۳-در اختیار قرار دادن ایستگاه معاملاتی برای انجام معاملات
در حال حاضر ۳۸ صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردانی در کشور فعّال است که مشتری آنها فقط شرکتهای حقوقی هستند. صندوقهای اختصاصی بازارگردانی شاید مزایای مستقیم برای افراد حقیقی نداشته باشند، امّا چون باعث ثبات بازار سرمایه و افزایش اطمینان برای سرمایه گذاران می شوند، مفید هستند و از این طریق می توانند نگرانی های نوسانات شدید را برای افراد سرمایه گذار کمتر کنند.
دیدگاه شما