توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟

تفاوت کوین و توکن ارزهای دیجیتال چیست ؟

در دنیای ارزهای دیجیتال اصطلاحات جدید زیادی وجود دارد که شباهت بعضی از آن ها منجر به اشتباهات رایجی شده است. در اینجا ما به بررسی کوین و توکن و تفاوت بینشان می پردازیم که خیلی از افراد به اشتباه این دو را یکی می دانند.

ارزهای دیجیتال را می‌توان به دو دسته کلی کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. کوین، ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. بیت کوین، اتریوم، کاردانو و سایر ارزهای دیجیتالی که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته ‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

برای اطلاعات بیشتر درمورد بلاک چین به ویدیوی 5 مفاهیم پایه مراجعه کنید

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بلاک چین مخصوص به خود را ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از شبکه یک بلاک چین که از قبل وجود دارد، کمک می‌گیرند.

چین لینک و یونی سواپ از معروف ترین توکن هایی هستند که در بلاک چین اتریوم فعالیت می کنند. در حال حاضر حدود 80 درصد از توکن های موجود بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده اند. توکن ها آدرس کیف پول مخصوص به خود را ندارند و در کیف پول بلاک چین میزبان ذخیره می شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، بر روی آدرس‌ کیف پول های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است.

ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چین بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی و صرف زمان زیاد برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند. برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.

ترون از جمله ارزهایی است که به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم ساخته شد اما پس از توسعه به بلاک چین مخصوص به خود انتقال یافت.

تفاوت توکن و کوین چیست؟ مقایسه و کاربرد آن‌ها

ارز دیجیتال وارد بازار شده است و توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ مسلما درک اصطلاحات جدید مرتبط به ان ممکن است کمی دشوار باشد. یک شروع خوب برای تسلط بر جهان رمز ارزها، درک تفاوت بین کوین‌ها و توکن‌هاست. واقعیت این است که کوین و توکن در مفهوم پایه خود بسیار شبیه هم هستند. آن‌ها هم با ارزشند و هم یه منبع بزرگ برای سرمایه گذاری محسوب می‌شوند. همچنین می‌توان کوین‌ها را با توکن‌ها تعویض کرد و بالعکس. اصلی ترین تفاوت توکن و کوین به سوددهی این دو باز می‌گردد.
کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید و انجام آن ها با کوین امکانپذیر نیست. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را می‌پذیرند ولی توکن را نه. تفاوت توکن و کوین را می‌توان توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ با سرمایه گذاران و معامله گران مقایسه کرد. همه معامله گران سرمایه گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه گذاران معامله نمی‌کنند. توجه داشته باشید که بیشتر کاربران ارزهای دیجیتال معمولا کوین و توکن دارند. در ادامه با مفهوم و تفاوت توکن و کوین بیشتر آشنا می‌شوید.

آنچه در این نوشته می‌خوانید:

بیت کوین چیست؟

زمانی که بیت کوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای ارز دیجیتال کوین تعیین کرد. ویژگی‌های مشخصی وجود دارد که کوین‌ها را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه پول‌های دنیای واقعی است. کوین با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود:

1. کوین بر روی بلاک چین خود عمل می‌کند. بلاکچین تمام تراکنش‌هایی را که شامل توکن‌های رمزنگاری شده باشد را پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاکچین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعدا با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاکچین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می‌شود و توسط هر عضو در شبکه قابل دسترسی است.
2. کوین به عنوان پول شناخته می‌شود. در واقع بیت کوین با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند: آمازون، مایکروسافت و تسلا کالا و خدمات را با استفاده از بیتکوین‌ خریداری کنید. بیتکوین اخیرا در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.
3. کوین قابل استخراج است. شما می‌توانید کوین‌های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از آن‌ها از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیتکوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می‌کنند. مشکل این است که در حال حاضر بیتکوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت‌تر می‌شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن‌تری برای دریافت کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر و کار با آن بسیار آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگ‌ترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.

کوین‌ها (که اغلب به آن‌ها آلت کوین یا کوین‌های ارز دیجیتال جایگزین نیز گفته می‌شود) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجاد می‌شوند و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می‌کنند.

ویژگی‌های اصلی کوین

اساسا بیتکوین معادل پول دیجیتالی است. بیت کوین معروف‌ترین نمونه برای رمزارز دیجیتال می‌باشد. بیت کوین مبتنی بر بلاکچین است که در آن همه تراکنش‌ها قابل مشاهده هستند. داده‌ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچین به اشتراک گذاشته می‌شود. بلاکچین معتبر است و کلاهبرداری را کاهش می‌دهد. کوین‌هایی بر اساس الگوریتم اصلی بیت کوین وجود دارند که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم قابل استفاده است (Litecoin، Namecoin). از طرفی دیگر، کوین‌هایی وجود دارند که بر روی بلاکچین کار می‌کنند و به طور خاص برای توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ آن‌ها ایجاد شده‌اند.

کوین‌ها دارای ویژگی‌هایی مشابه پول هستند: قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل، بادوام و عرضه محدود. بیشتر مشتاقان ارزهای دیجیتال اصرار دارند که کوین‌ها در آینده جایگزین پول‌های معمولی خواهند شد. ویژگی‌های اصلی کوین عبارتند از:

• هر کسی مجاز است به بلاکچین بپیوندد و در آن شرکت کند.
• این ارز ارسال، دریافت یا استخراج شوند.
• کوین‌ها هیچوقت فراتر از پول عمل نمی کنند.

ارز دیجیتال توکن چیست؟

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها روی پلتفرم بلاکچین نیستند. در عوض، آن‌ها روی بلاکچین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند: اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از: BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند: USDC. اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال در بلاکچین به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آن‌ها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های میان کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاکچین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال: اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کند.

وقتی می‌گوییم یک توکن خرج شد یعنی به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. آن‌ها اقلام بی‌نظیری هستند، بنابراین تغییر مالکیتشان باید به صورت دستی انجام شود. NFTها اغلب فقط دارای ارزش معنوی یا هنری هستند، بنابراین می‌توان گفت که به نوعی شبیه به توکن‌ها هستند. از تفاوت‌های قابل توجه بین توکن‌ها و کوین‌ها چیزی است که آن‌ها از خود نشان می‌دهند. در حالی که کوین‌های کریپتو اساسا نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند به صورت دارایی یا اسناد ارائه شوند.

یکی دیگر از موارد جالب در مورد توکن‌ها نحوه ساخت آن‌هاست. برخی از شبکه‌ها مانند: اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که می‌توانید توکن‌های خود را علامت ‌گذاری و تجارت را شروع کنید. این امر باعث می‌شود که هر کسی با دانش فنی کم یا بدون دانش فنی بتواند وارد این بازار شود. در صرافی‌های غیر متمرکز، مانند: Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت‌ها را مشاهده می‌کنید.

توکن‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با پول واقعی انجام دهند، اما تفاوت اصلی این است که دارنده آن حق مشارکت در شبکه را خواهد داشت. ممکن است فعالیت‌های دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهام شرکت را به نمایش بگذارد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری موارد دیگر. در حقیقت، با راه اندازی پروژه‌های جدید جنبه‌های ناشناخته عملکرد توکن‌ها کشف می‌شود.

برای مثال: بلیت یک کنسرت، یک «توکن واقعی» است می‌توانید در یک زمان خاص، در یک مکان خاص از آن استفاده کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتال هم به همین شکل هستند و فقط در داخل پروژه خاصی موارد استفاده خاصی دارند.

توکن‌ها یک دارایی یا ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین از توکن‌های امنیتی و کاربردی متمایز می‌شوند. توکن‌های امنیتی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سهم شرکت باشند (توکن DAO که بلافاصله پس از راه‌اندازی هک شد، به‌عنوان توکن امنیتی شناخته می‌شود)، در حالی که توکن‌های ابزار کاربرد خاصی در داخل پروژه دارند (BON Token).

اصلی‌ترین تفاوت توکن و کوین چیست؟

کلمات “کوین” و “توکن” اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از مردم قابل تعویض هستند. آن‌ها کاملا به دو مفهوم کاملا متفاوت اشاره می‌کنند. پس چرا بسیاری از رمزگذاران کوین‌ها و توکن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی بین آن‌ها چیست؟ به عبارت ساده، یک توکن نشان دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک کوین نشان دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید. در مقیاس وسیع‌تر، توکن‌ها مدت‌ها قبل از ارز دیجیتال وجود داشته‌اند. حتی امروزه نیز ارتباط کمی با رمز ارزها دارند.

در حوزه‌ ارز دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است، ظهور اصطلاحات جدید منجر به سو تفاهم و سو استفاده از آن‌ها می‌شود. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیتکوین همه این ویژگی‌ها را دارد، بنابراین نام «رمز ارز » در این مورد مناسب است. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از بیت‌کوین آغاز شد، به عنوان «ارز رمزنگاری» نامیده شدند، اگر چه بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را ندارند. بنابراین کوین‌ها و توکن‌ها دو نوع واحد مختلف هستند که با استفاده از رمزنگاری ایجاد و رمز ارز نامیده می‌شوند. این واقعیت برای کسانی که می‌خواهند مقداری رمز ارز بخرند و صاحب خوشبختی شوند کمی گمراه کننده است.

ایجاد یک توکن ساده‌تر از ایجاد یک کوین است زیرا نیازی به ایجاد کد جدید یا تغییر کد موجود ندارید. برای ایجاد توکن فقط باید از یک الگوی استاندارد در پلتفرم‌هایی مانند: اتریوم استفاده ‌کنید که مبتی بر بلاکچین است و به هر کسی اجازه می‌دهد توکن ایجاد کند. کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن‌ها را در یک کیف پول ذخیره کنند. شما می‌توانید توکن‌ها را با کوین خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به کوین داشته باشند.

نتیجه گیری

کوین‌ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن‌ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و کارهای دیگر را انجام دهند. کوین‌ها ارزهایی هستند که می‌توان از آن‌ها برای خرید و فروش موارد مورد نظر استفاده کرد. شما می‌توانید یک توکن با یک کوین خریداری کنید اما عکس این جریان را نمی‌توانید انجام دهید. کوین به طور مستتقل عمل می‌کند در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم دارد. تفاوت توکن و کوین زیاد نیست اما اگر اغلب نادیده گرفته شود و طبیعتا مشکلاتی را به توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ همراه خواهد داشت. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولا می‌توانید از توکن‌های ابزاری استفاده کنید.

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال برای کاربران تازه‌وارد معمولاً با رمزارزهای بیت‌کوین و اتریوم آغاز می‌شود. اما هرچه اطلاعات بیشتری در این بازار داشته باشیم و با اصطلاحات کاربردی و رمزارزهای جدید مواجه خواهیم شد. در این مسیر یک سؤال پیش می‌آید، ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین‌هایی که پس از بیت‌کوین معرفی شده‌اند، چه چیزهایی هستند؟ اصطلاحات پرکاربرد کوین و توکن که سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو زیاد از آن استفاده می‌کنند چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ برای درک بهتر این اصطلاحات و تجربه انجام معاملات در بهترین صرافی ارز دیجیتال ایرانی، در این مقاله به معرفی و مقایسه کوین و توکن می‌پردازیم. برای درک تفاوت بین کوین و توکن خواندن این مقاله را از دست ندهید.

کوین (COIN) چیست؟

در دنیای کریپتوکارنسی به ارزهای دیجیتالی که دارای یک بلاک‌چین مستقل و پایدار هستند، مانند بیت‌کوین و اتریوم، کوین گفته می‌شود. این نکته اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن است. در واقع کوین‌ها از پایه و صفر، طراحی و راه‌اندازی می‌شوند. هر بلاک‌چین با یک هدفی خاص طراحی می‌شود، مانند بیت‌کوین که یک ارز دیجیتال برای ذخیره ارزش است و قصد دارد در برابر متمرکز بودن بانک‌ها مقاومت توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ کند. ارز “BTC”،بلاک‌چین اختصاصی بیت‌کوین را در اختیار دارد.

کوین‌ها معمولاً از پروژه‌های گذشته یا سایر رمزارزها الهام می‌گیرند، اما برای راه‌اندازی از ابتدا طراحی می‌شوند. پروژه اتریوم نیز با چنین اصول و روندی شکل گرفته است. ویتالیک بوترین خالق اتریوم با بررسی ارز بیت‌کوین و پیدا کردن نقاط ضعف آن، ارز دیجیتالی را طراحی کرد که عملکرد خیلی بهتر و سریع‌تری نسبت به بیت‌کوین دارد. ارز دیجیتال “ETH”، رمزارز بومی پلتفرم قرارداد هوشمند است که بر بستر بلاک‌چین اتریوم فعالیت می‌کند.

کوین چه کاربردی دارد؟

کوین‌ها معمولاً همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. این رمز ارزها مانند دارایی ما در کیف پول و یا حساب بانکی ما عمل می‌کنند. برخی از این ارزهای دیجیتال تنها به‌عنوان پول قابل استفاده هستند و هیچ کاربرد دیگری ندارند. به کوین‌هایی که فقط به‌عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرند “Cash only” گفته می‌شود. از موارد استفاده کوین‌ها پس از خرید ارز دیجیتال می‌توان به انتقال پول، ذخیره ارزش و سرمایه‌گذاری اشاره کرد. برای مثال می‌توانیم از بیت‌کوین برای پرداخت هزینه کالاها، خدمات اینترنت و یا در بسیاری از امکان‌های دنیا واقعی استفاده کنیم.

توکن (Token) چیست؟

توکن‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک‌چین اختصاصی خود را ندارند و از بستر بلاک‌چین‌های دیگر استفاده می‌کنند. توکن یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند مانند اتریوم است. این بلاک‌چین به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاک‌چین اصلی هستند، ایجاد و مدیریت کنند. کاربران برای ساخت یک توکن لازم نیست که طراحی و یا کدنویسی آن را از صفر شروع کنند و تنها باید از یک قرارداد هوشمند مانند اتریوم برای ایجاد آن استفاده کنند. این شیوه ساخت یکی از برجسته‌ترین نقاط تفاوت کوین و توکن است. برای مثال، ارز دیجیتال تتر، یک توکن”ERC-20” بر بستر بلاک‌چین اتریوم است.

توکن‌ها بخش زیاد و مهمی را از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار دارند. سودمندی این پروژه‌ها در این است که برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی درآمدزایی کنند. به این صورت که کارمزد هر تراکنش یک توکن، با رمزارز بومی بلاک‌چین پرداخت می‌شود. برای مثال، ارز دای (Dai) که بر بستر اتریوم ساخته شده‌است، برای انجام تراکنش از کاربران اتریوم دریافت می‌کند.

توکن ها چرا ساخته شده اند؟

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند، ولی توکن‌ها بر بستر بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند. تفاوت میان توکن و کوین است که ویژگی‌های مهم آنها را مشخص می‌کند. به‌طورکلی کاربران برای ساخت یک توکن به کمتر از 1 ساعت وقت نیاز دارند و هر فردی که دانش کافی درباره بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند داشته باشد می‌تواند یک توکن منحصربه‌فرد ایجاد کند. با این وجود صرفاً ایجاد یک توکن، دلیلی بر موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال نیست. هر توکنی برای محبوب شدن باید میان کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.

برخی از پروژه‌ها ترجیح می‌دهند در ابتدا ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاک‌چین اختصاصی خود را تهیه می‌کنند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها است و ارز “BNB” در ابتدا بر بستر اتریوم فعالیت خود را شروع کرد، سپس بایننس بلاک‌چین اختصاصی “BEP2” را برای آن ساخت.

کاربرد انواع توکن

کوین‌ها معمولاً یک واسطه برای پرداخت هستند. برای مثال بیت‌کوین و اتریوم معمولاً به‌عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها با یک هدف و کاربرد خاصی خلق می‌شوند. توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است با هدف حفظ ارزش سرمایه کاربران در برابر نوسانات بازار به بازار عرضه شده‌است. به طور کلی توکن‌هایی که با حضور خود بتوانند یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی را ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بزار کریپتو دارند و انواع توکن‌های موجود در بازار محدود به 4 نوع می‌شوند.

1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens): توکن‌های کاربردی خدماتی را ارائه می‌دهند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. نظیر توکن ” Vethor” که بر بستر بلاک‌چین Vethor فعالیت می‌کند و به‌عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.
2. توکن های امنیتی (Security token): برخی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد به یک دارایی دیجیتالی با غیر دیجیتالی استفاده می‌کنند. به این توکن‌ها، توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود و حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.
3. توکن‌های معاملاتی (Transactional Token): این توکن‌ها مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خریدوفروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌های دای و تتر در این دسته قرار می‌گیرند.
4. توکن حاکمیتی (Governance Token): داشتن توکن‌های حاکمیتی برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال ارز کامپ (COMP) بر بستر اتریوم ساخته شده و امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند.

آخرین تفاوت کوین و توکن

یک تفاوت مهم دیگر بین توکن و کوین، کیف پول ذخیره‌سازی این دارایی‌ای دیجیتالی است. کوین‌ها برای ذخیره سازی به یک کیف پول اختصاصی با آدرس مخصوص نیاز دارند که در یک بلاک‌چین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف پول بیت‌کوین و اتریوم کاملاً از یکدیگر مجزا هستند و نمی‌توانیم دارایی بیت‌کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد. اما این قانون در مورد توکن‌ها اصلاً صدق نمی‌کند و کاربر می‌تواند یک توکن را به هر آدرسی در شبکه ارسال کند. گاهی ممکن است این دارایی در والت آنلاین نشان داده شود اما تراکنش تأیید شده و امکان دسترسی به آن وجود نخواهد داشت، هر چند کاهش نیاز به دانش تخصصی دارد.

جمع بندی نهایی

در این نوشتار در آنچه درباره توکن و کوین نیاز بود در حوزه ارزهای دیجیتال بدانید را مورد بررسی قرار دادیم. به طور کلی تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد. کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند اما توکن‌ها چون در ابتدای راه هستند از بستر پلتفرم‌های دیگر استفاده می‌کنند. معمولاً کوین‌ها واسطه معاملات هستند اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی دارند. کارمزد شبکه کوین‌ها، از خود کوین برداشته می‌شود اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاک‌چین کسر می‌شود.

در نهایت با دانستن این نکات می‌توانیم بفهمیم که کدام ارز دیجیتال کوین است و یا توکن. برای مطمئن شدن نیز می‌توانیم با مراجعه به سایت ” coinmarketcap” و با کلیک روی رمزارز موردنظر بفهمیم که این ارز یک توکن و یا کوین است.

تفاوت کوین و توکن: مقایسه،کاربرد و انواع هر کدام

بسیاری از افراد در آغاز آشنایی خود با دنیای ارزهای دیجیتال، تفاوت کوین و توکن توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ را نمی‌دانند در این مقاله ابتدا اصطلاحات توکن و کوین تعریف می‌شوند سپس تفاوت کوین و توکن در ارز دیجیتال مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.

واقعیت این است که کوین و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه یکدیگر هستند. هر دو آن‌ها دارای ارزش بوده و برای تبادل کالا و خدمات قابل استفاده هستند. همچنین کوین‌ها و توکن‌ها قابلیت تعویض با یکدیگر را دارند. تفاوت اصلی بین این دو به کاربرد آن‌ها باز می‌گردد. اموری وجود دارد که فقط با توکن‌ها قابل انجام هستند و بازارهایی نیز وجود دارد که تنها کوین‌ها را می‌پذیرند. این شبیه به مقایسه سرمایه گذاران و تریدرها است- همه تریدرها، سرمایه گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه گذاران ترید نمی‌کنند. توجه داشته باشید که اکثر کاربران ارزهای دیجیتال معمولاً دارای کوین و توکن هستند. برای آشنایی با تفاوت کوین و توکن در ادامه با ما همراه باشید.

کوین چیست؟

کوین‌ها و توکن‌ها واحدهای با ارزشی هستند مانند ارزهای فیات، دلار، یورو، ین و غیره. اما یک تفاوت اساسی در این بین وجود دارد. کوین‌های دیجیتال نوعی پول هستند، در حالی که توکن‌ها واحدهایی هستند که می‌توان برای آن‌ها قیمت تعیین کرد. کوین‌ها در واقع واحدهای رمزنگاری شده‌ ‌(رمز ارز پایه) هستند که بر روی شبکه بلاک چین کار می‌کنند و تمام تراکنش‌های آن‌ها روی این بستر پیگیری می‌شود. در واقع هر کوین، بخشی از یک شبکه‌ بلاک چین مخصوص است. بیت کوین، لایت کوین، ریپل، اتریوم، کاردانو، بیت کوین کش از جمله شناخته شده‌ترین کوین‌های دنیای ارز دیجیتال هستند. ساختن یک بلاک چین به منابع انسانی و مالی زیادی (میلیون‌ها دلار) نیاز دارد، به این معنی که همه نمی‌توانند کوین مخصوص خود را ایجاد کنند. با این حال هر کسی می‌تواند یک توکن رمزنگاری شده ایجاد کند و نام دلخواه خود را روی آن بگذارد. مثال‌های معروفی برای کوین‌های دیجیتال وجود دارد. بیت کوین و اتریوم از جمله مواردی هستند که کاربران دنیای رمز ارزها با آن‌ها آشنایی دارند. کوین‌های دیجیتال در ابتدا با هدف تمرکز زدایی در برابر بانک‌ها ایجاد شدند، اما با گذشت زمان روی برنامه‌های مستقل (مانند دیفای)، شبکه‌های اجتماعی و بازی‌ها نیز متمرکز شدند.

کاربرد کوین چیست؟

برای آشنایی بیشتر با تفاوت کوین و توکن، ابتدا باید با برخی از مهم‌ترین کاربردهای آن‌ها آشنا شویم. مهم‌ترین کاربرد کوین‌ها عبارت است از:

• پرداخت کارمزد قراردهای هوشمند و تراکنش‌ها.
• انجام معاملات و انتقال سرمایه بین شبکه‌های بلاک چین مختلف.
• خرید سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در یک شبکه توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ بلاک چین.
• استفاده از کوین به عنوان یک واحد ذخیره کننده ارزش (واحد پولی) برای خرید کالا و خدمات.

مزیت های کوین ها

• ریسک بالا – پتانسیل بالای پاداش

امروزه بیش از 10000 ارز دیجیتال در بازار وجود دارد و هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. اما همه آن‌ها یک ویژگی مشترک دارند، و آن ویژگی این است که در آن‌ها تمایل به کاهش یا افزایش ناگهانی قیمت (با توجه به شرایط) وجود دارد.

• فناوری بلاک چین زیربنایی امن برای ارزهای دیجیتال است.
• کوین‌ها امکان سرمایه گذاری را به صورت غیرمتمرکز و ناشناس فراهم می‌کنند.
• هزینه‌های تراکنش در آن‌ها نسبت به روش‌های سنتی ناچیز است.
• سرعت انجام معاملاتی توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ که به وسیله‌ی کوین‌ها انجام می‌شود، بالا است.
• دارندگان کوین تنها صاحبان واقعی سرمایه خود هستند.
• کوین‌ها دچار تورم نمی‌شوند.

معایب کوین ها

• محدودیت خاصی برای استخراج آن‌ها وجود دارد.
• با اینکه بلاک چین بستر امنی برای سرمایه گذاری است، اما همچنان نیاز است به مسائل امنیت سایبری توجه ویژه‌ای شود.
• به دلیل غیر متمرکز بودن رمز ارزها، مقررات مشخصی (در موارد اضطراری) برای آن تعریف نشده است.
• رمز ارزهای مختلف همواره در معرض نوسانات قیمتی قرار دارند.
• تنوع زیادی در بازار رمز ارزها وجود دارد و این مساله، انتخاب کوین مناسب برای سرمایه گذاری را سخت‌تر می‌کند.

توکن چیست؟

برای شناسایی هر چه بیشتر تفاوت کوین و توکن، نیاز است که تعریف دقیقی برای توکن‌ (مانند کوین) ارائه کنیم. طبق تعریف توکن ارز دیجیتالی است که روی شبکه‌های مختلف بلاک چین جابه‌جا می‌شود و بلاک چین مستقلی برای خود ندارد. این تفاوت، مهم‌ترین موردی است که یک توکن را از کوین متمایز می‌کند. توکن‌ها در واقع سهام‌هایی هستند که می‌توان از آن‌ها به عنوان واحدهای ذخیره ارزش (سرمایه گذاری) استفاده کرد. در حالی که نمی‌توانید با یک توکن، کالا یا خدمات خریداری کنید، اما می‌توانید با ارائه‌ی آن معاملات خاصی را انجام دهید. به طور مثال اگر شهرداری یک شهر خاص، پروژه‌ای را تعریف کند که طبق آن، بلیت‌های اتوبوس را بتوانید با یک توکن خاص خریداری کنید، در اینصورت آن توکن تنها برای خرید بلیت اتوبوس کاربرد خواهد داشت و نمی‌توان از آن برای خرید لباس از فروشگاه استفاده کرد.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

شما می‌توانید روی شبکه‌های بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند و زبان‌های برنامه نویسی سطح بالا دارند، توکن مورد نظر خود را ایجاد کنید. در حال حاضر مهم‌ترین میزبان‌ها به ترتیب: اتریوم (با میزبانی بیش از 80 درصد توکن‌ها)، بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون هستند. به بیان ساده توسعه دهندگان با استفاده از زبان برنامه نویسی مخصوص هر شبکه (به‌طور مثال سالدیتی در اتریوم) قراردادهای هوشمند خود را توسعه داده و بر مبنای استاندارد مورد نظر آن شبکه (ERC-20 در اتریوم) توکن خود را ایجاد می‌کنند.

چرا توکن ها به وجود آمدند؟

هدف اصلی یک توکن، نمایش دارایی‌، استفاده خاص بین ارائه‌ دهنده و کاربر(مثال فروش بلیت)، کمک به تسهیل سرمایه‌گذاری و جمع آوری سرمایه برای فروش جمعی است.

کاربرد توکن ها و انواع آن

همانطور که پیشتر هم اشاره شد، کوین‌ها واسطه‌هایی برای خرید کالا و خدمات و پرداخت کارمزد هستند. اما توکن‌ها با اهداف خاصی ایجاد می‌شوند. به طور مثال توکن تتر با پشتوانه‌ی دلار آمریکا، با هدف حفظ ارزش سرمایه فعالان بازار (در برابر نوسانات) ایجاد شده است. در ادامه با چهار نوع از مهم‌ترین توکن‌های بازار رمزارز آشنا می‌شویم.

توکن‌های کاربردی

این توکن‌ها همانطور که از اسمشان پیداست برای یک هدف (کاربرد) خاص، درون یک بازی یا برنامه غیر متمرکز (Dapp) ایجاد شده‌اند. به عنوان مثال توکن لینک برای پرداخت خدمات پلتفرم چین لینک استفاده می‌شود. ارزش توکن‌های کاربردی منحصرا به عرضه و تقاضا بستگی دارد و هیچ پشتوانه‌ی خاصی برای آن‌ها تعریف نشده است.

توکن‌های امنیتی

یک توکن امنیتی (اوراق بهادار) نشان دهنده حقوق مالکیت یک شرکت یا فعالیت خاص در شبکه بلاک چین است. این توکن‌ها شکل جدید اوراق بهاداری هستند که در بورس و بازارهای سرمایه گذاری ارائه می‌شود.

توکن‌های معاملاتی

این توکن‌ها مانند ارزهای سنتی برای خرید و فروش کالا و خدمات استفاده می‌شوند. توکن معاملاتی یک روش پرداخت جدید است که در آن داده‌های حساس کارت اعتباری یا بدهی، با یک کد شناسایی منحصر به فرد به نام «توکن» جایگزین می‌شود و می‌توان از آن توکن خاص در طول تراکنش دیجیتال استفاده کرد. با این روش تراکنش‌های آنلاین امنیت بالاتری دارند، زیرا دیگر نیازی به ارائه اطلاعات واقعی کارت مشتری نیست.

توکن حاکمیتی

توکن حاکمیتی نوعی ارز دیجیتال است که دارنده‌ی آن می‌تواند در تصمیم گیری‌های آن پلتفرم مشخص شرکت کند. به طور مثال دارندگان توکن یونی سواپ (Uniswap) می‌توانند در رای گیری‌های این صرافی غیر متمرکز شرکت کنند. با توجه به ویژگی ذکر شده، توکن‌های حاکمیتی را به نوعی می‌توان در دسته‌ی توکن‌های کاربردی جای داد.

تفاوت توکن غیرمثلی و مثلی

مهم‌ترین تفاوت توکن‌های مثلی و توکن‌های غیرمثلی (NFT) معامله پذیری آن‌ها است. توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) داده‌هایی منحصر به فرد روی شبکه‌ی بلاک چین هستند. از سوی دیگر، توکن‌های مثلی (تعویض‌پذیر) دارایی‌های غیرقابل تقسیم هستند که منحصربه‌فرد نبوده و می‌توان آنها را به راحتی با دارایی‌های مشابه دیگری مبادله کرد. مورد بعدی، تفاوت در استاندارد است. توکن‌های مثلی از استاندارد ERC20 استفاده می‌کنند، این در حالی است که توکن‌های غیرقابل تعویض، از استاندارد ERC721 در اتریوم استفاده می‌کنند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا با داشتن مالکیت یک فایل مشخص، آن را تبدیل به توکن کنند.

مهم ترین بلاکچین های میزبان توکن

مهم‌ترین پلتفرم‌های میزبان بلاک چین عبارتند از:

• Ethereum
• Avalanche
• Cardano
• Chainalysis KYT
• Hyperledger Fabric
• Hyperledger Sawtooth
• IBM Blockchain
• Polkadot
• Ripple
• Solana
• Tron DAO
• XDC Network

تفاوت کوین و توکن از جهت کیف پول

در بخش‌های قبلی با مواردی از تفاوت کوین و توکن آشنا شدیم. در این قسمت تفاوت بین این دو را از نظر کیف پول بررسی می‌کنیم. کوین‌ها نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس منحصر به فرد دارند. این به این معنا است که کیف پول بیت کوین و اتریوم از هم مجزا است و نمی‌توان دارایی یکی را به دیگری منتقل کرد. این اصل اما درباره‌ی توکن‌ها صدق نمی‌کند. به طور مثال شما می‌توانید توکن تتر ERC-20 را به هر آدرسی در این شبکه منتقل کنید.

سوالات رایج درباره تفاوت بیت کوین و توکن

در این مقاله تفاوت کوین و توکن را به طور توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ خلاصه بررسی کردیم. در بخش پایانی به سوالات رایج در رابطه با تفاوت کوین و توکن پاسخ خواهیم داد.

آیا توکن همان کوین است؟

کوین و توکن هر دو واحدهایی ارزشمند هستند. اما تفاوت کوین و توکن این است که کوین‌های دیجیتال در واقع نوعی پول هستند که ارزش مشخصی دارند، در حالی‌که توکن‌ها واحدهایی هستند که می‌توان برای آن‌ها قیمتی مشخص تعیین کرد.

کوین بهتر هست توکن؟

با وجود اینکه هر کدام از آن‌ها کاربردهای خاص خود را دارند، اما با این حال، کوین‌ها انتخاب بهتری نسبت به توکن‌ها هستند. کوین‌ها ذخیره ارزش (Store Of Value) بالاتری دارند، و با توجه به اینکه شبکه بلاک چین مخصوص خود را دارند، می‌توان از آن‌ها به عنوان وسیله‌ای برای مبادله محصولات و خدمات استفاده کرد.

آیا توکن می تواند به کوین تبدیل شود؟

وقتی یک پروژه بلاک چین توسعه یابد و توکن‌های خود را به عنوان کوین به بلاک چین جدید منتقل کند، توکن‌ها در نهایت می‌توانند تبدیل شوند. موارد مهاجرت موفق شامل بایننس کوین (BNB)، ترون (TRX)، زیلیکا (ZIL) است که قبلاً به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم وجود داشتند.

فرق میم کوین و توکن در ارز دیجیتال چیست ؟

«میم کوین» (Memecoin) به دسته‌ای از ارزهای دیجیتال گفته می‌شود که برای سرگرمی ایجاد شدند و با استفاده از میم‌های اینترنتی با تصاویر حیوانات محبوبیت و شهرت جهانی پیدا کرده‌اند. میم کوین‌ها هیج ایده و هدف خاصی ندارند و به همین دلیل جزوی از شت کوین‌ها حساب می‌شوند. بنابراین، تمامی نکات گفته شده در بخش تفات شت کوین و توکن به زبان ساده، برای این بخش نیز صدق می‌کند. توجه داشته باشید که میم‌ کوین‌ها لزوما کوین نیستند و اتفاقا حجم عظیمی از این ارزها به صورت توکن بر بستر شبکه‌های ارز توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ دیجیتال مختلف ساخته شده‌اند.

سخن پایانی

ندانستن تفاوت کوین و توکن چیز عجیبی نیست. در عین حال، ما معتقدیم که اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در این مقاله، درک واضح‌تری از موضوع به شما می‌دهد. صنعت ارزهای دیجیتال و بلاک چین به سرعت در حال رشد است و به روز شدن لحظه‌ای با این صنعت، یادگیری آن و سپس شروع استفاده از کوین‌ها یا توکن‌ها در ابتدا دشوار به نظر می‌رسد. کوین و توکن در ابتدا شاید یکسان به نظر برسند ولی تفاوت‌هایی در نحوه استفاده، روش ساخت و هدف آن‌ها وجود دارد.

4 نکته درباره تفاوت کوین و توکن در ارزهای دیجیتال

ناگهان وارد دنیای رمز ارزها شده‌اید و فکر می‌کنید همه چیز را درباره‌ی آن‌ها فهمیده‌اید: مقداری رمز ارز گرفته‌اید، یک کیف پول دیجیتالی دانلود کرده‌اید، و منتظر هستید با این رمز ارزها به یک فرد ثروتمند تبدیل شوید، زیرا می‌دانید آینده‌ی ارزهای رمزنگاری شده واقعا روشن است. ولی بعد، متوجه می‌شوید سایر آدم‌ها از اصطلاحات مختلفی درباره‌ی رمز ارزها استفاده می‌کنند که شما از آن‌ها سر در نمی‌آورید. به خصوص، اصطلاحاتی مثل “‌توکن‌”‌ و “‌کوین‌”‌. مگر همه‌ی این‌ها رمز ارز نیستند؟‌ با این‌که برخی از آدم‌ها از توکن و کوین به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، از لحاظ فنی میان توکن و کوین تفاوت‌هایی وجود دارد. در این مقاله، به زبانی ساده به بیان تفاوت کوین و توکن خواهیم پرداخت.

۱. تعریف کوین

برای درک تفاوت میان توکن و کوین، ابتدا باید تعریف دقیقی از کوین داشته باشیم.

یک کوین یا پول رمزنگاری شده یا رمز ارز نوعی دارایی رمزنگاری شده (هر نوع از ارزهای مجازی) است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد – بر خلاف نوع دارایی رمزنگاری شده‌ی که بلاک چین مستقل و مخصوص ندارد. هم‌چنین، شما می‌توانید به یک کوین رمزنگاری شده همان رمز ارز یا یک “‌توکن بومی‌”‌ نیز بگویید (می‌دانیم، شاید کمی گیج‌کننده باشد) – ایده‌ی اصلی این رمز ارزها این‌گونه است که این قبیل دارایی‌ها بلاک چین مخصوص به خود را داشته باشد.

مشهورترین کوین در فضای بلاک چین بیت کوین نام دارد – همان کوین رمزنگاری شده / رمز ارز توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ اصلی. چند نمونه‌ی دیگر نیز عبارت هستند از اتریوم، لایت کوین، و مونرو.

۲. تعریف توکن

به این ترتیب، اگر یک کوین (یا رمز رز یا توکن بومی) بلاک چین مخصوص به خودش را داشته باشد، توکن بر خلاف آن، روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا می‌شود.

مشهورترین نمونه‌ از توکن‌ها ERC20 است که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کند.

رمز ارز ترون ابتدا به صورت یک توکن بر روی بلاک چین اتریوم و با پروتکل ERC20 راه‌اندازی شد؛ اکنون، ترون پس از انتشار شبکه‌ی اصلی خود (بلاک چین ترون) دارای شبکه‌ی مخصوص به خودش است و به یک توکن بومی تبدیل شده.

۳. مثال: آیا اتریوم یک کوین است یا توکن؟‌

اجازه بدهید با استفاده از یک مثال، سطح آگاهی‌مان را بسنجیم. با توجه به این که می‌دانیم کوین‌ها بلاک چین مخصوص به خودشان را دارند، ولی توکن‌ها این‌گونه نیستند، آیا اتریوم یک کوین است یا توکن؟

از آن‌جا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خودش را دارد، پس یک کوین است. هم‌چنین، از این مسئله این‌چنین می‌توان نتیجه گرفت که اگر شما کیف پول دیجیتالی داشته باشید که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، تمام دارایی‌های که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند، از جمله توکن‌های ERC20، با کیف پول شما سازگار هستند. با این‌ حال، بسته به نوع کیف پول‌تان، ممکن است تمام دارایی‌های مبتنی بر اتریوم در آن به نمایش در نیایند.

۴. تفاوت میان توکن و کوین

در مجموع، به بیان ساده، تفاوت میان کوین و توکن در این است که کوین دارای بلاک چین مخصوص و مستقل است، در حالی که توکن این گونه نیست.

موضوع دیگری که باید آن‌ها توجه کنید این است که کوین‌ها معمولا برای پرداخت‌ها (درست مانند پول واقعی) استفاده می‌شوند، در حالی که توکن‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند – که یکی از این کاربردها می‌تواند پرداخت باشد. مثلا برای مقایسه‌ی یک کوین یا رمز ارز با یوتیلیتی توکن (توکن کاربردی) باید گفت، از این توکن‌ها برای دسترسی به یک محصول یا خدمات خاص استفاده می‌شود.

برای مثال، توکن بیسیک اتنشن (BAT) در اکوسیستم مرورگر وب بریو کاربرد دارد. آگهی‌دهندگان به وبسایت‌های پر مخاطب بابت نمایش آگهی‌های‌شان BAT می‌دهند، اعضای مخاطبان در ازای تماشای آگهی‌های آگهی‌دهندگان BAT دریافت می‌کنند، و اعضای مخاطبان می‌توانند این BATها را به وبسایت‌ها هدیه دهند یا برای خودشان نگه دارند.

کاربردهای دیگر توکن عبارت هستند از:

الف. توکن بهادار (سکیوریتی توکن) – درست مانند اوراق بهادار در سیستم مالی قدیمی، این توکن‌ها نشان‌دهنده‌ی سهمی از یک شرکت هستند، ولی منافع آن‌ها در بلاک چین قرار دارند.
ب. توکن‌های دارایی – توکن‌هایی که ارزش‌ها به وسیله‌ی دارایی‌های واقعی نظیر طلا یا ملک تضمین می‌شوند.
پ. استیبل‌کوین – یا ارزهایی با قیمت پایدار (stable به معنی ثابت و پایدار)؛ توکن‌هایی که نماینده‌ی ارزهای پایدارتری نظیر دلار آمریکا یا یورو هستند – دست‌کم در مقایسه با توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ رمز ارزهایی نظیر بیت کوین.
ت. توکن‌های غیر قابل معاوضه (NFTs) – این توکن‌ها نماینده‌ی چیزهایی منحصر به فرد نظیر آثار هنری، کارت‌های بیس‌بال، و اقلام داخل بازی‌های کامپیوتری هستند (مثلا املاک مجازی یا حیوانات خانگی مجازی). کریپتوکیتیز یا گربه‌های رمزنگاری شده نمونه‌ی خوبی برای NFT هستند. کاربران در کریپتوکیتیز به پرورش، جمع‌آوری، و فروش گربه‌های منحصر به فرد دیجیتالی در بلاک چین اتریوم می‌پردازند و بابت این خرید و فروش به یکدیگر NFT پرداخت می‌کنند. در یک دوره‌ی زمانی، کریپتوکیتیز آن‌چنان محبوب شد که بلاک چین اتریوم را با اختلال مواجه کرد.

جمع‌بندی

توکن در برابر کوین: به اندازه‌ی کافی ساده بود؟‌ کوین‌ها بلاک چین مخصوص به خودشان را دارند، ولی توکن‌ها این‌گونه نیستند.