بازارهای مالی و معرفی انواع آن‌ها

در ادامه، 6 مورد از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین صنایع بورس ایران را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

مشتقات مالی (financial derivatives) چیست و معرفی انواع آن

تعریف: بر اساس یک دارایی اصلی مثل اوراق بهادار انتشار یافته (Securities) استوار بوده و ارزشگذاری می‌شوند، و ابزارهای مؤثر جهت کاهش ریسک محسوب می‌شوند.

1. مشتقات مالی (financial derivatives)
2. انواع مشتقات مالی (financial derivatives types)
3. قراردادهای آتی یا سلف (Forwards contract)
4. شرایط :
5. ویژگی‌ها :
6. مثال :
7. پیمان‌های مالی یا آتی‌های مالی (Financial futures)
8. شرایط:
9. تفاوت قراردادهای آتی با پیمان آتی‌های مالی (Forwards contract vs Financial futures)
10. اختیارهای معامله (Options)
11. انواع اختیارها (Options types)
12. قراردادهای اختیار معامله (Options contracts)
13. سایر مشتقات مالی (Other financial derivatives)
14. قراردادهای سوآپ یا معاوضه یا تاخت (Swaps)
15. مدیریت ریسک نرخ بهره (plain vanilla swap)
16. سوآپ‌های نقدی یا ارزی (Currency swaps)
17. مکانیزم بازارهای مشتقه
18. مکانیزم عملی اتاق پایاپای
19. سکوی معاملاتی (pits)
20. بازار اوراق اختیار معامله
21. بازار تاخت یا سوآپ
22. توضیحات انگلیسی در خصوص تاخت

مشتقات مالی (financial derivatives)

انواع مشتقات مالی (financial derivatives types)

1. قراردادهای آتی یا سلف (Forward contracts)
2. پیمان‌های آتی یا آتی‌های مالی (Financial Futures)
3. اختیارهای معامله (Options)
4. قراردادهای سوآپ یا معاوضه یا تاخت (Swaps)

قراردادهای آتی یا سلف (Forwards contract)

تعریف: خارج از بورس (بطور غیر رسمی) بین 2 فرد یا 2 شرکت یا فردوشرکت

شرایط :

1. پرداخت کل مبلغ در ابتدا
2. کالا در سررسید

ویژگی‌ها :

1. قراردادهای دوطرفه
2. تاریخ مشخص
3. قیمت مشخص
4. کالا با کیفیت مشخص

اصطلاحات مربوطه: موافقت نامه خرید (Long position) یا فروش (Short position)

1. نفت خام (تحویل در ژانویه)
2. محصولات کشاورزی(تحویل پس از برداشت)

نظرات موافقین ومخالفین

1. پیداکردن طرف قرارداد و فروش به قیمت بالا که منجر به فقدان نقدینگی (Lack of liquidity)
2. ریسک نکول (Default risk) اطمینان از طرف مقابل از لحاظ مالی سالم ومطابق مفاد قرارداد

Lack of liquidity + Default risk = بی فایده بودن قرارداد

پیمان‌های مالی یا آتی‌های مالی (Financial futures)

ایجاد از سال 1975 و استاندارد شده قراردادهای آتی یا سلف (Forwards) از طریق نهاد واسطه با عنوان موسسات پایاپای(Clearing house) و طرفین قرارداد با یکدیگر ارتباط مستقیم ندارند درنتیجه ریسک نکول کمتر

شرایط : خریدار و فروشنده باید 5% تا 7% ارزش کل قرارداد و در صورت بورس‌بازی 1% تا 3% ارزش کل قرارداد را به اتاق تسویه پایاپای برای تضمین قرارداد ودیعه گذاری کنند

شرایط:

1. یک تاریخ مشخص
2. قیمت مشخص
3. کالا با کیفت مشخص
4. طبق ضوابط رسمی بازار بورس (مبلغ یا در زمان معامله یا در زمان سررسید تعیین می‌شود)

در بازار رسمی بورس انجام می‌شود و مقداری از مبلغ مورد معامله نزد سازمان بورس به عنوان وجوه تضمین حسن انجام قرار می‌گیرد. در تاریخ خاتمه پیمان آتی‌های مالی، قیمت قرارداد همان قیمت دارایی است که تحویل می‌شود

تفاوت قراردادهای آتی با پیمان آتی‌های مالی (Forwards contract vs Financial futures)

1- بر مبنای مذاکره مستقیم

1- در فضای رقابتی و از طریق بازاری متمرکز

2- حجم و مشخصات دارایی استاندارد نیست

2- حجم و مشخصات دارایی استاندارد است

3- ثبات قیمتی در طول عمر قرارداد و مشکل کمبود نقدینگی برای پرداخت نهایی

3- تعدیل روزانه سود و زیان پیمان با توجه به تغییرات قیمت یعنی تعدیل حساب سپرده یا تسویه نقدی روزانه بین طرفین پیمان (market to market) اطمینان از موجودی کافی برای پرداخت نهایی

4- لزوم شناخت طرفین معامله از هم

4- عدم لزوم شناخت طرفین معامله از هم

5- ریسک اعتباری بالا – همراه با ریسک نکول

5- ریسک اعتباری پایین – همراه با ریسک نکول

6- ضوابط استاندارد برای معاملات

6- ضوابط دقیق، مشخص و استاندارد برای معاملات

7- مسدود نمودن مواضع یا انتقال تعهدات غیرممکن است

7- مسدود نمودن مواضع یا انتقال تعهدات مقدور است

8- درصد بسیار کمی به تحویل منجر می‌شود

8- اکثر قراردادها به تحویل منجر می‌شود

9- انجام در بازارهای خارج از بورس (فرابورس)

9- انجام در بازارهای بورس سازمان یافته

اختیارهای معامله (Options)

تعریف: پوشش یک نرخ بهره و بازارهای سهام

اختیار خرید: در طول یک دوره زمانی که بعد از آن منقضی می‌شود. مالک اختیار می‌تواند از حق خود استفاده کند یا نکند اما فروشنده اختیار هیچ اختیاری ندارد و تابع مالک اختیار می‌باشد

دارنده اختیار معامله مقداری پول به عنوان حق امتیاز یا قیمت یا بیمه (Premium) باید بپردازد

انواع اختیارها (Options types)

1. اختیار معامله آمریکایی: در هر لحظه قابل اجرا
2. اختیار معامله اروپایی: فقط در تاریخ انقضا قابل اجرا می‌باشد

Stock options / Futures options

بازار قراردادهای آتی‌های مالی نبست به بازار ابزارهای بدهی دارای نقدینگی بیشتر است

بازده حاصل از خرید یا فروش اختیار معاملات اروپایی

الف) خرید اختیار خرید (Buy call option)

ب) فروش اختیار خرید (Sell call option)

ج) خرید اختیار فروش (Buy put option)

د) فروش اختیار فروش (Sell put option)

قراردادهای اختیار معامله (Options contracts)

1- اختیار خرید (call option)

2- اختیار فروش (put option)

مثال: سرمایه گذاری یک اختیار خرید برای خرید 100 سهم یک شرکت معتبر خریداری می‌کند، قیمت فعلی هر سهم 98$ است و قیمت توافقی 100$ و ارزش یک اختیار خرید برای خرید هر سهم 5$ است. اگر قیمت سهم در تاریخ انقضا 115$ باشد در نتیجه

100 * $5 = $500 سرمایه گذاری اولیه

($115 - $100) * 100 = $1,500 سود

$1,500 - $500 = $1,000 سود خالص

اگر قیمت سهام 90$ بشود حل کنید؟

سایر مشتقات مالی (Other financial derivatives)

1. قرارداد سقف (cap): خرید برگ اختیار خرید نرخ بهره، در افزایش نرخ بهره و زیان سرمایه‌گذار، فروش دارایی از طریق اوراق بدهی با نرخ شناور(Libor) تأمین مالی
2. قراردادکف (floor): خرید یک برگ اختیار فروش بهره
3. قراردادکولار(collar): خرید همزمان قرارداد سقف و فروش قراردادکف
4. قرارداد مشتقه اعتباری(credit): پوشش افزایش ریسک اعتباری

قراردادهای سوآپ یا معاوضه یا تاخت (Swaps)

تعریف: تعویض پرداخت‌های دو طرف با یکدیگر

1. سوآپ‌های نقدی یا ارزی (Currency swaps): تعویض پرداخت‌های پولی با یکدیگر
2. سوآپ‌های نرخ بهره (Interest-rate swaps): تعویض پرداخت‌های بهره با یک نوع پول
3. تاخت کالا، سوآپ سرمایه و تاخت اعتباری

مدیریت ریسک نرخ بهره (plain vanilla swap)

1. تشخیص نرخ بهره پرداخت‌هایی که در این معاوضه وجود دارد
2. تعیین نوع پرداخت بهره (نرخ متغیر یا ثابت برای طرفین معاوضه)
3. تعیین مقدار اصلی که (اصل ذهنی) بهره روی آن پرداخت می‌گردد
4. تعیین دوره زمانی که معاوضه برای آن دوره ساخته شده است

سوآپ‌های نقدی یا ارزی (Currency swaps)

سوآپ نرخ ارز: پوشش ریسک نرخ ارز ناشی از اختلاف قیمت‌های بین ارزهای مختلف

مثال: ارزش اسمی تمام دارایی‌های یک شرکت آمریکایی به دلار است، این شرکت بخشی از پرتفوی خود را به ارزش 100میلیون پوند از طریق اسناد بلندمدت تأمین مالی کرده که نرخ بهره سالانه آن 6% است.

ارزش دارایی های یک شرکت انگلیسی به پوند است. این شرکت بخشی از پرتفوی خود را به ارزش 200میلیون دلار از طریق اسناد بلندمدت تأمین مالی کرده که نرخ بهره سالانه آن 6% است.

هر2شرکت در 5سال آینده در معرض ریسک نرخ ارز قراردارند. فرض کنید نرخ ثابت مبادله 2دلار به 1پوند باشد. چگونه این 2 شرکت می‌توانند وارد یک تاخت شوند؟

دارایی‌های دلاری با نرخ ثابت

دارایی‌های پوندی با نرخ ثابت

100میلیون پوند بدهی با نرخ بهره 6%(به نرخ ثابت)

200میلیون دلار بدهی با نرخ بهره 6% (به نرخ ثابت)

نحوه تاخت: دارایی‌های دلاری شرکت انگلیسی را شرکت آمریکایی قبول می‌کند، دارایی‌های پوندی شرکت آمریکایی را شرکت انگلیسی قبول می‌کند.

مکانیزم بازارهای مشتقه

1. قراردادهای آنی (Spot contract): مبادله فوری یا نقدی / بازار افراد تولیدکننده و شرکت‌ها
2. بازار قراردادهای آتی (Forwards): بانک‌های تجاری، موسسات تأمین مالی، کارگزاران و معامله گران
3. بازار پیمان‌های آتی (Futures): بورس‌های سازمان یافته

مکانیزم عملی اتاق پایاپای

سکوی معاملاتی (pits)

1- هَجینگ کنندگان (Hedgers): کالا یا دارایی‌هایشان با ریسک مواجه است و درمعرض تغییرات قیمت

2- بورس‌بازان (سفته‌بازان) (Speculators): جذب عرضه و تقاضای مازادی که توسط هَجینگ کنندگان ایجاد می‌شود نموده و ریسک نوسانات قیمت که هَجینگ کنندگان به دنبال دوری هستند را می‌پذیرند

بازار اوراق اختیار معامله

1. ابتدا سرمایه گذار از کارگزار می‌خواهد سفارش خرید یا فروش حجم معینی از اوراق را بخرد
2. کارگزار از نماینده بورس تقاضا می‌کند
3. بعد به روی سکوی معاملاتی می‌رود
4. توافق روی قیمت
5. اتاق پایاپای
6. در بخش خرید و فروش قرار می‌گیرد
7. تأیید کارگزار تالار بورس

اطلاعات اضافه: اولین بورس در آمریکا در سال 1983 بورس اختیار معامله شیکاگو (CBOE) انجام این معاملات را اجازه داده است

بازار تاخت یا سوآپ

بین نهادهای مالی بزرگ (با احتمال ورشکستگی پایین)

1. غیر رسمی
2. امنیت
3. قلب آن بانک‌های سوآپ

کاهش کیفیت اعتباری وام گیرنده در قالب قراردادهای آتی و سوآپ

سوآپ اعتباری دو نوع اصلی دارد:

1. تاخت با بازدهی کامل (Total return swaps)
2. تاخت اعتباری خالص (Pure credit or default swaps)

توضیحات انگلیسی در خصوص تاخت

The value of the swap at the initiation date will be 0 (zero) to both parties. The value of cash flow streams should be equal. V(fix) = V(fl)

Libor: London Interbank Offered Rate (Prime rate)

FRN: Floating Rate Note

Floating rate (2 – 5 years) = issued by financial institutions, governments, corporation

Swap formula for currency pairs

Swap= -(contract size(size of contract)* (interest rate differential + markup(brokers charge(0.25))/100)/days per year (365)

Example: Euro = 1.5% EUR / USA= 0.25% USD

Long position: -(100,000*(0.25-1.5+0.25)/100)/365= 2.74 per 1 lot

Short position: -(100,000*(1.5-0.25+0.25)/100)/365= -4.11 per 1 lot

*** each lot = 100,000

Swap formula for specific position

Position volume * swap * base currency rate to currency of deposit ratio ( lots * long or short position * swap price)

Example: EUR / USD , long position , volume = 1.5 lot

Currency of deposit is USD

Long swap = 1.5 * 2.74 * 1.411 = 5.8 USD

Swap formula for metals

(Long or short /100 /360) * lots * price

Example: #BMW , 1 lot is 100 shares , swap rate for BMW is annual 5% , each share $68.5

(5 / 100 / 360) * 100 * 68.5 * 1.405(current swap EUR/USD) = $1.34

Small c: annual fixed rate of the swap

C: annual fixed amount

N: notional amount

Interest Bank should pay (c/4 * N) or (C/4)

Will receive Libor rate * N.c is a rate that equates the value of the fixed cash flow stream to the value of the floating cash flow stream

تنظیم شده توسط محمدرضا طهرانی زاده

در انتهای فایل PDF تمامی توضیحات این بخش که طراحی شده است در اختیار دوستان علاقه‌مند قرار داده شده است

ابزار های مالی

فعالان بازار و کارشناسان این خطه باور دارند کمرنگ بودن نقش ابزار های مالی مانند آپشن، فیوچرز، قرارداد آتی و… شده است، بازار سهام ایران به بازاری پر ریسک و تک بعدی تبدیل شده است.

به معنای واقعی می توان گفت که بازار سهام، سود خود را از طریق رشد قیمت به دست می آورد و با سقوط قیمت، روند کاهشی و نزولی را در پیش می گیرد.

استفاده از ابزار های مالی به این دلیل است که بتوان در زمان کاهش قیمت ها، از سقوط بازار جلوگیری به عمل آید.

اگر استفاده از ابزار های مالی رایج نباشد، هم سرمایه گذاران خارجی و هم داخلی، تمایل خود را برای سرمایه گذاری از دست می دهند و بازار سهام با استقبال مواجه نمی گردد.

ابزار های مالی:

در دنیای سرمایه گذاری، ابزار مالی (financial instrument) به هر نوع دارایی قابل معامله می گویند، مانند موارد زیر که قرضه که ارزش مبادله ای داشته باشد.

• پول نقد
• ملک
• سند رسمی (قانونی)
• برگه سهام
• اوراق بهادار
• اوراق قرضه

طبق استاندارد های گزارشگری مالی بین المللی، ابزار های مالی به گروه های زیر تقسیم می‌شوند، که عبارتند از:

• ابزار های نقد
• ابزار های مشتقه

لازم به ذکر است که به منظور پوشش نیاز های متنوع سرمایه گذاران، ابزار های مالی جدیدی معرفی می شوند که استفاده از آنها در بازار بازارهای مالی و معرفی انواع آن‌ها سهام به بهبود سرمایه گذاری کمک می کند.

نقش ابزار های مالی:

ابزار های مالی، سه نقش متمایز زیر را دارند که در زیر به آنها اشاره شده است:

نقش اول: این ابزار ها وسیله ای برای نقل و انتقال وجوه سهامداران هستند که تمایل به سرمایه گذاری با مازاد سرمایه خود دارند و از این طریق، سرمایه خود را در اختیار افرادی می گذارند که نیاز به سرمایه دارند.

نقش دوم: کار ابزار های مالی در انتقال وجوه به شکلی صورت می گیرد که ریسک سیستماتیک جریان نقدی را کاهش دهند. این ریسک ناشی از سرمایه گذاری در دارایی های حقیقی، بین متقاضیان و عرضه کنندگاه وجوه نقد می باشد.

نقش سوم: انباشته کردن پس انداز ها به منظور تامین مالی برای طرح های کلان سرمایه گذاری، بدون تجمیع امکان پذیر نمی باشد. تجمیع بخش تفکیک نا پذیری از نظام مالی به شمار می رود که به وسیله ابزار های مالی این کار صورت می گیرد.

انواع ابزار های مالی:

ابزار های مالی در دنیای سرمایه گذاری کنونی، در چهار قالب مورد استفاده هستند که در زیر به آنها اشاره شده است:

• ابزار های سرمایه ای (مالکیتی)
• ابزار های استقراضی (بدهی)
• ابزار های مشتقه
• ابزار های ترکیبی

به منظور پوشش نیاز هایی که روز به روز تنوع آنها بیشتر می شود، ابزار های مشتقه و ابزار های ترکیبی به وجود آمده اند.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله معامله سلف را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

انواع ابزار های مالی

دارایی های مالی:

در برابر دارایی های حقیقی، دارایی های مالی نامشهود طبقه بندی می شوند که سهم الشرکه ای از یک مجموعه دارایی های شرکت می باشند.

تامین مالی مالکیت دارایی نامشهود، به وسیله انتشار یکی از انواع دارایی های مالی و در قالب ابزار سرمایه ای یا ابزار بدهی (استقراضی) صورت می گیرد.

سرمایه گذاران با خرید اوراق بهادار و یا اوراق قرضه، بخشی از سرمایه شرکت را به مالکیت خود در می آورند که برای آنها با عایدی همراه می باشد. این عایدی، از فعالیت شرکت ها به دست می آید.

انواع دارایی های مالی:

دارایی های مالی به سه گروه دسته بندی می گردند که در زیر به شرح آنها پرداخته می شود.

گروه اول، ابزار با درآمد ثابت:

دارایی های مالی گروه اول، بدهی هایی هستند که ادعای مقابل آنها ثبت می باشند. صاحب این اوراق، مبلغ ثابتی از سود را مطالبه می کند که به این ابزار، ابزار با درآمد ثابت می گویند.

گروه دوم:

در این گروه سهامدار مانده سود را مطالبه می کند. در واقع یعنی، پس از پرداخت سود به افرادی که ابزار بدهی دارند، مبلغی نیز به عنوان عایدی به دارنده این نوع از دارایی ها پرداخته می شود.

گروه سوم:

در گروه سوم، اوراقی جای دارد که تلفیقی از دو گروه بالا می باشند و به این ابزار مالی، ابزار دو زیستی یا دو رگه می گویند که دارای انواع زیر می باشد.

• سهام ممتاز
• اوراق قرضه قابل تبدیل

علاوه بر این سه گروه، دارایی های مالی دیگری نیز وجود دارند که مشتق شده از سه گروه دارایی های مالی که ذکر شد، هستند.

توافق نامه بازخرید:

توافق نامه بازخرید یا رپو (repurchase agreement)، یکی از مهم ترین ابزار های بازار پول محسوب می شود که نقش مهمی در تخصیص سرمایه در بازار های مالی دارد.

این نوع توافق نامه، به وام وثیقه ای شباهت زیادی دارد که توافقی بین دو طرف است به صورتی که یک طرف قرارداد، اوراق بهادار خود را به قیمت مشخص به طرف دیگر معامله می فروشد و در قبال آن تعهد می کند که همان اوراق بهادار را در آینده و به قیمت مشخص مجددا خرید نماید (بازخرید کند).

نکته ۱: نرخ بهره ای که در قرارداد ذکر می شود نرخ بهره رپو نامیده می شود.

نکته ۲: توافق نامه بازخرید بازارهای مالی و معرفی انواع آن‌ها معکوس نقطه مقابل توافق نامه بازخرید می باشد.

ابزار رپو در بازار مالی ایران از نظر تاریخ سررسید به سه دسته تقسیم می شود:

• توافق نامه بازخرید یک شبکه (ovemight repo) که به سررسید یک روزه اطلاق می شود.
• توافق نامه بازخرید با دوره زمانی مشخص (term repo)، که سررسید آن بیشتر از یک روز و در توافق نامه ذکر می شود.
• توافق نامه بازخرید باز (open repo)، که از ویژگی های آن عدم سررسید مشخص و قابلیت فسخ توافق نامه توسط هریک از طرفین می باشد.

نکته: نرخ بهره رپو به طور معمول، روزانه و بر اساس نرخ بهره بازار تعدیل می شود.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله قرارداد سوآپ را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

توافق نامه بازخرید

انواع توافق نامه بازخرید:

توافق نامه بازخرید به چهار شکل انجام می شود:

توافق نامه باز خرید کلاسیک (classic repo):

در این توافق نامه، اگر در طول دوره توافق، به اوراق بهاداری که به وثیقه گذاشته شده است سودی تعلق بگیرد، این وجوه به صاحب اصلی اوراق بهادار (وام گیرنده) پرداخت می شود.

توافق نامه بازخرید- فروش و خرید متقابل (buysell back repo):

تفاوت اصلی این توافق نامه با توافق نامه بازخرید کلاسیک در این است که هر گونه بهره تعلق گرفته به اوراق بهادار در طول دوره قرارداد به وام دهنده تعلق می گیرد.

توافق نامه بازخرید نگهداری در حساب ها (hold in oostody):

بر اساس این توافق نامه، دریافت کننده وام، وثیقه را به وام دهنده منتقل نمی کند و به جای آن دارایی مورد وثیقه را در طول دوره قرارداد در حسابی داخلی به نام قرض دهنده نگهداری می کند.

این نوع قرارداد فقط برای موسسات با ثبات از نظر مالی استفاده می شوند که دلیل آن ریسک بالای این قرارداد ها برای وام دهنده می باشد.

توافق نامه سه طرفه (tri-party repo):

در نوع آخر توافق نامه ها، به اتاق پایاپای یا بانک به عنوان یک واسطه بین دو طرف نگاه می شود و اجرای معامله که شامل موارد زیر است را به عهده دارد.

• نگهداری وثیقه
• انتقال وثیقه
• به روز کردن حساب ها

وجود وثیقه در توافق نامه های بازخرید، باعث می شود که ریسک اعتباری این توافق نامه ها به میزان زیادی کاهش یابد. این کاهش ریسک به معنی حذف کامل ریسک نمی باشد و میزانی از ریسک باقی می ماند. دلیل وجود این ریسک این است که ممکن است وام گیرنده به تعهد خود پایبند نباشد و در سررسید قرارداد خود بازخرید را انجام ندهد.

سپس وام دهنده، می تواند اوراق بهادار را ضبط کند و بفروشد اما لازم به ذکر است که ممکن است در این مدت زمان از ارزش اوراق مذکور کاسته شود.

نکته: ریسک اعتباری به عوامل مختلفی مانند دوره قرارداد و نقد شوندگی وثیقه بستگی دارد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نهادهای مالی را به شما پیشنهاد می کنیم.

معرفی انواع حساب های فارکس

حساب های فارکس به چند دسته تقسیم می‌شوند؟ در کل چند حساب در فارکس وجود دارد که کاربر باید در آن ها فعالیت داشته باشد؟ پاسخ این سوال ها را با بیگ اینکام مشاهده خواهید کرد…..

بازار فارکس یکی از بزرگترین بازارهای مالی جهان است و هر روز معامله گران بیشتری وارد بازار می شوند. با این حال ، بسیاری از مردم هنوز از عملکرد بازار فارکس غافل هستند.

به عنوان مثال ، بسیاری از مردم از انواع مختلف حساب های فارکس که برای معامله در بازار در دسترس هستند آگاه نیستند. درست مانند سایر حساب های معاملاتی ، حساب ها در بازار فارکس نیز با توجه به نیازهای بودجه ، مشخصات ، نحوه استفاده و غیره متفاوت است.

حساب فارکس چیست؟

حساب ارزی یا حساب فارکس ، حسابی است که برای نگهداری و استفاده انجام می شود و از مبادله ارزهای خارجی به همانند سایر حساب های معاملاتی کار می کند. بنابراین ، اگر مایل به تجارت با فارکس هستید ، معمولاً یک حساب باز می کنید ، پول را به ارز داخلی خود واریز می کنید و از آن برای خرید و فروش جفت ارز استفاده می کنید.

اگر می خواهید در مورد انواع مختلف حساب های فارکس اطلاعات بیشتری کسب کنید و برخی از آنها را مرور کنید ، ادامه مطلب را بخوانید.

چرا نیاز به بازارهای مالی و معرفی انواع آن‌ها انواع مختلف حساب ها وجود دارد؟

انواع مختلف کاربران به انواع مختلف حساب نیاز دارند. به عنوان مثال ، نیاز یک معامله گر و یک کارگزار متفاوت خواهد بود. از این رو ، حساب باید نیازهای آنها را منعکس کند و تجارت را با توجه به نیازهای آنها تسهیل کند.

حال حساب های فارکس به چند دسته تقسیم میشوند؟!

دیدگاه معامله گر

شما معامله گران را خواهید یافت که می توانند به راحتی 100000 دلار برای معامله ارائه دهند. آنها می توانند اندازه های موقعیت تا 3 یا 5 لات استاندارد (مربوط به 30 تا 50 دلار در هر پیپ) را به راحتی معامله کنند. از سوی دیگر ، برخی از معامله گران هستند که به سختی می آین دحتی با 100 دلار.

در چنین سناریویی ، اگر بازار اجازه دسترسی فقط به غلتک های بالا را بدهد و معامله گران سرمایه کوچک را قفل کند ، به سختی عادلانه خواهد بود.

این یکی از دلایل مقررات زدایی بازار فارکس است. در نتیجه ، نه تنها معامله گران خصوصی می توانند در معاملات شرکت کنند ، بلکه کسانی که مبالغ سنگین دارند و کسانی که مبالغ کم دارند نیز می توانند معامله کنند. از طریق مقررات زدایی ، معامله گران توانستند نوع مناسبی از حساب های فارکس را برای نیازهای خود بیابند و بر این اساس از آن استفاده کنند.

دیدگاه کارگزار

در سالهای پس از مقررات زدایی ، گردش روزانه بازار فارکس به طور نجومی افزایش یافت و به 4 تریلیون دلار رسید.

یکی از دلایل این رشد این است که کارگزاران بدون توجه به اندازه جیب خود ، اقامت در بازار را برای همه مفیدتر کرده اند.

حتی برای کارگزاران ECN که در آن سرمایه مورد نیاز زیاد است ، انواع مختلفی از حساب های فارکس در اختیار گروه های مختلف معامله گران قرار می گیرد.

هنگامی که سازندگان بازار برای تامین نقدینگی وارد بازار می شوند ، تجزیه این موقعیت ها و توزیع آنها حتی در معامله گران با حساب های کوچک می تواند منجر به درآمدزایی شود. آنها می توانند از همه هزینه ها دریافت کنند. از این رو ، کارگزاران طبقه بندی حساب های فارکس را مفید می دانند زیرا الزامات نرم تر سطح ابتدایی اجازه می دهد حتی کسانی که مبالغ به ظاهر بی اهمیتی دارند وارد بازار شوند.

انواع حساب های فارکس

اکنون که بحث کردیم که چرا داشتن انواع مختلف حساب ها برای کارگزاران و معامله گران سودمند است ، اجازه دهید نگاهی دقیق تر به انواع حساب های فارکس بیندازیم.

انواع مختلفی از حساب های فارکس برای نیازهای مختلف و انواع مختلف کاربران وجود دارد. با این حال ، اگرچه آنها با نام های مختلف شناخته می شوند ، برخی از آنها دارای ویژگی های یکسانی هستند و از این رو ، می توانند در یک گروه زیر طبقه بندی شوند:

• حسابهای میکرو یا مینی
• حسابهای متوسط
• حسابهای حق بیمه/VIP

اجازه دهید آنها را با جزئیات در به شما بگوییم:

حساب های خرد

همانطور که از نامش پیداست ، حسابهای خرد حسابهای کوچک هستند که به معامله گران اجازه می دهد با پول بسیار کمی وارد بازار شوند-گاهی اوقات تا 100 دلار.

علاوه بر این ، برخی از کارگزاران با اجازه دادن به سپرده های کوچکتر – اغلب 20 تا 50 دلار – انواع این نوع حساب های فارکس را معرفی کرده اند.

توجه به این نکته ضروری است که این حساب ها به طور کلی اندازه موقعیت معاملات در حساب را به تعداد زیادی محدود می کنند. در چنین مواردی ، افزایش معمولاً در محدوده 0.01 لات است.

این ترتیب به معامله گران کمک می کند تا کنترل بهتری را در اختیار داشته باشند عامل خطر در حساب های آنها با این حال ، باید به خاطر داشته باشید که عموماً دارندگان حساب های فارکس کوچک از کارگزاران سود نمی برند.

حساب های متوسط

حساب های فارکس متوسط ​​معمولاً بیشترین تنوع را از نظر طبقه بندی حسابها دارند. در برخی از بخشها ، به عنوان حساب استاندارد ، حساب طلا ، حساب کلاسیک و غیره محبوب است.

ویژگی بارز این نوع حساب های فارکس این است که حداقل نیاز به سپرده گذاری معمولاً 500 دلار تعیین می شود. با این حال ، می تواند تا 1000 دلار در برخی از سیستم عامل های کارگزاری افزایش یابد.

اگر یک حساب میانی را انتخاب کنید ، ممکن است محدود به معاملات مینی لات باشید. با این حال ، برخی از سیستم عامل ها اجازه می دهند تا حداکثر 1 اندازه موقعیت استاندارد برای حساب های واسطه داشته باشید.

تا همین اواخر ، حساب واسطه نوع حساب استانداردی بود که برای معامله گران سطح اول در بازار فارکس قابل دسترسی بود. تنها دو یا سه سال پیش ، هنگامی که نیازهای سرمایه در سطح ابتدایی کاهش یافت ، دیگر این حساب برای سطح ابتدایی نبود.

دارندگان حساب میانی از مزایای خاصی از کارگزاران برخوردار می شوند. به عنوان مثال ، کارگزاران به ازای هر سپرده حساب جدید ، پاداش هایی بین 50 and و گاهی حتی تا 100 them به آنها می دهند. برخی از کارگزاران ممکن است پاداش های دیگری نیز ارائه دهند ، اما این یک روش استاندارد نیست.

حساب های VIP

از نام مشخص است که حساب های فارکس VIP یا Premium (یا پلاتینیوم) برای کسانی است که به عنوان معامله گران VIP طبقه بندی شده اند.

این نوع حساب برای رولرهای بالا در نظر گرفته شده است – معامله گران که می توانند تا 10.000 دلار به عنوان سرمایه افتتاح حساب واریز کنند. معامله گران VIP نیز از پاداش های زیادی برخوردار می شوند.

کارگزارانی که در حساب های فارکس VIP پاداش ارائه می دهند ، همیشه به این معامله گران 100 درصد پاداش می دهند. برخی از مزایای دیگر دارندگان حساب VIP شامل دسترسی به کارت های اعتباری پیش پرداخت ، مزایای سفر ، دسترسی به تجزیه و تحلیل های فنی و اساسی و چندین پاداش دیگر است.

علاوه بر این ، دارندگان حساب VIP می توانند تعداد نامحدودی از لات های استاندارد را معامله کنند. این بدان معناست که آنها پتانسیل بیشتری برای کسب درآمد خوب در حساب های خود دارند.

نتیجه گیری

همانطور که می بینید ، نوع حساب های فارکس به نیاز و منابع در اختیار شما بستگی دارد. هیچ نوع حساب درست یا غلطی وجود ندارد. همه چیز بستگی به این دارد که نیازهای خاص شما چیست و کدام حساب با شرایط شما مطابقت دارد.

قبل از انتخاب قطعی ، مطمئن شوید که از منابع و اهداف خود ایده روشنی دارید. و هنگامی که در مورد آن شفاف سازی کردید ، باز کردن یک حساب فارکس تقریباً به همان اندازه باز کردن یک حساب بانکی ساده و آسان است.

معرفی انواع صنایع بورسی در ایران + بررسی مهم‌ترین صنایع

اولین کار برای سرمایه‌گذاری در بازار بورس، آشنایی با انواع صنایع بورسی در ایران و نحوه انجام معاملات در بازار بورس است.

اگر از طبقه‌بندی شرکت‌ها در بازار بورس مطلع باشید، می‌دانید که چه زمانی باید برای خرید سهام چه صنایعی اقدام کنید.

به عنوان مثال؛ خرید سهام مربوط به شرکت‌های دارویی در دوران کرونا، سود خوبی را به همراه داشت.

در این مقاله قصد داریم تا لیست نمادهای بورس و فرابورس را به تفکیک صنعت بیان کنیم و انواع صنایع بورسی ایران را بهتر بشناسیم.

نگاهی به صنایع بورسی ایران

از موارد مهمی که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند، تعداد بالای صنایع بورسی و شرکت‌های مربوط به هر صنعت است که هرچند نشان از فرصت‌های متعدد سرمایه‌گذاری در شرایط گوناگون سیاسی و اقتصادی کشور دارد.

اما ممکن است موجب سردرگمی سرمایه‌گذاران در بازار بورس شود. در بازار بورس ایران بیش از 50 صنعت فعالیت دارند، به‌طوری‌که بیشتر از 320 شرکت در بورس، 120 شرکت در فرابورس و 180 شرکت در تابلوهای مختلف بازار پایه فرابورس جای دارند.

بیشترین تعداد شرکت‌‌های پذیرفته شده در بازار بورس ایران مربوط به صنعت محصولات شیمیایی با 58 شرکت، مواد و محصولات دارویی با 45 شرکت و صنعت سیمان، آهک و گچ با 41 شرکت است.

یکی از موارد مهم در آموزش بورس، شناخت صنایع بورس ایران است؛ به عبارت دیگر، بااهمیت‌ترین مراحل آموزش بازار سرمایه، اطلاع از صنایع بورس ایران و شناخت دقیق و کامل آن‌ها است.

در بازار بورس تهران، صنایع و شرکت‌‌های متنوعی وجود دارند که این شرکت ‌ها با توجه به تولیدات و خدماتی که دارند، در گروه‌‌ها و صنایع گوناگونی از جمله خودروسازی، لبنیات، پتروشیمی و … طبقه‌بندی می‌شوند.

به عنوان مثال؛ تمام شرکت‌های مرتبط با تولید خودرو و قطعات آن، در صنعت خودروسازی قرار دارند. هر کدام از آن‌ها با توجه به نوع تولید خود، دارای دسته‌بندی‌های کوچک‌تری نیز هستند. به عنون مثال، شرکت زامیاد تولیدکننده وانت است؛ درحالی‌که شرکت رینگ‌سازی مشهد، فقط رینگ اتومبیل تولید می‌کند اما هر دو جزو صنعت خودروسازی محسوب می‌شوند.

در واقع باید بگوییم که شناخت صنایع بورس ایران، تنها یک مرحله از مراحل 4 گانه برای شناخت بنیادین بازار بورس ایران است.

قبل از انتخاب یک شرکت بورسی جهت سرمایه‌گذاری، ابتدا باید صنایع بورس ایران را به صورت کامل بشناسید. در ادامه، مراحل اصلی برای شناخت شرکت‌ها در بازار بورس را بیان می‌کنیم:

1. شناخت کلان اقتصاد بین‌الملل
2. شناخت کلان اقتصاد کشور
3. شناخت صنایع بورس
4. شناخت شرکت‌های بورس

توجه داشته باشید که این نکته بسیار مهم است که هر سرمایه‌گذار، خودش در ابتدا باید این مراحل را طی کند تا به شناخت کامل برسد.

اگر این 4 مرحله به درستی طی نشود، احتمال از دست دادن قسمتی از سرمایه‌تان در بازار بورس وجود دارد. در ادامه؛ انواع صنایع بورس ایران را معرفی می‌کنیم چند مورد از مهم‌ترین ان‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

انواع صنایع بورسی در بازار بورس ایران

مطابق با اطلاعات موجود در سایت بورس اوراق بهادار تهران، صنایع بورسی به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

در ادامه، 6 مورد از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین صنایع بورس ایران را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

1. بانک‌‌ها و موسسات اعتباری

قطعا صنعت بانک‌‌ها و موسسات اعتباری، یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین صنایع بورس ایران به شمار می‌رود. در این گروه، نرخ بهره و تغییرات آن، عامل اصلی و تعیین‌‌کننده است.

در واقع؛ تغییرات نرخ سود بانکی، میزان سپرده بانک‌‌ها، وضعیت تسهیلات و بازپرداخت آن‌ها، از مهم‌ترین عوامل موثر در وضعیت سودآوری بانک‌‌ها و موسسات اعتباری هستند. علاوه بر این؛ ارائه منظم صورت‌‌های مالی و بهبود نسبت‌های مالی، وضعیت مطلوبی از بانک‌ها در آینده را بیان می‌کند.

امروزه این صنعت؛ پس از صنایع محصولات شیمیایی، فلزات اساسی، فرآورده‌های نفتی و کانه ‌های فلزی در رتبه پنجم قرار می‌گیرد.

همچنین؛ بانک ملت با نماد “وبملت” بزرگ‌ترین بانک بورسی ایران به حساب می‌آید. بانک تجارت با نماد “وتجارت”، بانک پاسارگاد با نماد “وپاسار”، بانک صادرات با نماد “وبصادر” و بانک پارسیان با نماد “وپارس”، از بانک‌های بزرگ دیگری هستند که با عملکرد نسبتا مطلوب در بازار بورس فعالیت دارند.

2. محصولات شیمیایی

بزرگ‌ترین صنعت بورسی در بازار سرمایه ایران، از نظر مجموع ارزش بازار و تعداد شرکت‌های پذیرفته شده، گروه محصولات شیمیایی است.

در مجموع بیش از 55 شرکت در این صنعت حضور دارند که معادل 23 درصد از ارزش کل بازار بورس را در اختیار گرفته‌اند. علاوه بر این؛ بزرگ‌ترین صنعت از نظر ارزآوری و همچنین یکی از صنایع مهم از نظر ایجاد اشتغال در ایران، صنعت محصولات شیمیایی است که علاوه بر تامین نیازهای داخلی، بسیاری از محصولات تولیدی این گروه به سایر کشورهای جهان نیز صادر می‌شود.

بیشتر شرکت‌های این گروه را پتروشیمی‌ها، هلدینگ‌های پتروشیمی، شوینده‌ها، صنایع بهداشتی و تولیدکنندگان رنگ تشکیل می‌دهند.

یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های کشور با عنوان “صنایع پتروشیمی خلیج فارس” و با نماد “فارس” نیز در این گروه قرار دارد. پتروشیمی مارون با نماد “مارون”، پتروشیمی پارس با نماد “پارس”، پتروشیمی جم با نماد “جم” و پتروشیمی زاگرس با نماد “زاگرس”، از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پتروشیمی‌های کشور هستند.

علاوه بر این؛ شرکت‌های کوچکی مانند توکا رنگ فولاد سپاهان، پاکسان، صنایع بهداشتی ساینا، شرکت گلتاش، لعابیران و … نیز نقش مهمی در این گروه ایفا می‌کنند.

همانطور که احتمالا می‌دانید؛ تنوع تولیدات و محصولات در گروه محصولات شیمیایی، بسیار زیاد است و اصلی‌ترین عوامل افزایش سودآوری شرکت‌های موجود در این گروه عبارتند از افزایش قیمت جهانی فرآورده‌های پتروشیمی مانند متانول، اوره و افزایش قیمت ارز.

اما در مقابل؛ در مورد صنایع شوینده، قیمت محصولات به صورت مصوب به وسیله نهادهای دولتی تعیین می‌شود. بنابراین؛ افزایش یا کاهش نرخ‌ها در این شرکت‌ها بسیار مهم است.

3. سیمان، آهک و گچ

صنعت سیمان، آهک و گچ، از قدیمی‌‌ترین صنایع فعال در بازار بورس ایران هستند.

از نخستین شرکت‌های پذیرفته شده در بازار بورس می‌توان به شرکت سیمان تهران با نماد “ستران” و شرکت سیمان شمال با نماد “سشمال” اشاره کرد.

علاوه بر این؛ سیمان فارس و خوزستان با نماد “سفارس”، سرمایه‌گذاری توسعه صنایع سیمان با نماد “سیدکو” و صنایع سیمان دشتستان با نماد “سدشت” از شرکت‌های بزرگ این گروه به شمار می‌آیند.

در ایران، ارتباط صنعت سیمان با صنعت ساختمان بسیار زیاد است؛ بنابراین رونق بخشیدن به موضوع مسکن و انبوه‌‌سازی، فاکتور مهمی در میزان فروش و سودآوری شرکت‌های سیمانی است.

میزان تورم، نرخ ارز، رقابت در قیمت‌‌گذاری با دیگر شرکت‌‌ها، نرخ سود تسهیلات بانکی، میزان تسهیلات در راستای نوسازی کارخانجات قدیمی و هزینه حمل و نقل از دیگر عوامل موثر بر صنعت سیمان به حساب می‌آید.

4. مواد و محصولات دارویی

اگرچه صنعت دارو از نظر حجم بازار جزو صنایع بزرگ کشور به شمار نمی‌آید؛ اما با داشتن بیش از 45 شرکت فعال در بورس، همواره یکی از صنایع مورد توجه سرمایه‌‌گذاران بوده است.

از ویژگی‌های صنعت داروسازی، می‌‌توان به رقابت بالایی که بین شرکت‌‌های این گروه وجود دارد، اشاره داشت؛ از این‌رو، نمی‌توان شرکت خاصی را تحت عنوان شرکت مطرح در این حوزه معرفی کرد.

علاوه بر این، باید بگوییم که در سال‌‌های گذشته، تعداد عرضه‌های اولیه گروه مواد و محصولات دارویی افزایش چشم‌گیری یافته که بیانگر استقبال گسترده فعالان این حوزه نسبت به بورس می‌باشد.

معمولا قیمت‌گذاری محصولات دارویی به این صورت است که با تعامل میان وزارت بهداشت، شرکت‌‌های بیمه و شرکت‌های فعال در این صنعت به شکل دولتی انجام می‌شود.

مهم‌ترین تهدید برای شرکت‌های دارویی، تحریم مواد اولیه و سخت‌تر شدن واردات آن نسبت به گذشته است که بر عملکرد شرکت‌های داروسازی تاثیرگذار است. لازم به ذکر است که گروه مواد و محصولات دارویی در میان انواع صنایع بورس ایران، جزو پرطرفدارترین گروه‌های سرمایه‌گذاری در بازار بورس ایران است.

5. خودرو و ساخت قطعات آن

یکی دیگر از صنایع قدیمی، صنعت خودروسازی است که علی‌رغم مشکلات بسیار زیادی که دارد، به علت اهمیت استراتژیک و همچنین ایجاد فرصت‌های شغلی بسیار زیاد، همواره مورد حمایت و توجه دولت‌‌های گوناگون بوده است.

دو شرکت ایران خودرو با نماد “خودرو” و سایپا با نماد “خساپا”، به عنوان دو غول خودروسازی کشور، بیشترین ارزش بازار این گروه را به خود اختصاص داده‌اند.

توجه داشته باشید که افزایش نرخ ارز و افزایش قیمت ورق فولادی، موجب افزایش قیمت تمام شده تولید و در نهایت کاهش سودآوری شرکت‌های فعال در صنعت خودرو می‌شود.

پارس خودرو با نماد “خپارس” و گروه بهمن با نماد “خبهمن”، به عنوان شرکت‌های خودروسازی بزرگ دیگر در کشور هستند که البته به مراتب نسبت به ایران خودرو و سایپا ارزش بازار کمتری دارند. شرکت‌‌های دیگری در زمینه تولید قطعات خودرو نیز در این صنعت فعالیت دارند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به قطعات اتومبیل ایران با نماد “ختوقا”، محورسازان ایران خودرو با نماد “خمحور” و سایپا آذین با نماد “خاذین” اشاره داشت.

6. فلزات اساسی

بیش از 35 شرکت بزرگ و کوچک فعال در بورس، فرابورس و بازار پایه در صنعت فلزات اساسی وجود دارند.

بعد از گروه محصولات شیمیایی، گروه فلزات اساسی، دومین گروه بزرگ بازار بورس ایران است که حدود 14 درصد از ارزش کل بازار را به خود اختصاص داده است.

فولاد مبارکه اصفهان با نماد “فولاد” و ملی صنایع مس با نماد “فملی”، از مهم‌ترین شرکت‌های این گروه هستند. علاوه بر این؛ در این گروه، هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه با نماد “میدکو” بزرگ‌ترین هلدینگ بورسی صنعت فلزات اساسی است.

فولاد کاوه جنوب کیش با نماد “کاوه”، فولاد خوزستان با نماد “فخوز”، آلومینیوم ایران با نماد “فایرا”، فولاد خراسان با نماد “فخاس”، کالسیمین با نماد “فاسمین” و ملی سرب و روی ایران با نماد “فسرب” از دیگر شرکت‌‌های مهم در این گروه هستند.

شرکت‌های فعال در صنعت فلزات اساسی؛ از صنایع مس، روی، سرب و آلومینیوم تا شرکت‌های فولادسازی و قطعات فولادی را در بر می‌گیرند. در سالیان اخیر، رشد این صنعت، موجب افزایش ارزآوری برای کشور شده و از این جهت یک صنعت استراتژیک و مورد توجه در تصمیمات کلان اقتصادی به شمار می‌آید.

بسته به داخلی یا صادراتی بودن فروش محصولات شرکت‌های این صنعت، عوامل مختلفی بر سودآوری آن‌‌ها تاثیرگذار است. به عنوان مثال؛ در شرکت‌های صادراتی، نرخ ارز و قیمت‌ جهانی فلزات اساسی اصلی‌ترین نقش را در میزان درآمد آن‌ها ایفا می‌‌کند؛ در حالی‌که نرخ فروش محصولات داخلی اغلب با تایید وزارت صنعت، معدن و تجارت مشخص می‌شود.

علاوه بر این؛ توجه به بازارهای هدف داخلی، جهانی و نرخ حامل‌های انرژی، از عوامل بسیار مهمی در سودآوری شرکت‌های تولید فلزات اساسی به حساب می‌آید.

سخن پایانی

همانطور که گفتیم؛ شناخت انواع مختلف صنایع بورسی و آشنایی با آن‌ها، به شما در ورود به بازار بورس و سرمایه‌گذاری در شرکت‌های مختلف این صنایع کمک بسیاری خواهد کرد.

به این ترتیب؛ در این مقاله از مجله بورسینس، انواع صنایع بورسی در بازار بورس ایران را ذکر کرده و چند صنعت مهم در بازار بورس را مورد بررسی قرار داده‌ایم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید باشد.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

معرفی بازار بورس و انواع آن در ایران

چند وقتی است که بازار بورس در ایران دوباره در حال رونق گیری است و افراد زیادی به فکر سرمایه گذاری در این بازار افتاده اند.
ممکن است برخی از دوستان و اطرافیانتان به شما سرمایه گذاری در این بازار را پیشنهاد دهند و برخی دیگر آن را بسیار پیچیده و پر ریسک تلقی کنند.
برای شروع سرمایه گذاری در بازار های مختلف لازم است که در ابتدا آن بازار را به خوبی بشناسیم و با تمام پیچ و خم هایش آشنا شویم و بعد پول خود را در آن بازار سرمایه گذاری کنیم.
اگر شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که به فکر شروع سرمایه گذاری در بازار بورس هستید اما اطلاعات کافی را از این بازار ندارید پیشنهاد می کنیم که در ادامه مقاله با ما همراه باشید.
ما در این مقاله قصد داریم ابتدا بازار بورس را تعریف کنیم و سپس به معرفی انواع بازار بورس در ایران می پردازیم.

بازار بورس چیست؟

بورس در اصل واژه ای فرانسوی به نام کیف پول است.
برای تعریف واژه بازار بورس ابتدا بهتر است کمی با معنای بازار آشنا شویم.
بازار در واقع مکانی است که در آن خرید و فروش و معامله انجام می شود.
زمانی که شرایطی فراهم شود تا بتوان بین خریدار و فروشنده رابطه برقرار کرد می توان گفت بازار شکل گرفته است.
این شرایط برای انجام خرید و فروش یا معامله بین افراد می تواند به صورت فیزیکی یا بر بستر اینترنت باشد.
بورس نیز یک بازار است که در آن معامله های مختلفی صورت می گیرد.

انواع بازار بورس کدام اند؟

بازار بورس به چند دسته اصلی تقسیم می شود که در هر کدام معاملات مختلفی صورت می گیرد اما بورس در ایران به 4 گروه اصلی تقسیم می شود:

1 – بورس اوراق بهادار تهران

یکی از مهم ترین بخش های بورس که اغلب افراد در این قسمت فعالیت می کنند بورس اوراق بهادار است.
در این بازار سهام انواع شرکت ها و یا سایر اوراق بهادار مانند اوراق مشارکت خرید و فروش می شود.
می توان گفت پرسابقه ترین بازار بورس در ایران بورس اوراق بهادار تهران است که از سال 1345 در حال فعالیت است.
خرید و فروش سهام شرکت ها در بورس اوراق بهادار طبق قوانین و ضوابط خاصی انجام می شود و تعیین قیمت سهم ها در بازار بورس بر اساس میزان عرضه و تقاضا صورت می گیرد.
شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس طبق شاخص های خاصی مثل سود دهی ، سرمایه ثبت شده ، شفافیت و . رتبه بندی می شوند و به دو دسته بازار اول و دوم تقسیم می شوند.
خود بازار اول نیز از دو بخش تابلو اصلی و تابلو فرعی تشکیل شده است.

2 – فرابورس

شرکت هایی که توانایی راه یابی به بازار بورس اوراق بهادار را ندارند می توانند در بازار دیگری به نام فرابورس سهام خود را معامله کنند.
در کشور های طراز اول جهان شرکت هایی که شفافیت مالی لازم را ندارند و یا سود دهی کمتری نسبت به بورس اوراق بهادار دارند در بازار فرابورس شروع به فعالیت می کنند.
اما بازار فرابورس ایران با ایجاد بستری مناسب برای شرکت هایی که توانایی فعالیت در بازار بورس اوراق بهادار را ندارند از سال 1388 شروع به فعالیت کرد.
فرابورس ایران طبق یک دسته بندی به بازار های اول ، دوم ، سوم و بازار پایه ( زرد ، نارنجی ، قرمز ) تقسیم می شود.
شرکت ها بر اساس ریسک سرمایه گذاری ، سود دهی ، میزان شفافیت و . در یکی از این دسته ها قرار می گیرند.

3 – بورس کالا

سومین نوع از بازار بورس ایران ، بورس کالا است که در آن تعداد زیادی از عرضه کنندگان ، کالای خود را عرضه می کنند و پس از قیمت گذاری آن توسط کارشناسان مورد نظر به خریداران عرضه می شود.
در این بورس غالبا کالا های خام و فرآوری نشده ای مانند گندم ، برنج ، زعفران ، فلزات و . داد و ستد می شود.
بورس کالا شامل قرار داد های مختلفی است و برای اشخاصی که می خواهند از ریسک نوسان کاذب قیمت ها در امان باشند و یا از نوسان قیمت ها استفاده کنند توصیه می شود.

4 – بورس انرژی

بورس انرژی آخرین دسته از انواع بازار بورس در ایران به شمار می رود و با سنی در حدود 7 سال جوان ترین بازار بورس در ایران محسوب می شود.هدف از تشکیل این نوع بورس ، عرضه محصولاتی نظیر نفت و مشتقات نفتی ، برق ، گاز ، زغال سنگ و هرنوع کالایی است که پایه انرژی داشته باشد.
بورس انرژی از دو بازار فعال فیزیکی و مشتقه تشکیل شده است.
تفاوت اصلی این دو بازار در این است که در بازار فیزیکی کالا ها مورد معامله قرار می گیرند اما در بازار مشتقه اوراق مبتنی بر این کالا ها معامله می شوند.

سخن اخر

انواع بورس در ایران که شامل 4 دسته اصلی می شود نهایت سعی خود را انجام می دهد تا بتواند انواع سرمایه گذاران خرد و کلان را در بازار سرمایه پوشش دهد و سرمایه گذارانی از هرقشر را پذیرا باشد.
اما مهم ترین نکته ای که در مورد سرمایه گذاری در این بازار باید در نظر داشت ، در اختیار داشتن اطلاعات کافی از آن و مشاوره با افراد حرفه ای و با تجربه است زیرا یک سرمایه گذاری اشتباه ممکن است تمام دارایی شما را از بین ببرد.