کاربرد واقعی یک کوین چیست؟

انواع توکن و کوین چیست | آکادمی آینده

بلاکچین Blockchain چیست: فناوری انقلابی پشت بیت کوین و ارزهای دیجیتال

بلاکچین (Blockchain) ممکن است مانند پودری جادویی به نظر برسد که شرکت ها آن را بر روی کسب و کار خود می ریزند و ناگهان باعث ایجاد علاقه و جذب سرمایه در مشاغل آنها می شود. اما صرفا استفاده کردن از بلاکچین در یک کسب و کار باعث مفید بودن آن نمی شود. بلکه باید نحوه عملکرد و کاربردهای واقعی آن را بشناسیم.

این ایده اولین بار توسط یک برنامه نویس ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. این فناوری زیربنایی است که انتقال بیت کوین همتا به همتا را بدون نیاز به موسسات مالی واسطه برای تأیید تراکنش ها ممکن می کند. اما فناوری بلاکچین کاربردهایی فراتر از بیت کوین دارد. هر چیزی که بر پایه دسترسی کاربران به پایگاه داده باشد، می تواند از فناوری بلاکچین بهره مند شود.

قبل از اینکه متوجه شویم که چگونه کسب و کار ها و دولت ها می‌توانند از فناوری بلاکچین در برنامه های مختلف استفاده کنند، ابتدا باید بفهمیم که بلاکچین دقیقا چیست.

در این مقاله به بررسی موارد زیر می پردازیم:

• بلاک چیست؟
• چگونه داده ها به بلاک اضافه می شوند؟
• چرا به آن بلاکچین (زنجیره بلوک) می گویند؟
• چه چیزی بلاکچین را ایمن می کند؟
• کاربردهای فناوری بلاکچین کدام اند؟

بلاک چیست؟

به زبان ساده، یک بلاک مجموعه ای از داده ها است. از نظر تئوری، این داده ها می تواند از هر نوعی باشد، اما معمولا وقتی صحبت از بلاک در ارز دیجیتال می شود، بلاک شامل داده های تراکنش است.

برای مثال، بلاک ممکن است حاوی داده ای باشد که می گوید شخص A می خواهد مقدار مشخصی پول را برای شخص B بفرستد (همراه با اثبات اینکه، این مقدار پول در کیف پول شخص A وجود دارد). این اصلی ترین چیزی است که در بلاکچین بیت کوین (Bitcoin) گنجانده شده است. بنابراین بلاکچین، لیستی از تراکنش ها است که به دفتر کل عمومی نیز شهرت دارد.

بلاک همچنین می‌تواند حاوی داده های پیچیده تری مانند قراردادها باشد. به این معنی که در صورت برقرار شدن شرایط خاصی، به صورت خودکار مقدار مشخصی پول را از شخص A برای شخص B ارسال می کند. این، ایده اصلی پشت اتریوم (Ethereum) است، یک پلتفرم ارز دیجیتال که بر پایه فناوری بلاکچین ساخته شده و تخصص آن قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) است.

چگونه داده ها به بلاک اضافه می شوند؟

زمانی که شخصی می خواهد داده هایی را به دفتر کل عمومی (بلاکچین) اضافه کند، ابتدا باید ثابت کند که مجاز است آن داده ها را به یک بلاک اضافه کند. این کار از طریق سیستمی به نام رمزنگاری کلید عمومی انجام می شود.

رمزنگاری کلید عمومی

هر کاربر در دفتر کل عمومی (بلاکچین)، هم یک کلید خصوصی و هم یک کلید عمومی دارد. کلید خصوصی باید از دیگران مخفی بماند (مثل پسورد بانکی شماست)، اما کلید عمومی برای هر کسی که به بلاکچین دسترسی دارد، قابل مشاهده است (مثل شماره حساب بانکی شماست).

کلید خصوصی به همراه داده هایی که یک کاربر می خواهد به بلاک اضافه کند، به بلاکچین ارسال می شود. سایر کاربران موجود در شبکه بلاکچین، می‌توانند از کلید عمومی آن شخص استفاده کنند تا صحت و درستی این موضوع را بررسی کنند که این داده را خود او ارسال کرده است.

بنابراین کلید خصوصی برای قرار دادن داده ها در بلاک و کلید عمومی برای صحت سنجی داده های موجود در بلاک استفاده می شود.

مسئولیت ارسال و دریافت پول و انجام تراکنش ها در گذشته بر عهده مؤسسات مالی یا شخص ثالث قابل اعتماد بود، اما فناوری بلاکچین با ساختار غیر متمرکز خودش، واسطه ها را کنار می زند. همانطور که خواهید دید، داده هایی که به بلاک های بلاکچین اضافه می شوند، بازگشت ناپذیر هستند، پس ضروری است که قبل از افرودن داده ها و تراکنش ها، درستی آن ها بررسی شود.

چرا به آن بلاکچین (زنجیره بلوک) می گویند؟

هر بلاک در بلاکچین حاوی یک کد مرجع به بلاک قبل از خودش است. این کد تضمین می کند که هر بلاک سر جای خودش قرار گرفته و بلاک ها از نظر زمانی مرتب هستند.

کدهای مرجع توسط یک تابع هش (Hash) تولید می‌شوند. تابع هش داده‌های بلوک قبلی را می‌گیرد و آن‌ها را به یک رشته از حروف الفبا و اعداد تبدیل می کند. اگر داده های هر کدام از بلوک ها تغییر کند (حتی اگر یک ۰ به آن داده ها اضافه شود)، هشِ بلاک کاملاً تغییر می کند.

نمونه ای از یک هش: 0x078GhO6NT77VJTBG5hjTYR47897Gik79HGvfgLuJ

با مرتب کردن بلاک ها پشت سر هم و پیوند دادن بلوک‌ها به یکدیگر از طریق هش، تغییر داده‌های موجود در بلاکچین غیرممکن می شود. اگر بخواهید حتی یک بلاک را تغییر دهید، همه داده های بعد از آن بهم می ریزد و بلاک های بعدی نامعتبر می شود.

چه چیزی ساخت بلاک های جدید را سخت می کند؟

تا اینجا توضیح دادیم که تراکنش های ارز دیجیتال (یا سایر داده ها) در داخل بلاک هایی قرار می گیرند و این بلاک ها از نظر زمانی مرتب هستند. بعد گفتیم که اگر کسی یک بلاک را تغییر دهد، به خاطر ویژگی هش، همه بلاک های بعدی بهم می ریزد و نامعتبر می شود.

حالا چه چیزی تضمین می کند که یک کاربر، همه بلاک های بعدی را تغییر ندهد تا یک تراکنش تقلبی (غیرمجاز) داخل یک بلوک قرار دهد؟

برای اینکه از این موضوع جلوگیری کنیم، باید ساخت بلاک های جدید را دشوار کنیم تا فقط افراد خاصی (ماینرها) بتوانند تراکنش ها و داده های کاربران را به بلاک ها اضافه کنند. برای حل مشکل تقلب، مخترع بیت کوین یک راه حل جالب ابداع کرد که به روش اثبات کار (Proof-of-Work) نام گذاری شد. در روش اثبات کار برای اضافه کردن یک بلاک به بلاکچین، نیاز داریم که معادلات پیچیده ریاضی را حل کنیم. بنابراین اگر یک کامپیوتر در شبکه میخواهد ماینر باشد و تراکنش ها و داده ها را به بلاکچین اضافه کند، به مقدار زیادی قدرت محاسباتی نیاز دارد.

هر بلاک همچنین حاوی اطلاعات مهمی است که به کامپیوترهای متصل به شبکه اجازه می‌دهد درست بودن بلوک ها را تأیید کنند. برای تایید درستی تراکنش ها به قدرت محاسباتی زیادی نیاز نداریم. پس همه دستگاه های متصل به شبکه (حتی یک گوشی موبایل) می تواند درستی کار ماینرها را بررسی کند.

در بسیاری از بلاکچین های ارز دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم، ماینرهای موجود در شبکه برای انجام اثبات کار و اضافه کردن تراکنش ها به بلاکچین، پاداش می گیرند. این پاداش شامل ارزهای دیجیتال جدید و کارمزد تراکنش ها می شود و به این خاطر ایجاد شده تا کاربران را تشویق کند برای راه‌اندازی سیستم ماینینگ، برای سخت افزار و برق هزینه کنند.

پس کار ماینرها در شبکه بیت کوین، اضافه کردن تراکنش ها و داده ها به بلاکچین و حفظ امنیت آن در برابر تخلف کاربران است. برای این کار از سیستم پاداش دریافت می کنند.

بلاکچین در کجا ذخیره می شود؟

یکی از ویژگی های مهم اکثر بلاکچین ها این است که به صورت عمومی در سراسر شبکه توزیع می شوند. به این معنی که هر کامپیوتر موجود در شبکه یک کپی از آخرین نسخه بلاکچین دارد.

هنگامی که یک ماینر، اثبات کار را حل می‌کند و یک بلاک به بلاکچین اضافه می‌کند، بلاکچین جدید بلافاصله بین همه کامپیوترهای دیگر شبکه توزیع می شود. سایر کامپیوترها می توانند درستی کار ماینر را بررسی کنند.

مواردی وجود دارد که دو ماینر همزمان اثبات کار را حل می کنند و سعی می کنند دقیقاً همزمان یک بلاک را به بلاکچین اضافه کنند. فرض کنید بلاک هایی که اضافه می کنند حاوی تراکنش ها یا داده های یکسانی نباشند. برخی از کامپیوترها یک نسخه از بلاکچین را دریافت می کنند، در حالی که برخی دیگر نسخه متفاوتی را دریافت می کنند.

در این حالت، هر کامپیوتر آن نسخه از بلاکچین را که دریافت کرد، تا اضافه شدن بلاک بعدی نگه می دارد. ماینر بعدی که کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ اثبات کار را حل کرد، بلاک جدید را به هر کدام از دو نسخه‌ اولیه فرستاد، همان باقی می ماند و بلاکچین جدید را بین همه کامپیوترها پخش می‌کند. طولانی ترین زنجیره همیشه تنها بلاکچین معتبر در نظر گرفته می شود.

این قانون که طولانی ترین زنجیره تنها زنجیره معتبر است دلیل دیگری است که تغییر یک بلاک، فوق العاده دشوار است. یک شخص نه تنها باید اثبات کار را برای بلاکی که می‌خواهد تغییر دهد حل کند، بلکه باید قبل از همه ماینرهای دیگری در شبکه حضور دارند، اثبات کار را برای بلاک بعدی نیز حل کند.

از آنجایی که بلاکچین در همه کامپیوترهای شبکه ذخیره می شود، هیچ نقطه شکستی وجود ندارد. یعنی هیچ کسی، حتی دولت های بزرگ نمی توانند ارزی مثل بیت کوین را از بین ببرند، مگر اینکه کل اینترنت جهانی را نابود کنند. این موضوع سطح دیگری از امنیت را به سیستم اضافه می کند.

کاربردهای فناوری بلاکچین

هر کسب و کار یا سیستمی که به یک پایگاه داده متکی باشد، به طور بالقوه می تواند از فناوری بلاکچین برای ایمن تر و قابل دسترس تر کردن آن بهره مند شود.

1. انتقال پول بدون واسطه (همتا به همتا): ساتوشی ناکاموتو بلاکچین را به عنوان راه حلی برای انجام تراکنش های بیت کوین در نظر گرفت. تراکنش ها در بلاکچین بسیار سریع هستند. در حالی که ارسال پول در سراسر جهان از طریق موسسات مالی سنتی ممکن است روزها طول بکشد، در بیت کوین در حال حاضر بین ۱۰ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. سایر ارزهای دیجیتال حتی سریعتر از بیت کوین هستند و توسعه دهندگان، سیستم هایی مانند شبکه لایتنینگ را برای تأیید سریع تر تراکنش ها در شبکه ساخته اند.
2. قراردادهای هوشمند: قراردادهای هوشمند کدهای کامپیوتری هستند که بر اساس شروط خاصی روی بلاکچین اجرا می شوند. نوشتن قرارداد بر روی بلاکچین، نیاز به یک واسطه (همچون موسسات مالی و حقوقی) را برای اجرای قرارداد از بین می برد. زمانی که قرارداد در دفتر کل عمومی ثبت می شود، تغییر آن غیرممکن است. نمونه ای از کاربرد قرارداد هوشمند، اختیار خرید سهام است که به فرد این حق را می دهد که در تاریخ معینی در آینده، سهامی را با قیمت مشخصی خریداری کند(Future). وقتی آن تاریخ فرا می رسد، قرارداد هوشمند اجرا می شود و به صورت اتوماتیک سهام را برای شخص می خرد.
3. سایر خدمات مالی: قراردادهای هوشمند می توانند از همه ابزارهای مالی برای انجام معاملات استفاده کنند. فناوری بلاکچین می‌تواند بورس ها را متحول کند، زیرا سهام در آنجا به صورت آنی فروخته می شود و به جای چند روز زمان برای تسویه حساب به صورت آنی تسویه می شود. در واقع، بازار سهام نزدک (NASDAQ) در سال ۲۰۱۵ بورسی برای اوراق بهادار خصوصی به نام Linq بر پایه تکنولوژی بلاکچین ایجاد کرد. مثال دیگر استفاده از فناوری بلاکچین برای مطالبات بیمه است. یک بلاک چین می تواند اموال بیمه شده را مستند کند و مطالبات به سرعت پرداخت کند.
4. اینترنت اشیا (IoT) : تعداد دستگاه هایی که به اینترنت متصل می شوند روز به روز بیشتر می شود و همه آنها نیز داده تولید می کنند. اینترنت اشیا از در گاراژی که می توانید با موبایل خود کنترل کنید را شامل می شود تا هزاران دستگاه کنترل ترافیک که در یک شهر بزرگ با یکدیگر در ارتباط هستند. استفاده از بلاکچین در اینترنت اشیا می‌تواند امنیت شهرهای هوشمند را بهتر از قبل تامین کند.
5. ردیابی زنجیره تامین: در ادامه کاربرد بلاکچین در IoT می توان شرکت های زنجیره تامین را نام برد. شرکت های بلاکچینی ای از میلیاردها حسگر برای ردیابی بسته ها از نقطه A تا نقطه B استفاده می کنند. بلاکچین به خاطر ماهیت زمانی که دارد به ردیابی بسته ها در جاهای مختلف کمک می‌کند.
6. ثبت سوابق پزشکی: نگهداری سوابق سلامت افراد در یک بلاکچین به پزشکان سراسر جهان امکان دسترسی فوری به سوابق پزشکی افراد را می دهد. بنابراین، اگر به خارج از کشور سفر کنید و صدمه بینید، بلاکچین می تواند دسترسی پزشک را به سابقه پزشکی شما بسیار آسان کند.
7. رای گیری: بلاکچین حتی برای نگرانی در مورد دستکاری هکرها در رای گیری الکترال انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا نیز راه حلی دارد. با صدور کلیدهای خصوصی برای رأی دهندگان واجد شرایط، اطمینان از اینکه هر فرد فقط یک بار رای می دهد، کار آسانی است. علاوه بر این، ماهیت بلاکچین اینگونه است که دستکاری در نتایج را تقریبا کاری غیرممکن می سازد. بهتر از آن، اگر دولت‌ها از بلاکچین و کلید عمومی برای رأی گیری استفاده کنند،دیگر مجبور نیستید در صف رای گیری منتظر بمانید.

ده ها کاربرد بالقوه دیگر برای فناوری بلاکچین وجود دارد. توسعه دهندگان احتمالاً راه های جدیدی برای استفاده از ایده ساتوشی ناکاموتو برای حذف موسسات واسطه پیدا خواهند کرد.

هر هفته شرکت‌های جدیدی اعلام می کنند که از فناوری بلاکچین در کسب و کار خود استفاده می کنند. برخی از آنها برنامه های کاربردی واقعی ارائه می دهند، در حالی که برخی دیگر فقط برای معروف شدن، این خبرها را اعلام می کنند. با درک اینکه بلاکچین دقیقا چیست، می توانید تعیین کنید که آیا بلاکچین در یک شرکت یا تجارت کاربرد دارد یا خیر. اینطوری می توانید متوجه بشوید که در کدام شرکت ها و تجارت ها سرمایه گذاری کنید.

استیبل کوین چیست و چه کاربردی دارد؟

استیبل کوین(stablecoin) چیست و چگونه ایجاد شده است؟ چه کاربردی دارد؟ آیا استیبل کوین ها ایده خوبی هستند؟ اکثر کریپتوکارنسی ها بعنوان یک وسیله مبادله استفاده میشود و نه صرفا برای حفظ ارزش پول. اما مشکل این است که ارز دیجیتال، مارکت کپ نسبتا کوچکی دارد و به همین دلیل حتی کریپتوکارنسی هایی که مارکت کپ بالا دارند(مثل بیتکوین)، فوق العاده پرنوسان هستند.

معمولا هر چقدر مارکت کپ کمتر باشد، نوسانات قیمت بیشتر هست. این یک مشکل اساسی ایجاد میکند چون در اینحالت نمیتوانیم از امکانات کریپتو(مثل غیرمتمرکز بودن و یا انتقال رایگان) بهره ببریم. یعنی بخاطر نوسانات شدید در ارزش دارایی هایمان، نمیتوانیم از مزایای کریپتوکارنسی بهره مند شویم.

یعنی نمیتوانیم از کریپتوکارنسی در معاملات روزمره استفاده کنیم چون ارزش دارایی ما براحتی در یک روز میتواند ۵۰ درصد افت کند. به همین دلیل استیبل کوین ها وارد عمل شدند. به بیان ساده، استیبل کوین، یک ارزدیجیتال هست که نوسان ندارد.

برای اینکار ارزش stablecoin بر اساس ارزش یک پول در دنیای واقعی یا فیات میباشد(مثل دلار). یکی از استیبل کوین ها، تتر میباشد که برابر هست با ۱ دلار آمریکا. بدین ترتیب استیبل کوین ها به ما کمک کردند که بتوانیم از مزایای کریپتوکارنسی در کنار ثبات فیات بهره ببریم.

اما این کوین ها در حال حاضر خیلی شهرت ندارند و به همین دلیل کسی آنها را بعنوان یک روش پرداخت قبول ندارد. پس در حال حاضر مهمترین کاربرد استیبل کوین ها در صرافی های کریپتوکارنسی میباشد. یعنی با استفاده از stablecoin این امکان ایجاد شد که کریپتوکارنسی ها را در قالب جفت ارز معامله کنیم که ارز دوم همان stablecoin میباشد.

اینکار با هدف کاهش ریسک انجام شد. اینحالت چگونه عمل میکند؟ فرض کنیم بیت کوین خریداری کرده ایم و پیش بینی میکنیم که قیمت آن افت میکند برای اینکه ارزش دارایی کاهش نیابد میتوانیم بیتکوین را تبدیل کنیم به تتر. اگر بعدا به این نتیجه رسیدیم که قیمت بیت کوین افزایش خواهد داشت، میتوانیم مجدد تتر را تبدیل کنیم به بیت کوین.

یکی دیگر از مزایای stablecoin این است که میتوانید سرمایه خود را نسبتا سریع به صرافی دیگری انتقال دهید. چون انتقال کریپتو خیلی سریع تر و کم هزینه تر از انتقال فیات میباشد.

بنابراین آربیتراژ ساده است و بدین ترتیب شکاف قیمتی در بین صرافی ها بسته میشود. در حال حاضر استیبل کوین ها بیشتر یک یوتیلیتی کوین(یا کوین کاربردی) برای تریدرها به حساب می آیند تا یک وسیله مبادله.

استیبل کوین ها چگونه عمل میکنند؟ یعنی چگونه قیمت ها آنها مانند سایر کریپتوکارنسی ها نوسان نمیکند؟

برای اینکه ارزش ارز دیجیتال بر اساس ارزش دلار باشد، راه های مختلفی وجود دارد. یکی از روش ها بر اساس اعتماد میباشد.

اگر بازار قبول نداشته باشد که یک تتر به اندازه ۱ دلار ارزش دارد، آنگاه مردم سریعا تمام تترهای خود را میفروشند و بدین ترتیب قیمت تتر سقوط میکند. برای اینکه این اعتماد ایجاد شود، شرکت مورد نظر یک پشتوانه مالی برای کوین های خود ایجاد میکند. یعنی یک سرمایه یا پشتوانه مالی در حساب بانکی شرکتها نگهداری میشود.

پس پشتوانه تتر، دلار میباشد. یک مثال دیگر، دیجی اکس هست که پشتوانه آن طلا میباشد. پشتوانه استیبل کوین میتواند یکی از کریپتوکارنسی ها(مثل بیت کوین یا ایتِر) باشد.

روش دیگر برای حفظ ارزش استیبل کوین از طریق دستکاری عرضه آن در بازار است. در اینحالت یک سری قوانین یا قرارداد هوشمند نوشته میشود که بر اساس قیمت کوین، عرضه آن را کاهش یا افزایش میدهد. مثلا فرض کنیم یک استیبل کوین داریم که ارزش آن برابر است با ۱ دلار.

حال فرض کنیم افراد زیادی میخرند و قیمت افزایش میابد. در اینحالت ارزش استیبل کوین ثابت نمی ماند. برای اینکه این اتفاق نیوفتد، کوین های جدیدی عرضه میشود.

یعنی با افزایش عرضه، افزایشی قیمت که در نتیجه افزایش تقاضا به وجود آمده بود را کاهش میدهد. از طرف دیگر اگر افراد زیادی بفروشند و عرضه کوین زیاد شود آنگاه قیمت آن افت میکند. در اینحالت عرضه کوین ها کم میشود تا قیمت آن کاهش نیابد و همان ۱ دلار باقی بماند.

در اینحالت استیبل کوین ها هیچ پشتوانه مالی ندارند بلکه عرضه و تقاضای کوین ها از طریق یک قرارداد هوشمند کنترل میشود. یعنی این قرارداد هوشمند مانند یک بانک مرکزی عمل میکند و از طریق تغییر در عرضه پول/کوین، قیمت آن را کنترل میکند.

چه انگیزه ای منجر به ایجاد استیبل کوین شد؟ و چه بیزنس مدلی دارد؟

هر شرکت، انگیزه متفاوتی دارد. مثلا برخی از معامله تریدرها، کارمزد دریافت میکنند. برخی هم از stablecoin خود بعنوان یک ابزار تبلیغاتی استفاده میکنند تا امکانات و خدمات خود را معرفی کند. صرافی های هوبی، جمینای، کوین بیس و سرکل همگی stablecoin خود را با هدف جذب کاربر ایجاد کرده اند.

محبوبت ترین استیبل کوین ها:

• تتر(USDT): تتر یک استیبل کوین هست که ارزش آن بر اساس دلار آمریکا میباشد. این ارز با استفاده از پشتوانه مالی ایجاد شده است. تتر توسط شرکت تتر ایجاد شد و از سال ۲۰۱۵ که معرفی شد، قیمت آن نسبتا ثابت بوده است.
• ترو یو اس دی(TUSD): این استیبل کوین نسبتا جدید است و با استفاده از پشتوانه مالی ایجاد شده است.
• جِمِنای(GUSD): یک استیبل کوین بر اساس پشتوانه مالی میباشد که توسط صرافی جمنای منتشر شده است.
• یو اس دی سی(USDC): این استیبل کوین توسط سرکل و کوین بیس منتشر شده است.
• دای(DAI): این استیبل کوین توسط DAO ایجاد شده است و پشتوانه مالی آن، کریپتوکارنسی میباشد.

انتقادهای زیادی به استیبل کوین ها وارد است. مهمترین آنها این است که در بلندمدت، برابری ارزش آنها حفظ نخواهد شد. البته تاریخ نشان میدهد که اینگونه ارزش گذاری ها در بلندمدت به نتیجه نمیرسند و این بدلیل هزینه های نگهداری آنها میباشد مخصوصا وقتی که به نرخ مورد نظر حمله میشود.

پس مشکل این است که در بلندمدت نرخ تعیین شده، شکسته میشود. چند نمونه عبارتند از: یورو/فرانک سوئیس در سال ۲۰۱۵؛ دلار/ین در سال ۲۰۰۵؛ و مهمتر از همه طلا/دلار در سال ۱۹۷۱.

نکته حایز اهمیت این است که نحوه ایجاد استیبل کوین نشان میدهد که یک کوین متمرکز و تحت کنترل میباشد. چون یک شرکت در پسِ این نوع کوین ها وجود دارد که بتواند قیمت آنها را ثابت نگه دارد.

پس عملا میتوان گفت که استیبل کوین ها، کریپتوکارنسی نیستند چون غیرمتمرکز نیستند.

از طرف دیگر stablecoin صرفا یک راه حل برای یک مشکل موقتی هست و نه یک مشکل دائمی. چون وقتی کریپتوکارنسی به مارکت کپ بالایی برسد، نوسانات آن به شدت کم میشود و دیگر احتیاجی به stablecoin نخواهد بود اما در کل آنها این هست که ثبات پول فیات را در کنار استقلال کریپتوکارنسی داشته باشند.

در صورت این نوع کوین ها، صرفا یک کوین موقتی برای صرافی ها هستند تا تریدرها بتوانند از نوسانات شدید در امان باشند. نمیتوان با اطمینان گفت که آیا در بلندمدت این نوع کوین ها در اکوسیستم کریپتو جای خواهند داشت یا نه؟!؟

تفاوت توکن و کوین، توکن بخریم یا کوین؟

توکن ها را می‌توان کلید های رمزنگاری نظیر امضا دیجیتال و گاهی مثل سیستم امنیتی اثر انگشت دانست. در چند سال اخیر، توکن ها و کوین ها پا به پای یکدیگر پیش رفته و رشد کرده‌اند. توکن های امضای دیجیتال بالاترین امنیت را برای سرویس‌های دیجیتال نظیر خرید ارز دیجیتال فراهم کرده‌اند. با رشد چشم‌گیر رمز ارزها احتمالاً در سال‌های آینده پول کاغذی و سایر فناوری‌های مرتبط با حوزه مالی و بانکی به‌کلی دچار تغییرات جدی خواهند شد. با مطالعه این مقاله با مفهوم اینکه کوین چیست، توکن چیست، توکن ارز دیجیتال و انواع توکن ها آشنا می‌شوید. همچنین از تفاوت توکن و کوین مطلع خواهید شد.

تفاوت توکن و کوین و شباهات آنها همواره مورد توجه کارشناسان در آموزش ارز دیجیتال بوده است. ارزهای دیجیتال موجود در بازار یا از نوع توکن و یا از نوع کوین هستند. برای درک بهتر این موضوع، ابتدا به تعریف کامل توکن چیست و کوین چیست می‌پردازیم.

دیجیتال کوین چیست؟

کوین چیست؟ | آکادمی آینده

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه انحصاری بلاک چین متعلق است. یعنی هر کوین ارز دیجیتال جزئی از شبکه ‌بلاک چین خود است. به‌طور مثال ارز دیجیتال بیت کوین بر روی شبکه بلاک چین بیت کوین فعالیت می‌کند. ارز دیجیتال اتر (همان اتریوم) روی شبکه اتریوم فعالیت می‌کند قابل ذکر است که اتریوم نام شبکه بلاک چین است و “اتر” کوین شبکه بلاک چین اتریوم است.

معاملات یک ارز دیجیتال از شخص اول به شخص دیگر قابل انجام است. به طور فیزیکی هیچ کوینی به اشخاص منتقل نمی‌شود و تمامی کوین‌ها به عنوان داده بر روی یک پایگاه داده گسترده قرار دارند. این پایگاه داده یا بلاک چین همه تراکنش‌ها را نگهداری می‌کند و این تراکنش ها توسط کامپیوترها در سرتاسر دنیا کنترل و تائید می‌شود. بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

کاربرد کوین چیست؟

معمولا دیجیتال کوین ها همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. کوین‌ها (بیت‌کوین، لایت‌کوین و…) مانند موجودی پول در کیف و یا حساب بانکی تان است. برخی از دیجیتال کوین ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. به کوین هایی که تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند، “Cash only” می‌گویند. از موارد استفاده از کوین ها می‌توان به انتقال پول (از آن‌ها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم) و می‌توان آن‌ها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد.

به طور مثال شما از بیت کوین (به عنوان یک دیجیتال کوین) می‌توانید برای پرداخت کالاها و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان های دنیای واقعی نیز استفاده کنید. (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کوین می‌توانید خرید خانه، خودرو و … انجام دهید) همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کوین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان سود ببرید. به‌جز استفاده از بیت کوین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتال استفاده دیگری کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ نخواهد داشت. یعنی نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کوین، بیت کوین های بیشتری را به‌دست آورید.

بیت کوین یک شبکه‌ی جهانی کامپیوتری است که از فناوری بلاک چین برای مدیریت پایگاه داده‌هایی که معاملات بیت کوین را ثبت می‌کند، استفاده می‌کند. بیت کوین توسط شبکه اش اداره می‌شود و نه یک مقام مرکزی. این به این معنی است که شبکه به صورت peer-to-peer عمل می‌کند. با این حال ارزهای دیجیتال دیگری همچون اتر به جز استفاده به عنوان پول، کاربرد های بیشتری نیز دارند.

توکن چیست؟

توکن چیست؟ | آکادمی آینده

به طورکلی باید بدانید هر کوین که در بازار مشاهده می‌کنید، شبکه بلاک چین مخصوص به خود را دارد و هر شبکه بلاک چین نیز کوین مخصوص به خود را دارد. این کوین، منحصر به‌فرد است. هیچ شبکه بلاک چینی دو کوین نخواهد داشت و همچنین هیچ کوینی به دو شبکه بلاک چین متعلق نخواهد بود.

توکن ها روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. بیشتر قرارداد های هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ۲۰ ERC مشهور هستند. نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، دارای قابلیت هستند. برای مثال توکن‌هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن‌های ۵ NEP- نامیده می‌شوند.

ایجاد یک توکن ارز دیجیتال جدید برای افرادی که آشنایی کافی با کدنویسی دارند و برای توسعه‌دهندگان، کار دشواری نخواهد بود. فرض کنید شما قصد دارید توکن مورد نظر خود را بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید. ابتدا باید مقداری کوین اتریوم را به ماینر های کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ شبکه بدهید تا تولد توکن شما را تائید کنند. برای تمامی تراکنش‌های توکن خود باید به شبکه کارمزد پرداخت کنید. چون توکن شما بر روی شبکه اتریوم ایجاد شده، کارمزد تراکنش ها را بایستی با اتر پرداخت کنید. بنابراین، برای انتقال توکن خود، از یک فرد به فرد دیگر و یا انتقال آن از اپلیکیشن خود به کاربری که از اپلیکیشن شما استفاده خواهد کرد، شما بایستی اتر پرداخت کنید. برای مثال، صرافی بایننس Binance توکن مخصوص به خود یعنی BNB را دارد. شما با خریداری توکن کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ بایننس می‌توانید کارمزد تریدهای خود را کاهش دهید.

از بزرگترین توکن های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوه (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

تفاوت توکن و کوین چیست؟

تفاوت میان توکن و کوین چیست؟ | آکادمی آینده

شاید تا الان این سوال برای شما بوجود آمده باشد که فرق میان کوین و توکن چیست. یکی از تفاوت توکن و کوین این است که کوین مثل ساختمان و اسکلت یک بلاک‌چین است. در حالی که توکن ها مثل دفاتری هستند که در این ساختمان ایجاد می‌شوند. به علت پیچیدگی و سختی ایجاد یک شبکه بلاک‌چین جدید، در سال‌های اخیر تعداد توکن ها بسیار بیشتر از کوین‌ها می‌باشد. برای ساخت یک کوین ابتدا باید شبکه بلاک‌چین آن ایجاد شود. سپس برای حفظ امنیت و تایید شبکه به ماینر ها نیاز است. همچنین لازم است شبکه استحکام کافی در برابر حملات مختلف ازجمله هک شدن را داشته باشد.

دیگر تفاوت توکن و کوین اینکه می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان‌پذیر نیست. کوین‌ها به‌طور مستقل عمل می‌کنند، درحالی‌که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند. کوین ها واسط پرداخت هستند.

تفاوت توکن و کوین در محل ذخیره سازی است. کوین ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. توکن ها روی کیف پول های بلاک چین میزبان ذخیره می‌شوند. به عنوان مثال، تمام توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید. چون یک کوین است. کوین ها آدرس اختصاصی خود را دارند.

در مورد بلاک‌چین‌های دیگر مانند ترون، ایاس و تزوس هم به همین صورت توکن ها روی کیف پول های هر کوین ذخیره می‌شوند. البته در بلاک چین‌های جدید مانند پولکادات این امکان وجود دارد که توکن‌ها روی کیف پول‌های اختصاصی با آدرس‌های متفاوت هم ذخیره شوند. شما چه مواردی می‌توانید به تفاوت توکن و کوین بیفزایید؟

مزیت ایجاد توکن چیست؟

ایجاد یک شبکه بلاک چین، بسیار زمان بر است و نیاز به ‌صرف انرژی زیادی خواهد داشت. توسعه‌دهندگان، به جای صرف زمان خود برای ایجاد یک شبکه بلاک چین که از طریق آن بتوانند کوین خود را داشته باشند. می‌توانند این زمان و هزینه را ذخیره کرده و برای ایجاد یک توکن ارز دیجیتال بر روی شبکه بلاک‌چین موجود زمان بگذارند. صرفه‌جویی در زمان و انرژی تنها تفاوت توکن و کوین و مزیت توکن نسبت به کوین نیست.

اگر آن ها به جای ایجاد توکن ارز دیجیتال بخواهند شبکه بلاک چین و کوین خود را داشته باشند، باید ماینر هایی را بیابند و آن‌ها را متقاعد کنند تا تائید تراکنش‌های شبکه بلاک‌چین را انجام دهند.

برای ایجاد یک شبکه بلاک‌چین امن، نیاز به تعداد بسیار زیادی ماینر هستیم تا از حملات احتمالی (هک) جلوگیری کنند. آن‌ها باید تعداد زیاد کامپیوتر را فراهم کرده تا آنها عمل تایید تراکنش ها را انجام دهند. که این کار ایرادات بسیاری دارد (مهم‌ترینش این است که شبکه بلاک‌چین موجود یک شبکه متمرکز خواهد بود). این کار زمان و هزینه بسیار زیادی می‌طلبد.

کاربرد انواع توکن چیست؟

انواع توکن و کوین چیست | آکادمی آینده

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی باشد و در صرافی های معتبر اضافه شود که به‌هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. توکن هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری در بازار سرمایه دارند.
دسته بندی توکن ها صرفاً برای آسان تر کردن فهم روش کار آنها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته بندی ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته بندی تعریف شود.

۱– توکن های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاک چین یک بلیت سینما بخرید، درواقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲– توکن های امنیتی

بعضی از توکن ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن ها در اثر افزایش نگرانی های دولت ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن های امنیتی Security Token که به آنها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳– توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع توکن‌، توکن‌های معاملاتی Transaction Token است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل‌کوین هایی مانند دای (Dai) یا تتر ازجمله این توکن‌ها هستند.

۴– توکن حاکمیتی

یکی از مهم ترین انواع توکن‌، توکن‌های حاکمیتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر، حق مشارکت در تصمیمات شبکه را ایجاد می‌کند. برای مثال رمز ارز کامپ COMP، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است.

۵- توکن مثلی

در علوم اقتصادی، یک کالا یا پول در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحد های آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ کدام از آنها را کم ارزش‌تر یا بارزش‌تر از دیگری دانست. به عنوان‌ مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به طور کلی اسکناس ها در دسته دارایی های مثلی قرار دارند.

یک اسکناس هزار تومانی نسبت به یک اسکناس هزار تومانی دیگر ازنظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس هزار تومانی به فرد دیگری قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.

در مقابلِ دارایی های مثلی‌، دارایی های غیر کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ مثلی (Non-fungible) قرار دارند. به طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است. مثلاً خودروی شما دارایی غیرمثلی هست. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید، نه یک خودروی دیگر.

یک توکن غیر مثلی یاNFT ، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصر به فرد بوده و روی بلاک‌چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم های بازی های کامپیوتری، آثار هنری دیجیتال، بلیت رویداد های مختلف، در دسته توکن های غیر مثلی جای می‌گیرند. در کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ حال حاضر ۹۹٪ توکن های بازار مانند تتر، همه واحد های آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند. اما حوزه NFT روز به روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن های غیر مثلی بخش بزرگتری از بازار را به خود اختصاص دهند.

۶- توکن دارایی

از توکن های دارایی Asset tokens به عنوان یک سند برای اثبات یک دارایی در پلتفرم و یا حتی یک سازمان استفاده می‌شود. هر توکن دارایی می‌تواند بیانگر میزان ارزش یک دارایی فیزیکی باشد.

7- توکن ارزی

از توکن ارز دیجیتال ارزی، به عنوان روشی برای پرداخت استفاده می‌شود. همان طور که می‌توان اقدام به خرید و فروش بیت کوین کش، لایت کوین و سایر ارزها کرد، می‌توان خرید و فروش Currency token را نیز به همان ‌سادگی انجام داد.

8- توکن‌ جایزه و امتیازی

یکی از جالب ترین کاربرد توکن ها استفاده از آنها به عنوان جایزه Reward tokens است. توکن جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری دانست. بنابراین افراد و کسب ‌و کارها می‌توانند از این توکن استفاده کنند.

شت کوین

شت کوین کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ چیست و چطور شت کوین ها را تشخیص بدهیم؟ در پاسخ به پرسش اینکه شت کوین چیست باید به این نکته توجه داشته باشیم که براساس داده‌های وب سایت‌ها، امروزه بیش از ۵۰۰۰ ارز دیجیتال و بیش از ۲۰,۰۰۰ نوع بازار گوناگون وجود دارد. با توجه به گمانه زنی‌های موجود در مورد ارزهای دیجیتال، اینکه بفهمید کدام با ارزش و کدام یک شت کوین است، دارای اهمیت بسزایی می باشد.

و اما شت کوین چیست و چرا برخی از کاربران برای خرید و فروش، قبل از انتخاب یک کوین در مورد آن تحقیقات لازم را انجام نمی‌ دهند. با وجود تعداد بسیاری از کوین‌ها که هرروزه نیز به تعداد آنها افزوده می‌شود صروری است که قبل از سرمایه‌گذاری در هر پروژه، در مورد آن پروژه و اهداف آن تحقیقاتی به عمل آورند.

در ادامه شما عزیزان را با معنای شت کوین و این که این اصلاح چگونه به وجود آمده و تاریخچه آن چیست آشنا می کنیم. همچنین علت خرید شت کوین و طریقه تشخیص شت کوین‌ها را عنوان می‌کنیم.

شت کوین چیست؟

شت کوین یک رمز ارز می باشد که گزینه‌ای نا مناسب برای سرمایه‌گذاری به حساب می آید. همچنین این اصطلاح برای توصیف توکن‌‌هایی به کار می رود که هدف خاصی را دنبال نمی کنند. این کلمه اصطلاحی انزجاری است که اکثرا برای توصیف آلت کوین‌ هایی به کار می رود که بعد از محبوبیت بیت کوین تولید شده‌اند.

بالاخره شما در جایی با اصطلاح “شت کوین” مواجه خواهید شد و این موضوع بستگی به مدت زمان حضور شما در ترید یا سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال دارد.

این واژه جنبه‌های گوناگون یک کوین را که فاقد هرگونه حاکمیت واقعی، توزیع ثروت، کیفیت و فناوری می باشد را تعریف می‌کند. کوین‌هایی همچون دوج کوین (DogeCoin) که در اصل هیچ ارزش واقعی ندارند و به خاطر یک meme بوجود آمده اند، به عنوان شت کوین شناخته می‌شوند.

به علت عدم قانونگذاری در بازارهای ارز دیجیتال، کوین‌های کلاهبرداری که هیچگونه ارزش واقعی ندارند از طرح‌های بازاریابی جهت کلاهبرداری از سرمایه گذاران جدید استفاده می‌کنند و در آخر از طمع آنها سودی نصیبشان می شود. در طی گذشت سالها شاهد بوده ایم که هزاران پروژه ادعا می‌کنند که این پروژه “یک چیز بزرگ بعدی” است ولی غالبا این وعده‌ها تحقق پیدا نمی کنند.

مرکز آموزشی و کارآفرینی خوارزمی مجری رسمی برگزاری دوره ارز دیجیتال به صورت حضوری و آنلاین می باشد. همچنین گواهینامه بین المللی مورد تایید سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور قابل ترجمه با مهر دادگستری و وزارت امور خارجه به دانش پذیران عزیز ارائه می گردد

اصطلاح شت کوین از کجا آمده است؟

شاید علت خاصی برای ایجاد این نام اختصاری وجود نداشته باشد. از آنجا که مکالمات در انجمن‌ها و رسانه‌های اجتماعی به صورت کوتاه و نسبتاً خلاصه هستند، برای نوشتن اینکه توکنی که سرمایه‌گذاری بدی است، به شکل بالقوه زمان زیادی نیاز می باشد. به همین علت، سرمایه گذاران کریپتو (به خصوص مبتدیان) به تدریج با اتصال کلمات شت و کوین این اصطلاح را بوجود آورده اند.

تاریخچه شت کوین:

این که در دنیای ارزهای دیجیتال، اصطلاح شت کوین از کجا آمده و چه زمانی دارای محبوبیت شده است، یک معما می باشد. ولی احتمالا مدتی کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ بعد از تولد بیت کوین در سال ۲۰۰۹ آغاز شد. نخستین بار اصطلاح شت کوین در فروم BitcoinTalk در تاریخ ۲ نوامبر ۲۰۱۰ رخ داده است.

نخستین باری که این اصلاح در reddit به کار گرفته شد نیز به سال ۲۰۱۱ برمی‌گردد. ولی طبق Google Analytics استفاده از این اصطلاح قبل از سال ۲۰۱۷ و شروع موج ورود رمزارزها به بازار کریپتو تقریبا بسیار اندک بوده است. اما هم اکنون از آن بسیار زیاد استفاده می شود و می توان گفت که جزو اجزای جدایی‌ناپذیر دنیای رمزارزها کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ می باشد.

به چه دلیل تمایل به خرید شت کوین وجود دارد؟

آلتکوین‌های با حجم بازار کوچک، امکان دارد پرریسک‌ترین و در عین حال پرسودترین، سرمایه گذاری‌هایی باشند که قادر به انجام دادن آن هستید. احتمال بسیار زیادی وجود دارد که شما همه پول خود را از دست بدهید. با این وجود، خیلی اوقات، این امکان وجود دارد که در یکی از این دو حالت قرار بگیرید:

الف) شت کوینی که در دست دارید به یک پامپ و دامپ ساختگی دچار شود.

ب) شت کوینی که در اختیار دارید در اصل یک شت کوین نیست و شما جزء اولین نفراتی هستید که در آن کوین با ارزش سرمایه‌گذاری کرده‌اید.

اگر موقعی که می خواهید آن را بفروشید دارای اهداف مشخصی هستید، هر دو مورد بالا می‌توانند بسیار سودآور باشند. در بعضی موارد، با حداقل سرمایه‌گذاری می‌توان بیشترین بازدهی را برای خود به ارمغان بیاورید . فقط باید اطمینان حاصل کنید که اهداف خود را به وضوح مشخص کرده‌اید و از لحاظ عاطفی به کوین وابسته نیستید.

یک مثال خوب از این پدیده افزایش چشمگیر ارزش XVG، کوین حریم خصوصی می باشد که اکثر مردم آن را به عنوان یک شت کوین ارزیابی می‌کنند. در مدت زمان کوتاهی (۱ تا ۲ ماه) ، ارزش این رمز ارز حدودا ۸۰۰۰٪ افزایش پیدا کرد و تعداد کمی از معتقدان از ثروت بسیاری برخوردار شدند. اما به دلیل اینکه کوین، کاربردی نداشت و بیش از اندازه مورد استفاده قرار گرفت، قیمت آن به سرعت به ارزش اولیه خود برگشت.

ﺟﻬﺖ درﯾﺎﻓﺖ ﻣﺸﺎوره ﺗﺨﺼﺼﯽ راﯾﮕﺎن ﺑﻤﻨﻈﻮر ﺷﺮﮐﺖ در دوره ارز دیجیتال ﻫﻤﯿﻦ اﻻن با ما تماس بگیرید یا جهت تماس کارشناسان مربوطه با شما فرم زیر را تکمیل نمایید.

آیا روی یک شت کوین سرمایه گذاری کرده‌ام؟

اکثر اوقات مردم درگیر چندین پروژه هستند که در واقع دارای هیچ ارزشی نیستند. قسمت اصلی این است که به قدری قوی باشیم که دچار احساسات نشویم. اغلب هدف هر کوین جذب سرمایه گذاران جدید می باشد. بدون اینکه در نظر بگیریم که آیا ارزش واقعی وجود دارد یا خیر، باید این توانایی را داشته باشید که هر روش بازاریابی را شناسایی کرده و با انجام تحقیقات خود ارزش واقعی را بدست آورید.

پیشنهاد می‌شود همیشه از چندین منبع کمک بگیرید. اگر فقط به وب سایت پروژه‌ها، تلگرام یا ردیت جهت سرمایه گذاری نظر بیاندازید، واضح است که با اطلاعات جذابی روبرو می‌شوید.

به ویژگیهای مثبت نگاه کنید ولی مهمتر از همه، به ویژگی های منفی هم نگاه کنید! در ادامه به بررسی مهمترین نکات جهت تشخیص یک شت کوین می‌پردازیم.

1) کاربرد واقعی کوین چیست؟

متداول ترین تکنیکی که پروژه‌های کلاهبرداری برای جذب سرمایه گذاران جدید به کار می برند، بوجود آوردن مشکلی است که حتی دارای وجود خارجی هم نیست.

حدود ۹۹ درصد کوین‌هایی که در بازار موجود هستند ادعا دارند مساله بزرگی را حل می‌کنند ولی آیا واقعاً این مساله است؟ به احتمال زیاد خیر.

2) قیمت = کیفیت

تصور اشتباهی که برای سرمایه گذاران جدید وجود دارد این است که افزایش قیمت به این معنی است که یک ارز دیجیتال با ارزش می باشد.

بیت کانکت (Bitconnect) بیشتر از ۵۰۰۰ درصد رشد پیدا کرد و اکثرا تصور می‌کردند که سرمایه گذاری پر سودی انجام داده‌اند کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ ولی موقعی که در سال ۲۰۱۷ حباب آن ترکید، صاحبان آن با کلاهبرداری توانستند میلیون‌ها سرمایه گذار را بدون هیچ سرمایه‌ای باقی بگذارند.

فقط به این علت که قیمت یک کوین ۱۰۰ یا ۱۰۰۰ درصد بالا رفته، به معنای خوب بودن آن نیست. این واقعیت وجود دارد که اکثر سرمایه گذاران به طور کامل بی‌سواد هستند و هیچ مهارت دیگری ندارند به جز اینکه به خاطر ترس از دست دادن فرصت سرمایه گذاری سودآور (FOMO) روی یک دارایی سرمایه گذاری داشته باشند.

اگرچه ممکن است سایر اشخاص سرمایه خود را به دلیل FOMO از دست بدهند، سرمایه گذاری روی کوین‌های با ارزش واقعی بسیار امن تر می باشد و نگه داشتن بلند مدت آنها مطمئن خواهد بود.

3) تیم ناشناس

یک تیم ناشناس بسیار نگران کننده می باشد. در صورتی که یک تیم معمولی در حال انجام یک پروژه عادی باشد، هیچ دلیلی وجود ندارد که خصوصی باشد، به جز اینکه بخواهد در مورد موضوعی پنهان کاری کند.

به هیچ عنوان نباید در پروژه‌ای که چهره و اعتبار صاحبان آن را نمی‌بینید، سرمایه گذاری داشته باشید. در این صورت دستکاری کننده‌های بسیاری وجود دارد که ادعا می‌کنند کسی هستند که در حقیقت هیچ نیستند و باید مراقب باشید.

به وسیله تیم بزرگی از مشاوران گول نخورید. بسیاری از مشاوران تنها به دلیل اسم و به خاطر اینکه هزینه بسیاری دریافت می‌کنند، آنجا هستند؛ به محصول دقت داشته باشید و کورکورانه نام اسم آنها را دنبال نکنید.

4) جامعه طرح پانزی (Ponzi Scheme)

دقت داشته باشید که اکثر انجمن‌های کوین‌های خاص به طور دائم در حال شیلینگ کردن (کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ shilling) کوین در چندین فروم اینترنتی می باشند. این رفتار یک ذهنیت گروهی است که سرمایه گذار از آن تقلید می کند و کوین را برای سایر افراد شیلینگ کرده تا آنرا خریداری کنند و سبب بالا رفتن قیمت می‌شود.

این بازی یک نوع چرخه طمع است و مردم دائما در حال تلاش هستند تا تمام افراد را یکی کنند. این رفتار در اکثر طرح های پانزی قابل مشاهده است تا برای پاداش گرفتن به آنها گفته می شود که به دیگران نگاه کنند.

نیازی ندارید که کوین را در جایی شیلینگ کنید. اگر کوین ارزش واقعی داشته باشد، در نهایت با گذر زمان سرمایه گذاران جدیدی را به خود جذب می‌کند و طبیعتا قیمت آن افزایش پیدا می کند.

5) زمان بوجود آمدن آن و ارزش بازار

این دو مورد جزء نکات اولیه‌ای هستند که موقع مرور یک ارز دیجیتال لزوما باید به آنها نگاه کنیم. از هر کوینی که در حباب ICO در سال ۲۰۱۷ یا بعد از آن بوجود آمده دوری کنید. در این موقع که هر فردی در زیرزمین خود کوین ایجاد کرده و میلیون‌ها دلار از سرمایه گذاران دریافت کرده است.

با نگاه کردن به سن یک کوین قابل تشخیص است که آیا به وعده‌های خود تحقق بخشیده اند یا خیر. به ویژه از کوین‌های جدید دوری کنید به دلیل اینکه هنوز ارزیابی دقیقی از شرکت آن نمی توان داشته باشیم. اگر به هر نمودار سهام فناوری‌های برتر ‌دقت داشته باشید و ببینید چند سال طول کشیده تا آنها به جایی که هم اکنون هستند؛ برسند چندین دهه به طول انجامیده است.

اکثر آلتکوین‌ها فقط چند سال یا چند ماه است که به وجود آمده‌اند، با این حال باز هم اشخاص پس انداز زندگی خود را در آنها سرمایه گذاری می کنند. حقیقت این است که همه آنها سرمایه خود را از دست می‌دهند.

ارزش بازار مولفه‌ی دیگری است که باید به آن دقت داشت. کوین‌هایی که حدودا چند میلیون دلار سرمایه دارند، به سهولت با سفارشات خرید جدید جابجا می‌شوند. این مسئله می‌تواند باعث FOMO ‌شود، ولی در عین حال ارزش بازار می‌تواند اندیکاتور نقدینگی ضعیف و همچنین عدم موفقیت یک دارایی باشد. صلاح این است که روی کوین‌هایی که نقدینگی، حجم معاملات و سایر فاندامنتال‌های مهم را دارا هستند سرمایه گذاری داشته باشید.

6) صفحات بزرگ = کوین‌های شیلینگ

اکثر صفحات بزرگ در توییتر، شت کوین‌ هایی که ارزش بازار پایین دارند را شیلینگ می‌کنند. احتمال می رود تعداد بسیاری از کوین مذکور به آنها پرداخت می‌شود و به همین علت هواداران خود را تشویق به خرید این کوین‌ها کرده و از این طریق آنها و توسعه دهندگان شت کوین‌ ها جیب‌های خود را انباشته می‌کنند.

این موضوع در اغلب حساب‌های بزرگ رخ داده است و متاسفانه مردم خیلی زود این اتفاقات را به فراموش می‌ سپارند.

شخصی که اعتباری توسط اینترنت به دست آورده نباید تصمیم شما را موقع سرمایه گذاری در یک پروژه تغییر دهد. شما همواره باید تحقیقات خود را انجام دهید.

7) بدون وایت پیپر یا محصول:

احتمالا یک ایده عالی و انقلابی باشد ولی بدون وایت پیپر، محصول و ثبت اختراع فایده ای ندارد. هرچقدر یک ایده بزرگ‌تر باشد، انجام آن سخت‌تر می باشد.

هر چند، همه پروژه‌ها با سرمایه‌گذاران خود صداقت ندارند ولی در سال ۲۰۱۸، مایکل روزنبلات (Michael Rosenblatt) و آرون پردس (Aaron Pardes) ، مدیر عامل و مدیر پلتفرم کریپتو Tradenostix، وبسایتی با نام آیا من شت کوین دارم؟ راه‌اندازی کردند. شما می توانید با جستجو در این وبسایت نظر نویسندگان سایت را در مورد سرمایه‌گذاری‌های خود مشاهده کنید.

نتیجه گیری:

شاید همه در مورد شت کوین اطلاعاتی داشته باشند ولی تمام اشخاصی که در دنیای کریپتو فعالیت کرده‌اند احتمالا قربانی شت کوین‌ ها شده‌اند و شاید بسیاری از افرادی که این مطلب را می خوانند، روی برخی از آنها سرمایه گذاری کرده‌اند. بسته به میزان مهارت یک تیم در بازاریابی و تبلیغات، این امکان وجود دارد که خودتان را متقاعد کنید که این کوین یک شت کوین نمی باشد.

تمامی اطلاعاتی که از ابتدای مقاله شت کوین خواندید، در دوره ارز دیجیتال نیز به صورت مفصل و همچنین مهارتی توضیح داده می شود. شما با شماره گیری 03131318381 می توانید با مشاوران ما در ارتباط گرفته و با آن ها صحبت کنید.

مرکز آموزشی و کارآفرینی خوارزمی در مسیر یادگیری مهارت های حرفه ای، پیشرفت شغلی، کارآفرینی و توسعه کسب و کار با بهره مندی از دانش و تجربه اساتید متخصص و دارا بودن کادری مجرب در کنار فراهم آوردن محیطی پویا با امکانات روز آموزشی، با افتخار در کنار شما خواهد بود. امیدواریم بتوانیم نقش و سهمی موثر در آینده، جایگاه شغلی و اجتماعی شما مردم کشور عزیزمان ایران داشته باشیم و رسالت اجتماعی خود را به نحو احسن ایفا نماییم.

استیبل کوین چیست و چه کاربردی دارد؟

استیبل کوین(stablecoin) چیست و چگونه ایجاد شده است؟ چه کاربردی دارد؟ آیا استیبل کوین ها ایده خوبی هستند؟ اکثر کریپتوکارنسی ها بعنوان یک وسیله مبادله استفاده میشود و نه صرفا برای حفظ ارزش پول. اما مشکل این است که ارز دیجیتال، مارکت کپ نسبتا کوچکی دارد و به همین دلیل حتی کریپتوکارنسی هایی که مارکت کپ بالا دارند(مثل بیتکوین)، فوق العاده پرنوسان هستند.

معمولا هر چقدر مارکت کپ کمتر باشد، نوسانات قیمت بیشتر هست. این یک مشکل اساسی ایجاد میکند چون در اینحالت نمیتوانیم از امکانات کریپتو(مثل غیرمتمرکز بودن و یا انتقال رایگان) بهره ببریم. یعنی بخاطر نوسانات شدید در ارزش دارایی هایمان، نمیتوانیم از مزایای کریپتوکارنسی بهره مند شویم.

یعنی نمیتوانیم از کریپتوکارنسی در معاملات روزمره استفاده کنیم چون ارزش دارایی ما براحتی در یک روز میتواند ۵۰ درصد افت کند. به همین دلیل استیبل کوین ها وارد عمل شدند. به بیان ساده، استیبل کوین، یک ارزدیجیتال هست که نوسان ندارد.

برای اینکار ارزش stablecoin بر اساس ارزش یک پول در دنیای واقعی یا فیات میباشد(مثل دلار). یکی از استیبل کوین ها، تتر میباشد که برابر هست با ۱ دلار آمریکا. بدین ترتیب استیبل کوین ها به ما کمک کردند که بتوانیم از مزایای کریپتوکارنسی در کنار ثبات فیات بهره ببریم.

اما این کوین ها در حال حاضر خیلی شهرت ندارند و به همین دلیل کسی آنها را بعنوان یک روش پرداخت قبول ندارد. پس در حال حاضر مهمترین کاربرد استیبل کوین ها در صرافی های کریپتوکارنسی میباشد. یعنی با استفاده از stablecoin این امکان ایجاد شد که کریپتوکارنسی ها را در قالب جفت ارز معامله کنیم که ارز دوم همان stablecoin میباشد.

اینکار با هدف کاهش ریسک انجام شد. اینحالت چگونه عمل میکند؟ فرض کنیم بیت کوین خریداری کرده ایم و پیش بینی میکنیم که قیمت آن افت میکند برای اینکه ارزش دارایی کاهش نیابد میتوانیم بیتکوین را تبدیل کنیم به تتر. اگر بعدا به این نتیجه رسیدیم که قیمت بیت کوین افزایش خواهد داشت، میتوانیم مجدد تتر را تبدیل کنیم به بیت کوین.

یکی دیگر از مزایای stablecoin این است که میتوانید سرمایه خود را نسبتا سریع به صرافی دیگری انتقال دهید. چون انتقال کریپتو خیلی سریع تر و کم هزینه تر از انتقال فیات میباشد.

بنابراین آربیتراژ ساده است و بدین ترتیب شکاف قیمتی در بین صرافی ها بسته میشود. در حال حاضر استیبل کوین ها بیشتر یک یوتیلیتی کوین(یا کوین کاربردی) برای تریدرها به حساب می آیند تا یک وسیله مبادله.

استیبل کوین ها چگونه عمل میکنند؟ یعنی چگونه قیمت ها آنها مانند سایر کریپتوکارنسی ها نوسان نمیکند؟

برای اینکه ارزش ارز دیجیتال بر اساس ارزش دلار باشد، راه های مختلفی وجود دارد. یکی از روش ها بر اساس اعتماد میباشد.

اگر بازار قبول نداشته باشد که یک تتر به اندازه ۱ دلار ارزش دارد، آنگاه مردم سریعا تمام تترهای خود را میفروشند و بدین ترتیب قیمت تتر سقوط میکند. برای اینکه این اعتماد ایجاد شود، شرکت مورد نظر یک پشتوانه مالی برای کوین های خود ایجاد میکند. یعنی یک سرمایه یا پشتوانه مالی در حساب بانکی شرکتها نگهداری میشود.

پس پشتوانه تتر، دلار میباشد. یک مثال دیگر، دیجی اکس هست که پشتوانه آن طلا میباشد. پشتوانه استیبل کوین میتواند یکی از کریپتوکارنسی کاربرد واقعی یک کوین چیست؟ ها(مثل بیت کوین یا ایتِر) باشد.

روش دیگر برای حفظ ارزش استیبل کوین از طریق دستکاری عرضه آن در بازار است. در اینحالت یک سری قوانین یا قرارداد هوشمند نوشته میشود که بر اساس قیمت کوین، عرضه آن را کاهش یا افزایش میدهد. مثلا فرض کنیم یک استیبل کوین داریم که ارزش آن برابر است با ۱ دلار.

حال فرض کنیم افراد زیادی میخرند و قیمت افزایش میابد. در اینحالت ارزش استیبل کوین ثابت نمی ماند. برای اینکه این اتفاق نیوفتد، کوین های جدیدی عرضه میشود.

یعنی با افزایش عرضه، افزایشی قیمت که در نتیجه افزایش تقاضا به وجود آمده بود را کاهش میدهد. از طرف دیگر اگر افراد زیادی بفروشند و عرضه کوین زیاد شود آنگاه قیمت آن افت میکند. در اینحالت عرضه کوین ها کم میشود تا قیمت آن کاهش نیابد و همان ۱ دلار باقی بماند.

در اینحالت استیبل کوین ها هیچ پشتوانه مالی ندارند بلکه عرضه و تقاضای کوین ها از طریق یک قرارداد هوشمند کنترل میشود. یعنی این قرارداد هوشمند مانند یک بانک مرکزی عمل میکند و از طریق تغییر در عرضه پول/کوین، قیمت آن را کنترل میکند.

چه انگیزه ای منجر به ایجاد استیبل کوین شد؟ و چه بیزنس مدلی دارد؟

هر شرکت، انگیزه متفاوتی دارد. مثلا برخی از معامله تریدرها، کارمزد دریافت میکنند. برخی هم از stablecoin خود بعنوان یک ابزار تبلیغاتی استفاده میکنند تا امکانات و خدمات خود را معرفی کند. صرافی های هوبی، جمینای، کوین بیس و سرکل همگی stablecoin خود را با هدف جذب کاربر ایجاد کرده اند.

محبوبت ترین استیبل کوین ها:

• تتر(USDT): تتر یک استیبل کوین هست که ارزش آن بر اساس دلار آمریکا میباشد. این ارز با استفاده از پشتوانه مالی ایجاد شده است. تتر توسط شرکت تتر ایجاد شد و از سال ۲۰۱۵ که معرفی شد، قیمت آن نسبتا ثابت بوده است.
• ترو یو اس دی(TUSD): این استیبل کوین نسبتا جدید است و با استفاده از پشتوانه مالی ایجاد شده است.
• جِمِنای(GUSD): یک استیبل کوین بر اساس پشتوانه مالی میباشد که توسط صرافی جمنای منتشر شده است.
• یو اس دی سی(USDC): این استیبل کوین توسط سرکل و کوین بیس منتشر شده است.
• دای(DAI): این استیبل کوین توسط DAO ایجاد شده است و پشتوانه مالی آن، کریپتوکارنسی میباشد.

انتقادهای زیادی به استیبل کوین ها وارد است. مهمترین آنها این است که در بلندمدت، برابری ارزش آنها حفظ نخواهد شد. البته تاریخ نشان میدهد که اینگونه ارزش گذاری ها در بلندمدت به نتیجه نمیرسند و این بدلیل هزینه های نگهداری آنها میباشد مخصوصا وقتی که به نرخ مورد نظر حمله میشود.

پس مشکل این است که در بلندمدت نرخ تعیین شده، شکسته میشود. چند نمونه عبارتند از: یورو/فرانک سوئیس در سال ۲۰۱۵؛ دلار/ین در سال ۲۰۰۵؛ و مهمتر از همه طلا/دلار در سال ۱۹۷۱.

نکته حایز اهمیت این است که نحوه ایجاد استیبل کوین نشان میدهد که یک کوین متمرکز و تحت کنترل میباشد. چون یک شرکت در پسِ این نوع کوین ها وجود دارد که بتواند قیمت آنها را ثابت نگه دارد.

پس عملا میتوان گفت که استیبل کوین ها، کریپتوکارنسی نیستند چون غیرمتمرکز نیستند.

از طرف دیگر stablecoin صرفا یک راه حل برای یک مشکل موقتی هست و نه یک مشکل دائمی. چون وقتی کریپتوکارنسی به مارکت کپ بالایی برسد، نوسانات آن به شدت کم میشود و دیگر احتیاجی به stablecoin نخواهد بود اما در کل آنها این هست که ثبات پول فیات را در کنار استقلال کریپتوکارنسی داشته باشند.

در صورت این نوع کوین ها، صرفا یک کوین موقتی برای صرافی ها هستند تا تریدرها بتوانند از نوسانات شدید در امان باشند. نمیتوان با اطمینان گفت که آیا در بلندمدت این نوع کوین ها در اکوسیستم کریپتو جای خواهند داشت یا نه؟!؟