بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات

یک ارز محبوب علاوه بر این مسئله که آیا برای حفظ دارایی مناسب است یا خیر، باید قابلیت هایی در خصوص کمیابی، بخش پذیری، قابل انتقال، ثبات و غیر قابل نفوذ را داشته باشد. حال به بررسی این مفاهیم خواهیم پرداخت.

آیا سال 2022 سال خوبی برای بیت کوین و اتریوم خواهد بود ؟

3 دلیل که باعث افزایش قیمت بیتکوین واتریوم در سال ۲۰۲۲ میشود

• 2021 یک سال صعودی برای بیت کوین بود. اتریوم که حتی از بیت کوین هم عملکرد بهتری داشت.
• شروع وحشتناک سال 2022
• دلیل 1: افزایش تورم
• دلیل 2: از بین رفتن اعتماد به ارزهای فیات (بی‌پشتوانه)
• دلیل 3: پذیرش رو به رشد کریپتو

تا بحال نشده که یک بازار صعودی سرمایه‌گذاران تازه وارد را تا این حد ثروتمند کند. در طول زندگی‌ام، هرگز ندیده بودم که یک دارایی به اندازه بیت‌کوین به کسانی که آن را حفظ کرده‌اند سود برساند.

این ارز دیجیتال از پنج سنت در سال 2010 به نزدیک به 70000 دلار به ازای هر توکن در سال 2021 رسید. درصد افزایش قیمت بیت‌کوین بسیار زیاد بوده است.

موفقیت بیت کوین باعث تولد اتریوم شد که همچنین ثروت باورنکردنی را به سرمایه‌گذاران اولیه ارائه کرد. از 9 ژانویه، بیش از 16540 ارز دیجیتال به بازار آمده تا بتوانند تقاضای سرمایه‌گذارانی را که به دنبال کشف توکن بعدی با بازدهی مشابه بیت‌کوین هستند، جلب کنند.

با نزدیک شدن به سال 2022، سرمایه گذارانی که توکن بیت‌کوین و اتریوم را در اختیار داشتند ثروتمند شدند.

سه چیز می‌تواند بیت‌کوین، اتریوم و بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال را در سال آینده به بالاترین حد خود برساند.

با این حال، همیشه سود زیاد ریسک را هم به همراه داشته است. و در سال 2022 راه رسیدن به ثروت احتمالاً چند مانع خواهد داشت. منتظر نوسانات بالایی در قیمت رمزارز‌ها باشید و فقط پولی را سرمایه‌گذاری کنید که توانایی از دست دادن آن را داشته باشید.

2021 یکسال صعودی برای بیتکوین بود. اتریوم که حتی از بیتکوین هم عملکرد بهتری داشت.

بیت کوین در سال 2021 57.81 درصد بالاتر رفت، در حالی که اتریوم 391.75 درصد افزایش یافت. در 10 نوامبر، هر دو ارز دیجیتال پیشرو با بازگشت از الگوهای معکوس نزولی در نمودار روزانه، به بالاترین سطح خود رسیدند.

نوسانات چیز جدیدی در مورد کریپتوها نیست. آنها به طور معمول پیوسته افزایش و کاهش میابند.

معاملات بیت‌کوین در سال 2021 از تقریباً 28,440 دلار به بالاترین حد یعنی 69,355 دلار رسید.

رنج قیمت اتریوم در سال 2021 از 716.919 دلار تا 4865.426 دلار بود. در 31 دسامبر قیمت اتریوم به 3688.877 دلار رسید، این محدوده قیمتی بسیار بالاتر از متوسط قیمت اتریوم در طول سال بود.

اما در 9 ژانویه 2022، این روند نزولی بوده است و فروش در اوایل سال 2022 ادامه می‌یابد، بیت‌کوین و اتریوم در بین دیگر ارز‌های دیجیتال بیشترین ریزش قیمت را داشته‌اند.

شروع وحشتناک سال 2022

معاملات بیت‌کوین در 31 دسامبر به 46275 دلار رسید و فروش در هفته اول سال 2022 ادامه یافت.

نمودار نشان می‌دهد که معاملات بیت‌کوین در روز یکشنبه، ۹ ژانویه، 2022 بیش از ۹.۷ درصد کاهش داشته و نزدیک به ۴۱۸۰۰ دلار رسید.

معاملات اتریوم در سال 2021 در سطح 3685 دلار بسته شد. اما در 9 ژانویه 13.2 درصد کاهش یافت و به 3,198 دلار رسید. این دو ارز دیجیتال در سال جدید عملکرد ضعیفی داشتند و بعد از یک هفته به میزان قابل توجهی کاهش یافتند.

قبل از این که فدرال رزرو صورتجلسات دسامبر خود را در 5 ژانویه منتشر کند، روند نزولی بیت کوین و اتریوم آغاز شد. با توجه به محاسبه‌گر نرخ تورم، پس از صورتجلسه FOMC که به رویکردی سختگیرانه‌تر برای سیاست‌های پولی در ماه‌های پیش رو اشاره می‌کرد، قیمت کریپتوها به پایین‌ترین حد کاهش یافت.

در همین حال، سه عامل نشان می‌دهد که بیت‌کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال در سال 2022 به پایین‌ترین سطح خود رسیده و سپس صعود خود را از سر خواهند گرفت.

دلیل 1: افزایش تورم

در حالی که موضع فدرال رزرو انقباضی می‌باشد، از حرف تا عمل فاصله بسیار است. در دسامبر، کمیته بازار باز فدرال پیش‌بینی کرد که نرخ صندوق‌های فدرال رزرو به 0.90 درصد در سال 2022 و 1.60 درصد در سال 2023 افزایش می‌یابد. حتی اگر تورم کاهش یابد، نرخ‌های واقعی در سال 2022 در محدوده منفی باقی خواهند ماند.

اگر بخواهیم از نظر میزان تورم، قیمت رمزارز‌ها را پیشبینی کنیم، احتمالاً در محیطی که تورم به عنوان یک خطر آشکار و فعلی باقی مانده و در حال افزایش است، قیمت ارزهای دیجیتال صعودی خواهد بود و خریداران جدیدی را به سمت خود جذب می‌کند. تورم قدرت خرید ارزهای فیات را کاهش می‌دهد. کریپتوها جایگزین خوبی هستند زیرا ارزش‌ آن‌ها بدون دخالت دولت توسط خریداران و فروشندگان تعیین می‌شود.

دلیل 2: ازبین رفتن اعتماد به ارزهای فیات

ارزهای فیات ارزش خود را از اعتبار دولت‌هایی که ارز قانونی صادر می‌کنند به دست می‌آورند. سونامی نقدینگی و نوسانات ناشی از ویروس کرونا از اوایل سال 2020 اعتماد مردم و اعتبار دولت‌ها را از بین برد.

اعتماد مردم به دولت در ارزش پول اهمیت زیادی دارد. افزایش شاخص دلار، تنها نشان دهنده ارزش پول ایالات متحده در برابر یورو، ین، پوند و تعداد انگشت شماری ارزهای فیات است. اما در مقایسه با دارایی‌های دیگر ارزش‌ ارزهای فیات از بین رفته است.

دلیل 3: پذیرش روبه رشد کریپتو

هر روز کسب‌وکارهای بیشتری ارزهای دیجیتال را به عنوان وسیله مبادله می‌پذیرند. کریپتوها منعکس کننده تکامل انقلاب فین‌تک هستند، جایی که تکنولوژی سرانجام به پرداخت‌ها و امور مالی پرداخته است. با کاهش اعتماد به دولت‌ها و موسسات بانکی سنتی، ارزهای دیجیتال جایگزین مناسبی برای مصرف کنندگان شده‌اند.

اسکوئر، یک شرکت پرداخت که نام خود را در اواخر سال 2021 به بلاک تغییر داد، توسط جک دورسی، که توییتر را نیز تأسیس کرده است، اداره می شود. او سال گذشته توییتر را ترک کرد تا در سال 2022 بر ارزهای دیجیتال تمرکز کند.

در سال 2021، آقای دورسی یک بار گفت که بیت کوین و رمزارزها «جهان را متحد خواهند کرد»

در همین حال، پرتفوی‌های بیشتری سرمایه‌گذاری‌های کریپتو را شامل میشوند زیرا ارز‌های دیجیتال به ابزارهای اصلی سرمایه‌گذاری تبدیل شده‌اند. افزایش تخصیص پرتفوی هر روز خرید جدیدی را به طبقه دارایی وارد می‌کند.

اما خطرات همچنان پا برجاست

ریسک اصلی مقررات دولتی است. با رشد طبقه دارایی، قرار است در مورد «ریسک‌های سیستمی» ایجاد شده توسط ارزهای دیجیتال چیز‌های زیادی بشنویم. با این حال، نگرانی اصلی دولت‌ها احتمالاً کنترل عرضه پول است که به معنای قدرت میباشد.

با افزایش ارزش بازار اپل برای اولین بار از سطح 3 تریلیون دلار در اوایل سال 2022، ارزش بازار 1.956 تریلیون دلاری ارز دیجیتال در 9 ژانویه هنوز موضوعی نیست که ریسک‌های سیستمی قابل توجهی ایجاد کند.

با این حال، ارزش بازار برای طبقه دارایی ارزهای دیجیتال با 182.18 درصد رشد در سال 2021 به سطح 2.166 تریلیون دلار رسید. اقدامی مشابه در سال 2022 ارزش کل دارایی را به حدود 4 تریلیون دلار می‌رساند که زنگ خطر را برای تنظیم کننده‌ها و مقامات دولتی به صدا در می‌آورد.

میزان رشد اتریوم باید همچنان از بیت کوین بیشتر باشد، زیرا سریعتر و کارآمدتر است و اتریوم 2.0 در دنیایی که تغییرات آب و هوایی بسیار مورد توجه میباشد، انرژی کمتری مصرف می‌کند. اتریوم به جای پروتکل اثبات کار، تحت یک پروتکل اثبات سهام عمل می‌کند که به کارایی آن در مقایسه با بیت‌کوین که سرمایه بیشتری را در بر دارد می‌افزاید.

با این وجود، انتظار دارم بیت‌کوین و اتریوم در هفته‌ها و ماه‌های آینده قبل از سرگیری روند صعودی خود که ثروت بی‌شماری را برای تعداد زیادی از دارندگان کریپتو به همراه دارد، به پایین‌ترین سطح خود برسند.

چرا بیت کوین یک رمزارز ارزشمند است ؟

بیت کوین شیوه ای بسیار مناسب جهت انتقال و پرداخت مبالغ بواسطه اینترنت است. این رمزارز گرانبها بوسیله شبکه ای با عدم تمرکز با روندی از چارچوب ها و قانون های معین اداره میشود. به همین سبب میشود آن را جایگزین جهت ارزهای فیات و سنتی در کنترل بانک ها و متمرکز دانست. در ادامه این مطلب قصد داریم با توجه به مقاله از اینوستوپدیا به عوامل وابسته به ارزش بیت کوین بپردازیم.

مناسب این است که از ابتدا آغاز کنیم. بیت کوین و سایر رمزارزها روشی برای جایگزینی ارزهای سنتی میباشند. ولی حالا ارزش این ارزهای دیجیتال از کجا سرچشمه میگیرد ؟

چرا ارزها ارزش دارند؟

یک ارز در حالتی قابل بهره میباشد که روشی جهت نگهداری ارزش باشد. به زبان ساده تر، باید در مورد آن یقین داشته باشید که ارزشش به صفر نخواهد رسید. خیلی از جوامع طی تاریخ، از وسایل مورد نیاز و یا سنگها یا فلزهای گران قیمت برای پرداخت های خود استفاده میکردند، چراکه ارزش ثابت و ماندگاری داشتند. سپس اشخاص در عوض اینکه بخواهند گونی های بزرگ اجناس و یا بسیار طلارا برای معاملات به جایی ببرندف در فکرذ ایجاد یک ارز جدید برای سهولت در امورات افتادند. قابل بهره بودن اغلب ارزهای اولیه، قابل اعتماد بودن، تهیه شده از فلزات گرانبها و پایدار و ریسک اندک کم شدن ارزش ارزها، موجب شد تا همچنان مورد بهره عوام قرار بگیرند.

ولی در دنیای کمی مدرن تر، ارزها بیشتر به صورت اسکناس در دسترس میباشند که ارزش و اعتماد آن ها در واقع به همان سکه های قدیمی برمیگردد ولی به اندازه آن ها نیست. درحال حاضر اغلب افراد پرداخت های خودرا از طریق اینترنت و رمزارزها انجام میدهند با این اختلاف که بجای فیزیکی بودن اسکناس، توسط سرورهایی بر زمینه اینترنت و شبکه ها پرداخت ها انجام میشود.

روزگاری پشتیبان اسکناس ها طلا بود. درواقع یعنی به همان مقدار که اسکناس چاپ میکردند، در خزانه، طلا انبار میکردند. ولی با خارج شدن ایالات متحده آمریکا از این مسئله طلا طی سال 1970، اکنون تقریبا 50 سال میباشد که تمام ارزهای دولتی دنیا، هیچ پشتیبانی ندارند و همین سبب به آن ها ارزهای فیات ( به معنی بدون پشتیبان) میگویند. ارزهای فیات توسط دولت ها ارائه شده و هیچ پشتیبانی را دارا نمیباشند.

ارزش یک ارز فیات فقط به این سبب است که دولت ها یا نهادهای اقتصادی بزرگ از آن برای معاملات و پرداخت های خود بهره میبرند. در حقیقت با توجه به قراردادها، افراد و نهادهای طرف معامله، یک امر را در خصوص ارزها قبول و به توافق میرسند. در این صورت اگر اغلب افراد دنیا در تلاش باشند از یک ارز بهره نبرند، آن ارز کاملا بی ارزش خواهد شد.

کمیابی، بخش‌پذیری، کاربرد، و انتقال‌پذیری

یک ارز محبوب علاوه بر این مسئله که آیا برای حفظ دارایی مناسب است یا خیر، باید قابلیت هایی در خصوص کمیابی، بخش پذیری، قابل انتقال، ثبات و غیر قابل نفوذ را داشته باشد. حال به بررسی این مفاهیم خواهیم پرداخت.

۱) کمیابی

قبات ارزش یک ارز وابسته به نحوه عرضه آن است. چاپ و تزریق بیش از حد پول داخل چرخه بازار موجب بالا رفتن ناگهانی قیمت ها و بوجود آمدن “تورم” میشود. تزریق اندک پول نیز قادر است مشکلات زیاد اقتصادی بوجود آورده و “تورم منفی” شکل بگیرد. مکتب پولگرایی نکته ای از اقتصاد کلای به شمار میاید که قصد آن بررسی نقش پول در سلامت و افزایش یک جامعه رو به تکامل میباشد.

در خصوص ارزهای فیات، اغلب حکومت ها در سراسر دنیا جهت کنترل کمیابی پول، چاپ پول را روشی کارآمد میدانند.حکومت ها جهت حفاظت افزایش اقتصادی تورم را از طرف خودشان طراحی میکنند و با چاپ پول مضاعف موجب کم شدن ارز پول خود میشوند. به عنوان نمونه در ایالات متحده آمریکا، این آمار در تاریخ تقریبا 2 درصد بوده است، لازم به ذکر است که تورم بسیار زیاد نیز، که در ونزوئلا ایجاد شده است، باعث از هم پاشیدن اقتصاد یک کشور خواهد شد.

۲) بخش‌پذیری

ارزها قادرند به بخش های کوچکتری تقسم شوند، با این حساب جهت اینکه یک سیستم ارزی به شکل یک ابزار معامله میان انواع کالاها در اقتصاد فعالیت کند، میبایست انعطاف پذیری ملزم این بخش پذیری را دارا باشد. ارز میبایست به میزان لازم قابل بخش شدن باشد، تا قادر باشد جوابگوی اجناس و خدماتی که در مجموع نظام اقتصادیبوجود میاید، باشد. برای مثال، دلار به بخش های کوچکتری به نام سنت تقسیم میشود.

۳) کاربرد

یک ارز جهت نفوظ در جامعه میبایست کاربرد مناسب را دارا باشد. اشخاص باید قادر باشند با اطمینان زیاد، از واحد های ارزش جهت خرید و معاملات خود بهره ببرند. این اولین علت گسترش و محوببیت ارزها در مرحله آغازین است. به این صورت که، شرکت ککندگان در این موضوع قادرند از پرداخت مستقیم و پایاپای جهت احناس خودداری کنند. کاربرد، همچنین موجب سهولت در جابه جایی ارزها نیز میشود. فلزات و کالاهای با ارزش درخصوص این ویژگی همیشه با مشکل موجه بوده اند.

۴) انتقال‌پذیری

ارزها جهت کاربردی بودن و محبوب بودن میبایست به سهولت به طرفین جوامع انتقال داده شوند. در مورد ارزهای فیات، این درواقع یعنی که واحد های ارزی میبایست در اقتصاد یک حکومت و همچنین در چرخه اقتصاد جهانی به واسطه صرافی ها و بازارهای جهتنی قابل انتقال باشد.

۵) پایداری

یک ارز میبایست لالقل در مورد قابلیت پایداری را دارا باشد. سکه ها و یا پول های کاغذی کنونی به سبب جنس خود نوعی ساخته شده اند که این قابلیت در آنان به وضوح قابل مشاهده نیست. زیرا به سهولت پاره و یا سوخته میشوند و از بین خواهند رفت و یا با سپری شدن زمان کم کم شاهد تخریب آن ها خواهیم بود.

۶) جعل‌ناپذیری

به همان اندازه که یک ارز ملزم به پایدار بودن استف جهت با ارزش باقی ماندن میبایست جعا ان اسان نباشد. اگر جعا یک ارز آسان باشد، اشخاص سواستفاده گر به راحتی قادرند اسکگناس های جعلی را ساخته و وارد چرخه اقتصاد یک کشور کنند و به این سبب باعث بر ارزش یک ارز اثرات ناخوشایندی بگذارند.

اکنون بیایید نگاهی به بیت کوین کنیم و به بررسی آن بپردازیم:

بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات

۱) کمیابی

هنگامی که بیت کوین طی سال 2008 معرفی گردید، عرضه کنندگان این رمزارز در پروتکل آن معین کردند که فقط 21 میلیون از بیت کوین ساخته خواهد شد. اکنون مقدار کلی بیت کوین 18 میلیون واحد میباشد.میزان انتشار بیت کوین حدودا هر 4 سال یکبار نیم میگردد که آن را هاوینگ (Halving) مینامند. با این حسابف مقدار عرضه بیت کوین در سال 2022 میبایست از 19 میلیون بیشتر باشد. البته این در صورتی است که فرض را بر این بگیریم کهروتکل بیت کوین دچار ویرایش نشود. به یاد داشته باشید که ویرایشروتکل ملزم به توافق نظر میان نیمی از قدرت پردازش شبکه که در استخراج بیت کوین شریک هستند، میباشد. روی کاغذ به حقیقت پیوستن این =دیده ممکن است، ولی در عمل از حقیقت به دور میباشد. اغلب دولت ها قسمتی از سیاست مالی خود، کنرل منعطفی را جهت توسعه ارز در چرخه در نظر میگیرند و با توجه به آن عوامل اقتصادی خودرا برنامه ریزی میکنند.

این امر در خصوص بیت کوین امری نشدنی است. تا امروز، ادامه فعالیت توسعه و استخراج واحد های بیت کوین موجب تهیه جامعه ایت همگانی و با قدرت از ماینرها گردیده است. با اینکه این وضعیت با نزدیک شدن به 21 میلیون واحد تغییر خواهد کرد. پیش بینی اتفاقاتی که در آن روز خواهد افتاد بسیار سختد است. فرض کنید دولت ایالات متحده دستور به جلوگیری از چاپ اسکناس جدید بدهد. آخرین بیت کوین طی سال 2140 ایتخراج نمیشود. در مجموع کمیابی قادر است سبب با ارزش شدن یک داراریی بشود. این مسوله و قابلیت را میتوانید به وضوع در فلزی بنام طلا مشاهده کنید.

۲) بخش‌پذیری

21 میلیون واحد بیت کوین خیلی آمار پایین تری نسبت به ارزهای فیات درحال چرخش در بازار است. بیت کوین تا 8 رقم اعشار قابل تقسیم است. کوچکترین واحد قسمت شده آن 0.00000001 بیت کوین میباشد که آن را “ساتوشی” مینامند که در واقع برگرفته از نام خالق این رمزارز “ساتوشی ناکاموتو” میباشد.

ثابل قسمت شدن و بخش پذیری یک واحد بیت کوین بسیار بیشتر از یک ارز فیات مانند دلار است. در صورتی که دلار قادر است به سنت و یا یک صدم دلار آمریکا (USD) قسمت شود. یک ساتوشی، با این حال یک ساتوشی یک صد میلیونیوم از یک واحد بیت کوین (BTC) میباشد. این بخش پذیری منحصر به فرد بیت کوین را میسازد، چنانچه بیت کوین با سپری شدن زمان رشد قیمت داشته باشد، مشترکان و دارندگان بیت کوین با داشتن قسمت کوچکی از بیت کوین قادرند به معامله یا خرید بپردازند. با در نظر گرفتن بخش پذیر نبودن بیت کوین و با قیمت یک میلیون دلاری برای هر واحد آن ف بهره از بیت کوین در معاملات و خریدهای برای دارندگان آن بسیار دشوار خواهد بود.

۳) کاربرد

یکی از خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین بهره این رمزارز از نوآوری بلاک چین میباشد. بلاک چین یک سیستم دفتر کل توزیع شده میباشد که الزام وجود اعتماد بین طرف هارا بی معنی کرده است. به این صورت که دیگر طرفین موجود در قرارداد ها و یا پرداخت ها لازم نیست به یکدیگر اعتماد داشته باشند. به سبب وجود سیستم پیشرفته و وجود تاییدیه ها در دفترکل توزیع شده بیت کوین و سیستم تهیه بیت کوین جدید، این اعتماد از قبل در شبکه طراحی شده است. مهم تر از اینها، انتعطاف پذیری فناوری بلاک چین این است که بیرون از صنعت رمزارز ها نیز منفعت هایی دارد. بیت کوین قادر است مثل پول های رایج در دنیا در پرداخت ها و خرید ها استفاده شود. البته مشکلاتی در این خصوص نیز موجود است که در ادامه به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.

۴) انتقال‌پذیری

به سبب وجود تبادلات ارزی، کیف پول ها و دیگر اهرم های همکاری، بیت کوین با قابلیت انتقال وجوه در کمترین زمان، بدون دخیل بودن حجم انتقالات و با کمترین هزینه کارمزد امکان پذیر است. با اینکه ممکن است در موقعیت کنونی بهره از بیت کوین برای انتقالات اندک منطقی بنظر نمیرسد و سیستم های کارت اعتباری انتخاب های بهتری بنظر میرسند. ولی جهت انتقالها و پرداخت های با حجم عظیمف بیت کوین مناسب ترین انتخاب شما میتواند باشد. یک شخص به صهولت قادر است ده هزار دلار بیت کوین خریداری کرده و بدون الزام به بهره از سیستم های بانکی و بدون مشکل مسدود شدن انتقال یا بازگشت انتقال، این بیت کوین هارا برای شخصی در ژاپن با کمترین کارمزد انتقال دهد.

فرایند انتقال بالای پول در سیستم های امروزی احتمال دارد دشوار و زمان گیر باشد. همچنین کارمزد انتقالی اینچنین ممکن است بسیار بالا باشد. قابل انتقال بودن امروزهف یک قابلیت بسیار مهم برای ارزها به شمار میاید.

۵) پایداری

یکی دیگر از موارد اصلی و با اهمیت جهت ارزهای فیات قابل لمس، پایداری میباشد. یک اسکناس علاوه بر مقاوم بودن، قادر است پاره شود و یا در انتها قابل استفاده نباشد. ولی رمزارزها از این مشکل در امان میباشند. به این سبب، بیت کوین یک ارز منحصر به فرد بشمار میاید. بیت کوین مثل یک اسکناس پاره و یا آسیب نمیبیند. از سویی دیگر احتمال اینکهبیت کوین گم شود اصلا ممکن نیست. بنابراین بلاک چین هیچگاه از بین نخواهد رفت و همیشه در در اطلاعات بلاک چین وجود دارد.

۶) جعل‌ناپذیری

به سبب وجود سیستم غیرمتمرکز و غیرقابل نفوذ دفتر کل فناوری بلاک چین، جعل و یا نفوذ به بیت کوین بسیار سخت است. این امر نیازمند فریب دادن تمام مشترکان این شبکه میباشد. تنها روش اینکه فردی قادر باشد بیت کوین جعلی وارد بازار کند این است که از شیوه “دوباره خرج کردن” استفاده کند. دوباره خرج کردن به موقعیتی میگویند که در آن مشترک، میزان قابلد توجهی رمزارز را دو یا چند مرتبه در شرایط مختلف خرج یا استفاده میکند. به زبان ساده تر، این مشترک اطلاعات تکراری را میسازد و در شبکه پخش میکند. البته این چالش فقط مخصوص رمزارز ها و یا بیت کوین است، چرا که یک ارز فیات را نمیتوان همزمان در دوجا خرج کرد. ولی چنین اتفاقی روی کاغذ برای رمزارزها افتادنی است.

ولی امری که از دوباره خرج کردن جلوگیری میکند، حجم شبکه بیت کوین است. جهت انجام عملیات دوبار خرج کردن، باید یک حکله 51 درصدی صورت بگیرد. طی این هجوم، مهاجم یا حمله کننده ها باید لالاقل 51 درصد از قدرت پردازشی کل شبکه بیت کوین را در دست بگیرند. با در دست داشتن بیشتر شبکه این رمزارز، این افراد قادرند بر باقی مانده قدرت شبکه جهت هک و یا جعل شبکه تسلط داشته باشند. با این وجود، چنین حمله ای به شبکه بیت کوین مستلزم به تلاش، سرمایه و قدرت بسیار زیادی میباشد.

چالش‌های بیت کوین

در مجموع، بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات در موقعیت بهتری حضور دارند. حال سوال این است که چه مشکلاتی برای بیت کوین ودیگر رمزارزها ممکن است وجود داشته باشد ؟

یکی از عظیم ترین موارد مهم، نگهداری ارزش این رمزارز میباشد. کاربرد این رمزارز به عنوان ابزار نگهداری ارزش به کاربرد آن به عنوان دارایی برای پرداخت و انتقال وابسته است. چنانچه بیت کوین در مرحله پرداخت و معاملات محبوب نباشد و فعالیت خوبی نداشته باشد، پس در آینده ارزش آن نیز کاهش پیدا خواهد کرد و مثل یک ابزار نگهداری ارزش از آن استفده نخواهد شد. اگر روند رشد بیت کوین ادامه پیدا کندف نرخ آن نیز پایداری بیشتری خواهد داشت، البته لازم به ذکر است که هیچکس قادر نیست در خصوص آینده رمزارز هایی نظیر بیت کوین نظر قاطعی بدهد.

کاربرد و انتقال پذیر بودن بیت کوین به علت مشکلات نگهداری و ذخیر سازی و موارد مربوط با صرافی ها با مشکلاتی روبه رو میباشد. طی سال های گذشته، صرافی های رمزارزها در منجلاب هک، دزدی و یا کلاهبرداری گرفتار شده اند. البته از این قبیل مشکلات در صنعت ارزهای فیات نیز وجود دارد. در حالی که در این خصوص، قوانین زیادی طراحی شده است. که همین موضوع به جبران خسارت های ناشی از این موارد کمک زیادی خواهد کرد. زمانی که حرف از قوانین و چارچوب ها میشود، افراد به دنیای رمزارز ها و بیت کوین مانند یک یک صنعت بی قانون و پر هرج و مرج با آن رفتار میکنند. نظرات افراد و حکومت های دنیا به بیت کوین متنوع است، برخی اعتقاد دارند برگزیدن بیت کوین به عنوان ارز جهانی عواقب بسیاری در پی خواهد داشت.

ویرایش های بد بازار بیت کوین نیز یکی دیگر از مشکلات در صنعت این رمزارز بشمار میاید. بازار بیت کوین در مقایسه با بازارهای سنتی خیلی کوچک است و اشخاص سرمایه دار و باهوش که به آن ها “نهنگ” میگویند، قادر میباشند با ساخت یک بمب خبری در سایت ها و رسانه ها و یا ایجاد سفارش های عظیمف بازار را به سمت دلخواه خود بکشانند. تنها موردی که قادر است این مشکل را نابود کند، زمان و گسترش صنعت بیت کوین است. هر اندازه که بازار این رمزارز عظیم تر شود و قوانین بیشتری روی آن بوجود اید، ویرایش در آن کاهش خواهد یافت.

نتیجه‌گیری

ارزش بیت کوین از جایی سرچشمه میگیرد که بقیه رمزارزها میگیرند. اشخاص در بین خودشان با ارزش بودن بیت کوین را پذیرفته اند و با افزایش درهخواست جهت خرید این رمزارز موجب با ارزش تر شدن ان میشوند. علاوه بر این بیت کوین قابلیت های بسیار زیادی در خصوص ذخیره ارز و دارایی و انتقال آن دارد که بر محبوبیت آن افزوده میشود. رفع شدن مشکلات و کاستی های کنونی شبکه بیت کوین موجب پیشرفت این رمزارز و با ارزش تر شدن آن میشود و بالعکس نیز با رفع نشدن مشکلات امکان نابودی بیت کوین نیز وجود دارد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس؛ کدام بهتر است؟

معاملات در بازار ارز دیجیتال و فارکس چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند؟

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس، در ابعاد زیادی قابل مقایسه است. اغلب معاملات کریپتوکارنسی با معاملات فارکس شبیه به هم هستند. در بازار فارکس forex، فیات یا ارزهای سنتی کشورها، معامله می گردند و در بازار کریپتو crypto، ارزهای دیجیتال مورد معامله قرار می گیرند.
با این حال چند تفاوت اساسی بین این دو بازار وجود دارد، که در ادامه این مقاله ارز دیجیتال و ویدیو آموزشی، تفاوت ارز دیجیتال و فارکس به طور کامل شرح داده می شود.

‫تفاوت بازار ارز دیجیتال و فارکس در چیست و آیا در ایران قانونی هستند؟

• بازار فارکس یکی از صنایع حجیم جهانی با قدمت زیاد است. در واقع فارکس تاکنون یکی از بزرگترین بازارهای سیاره زمین بوده است. در حالی که معامله در بازار کریپتو یک صنعت نوآوری محسوب می شود.
• درحالی که ارزهای موجود در بازار فارکس توسط یک دولت متمرکز حمایت می شوند، ارزهای دیجیتال بر یک شبکه غیر متمرکز استوار می باشد.
• موسسات کارگزاری، بنگاه های واسطه گری و دلالان پایه های اصلی معاملات در بازار فارکس هستند که برای خدمات خود در هر مرحله‌ ای کارمزد معاملات را دریافت می کنند. یکی از برتری های مهم بازار کریپتو، عدم نیاز به واسطه یا بروکرها می باشد.
• یک نکته مهم در تفاوت ارز دیجیتال و فارکس، نقدینگی در این دو بازار است. یک واقعیت مهم که باید به آن توجه داشته باشید این است که بازار فارکس به دلیل سابقه طولانی فعالیت، دارای نقدینگی عمیق و مستحکم هستند. در حالی که در بازار کریپتوکارنسی کمبود نقدینگی وجود دارد.
• معامله گران فارکس در یک مشارکت نهادی با بانک های جهانی، معامله گران ماهر و سایر شرکت ها و بنگاه های خصوصی به معامله می پردازند و در رقابت دشواری با هم هستند. تریدرهای کریپتوکارنسی نیازی به رقابت با یکدیگر ندارند.
• نوسانات قیمت در بازار ارز دیجیتال بسیار بیشتر از بالا و پایین رفتن قیمت در بازار فارکس است.

جزئیات تفاوت ارز دیجیتال و فارکس کدامند؟

میانگین نرخ گردش مالی در معاملات فارکس به طور روزانه به میزانی حدود تریلیون ها دلار می رسد. این در حالی است که گردش مالی مبادلات بیت کوین به عنوان اصلی ترین رمزارز، میزانی بالغ بر چند میلیارد دلار است.

فارکس به عنوان یک بازار جهانی، تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله تحرکات سیاسی، میزان تورم و نرخ بیکاری قرار دارد. به طور متوسط روزانه 5.3 تریلیون دلار در فارکس معامله می شود.

اگر به صورت جزئی بخواهیم حجم مبادلات روزانه بیت کوین را با حجم معاملات روزانه فرانک سوئیس در فارکس مقایسه کنیم؛ به طور مثال، معاملات فرانک سوئیس پنج درصد از حجم معاملات بازار فارکس را در برمی گیرد. این میزان حدود 265 میلیارد دلار را شامل می شود. ولی بازدهی سود بازار فارکس حدود دو سوم بازدهی سود معاملات رمزنگاری می باشد.

بازار فارکس یک بازار جهانی است و بروکرهای فارکس در سرتاسر جهان وجود دارند. معاملات فارکس هزینۀ زیادی دارد زیرا تمام بروکرها و واسطه های معاملات برای خدمات خود کارمزد دریافت می کنند. این هزینه ها باعث شده که معامله گران فارکس برای آنکه بتوانند وارد این بازار شوند، نیاز است که در شروع فعالیتشان سرمایه زیادی داشته باشند.

نقش امنیت در تفاوت ارز دیجیتال و فارکس چیست؟

میزان امنیت در معاملات ارز دیجیتال حائز درجه بالایی از ایمنی می باشد، زیرا تولید توکن ها و انجام تراکنش ها در شبکه بلاک چین صورت می گیرد.

درست است که خبرهایی در مورد هک شدن و یا از دست رفتن سرمایه ارز های دیجیتال شنیده می شود ولی با توجه به اینکه شبکه بلاک چین از ایمنی قابل قبولی برخوردار است، اقدام به هک کردن این شبکه بسیار سخت است ولی به هر حال احتمال کمی نیز وجود دارد.
از طرف در اکثر کشورها مقرراتی در مورد بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات شرایط رمزارزها وجود ندارد و همین امر سبب شده که تریدرهای ارز دیجیتال مورد کلاهبرداری واقع شوند.

در برخی از کشورها سرمایه افراد در بازار فارکس از طریق دولت بیمه می شود، بنابراین اگر تریدری به از دست دادن سرمایه اش دچار گردد، میزانی از ضرر او جبران می گردد.

تفاوت پایداری و نوسانات ارز دیجیتال و فارکس به چه میزان است؟

بازار ارزهای دیجیتال از نوسانات زیادی برخوردار است، در حالی که بازار مالی فارکس دارای نوسانات کمتری است. چون تفاوت نرخ خرید و فروش کم است. بنابراین سود اندکی از معاملات فارکس نصیب معامله گران می شود ولی از آنجا که نقدینگی در بازار فارکس زیاد است، دستیابی به سود نسبتا آسان است.

در بازار فارکس جفت ارزهای زیادی برای معامله وجود دارد و به همین خاطر گردش مالی بالایی در این بازار مشاهده می شود. در بازار فارکس حتی ارزهای کم اهمیت نیز از حجم معاملات بالایی برخوردارند.

از آنجا که حجم نقدینگی در فارکس بالاست، بنابراین انجام معاملات بزرگ بر بالا رفتن یا پایین آمدن قیمت تاثیر زیادی ندارد. در حالی که در معاملات کریپتوکارنسی، حجم بالای معاملات تاثیر زیادی بر قیمت ها دارند.

کارمزدهایی که برای معاملات ارز دیجیتال دریافت می شود نسبت به حق العمل های بروکرهای فارکس بسیار کمتر است. از آنجا که در معاملات رمزارزها واسطه وجود ندارد، نیاز به پرداخت هزینه هایی برای کارمزد معاملات نیست.

نوسانات بازار رمزارز بسیار زیاد و غیرقابل پیش بینی است، به طوریکه می بینیم در همان صبحی که حجم خرید بالاست، ممکن است حجم فروش در عصر نیز بسیار بالا باشد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر بنگاه های مالی چیست؟

یکی از مواردی که باعث تفاوت ارز دیجیتال و فارکس شده است، بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات تفاوت بنگاه های عرضه کننده آنها می باشد. در واقع وظایف کارگزار بورس با صرافی ارز دیجیتال تفاوت دارد.

صرافی میتواند در خرید ارز یا تبدیل ارز شما به ارز دیگری کمک نماید. برخی از صرافی های ارز دیجیتال امکاناتی از جمله نمودار قیمت، خرید مشروط یا شرطی و یا leverage را هم برای کمک به تریدرها اضافه نموده اند.

خرید مشروط سفارشی است که شامل یک یا چند معیار مشخص شده، می باشد. معمولاً خرید شرطی به انواع سفارشات پیچیده تری که در استراتژی های معاملات پیشرفته استفاده می شود، اشاره بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات دارند.

کارگزار یا بروکر، در بازارهای مالی از جمله بورس سهام یا بازار فارکس فعالیت دارند. وظیفه اصلی بروکرها خرید و فروش هر متاعی از جمله سهام، فلزات قیمتی، کالاهای اساسی، سهام انرژی نفت و گاز، و حتی ارزهای دیجیتال می باشد.

به طور معمول، علاقمندان به خریداری سهام شرکت های موجود در بازار بورس، به طور مستقیم امکان خریداری ندارند. آنها ابتدا باید در یک بروکر حساب باز کنند. سپس درخواست خرید هر متاعی که بنگاه کارگزاری با آنها قرارداد دارند، را برای بروکر بفرستند. در اینجاست که بنا به نوع خریدشان، ممکن است این معامله برایشان سود یا زیان به همراه داشته باشد.

بروکرهای های فارکس که کارگزاری بازار معاملات ارزهای خارجی از قبیل دلار، یورو، پوند و دیگر ارزها را دارند، به طور معمول به معامله گران خود لوریج یا اهرم پاداش میدهند تا بتوانند چند برابر سرمایه‌ شان خرید نمایند.

برخی از بروکرهای بازار فارکس برای خرید رمزارز، قراردادهایی با شرکت های تامین نقدینگی می بندند. تریدر درخواست خرید یا فروش بیت کوین را طی قراردادی به بروکر واگذار می کند.

طی این قرارداد اگر تریدر سود کند معادل دلاری سود از طرف بروکر به او پرداخت می شود و اگر ضرر کند، تریدر باید معادل دلاری ضرر را به بروکر برگرداند. در این قرارداد، تریدر صاحب رمزارز نیست و تنها خرید و فروش و یا معامله آن را انجام می دهد. در واقع تریدر در نزد بروکر سرمایه‌گذاری نمی کند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر افتتاح حساب کاربری چیست؟

پروسه بازکردن حساب در صرافی‌ همانند ایجاد اکانت در دیگر وبسایت ‌ها می باشد. فرآیند کار همان روند معمول ارائه دادن ایمیل، انتخاب رمز عبور و تایید آدرس ایمیل است. وقتی ثبت نام انجام شد، برای این‌که امکان سپرده ‌گذاری و برداشت از حساب خود را داشته باشید، لازم است پروسه تایید هویت را بگذرانید.

جهت ثبت نام در کارگزار فارکس یا همان بروکر نیز مراحل کار دشواری لازم نیست و همان روند افتتاح حساب در صرافی را دارد. همانند مورد فوق برای انجام فعالیت سپرده‌ گذاری و یا انجام معامله، تایید هویت کاربر اجباری و الزامی می باشد. ممکن است اسکن از مدرکی که اثبات شناسایی و آدرس شما باشد، لازم گردد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر سپرده‌ گذاری و برداشت از حساب چیست؟

گذاشتن پول فیات در صرافی ‌های ارز دیجیتال به عنوان سپرده مالی دردسرهایی دارد. به عنوان مثال برای نگهداری سپرده در بایننس امکان ذخیره دلار و یا یورو نیست و لازم است از رمزارز استفاده شود. بنابراین شما باید بتوانید ابتدا مقداری رمزارز بخرید و سپس آن را سپرده کنید.
در کارگزاری ها و بروکرها گذاشتن سپرده در حساب و یا برداشت از آن، به طور معمول به شکل دلار یا یورو انجام پذیر است. بنابراین برعکس صرافی‌ها انجام فعالیت های واریز و برداشت با ارز دیجیتال نیست. شاید اگر جستجو کنید بتوانید بروکرهایی که ارزهای دیجیتال را می پذیرند، پیدا کنید.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر خرید و فروش ارز چیست؟

انجام معاملات خریداری ارز و یا به فروش رساندن آن در صرافی احتیاج به کسب دانش ویژه ای ندارد. کافی است تریدر ابزار معاملاتی دلخواه خود را برگزیند، نمودار قیمت‌ها را مشاهده کند و وارد ترید گردد.

شما در حکم معامله گر ارز دیجیتال، امکان گذاشتن سفارشات خریداری، به فروش رساندن و به کار بردن stop limit و یا limit order را دارید ولی از این بابت صرافی‌ ها محدودتر از بروکرها هستند.

شما به عنوان معامله گری که بخواهید از پلتفرم بروکر برای خرید و فروش استفاده کنید، امکانات ویژ‌ه ای را خواهید داشت. آنها به شما کمک می‌کنند تا تکنیک ‌های خود را دقیق‌تر پیاده سازی نمایید. به طور مثال شما می توانید اندیکاتورهای اضافی بر روی نمودار قیمت گذاشته و از ابرازهای تحلیل تکنیکال بهره مند شوید.

شباهت های ارز دیجیتال و فارکس کدامند؟

در پایان باید گفت، در حالی که در مناطق خاصی اختلافات شدید بین بیت کوین و بازارهای فارکس وجود دارد، شباهت ها و پتانسیل هایی برای همگرایی بیشتر وجود دارد زیرا دارایی های دیجیتالی در حال متصل کردن خود به سیستم مالی جهانی هستند.
هر دو بازار از پلتفرم های اینترنتی بهره مند بوده و خرید و فروش در آنها با راحتی انجام پذیر است. البته برای بالا بردن میزان سود مهارت های کافی لازم است.

جمع بندی مطالب ارائه شده:

هر معامله ای که در بازار فارکس و یا در دنیای ارز های دیجیتال انجام پذیرد، دارای ریسک ها و خطرات ضرر و یا پاداش و دریافت سود است. پس معامله در این بازارها، هر دو جنبه مثبت و منفی را دارد. ولی به نظر می رسد در کل انجام معاملات در فارکس دارای ثبات و امنیت بیشتر است و از آنجا که تاریخچه طولانی تری دارد، مراتب قانون گذاری آن مشهودتر است.

تعدادی شباهت نیز بین این دو بازار وجود دارد. برای مثال، برای قیمت گذاری دارایی های مربوطه، پویایی اساسی بازار و عرضه و تقاضا حاکم است.

شباهت دیگر دو بازار فارکس و ارز دیجیتال این است که دارای پلتفرم های اینترنتی برای معاملات خود هستند. یعنی crypto و forex هر دو نمایانگر یک فروشگاه دیجیتالی با ارزش هستند که می توان با سهولت خریداری و فروش را انجام داد.

آنها هر دو نوسان بالایی دارند که فرصتی برای سود سریع در معاملات long و short را ایجاد می کند.

البته ترید رمزارزها وعده سود بیشتری در قیاس با معاملات فارکس را می دهند، بنابراین معامله گران با استعداد و با تجربه که در حد بالایی ریسک پذیر هستند، می توانند سود بیشتری را در ترید با ارز های دیجیتال به دست آورند و هیچ ارگان یا موسسه ای در معاملات آنها دخالت نمی کند.

سرانجام باید گفت در بازار فارکس، نقدینگی بیشتر بوده و بالا و پایین رفتن قیمت کمتر است، ولی در مقابل در بازار کریپتو بالا و پایین رفتن قیمت زیادتر است ولی نقدینگی کمتری از فارکس دارد. بنابراین معامله گران هر دو بازار باید بدانند که جهت وارد شدن به هر یک از این بازار ها باید تکنیک های ویژه آنها را آموخت و به کار گرفت.

سوالات متداول:

وظیفه کارگزار یا بروکر چیست؟

کارگزار یاbroker یک فرد یا بنگاه مالی است که به عنوان دلال میان سرمایه گذار و بورس اوراق بهادار عمل می­ کند. کارگزار همچنین می تواند در حکم یک بنگاه به عنوان نماینده برای مشتری عمل کند و مشتری را به ازای خدمات خود، مجاب به پرداخت کارمزد یا کمیسیون نماید.
به عبارت دیگر بروکر شخص یا بنگاهی است که معاملات بین خریدار و فروشنده را با دریافت حق العمل یا کمیسیون ترتیب می دهد. همچنین بروکری که به عنوان فروشنده یا به عنوان خریدار عمل می کند به عنوان طرف اصلی معامله محسوب می شود.

صرافی ارز دیجیتال چه کاری انجام می دهد؟

صرافی کریپتوکارنسی یا صرافی ارز دیجیتال (DCE) شغلی است که به مشتریان امکان می دهد ارزهای رمزنگاری یا ارزهای دیجیتال خود را با سایر دارایی ها، مانند پول معمولی فیات یا سایر ارزهای دیجیتال مبادله کنند.
صرافی ها نرخ ارز را برای هر کوین و هر توکن بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می کنند. اصولاً صرافی های رمزنگاری مشابه بورس های معمولی سهام کار می کنند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس در میزان نوسانات چقدر است؟

هر دو این بازارها دارای volatility بالایی هستند به این معنی که مستعد تغییرات سریع و غیرقابل پیش بینی، به خصوص به سمت بدتر شدن می باشند. این ویژگی هم مثبت است و هم منفی.
نوسانات در هر دو بازار فارکس و رمزنگاری وجود دارد. اما، هرچه ریسک بالاتر باشد، پاداش نیز بیشتر می شود. گرچه ارزهای رمزنگاری گرایش زیادی به نوسان دارند، اما بازار ارز دیجیتال و بازار فارکس می توانند در یک دوره زمانی کوتاه دچار تغییر و تحول عظیمی در قیمت شوند.

معامله در فارکس یا ارز دیجیتال، کدام یک بهتر است ؟

داد و ستد ارزهای رمزنگاری یا ارزهای خارجی از سطح بالایی از تعامل برخوردار می باشد. این امر به برنامه ریزی منطقی مؤثر، مدیریت صحیح ریسک، پشتکار و تمایل شدید به یادگیری مداوم نیاز دارد.
اما بدون شک انجام معامله در هر دو این بازارهای جهانی می تواند منجر به فرصت های قابل توجهی برای سرمایه گذاری باشد که تریدر باید آموزش کافی دیده باشد و با تمرین کافی، مهارت لازم را به دست آورده باشد.
در بررسی تفاوت ارز دیجیتال و فارکس باید گفت، ترید با ارز دیجیتال، به ویژه با ماهیت کوتاه مدت، روشی دشوار است که صرف نظر از دارایی مورد نظر، تنها درصد کمی از تریدرها تاکنون موفق به اخذ سود از آن شده اند.

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.

دلیل اصلی آن هم تورم‌زا بودن ارزهای کاغذی یا همان فیاتمانی است. دلیل اصلی تورم‌زا بودن آن‌ها نیز حکومت‌های

کشورهای مختلف هستند که برای مقاصد مختلف دست به چاپ بدون حساب‌وکتاب ارز رایج خود می‌زنند . اما بیت کوین با توجه به محدود بودن تعداد و غیرمتمرکز بودن آن می‌تواند راه مناسبی برای جلوگیری از این ابر تورم‌ها در نظر گرفت. این در حالی است که رمز ارزها هنوز راه درازی را در پیش دارند.

تاریخچه پول کاغذی (فیات مانی)

مردم دنیا قرن ها پیش برای تبادل اقلام مورد نیاز خود از مبادله کالا به کالا استفاده می کردند. بعدها پول کاغذی در کشور چین چاپ شد. استان سی چوآن در قرن یازدهم میلادی صدور پول کاغذی یا همان فیات مانی را آغاز کرد. ابتدا امکان تبدیل این پول کاغذی به ابریشم، طلا و یا نقره وجود داشت ولی در نهایت طی قرن سیزدهم میلادی، یک سیستم ارز فیات تشکیل شد. مورخان نوشته اند که این سیستم پولی در سقوط امپراتوری مغول ها نقشی اساسی داشته است و هزینه‌ های بیش از اندازه و ابرتورم ریشه اصلی مشکلات آن بودند.

در قرن هفدهم میلادی، پول فیات در اروپا توسط کشورهای اسپانیا، سوئد و هلند مورداستفاده قرار گرفت. البته سیستم فیاتمانی در سوئد شکست خورد و دولت مجبور شد آن را کنار بگذارد و از نقره استفاده کند. در طول دو قرن بعدی فرانسه، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالت متحده امریکا از ارز کاغذی یا همان فیاتمانی استفاده کردند و نتایج خوبی گرفتند. با فرارسیدن قرن بیستم میلادی، آمریکا دوباره استفاده از ارز کالا محور را در دستور کار قرارداد ، اما این بار به‌صورت محدود. در سال ۱۹۳۳ ، دولت امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را از بین برد. در سال ۱۹۷۲ (دوران ریاست جمهوری نیکسون) ایالات‌متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و از سیستم ارز فیات یا همان پول کاغذی استفاده کرد. درنتیجه این اقدام، طلا در سطح جهانی از میان تبادلات و معاملات کنار گذاشته شد و کشورهای مختلف تصمیم گرفتند از فیات استفاده کنند. این سرآغاز پول‌های کاغذی از ابتدای تاریخ بشریت و تبادلات کالا به کالا تا به شکل امروزی بود.

ارزهای فیات چگونه کار می کنند؟

ارزهای فیات یا همان پول کاغذی امروزی توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، بلکه با اعتقاد افراد و دارندگان آن ارزشمند و به موجب دستورات دولتی و قانونی ارزش گذاری می شود. پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای نقش بازی می کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را همان طور که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله کالا با کالا خریداری کنند.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصادی یک کشور، نحوه اداره کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره بانکی دارد. کشوری که بی‌ ثباتی سیاسی را تجربه می‌ کند، احتمالاً دارای یک ارز فیات ضعیف و قیمت‌ های تورم زا است، که خرید محصولاتی که مردم نیاز روزانه دارند را برای آن ها دشوار می‌ کند. یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می کند که عموم مردم به توانایی آن ارز اعتقاد و برای قدرت خرید، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید اعتبار کامل دولت حاکم را برخوردار باشد و البته به میزان چاپ این ارزها توسط بانک های مرکزی دولت ها نیز مربوط است.

مزایا و معایب استفاده از ارز فیات

مهم ترین ویژگی ارزهای فیات، بر خلاف کالاهایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت ها و بانک ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند. ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک های مرکزی می‌ توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و بر روی آن ها کنترل بیشتری در عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی داشته باشند.

به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند. اگر چه پول فیات به‌ عنوان ارز باثبات‌ تری در دنیا دیده می‌ شود که می‌ تواند در برابر رکود کاهش یابد، اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. حتی فدرال رزرو که عرضه پول را کنترل می کند، نتوانست از وقوع بحران جلوگیری کند. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌ تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد، تبدیل می‌ کند.

شکست ارزهای فیات

در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، بانک مرکزی زیمباوه به علت مشکلات اقتصادی، چاپ پول ملی خود را به میزان شگفت‌ انگیزی افزایش داد. این اقدام منجر به ابرتورم در این کشور شد و در سال ۲۰۰۸ نرخ تورم این کشور بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد قرار داشت. قیمت‌ ها به سرعت در حال افزایش بودند و شرایط به حدی بد شده بود که مشتریان برای خرید مایهتاج روزانه خود دچار مشکل شده بودند. آن ها محبور به حمل کیسه‌ هایی پر از پول بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه‌ ای، معادل ۴۰ سنت از ارز کشور آمریکا بود.

تفاوت ارز فیات با طلا در چیست؟

طلا امکان تبدیل اسکناس‌ های کاغذی به طلا را فراهم می‌کرد و پشتوانه تمام پول‌ های کاغذی این سیستم، مقداری مشخصی از این فلز گران بها بود که توسط دولت نگهداری می‌ شد. در یک سیستم ارزی کالا محور، دولت‌ ها و بانک‌ ها تنها در صورتی می‌ توانند ارز جدید وارد چرخه اقتصاد کنند که مقدار متناسبی از طلا در ذخایر خود داشته باشند. چنین سیستمی توانایی دولت برای تولید پول و افزایش ارزش آن (صرفا بر اساس فاکتورهای اقتصادی) را محدود می‌ کند. در اکوسیستم ارزهای فیات، پول را نمی‌ توان به چیز دیگری تبدیل کرد.

در این سیستم، مسئولین می‌ توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول تاثیر گذاشته و افزایش یا کاهش قیمت آن را به شرایط اقتصادی وابسته کنند. بنابراین دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی‌شان اختیارات بیشتری خواهند داشت و با به کار گیری ابزارهای مختلف می‌ توانند نسبت به انواع شرایط و بحران‌ های اقتصادی، واکنش مناسب نشان دهند. بانک داری ذخایر کسری (Fractional Reserve Banking) و کاهش کمی (Quantitative easing) از جمله ابزارهایی هستند که این سیستم در اختیار دولت‌ ها و بانک‌ ها قرار می‌ دهد. طرفداران طلا ادعا می‌ کنند سیستم یک ارز کالا محور به دلیل پشتوانه فیزیکی و ارزشمندش، ثبات بیشتری دارد. در مقابل، طرفداران سیستم پولی فیات می‌ گویند که قیمت طلا هرگز با ثبات نبوده است. نوسان و تغییر در میزان ارزش، هم برای ارز کالا محور و هم برای ارز فیات اتفاق می‌ افتد، ولی در سیستم فیات، دولت در شرایط اقتصادی اضطراری اختیار عمل بیشتری دارد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال

ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است. بیت کوین مثل بیشتر کریپتوکارنسی‌ ها، یک موجودی محدود و کنترل شده دارد، اما در مقابل، بانک‌ ها می‌ توانند هر مقدار از ارز فیات را بدون هیچ پیش نیازی و با توجه به صلاح دیدشان برای اقتصاد کشور، تولید کنند.

رمز ارزها پول دیجیتالی هستند و معادل فیزیکی ندارند و مرزی برای آن ها تعیین نشده است. بنابر این برای انجام تراکنش‌ های بین‌‌المللی محدودیت‌ های کمتری دارند. علاوه بر این، تراکنش‌ های رمزارزی برگشت‌ ناپذیر هستند و با توجه به ماهیت رمزارزها، دنبال کردن و پیگیری امور مالی در مقایسه با سیستم فیات بسیار دشوارتر خواهد بود. در حال حاضر، بازار ارزهای دیجیتال خیلی کوچک‌ تر و در نتیجه پُر نوسان تر از بازارهای سنتی است. این نوسان زیاد احتمالا یکی از دلایل اصلی پذیرفته نشدن رمزارزها در بخش اصلی اقتصاد بوده است، اما با ادامه رشد این اقتصاد نوپا و پخته شدن کاربران آن، نوسانات نیز کاهش خواهد یافت.

نظر شما در رابطه با ارز فیات و آینده آن ها چیست؟

دیدگاه خود را در بخش نظرات برای ما بنویسید.

سوالات متداول:

ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال در چیست؟

ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است.

تفاوت بیت کوین و اتریوم چیست؟ مقایسه دو ارز دیجیتال برتر بازار، BTC و ETH

بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) را می‌توان با اطمینان دو ارز دیجیتال محبوب بازار دانست که به رشد حوزه کریپتوکارنسی کمک زیادی کرده‌اند. بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که ایجاد شد و عده‌ای آن را طلای دیجیتال می‌نامند در حالی که اتریوم را می‌توان یک کامپیوتر غیرمتمرکز دانست. بین این دو دارایی شباهت‌ها و تفاوت‌هایی وجود دارد و ما در این مقاله قصد داریم تفاوت بیت کوین و اتریوم را برای شما روشن کنیم.

بیت کوین مانند طلا گرانبها و کمیاب است و از همین جهت هم آن را طلای دیجیتال می‌نامند؛ با این حال برتری بیتکوین نسبت به طلا این است که عرضه این ارز دیجیتال محدود است و در نهایت قرار است 21 میلیون واحد BTC عرضه شود. همچنین بیت کوین را می‌توان به راحتی در یک ولت ارز دیجیتال ذخیره کرد. اتریوم نیز به عنوان یک رایانه غیرمتمرکز برای جهان در نظر گرفته می‌شود زیرا از این شبکه بلاکچینی برای اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) استفاده می‌شود.

به صورت کلی بیت کوین و اتریوم از برخی لحاظ دو ارز دیجیتال برتر بازار کریپتوکارنسی‌ها هستند. برخی از این معیارها شامل ارزش بازار یا مارکت کپ، آدرس‌های کیف پول منحصر به فرد و حجم معاملات در صرافی‌های ارزهای دیجیتال هستند.

بیت کوین و اتر، هر دو دارایی‌هایی هستند که بر روی یک دفتر کل توزیع شده عمومی به نام بلاک چین قرار دارند و می‌توانند در کیف پول‌های ارز دیجیتال ذخیره شوند.
هر دو ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند، به این معنی که توسط بانک‌های مرکزی یا سایر مقامات صادر یا قانون گذاری نمی‌شوند. در عوض امنیت تراکنش این دو ارز دیجیتال توسط ماینرهای شبکه تامین می‌شود.

با این حال بین این دو دارایی دیجیتال تفاوت‌های مهمی نیز وجود دارد که در این مقاله قصد داریم به تفاوت بیت کوین و اتریوم بپردازیم. بیتکوین و اتر می‌توانند مکمل یکدیگر باشند زیرا اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. بیت کوین ممکن است به عنوان ذخیره ارزش مورد استفاده قرار گیرد، در حالی که از اتر برای تعامل با برنامه‌های ساخته شده بر روی بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود. یک هولدر ارز دیجیتال ممکن است بیت کوین را در سبد دارایی خود برای ذخیره ارزش و به عنوان یک پناهگاه امن برای محافظت از دارایی در برابر تورم ذخیره کند و از اتر برای دسترسی به خدمات مالی غیر متمرکز یا دیفای (DeFi) استفاده کند.

بیت کوین (BTC) چیست؟

بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که راه اندازی شد و مستقل از هر مرجع مرکزی مانند بانک کار می‌کرد. اولین بلاک تولید شده در بلاک چین این ارز دیجیتال که به آن بلاک جنسیس (genesis block) هم گفته می‌شود در ژانویه سال 2009 توسط خالق این رمزارز با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو استخراج شد. از آن زمان، پذیرش بیت کوین به طور پیوسته در طول زمان در حال افزایش بوده است. بیت کوین به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا (P2P) ایجاد شد، به این معنی که تراکنش‌های آن را می‌توان بدون نیاز به دخالت هیچ نهاد مرکزی انجام داد.

این ارز دیجیتال به کاربران این اجازه را می‌دهد تا خارج از کنترل دولت‌ها، بانک‌ها و موسسات مالی دارایی خود را مدیریت کنند و تراکنش‌های آن به شبکه غیرمتمرکز بلاک چین متکی است. در فرآیند استخراج بیت کوین از مکانیزم اجماع اثبات کار (Pow) استفاده می‌شود. در این مکانیزم ماینرهای بیت کوین برای حل کردن یک معادله ریاضی با یکدیگر رقابت میکنند و فردی که معادله را حل کند بلاک جدید را به شبکه اضافه می‌کند و پاداش 6/25 بیتکوین را دریافت می‌کند.

همان طور که می‌دانید بلاک چین بیت کوین به صورت عمومی در دسترس است و تاریخچه همه تراکنش‌ها روی آن ثبت می‌شود. همه‌ی بلاک‌ها در بلاک چین به یکدیگر متصل هستند و کوچک‌ترین دستکاری در اطلاعات یک بلاک باعث تغییر در کل شبکه می‌شود.

فرآیند استخراج بیت کوین و مکانیزم اجماع در واقع امنیت شبکه را تضمین می‌کند و بلاک چین را از عوامل مخربی مانند دوبار خرج کردن یا دابل اسپندینگ در امان نگه می‌دارند. رفته رفته و با افزایش قیمت بیت کوین این دارایی به عنوان ذخیره ارزش بیشتر مورد توجه قرار گرفت و روز به روز موسسات بیشتری به سرمایه گذاری در این ارز دیجیتال روی آوردند.

اتریوم (ETH) چیست؟

در حالی که بیت‌کوین از فناوری بلاک چین برای انجام تراکنش‌های مالی استفاده می‌کند، اتریوم با استفاده از بلاک چین برای ایجاد یک کامپیوتر غیرمتمرکز، یک گام فراتر رفته است. اتریوم یک شبکه بلاک چینی منبع باز و غیرمتمرکز است که ارز دیجیتال اختصاصی آن، اتر (ETH) نام دارد. ارز دیجیتال اتر برای انجام تراکنش‌ها و تعامل با برنامه های کاربردی در شبکه بلاک چین مورد استفاده قرار می‌گیرد. وایت پیپر اتریوم در سال 2013 توسط یکی از بنیانگذاران آن، ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، منتشر شد و در این سند جزئیات استفاده از قراردادهای هوشمند شرح داده شد.

قراردادهای هوشمند امکان ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز یا DApps را فراهم می‌کنند و برنامه‌هایی هستند که بدون وجود یک نهاد مرکزی می‌توانند کار کنند.

شبکه اتریوم در جولای 2015، به عنوان یکی از جاه طلبانه ترین پروژه‌ها در فضای کریپتوکارنسی با هدف تمرکززدایی اینترنت راه اندازی شد. اتریوم مانند بیت کوین یک پلتفرم غیرمتمرکز است که برای تامین امنیت شبکه و بررسی تراکنش‌ها، از مکانیزم اجماع اثبات کار PoW استفاده می‌کند.

اتریوم دارای زبان برنامه نویسی خاص خود به نام Solidity است که برای برنامه ریزی قراردادهای هوشمند برای اجرا بر روی بلاک چین استفاده می‌شود. یکی از مهم‌ترین کاربردهای اتریوم، استفاده از آن برای اجرای قراردادهای هوشمند است. نوآوری‌های شبکه اتریوم همچنان در حال افزایش است.

از مزایای اتریوم برای این حوزه می‌توان پیدایش امور مالی غیر متمرکز یا دیفای، توکن های غیرقابل تعویض یا NFT ها و قراردادهای هوشمند را نام برد. کاربران هزینه انجام این فرآیندها و استفاده از امکانات اتریوم، مانند ایجاد قراردادهای هوشمند، استفاده از DApps، پرداخت تراکنش‌ها و استفاده از دیفای را باید با اتر پرداخت کنند.

تفاوت بیت کوین و اتریوم چیست؟

در حالی که شبکه بیت کوین و اتریوم هر دو مبتنی بر تکنولوژی دفتر کل توزیع شده یا DLT است، این دو دارایی دیجیتال از نظر مشخصات فنی بسیار متفاوت هستند. برای مثال بیت کوین به عنوان طلای دیجیتالی و برای ذخیره ارزش عمل می‌کند در مقابل نیز از اتر برای پرداخت هزینه‌ها در شبکه اتریوم و برنامه‌های کاربردی استفاده می‌شود.

همچنین بیت کوین از شبکه Omni layer استفاده می‌کند؛ Omni layer پروتکلی است که امکان انجام معاملات به کمک توکن در بلاک چین بیت کوین و سایر ارز های دیجیتال را فراهم می‌کند. کاربران به کمک شبکه omni layer می‌توانند بر روی شبکه بیت کوین، ارز بفرستند و به انجام معاملات خود بپردازند. از طرفی نیز توکن‌های اتریوم طبق استانداردهای مختلفی صادر می‌شوند که محبوب‌ترین آنها ERC-20 (مخفف: Ethereum Request for Comment) است.

استاندارد ERC-20 لیستی از قوانینی است که روی یک توکن باید پیاده سازی شوند تا آن ارز دیجیتال بتواند روی بلاک چین اتریوم راه اندازی شود. در واقع ERC20 مجموعه‌ای از قواعد و مقرراتی است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا یک قرارداد هوشمند را به همراه توکن‌هایش بر بستر شبکه اتریوم بسازند.

از دیگر مواردی که می‌توان در لیست تفاوت بیت کوین و اتریوم نام برد، زمان اضافه شدن بلاک‌های جدید یا سرعت استخراج بیت کوین و اتر است که زمان تایید تراکنش‌ها را تعیین می‌کند. بلاک ها در شبکه بیت کوین به طور متوسط ​​هر 10 دقیقه یک بار تولید می‌شوند، در حالی که ای فرآیند در شبکه اتریوم حدود 15 ثانیه طول می‌کشد.

شاید مهم‌ترین مورد درباره تفاوت بیت کوین و اتریوم این باشد که اتریوم در حال فاصله گرفتن از مکانیزم اثبات کار و روی آوردن به مکاینزم اثبات سهام است. اثبات سهام روشی برای حفظ امنیت شبکه‌های بلاک چینی و جایگزین اثبات کار است. در این مکانیزم افرادی که قصد دارند در فرآیند تأیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌های جدید شرکت کنند، باید ارز دیجیتال اصلی آن شبکه را بخرند و در شبکه به عنوان وثیقه قرار دهند. سپس اعتبار سنج‌ها با توجه به میزان دارایی قفل شده و مدت زمان قفل‌ماندن دارایی‌ها، از شبکه پاداش می‌گیرند. یکی از مزیت‌هایت مکانیزم POS این است که بر خلاف POW مستلزم استفاده از نیروی برق زیادی نیست و از این جهت آسیب کمتری به طبیعت وارد می‌کند. ارزهای دیجیتالی که از مکانیزم POS استفاده می‌کنند را ارز دیجیتال سازگار با طبیعت یا سبز می‌نامند و آدا، رمزارز اختصاصی شبکه کاردانو را می‌توان جز ارزهای دیجیتال سبز دانست.

سخن پایانی

با وجود تمام تفاوت‌هایی که ذکر شد، اتر و بیت کوین از بسیاری جهات شبیه به هم هستند: هر دو ارزهای دیجیتالی هستند که از طریق صرافی های آنلاین معامله می‌شوند و از آنجا که توسط هیچ نهاد مرکزی کنترل نمی‌شوند، غیر متمرکز هستند. با این حال مهم‌ترین تفاوت بیت کوین و اتریوم شاید اهداف کلی آنها باشد. در حالی که بیت کوین به‌عنوان جایگزینی برای ارزهای فیات ایجاد شد و به عنوان ابزاری برای ذخیره ارزش مورد استفاده قرار می‌گیرد، اتریوم به عنوان پلتفرمی برای تسهیل قراردادهای هوشمند و انجام امکاناتی مانند امور مالی غیرمتمرکز عمل می‌کند.