توکن چیست و به چه کار می‌آید؟
به‌طور کلی، توکن چیزی است که نشان‌دهنده چیز دیگری است؛ مانند یک شیء دیگر (اعم از فیزیکی یا مجازی) یا یک مفهوم انتزاعی. به عنوان مثال، یک هدیه گاهی به‌عنوان یک Token یا نشانه‌ای از ارزش قائل‌شدن هدیه‌دهنده به گیرنده آن است. در رایانه‌ها انواع مختلفی از توکن‌ها وجود دارد. در این مطلب از کوین نیک همراه ما باشید تا اطلاعات لازم را در زمینه Token به شما ارائه کنیم.
۱. در یک شبکه حلقه توکن (token ring)، وجود یک Token (که تنها تنظیم بیت خاصی است) در یک جریان انتقال مداوم در حال گردش، به یک دستگاه اجازه می‌دهد تا تنظیم بیت را تغییر دهد (بدین ترتیب توکن را می‌گیرید) و یک پیام را در جای خود قرار می‌دهید. گیرنده پیام در جای دیگری از شبکه حلقه توکن، پیام را دریافت کرده و سپس آن را حذف می‌کند و بیت را مجددا تنظیم می‌کند (بدین ترتیب توکن را پس می‌گیرد) تا شخص دیگری در حلقه دستگاه‌ها بتواند در استفاده از آن فضای پیام، نوبت خود را داشته باشد.
۲. توکن برنامه‌نویسی، مولفه اصلی کد منبع است. کاراکترها به‌صورت یکی از پنج کلاس توکن‌ها دسته‌بندی می‌شوند که توابع خود (ثابت‌ها، شناسه‌ها، اپراتورها، کلمات رزرو‌شده و جداکننده‌ها) را مطابق با قوانین زبان برنامه‌نویسی توصیف میکنند.
۳. توکن امنیتی یک وسیله فیزیکی است، مانند یک کارت هوشمند ویژه که همراه با چیزی که کاربر می‌داند، مانند PIN، دسترسی مجاز به یک سیستم رایانه یا شبکه را امکان‌پذیر می‌‌سازد.
توکن در ارزهای رمزنگاری‌شده به چه معنی است؟
واژه Token در رمزنگاری و به‌طور کلی، معانی مختلفی دارد. در ارزهای رمزنگاری شده، Token معمولا به‌عنوان مترادف ارزهای رمزنگاری‌شده به‌کار می‌رود. اغلب این دو اصطلاح با هم ترکیب شده و اصطلاح «توکن رمزنگاری» استفاده می‌شود. در نظر بگیرید واحد شمارش روی بلاک چین بیت کوین، توکن بیت کوین است و مجموع شمارش در بلاک چین اتریوم، توکن اتریوم است. ارزهای رمزنگاری‌شده به‌عنوان داده‌های توکن‌سازی شده وجود دارند (نوعی از داده‌های رمزگذاری‌شده که به‌طور کلی در رمزنگاری و امنیت رایانه مورد استفاده قرار می‌گیرند)، بنابراین ارزهای رمزنگاری‌شده اغلب به‌عنوان توکن نامیده می‌شوند. گاهی اوقات مردم از اصطلاح توکن برای اشاره به دارایی‌های دیجیتالی استفاده میکنند که در بلاک چین ارز رمزنگاری‌شده دیگری وجود دارند. با همه این تفاسیر، در امنیت رایانه و ارزهای رمزنگاری‌شده، اصطلاح Token به‌طور کلی به یک رشته رمزنگاری از اعداد و حروف اشاره دارد که هیچ داده واقعی ندارد، اما به داده‌های واقعی مربوط می‌شود (این کد رمزنگاری‌شده «نشانه‌ای» برای داده‌های واقعی است.) در امنیت رایانه، این توکن‌ها توکن امنیتی نامیده می‌شوند.
در ارزهای رمزنگاری‌شده، بیش از یک جنبه از معامله به‌صورت «داده‌های توکن‌سازی‌شده» وجود دارد. یک Token می‌تواند چیزی شبیه به این باشد:
در ارزهای رمزنگاری‌شده، اصطلاح Token به‌طور کلی می‌تواند به هر «توکن ارز رمزنگاری‌شده» (مثلا بیت‌کوین، اتریوم، لایت‌کوین و …) اشاره داشته باشد یا می‌تواند به توکنی اشاره کند که در بلاک چین ارز رمزنگاری‌شده دیگری وجود دارد (مثلا توکن‌های ICO روی بلاک چین اتریوم.)
زمانی که هیچ زمینه دیگری ارائه نشده است، هنگام بحث در مورد ارزهای رمزنگاری‌شده، معمولا باید چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ فرض کنید اصطلاح Token به عنوان مترادف ارز رمزنگاری‌شده استفاده می‌شود.
در عین حال، هنگامی که از Token برای توصیف نوع خاصی از ارز رمزنگاری‌شده استفاده می‌شود، باید فرض کنید که این امر به رمزپایه‌ای اشاره دارد که روی بلاک چین ارز رمزنگاری‌شده دیگری مانند اتریوم وجود دارد.
در همین حال، هنگام بحث در مورد رمزگذاری رایانه یا امنیت رایانه، باید فرض کنیم که Token رشته‌ای از اعداد و حروف به‌کاررفته در رمزگذاری را توصیف می‌کند و نه یک «توکن ارزش» مانند بیت کوین (توکن بیت کوین یک جانشین برای ارزش است، دقیقا مانند پول.)
با توجه به همه این موارد، پاسخ کوتاه درباره این که چرا همه موارد فوق صحیح است، این است که ارزهای رزمنگاری‌شده، توکن‌های ارزش هستند که بیشتر به‌عنوان داده‌های معامله توکن‌سازی‌شده ذخیره‌شده روی بلاک چین‌ها وجود دارند.
به‌طور خلاصه، یک ارز رمزنگاری‌شده در ارتباط با اصطلاح Token، به معنی استفاده به عنوان پول با بیشتر از یک روش است.
آیا می‌دانستید نه تنها می‌توانید پول را توکن کنید، به عنوان مثال توکن بیت‌کوین نمونه‌ای از این مورد است، بلکه تقریبا می‌توانید هر چیزی را توکن کنید؟ به‌عنوان مثال، شما توکنی را ایجاد می‌کنید که نشان‌دهنده یک قطعه از املاک و مستغلات یا سهام است و سپس می‌توانید با استفاده از فناوری‌های موجود در ارزهای رمزنگاری‌شده (مانند بلاک چین‌ها و قراردادهای هوشمند) آن Token را معامله کنید.
توکن در ارزهای رمزنگاری‌شده
این مطلب راهم مطالعه کنید: تکنولوژی تمرکز زدایی اتریوم چیست؟
روش‌های مختلفی که اصطلاح توکن در ارزهای رمزنگاری‌شده استفاده می‌شود
با توجه به این نکات کلی، اصطلاح «Token» در ارزهای رمزنگاری شده به چند روش مختلف استفاده می‌شود (برخی در بالا ذکر شد، برخی هنوز مورد توجه قرار نگرفته‌اند.)
در ارزهای رمزنگاری‌شده
۱. اصطلاح Token به معنای کاملا کلی برای توصیف هر دارایی دیجیتالی استفاده می‌شود (جایی که بیت کوین یک «توکن ارز رمزنگاری‌شده» است و اتریوم یک «توکن ارزرمزنگاری‌شده») است.
۲. اصطلاح Token برای توصیف یک واحد از ارزش استفاده می‌شود (مثلا من تعداد X توکن بیت‌کوین دارم.) در اینجا اشاره به این واقعیت است که ارزهای رمزنگاری‌شده، مانند دلار آمریکا، توکن‌های ارزش/ توکن‌های ارز/ پول توکن هستند (آنها ارزش را نشان می‌دهند، اما خودشان هیچ ارزش ذاتی ندارند.)
۳. اصطلاح Token به این واقعیت اشاره دارد که تولید، انتقال و ذخیره‌سازی ارزهای رمزنگاری‌شده از رشته‌هایی از اعداد و حروف موسوم به توکن استفاده می‌کند (توکن‌سازی نوعی رمزگذاری است.) در معامله‌های ارزهای رمزنگاری‌شده، توکن‌ها هنگام ایجاد تراکنش‌ها از طریق اینترنت تولید شده و فرستاده می‌شوند و به عنوان ورودی و موارد ثبت‌شده موجود در دفترکل/بلاک چین سکه وجود دارند.
۴. در عین حال، گاهی اوقات هنگامی که مردم می‌گویند «Token»، آنها به‌طور خاص به دارایی‌های دیجیتالی که روی پلتفرم ارزهای رمزنگاری‌شده دیگری ساخته شده‌اند، مانند توکن‌هایERC-20 اترویم،ERC-223 ، ERC-721 و ERC-777 اشاره میکنند. توکن بومی در پلتفرم اتریوم، اتر 0x است، برای مثال توکن ERC-20 از 0x ICO ایجاد شده است. هر دو اتر و 0x در شبکه اتریوم، ارزهای رمزنگاری‌شده (توکن‌های AKA) هستند، اما ممکن است کسی برای تمایز آن از ارز رمزنگاری‌شده بومی در یک پلتفرم / شبکه / بلاک چین، به 0x به عنوان «توکن» اشاره کند.
۵. توکن همچنین می‌تواند برای توصیف «توکن‌های کاربردی» که رشته‌هایی از داده‌ها هستند که می‌توانند برای توابع خاص در سیستم‌های خاص استفاده شوند، به‌کار روند (مانند توکنی که به شما امکان دسترسی به مقدار مشخصی از فضای ذخیره‌سازی ابری را می‌دهد.)
۶. Token همچنین می‌تواند برای توصیف «توکن‌های امنیتی»که رشته‌های اعداد و حروف مورد استفاده در امنیت رایانه هستند (رشته‌های رمزگذاری شده از اعداد و حروف) به‌کار رود. نکته: توکن‌های امنیتی مورد استفاده در امنیت رایانه ممکن است با توکن‌های ICO مبتنی بر اتریوم اشتباه گرفته شوند.
به‌طور خلاصه، توکن‌ها می‌توانند توکن‌های ارزش (توکن‌هایی مانند بیت کوین)، توکن‌های امنیتی (توکن‌های مورد استفاده برای امنیت رایانه) یا توکن‌های کاربردی (توکن‌هایی که از ارزش‌ها استفاده میکنند و فقط ارزش‌ها را مبادله نمی‌کنند.) در همه این موارد، ما در مورد یک رشته رمزنگاری از تعدادی حروف صحبت می‌کنیم و تفاوت بین توکن‌های ارزش، توکن‌های امنیتی و توکن‌های کاربردی به هدفی که توکن برای آن استفاده می‌شود، مربوط است.
از نظر معنایی، در مورد ارزهای رمزنگاری شده، به‌طور کلی، اصطلاح «Token» معمولا به‌صورت مورد شماره ۱ برای توصیف هرگونه ارز رمزنگاری‌شده یا واحد ارزش یک ارز رمزنگاری‌شده به‌کار می‌رود یا مورد شماره ۲ که از آن برای توصیف توکن‌های ICO، به‌ویژه توکن‌های موجود در شبکه مانند اتریوم استفاده می‌شود.
در عین حال، در مواردی‌که مستقیما رمزگذاری مورد بحث قرار می‌گیرد، اصطلاح «توکن» به معنای یک رشته رمزگذاری‌شده است که به‌عنوان چیزی غیر از ارز رمزنگاری‌شده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به عبارت دیگر، اصطلاح «توکن» معمولا به معنای دسته‌ای از چیزهای مختلف در ارزهای رمزنگاری‌شده است، اما می‌تواند به معنای هر یک از موارد فوق در زمینه‌های خاص باشد.
با این‌حال، اگر کسی کلمه Token را در ارزهای رمزنگاری شده بیان کند، شما می‌توانید فرض کنید که آنها به «توکن ارز رمزنگاری‌شده» اشاره میکنند.
توکن نه تنها هم به یک توکن ارز رمزنگاری‌شده و هم یک توکن به‌ویژه مانند اتریوم اشاره دارد، بلکه به نحوه کار رمزنگاری، امنیت رایانه و نظریه چگونگی کارکرد پول نیز مربوط می‌شود. به‌طور خلاصه، توکن یک اصطلاح ساده است که پر از معنی است و بنابراین باید به زمینه‌ای که در آن استفاده می‌شود توجه کرد … به‌خصوص هنگام بحث در مورد ارزهای رمزنگاری‌شده، زیرا به اقتصاد و امنیت رایانه مربوط است.
اکنون مفهوم Token را در هر زمینه به‌صورت جداگانه بررسی می‌کنیم:
مفهوم اصطلاح توکن در ارزهای رمزنگاری‌شده: یک توکن یک رشته رمزگذاری‌شده است که به داده‌ها مربوط می‌شود. توکن‌سازی به‌سادگی نوعی رمزگذاری است (نوعی که به‌طور آزاد در فناوری رمزنگاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.)
نقش توکن‌ها در امنیت رایانه
از نظر امنیت رایانه، «توکن» نوعی از داده‌های رمزگذاری‌شده است که در آن رشته‌ای از داده‌های الگوریتمی تولید‌شده به‌عنوان جایگزینی برای داده‌های اصلی عمل میکنند. با این کار، حتی از ارسال پیام رمزگذاری‌شده داده‌های واقعی از طریق اینترنت جلوگیری می‌شود. این مفهوم به این معنی است که این توکن به داده‌های واقعی مربوط می‌شود ولی حاوی داده‌های واقعی نیست. بسیاری از سیستم‌های پرداخت دیجیتالی و انواع دیگر سیستم‌های دیجیتال از این نوع توکن‌ها استفاده میکنند، از جمله شرکت‌های Apple Pay ،Square، شرکت‌های کارت‌های اعتباری و ارزهای رمزنگاری‌شده.
مفهوم توکن و توکن‌های ارز / ارزش / پول
یک توکن ارز (یا توکن ارزش یا توکن پول) نماینده مقداری از یک ارز (یا به صورت عمومی‌تر ارزش یا پول) است که به‌صورت یک اسکناس دلار به صورت دیجیتال یا کاغذی است که نماینده ۱ دلار یا یک بیت کوین است که ارزش ۱BTC را نشان می‌دهد. بنابراین، هم دلارها و هم ارزهای رمزنگاری‌شده، توکن‌های ارز / توکن‌های ارزش / توکن پول هستند (آنها ارزش را نشان می‌دهند و می‌توانند به‌عنوان ارز / پول مورد چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ استفاده قرار گیرند؛ اما خودشان ذاتا ارزشی فراتر از ارزش مبادله ندارند.)
مفهوم توکن‌های کاربردی
همه توکن‌ها نیازی به جایگزین‌شدن برای ارز / ارزش / پول ندارند. از روش‌های دیگر نیز میتوان از توکن‌ها استفاده کرد. به‌عنوان مثال، توکن‌های Filecoin به کاربران امکان دسترسی به یک پلتفرم غیرمتمرکز ذخیره‌سازی ابری را فراهم میکنند (از این نظر برخی از توکن‌ها به عنوان کوپن یا بلیط برای مقدار x کالای خاص یا خدمات خاص عمل میکنند.) پول بودن یک کاربرد است، اما از نظر تئوری، همه ابزارها نباید حول محور تجارت و ارزش بچرخند.
ارز دیحیتال بیت کوین
توکن‌های ERC-20 (و توکن‌های دیگری از این دست)
«Token» به‌طور خاص در ارزهای رمزنگاری‌شده معنای دیگری دارد. افراد غالبا از اصطلاح «توکن» برای توصیف آلت‌کوین‌ها (جایگزینی برای بیت کوین) استفاده میکنند که در پلتفرم سکه دیگری وجود دارند. اتریوم و نئو مانند سایر پلتفرم‌ها دارای توکن‌هایی از این نوع هستند. معمولا با استفاده از محبوب‌ترین پلتفرم‌های اتریوم، «توکن» به هر توکن ERC-20 ساخته‌شده روی پلتفرم اتریوم که توکن بومی اتر (یا هرگونه توکن مبتنی بر NEO نیست) اشاره دارد.
توجه!
توابع هش رمزنگاری یک طرفه برای تولید توکن‌ها استفاده می‌شوند. یک تابع هش هر مقدار داده را می‌گیرد و سپس رشته‌ای با طول ثابت رمزگذاری‌شده از داده‌ها را ایجاد می‌کند. به‌طور کلی، ارزهای رمزنگاری‌شده برای بسیاری موارد از جمله ایجاد توکن‌ها از توابع هش رمزنگاری استفاده میکنند.
تفاوت بین ارز رمزنگاری‌شده و Token چیست؟
اساسا هیچ تفاوتی بین ارز رمزنگاری‌شده و توکن در یک سطح وجود ندارد، زیرا اصطلاح توکن به‌طور کلی هر ارز رمزگذاری‌شده را توصیف می‌کند. تنها وقتی افراد از اصطلاح توکن به‌طور خاص برای اشاره به توکن‌های امنیتی یا به‌ویژه برای توکن‌های ساخته‌شده روی پلتفرم دیگری مانند توکن‌های ERC-20 روی پلتفرم اتریوم استفاده میکنند، از نظر معناشناسی تفاوت وجود دارد.
مزیت توکن‌سازی
با توکن‌سازی، داده‌های حساس واقعی هرگز ارسال و ذخیره نمی‌شوند، تنها یک عدد تولید‌شده با الگوریتم به‌نام Token ارسال و ذخیره می‌شود. بنابراین، در داده‌های شخصی ارزهای رمزنگاری‌شده که نباید عمومی باشند، هرگز به‌طور مستقیم روی بلاک چین ذخیره نمی‌شوند یا از طریق اینترنت ارسال نمی‌شوند، تنها توکن‌هایی که مطابق با داده‌های اصلی هستند، ارسال و ذخیره می‌شوند.
این مطلب راهم مطالعه کنید: تفاوت بیت کوین با بلاک چین به زبان ساده ؟
نتیجه‌گیری
در ارزهای رمزنگاری‌شده اصطلاح Token به معنی یک چیز نیست، بلکه به بسیاری از موارد اشاره دارد. در همه موارد، یک توکن جایگزینی برای چیزهای دیگر است.
Token رشته‌ای رمزگذاری‌شده از داده‌ها است که به داده‌ها اشاره می‌کند بدون اینکه در واقع داده‌های اصلی را شامل شود و به‌طور خاص در ارزهای رمزنگاری‌شده، توکن یک رشته رمزگذاری‌شده از داده‌ها است که با انجام معامله یک شخص ایجاد می‌شود. این رشته آن معامله را مشخص می‌کند و به‌طور کلی در بلاک چین ذخیره می‌شود … بنابراین مردم گاهی اوقات ارزهای رمزنگاری‌شده را توکن می‌نامند.
از این نظر اتر، توکن ارز رمزنگاری‌شده بومی برای بلاک چین اتریوم است و بیت کوین، Token ارز رمزنگاری‌شده بومی برای بلاک چین بیت کوین است (جایی‌که یک بلاک چین یک دفترکل دیجیتالی معاملات است و آن معاملات توکن‌سازی می‌شوند و به‌عنوان توکن‌ها به بلاک چین افزوده می‌شوند.)
امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد. اگر به دنبال خرید بایننس کوین و سایر ارزهای دیجیتال بدون کمترین معطلی هستید، با ما در ارتباط باشید؛ زیرا این دقیقا همان کاری است که ما در «کوین نیک» برای شما انجام می‌دهیم. اینجا خرید و فروش انواع ارز دیجیتال، در سریع‌ترین زمان ممکن انجام می‌شود و در اکثر ساعات شبانه روز، هوای شما را داریم!
تفاوت ها و شباهت های توکن بهادار و اوراق بهادار توکنیزه شده
اغلب از توکن های بهادار به جای اوراق بهادار توکنیزه شده استفاده می شود، با اینکه یکسان نیستند و استفاده آنها به جای هم باعث گیجی می شود.
لازم است نسبت به معنای واژه ها جدی باشیم. حوزه رمز ارز ها شهرت زیادی در رابطه با اصطلاحات گیج کننده به دست آورده و استفاده از عبارات خاص برای اهداف تبلیغاتی نیز کمکی به رفع این موضوع نکرده است (چه تعداد از «بلاک چین ها»، زنجیره ی بلوک دارند؟). حتی اصطلاح «کریپتو» نیز که از کریپتوگرافی چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ یا رمزنگاری آمده، مفهوم اسرار را به ذهن می آورد و برای عموم بسیار گیج کننده است.
Security Tokens vs. Tokenized Securities/ Source
احتمالا عبارت «توکن های بهادار» را شنیده اید. پلتفرم ها در حال آماده سازی هستند، کسب و کار های رمز ارزی به کار خود مشغولند و توجه قانون گذاران جلب شده است. اغلب از «توکن های بهادار» به جای «اوراق بهادار توکنیزه شده» استفاده می شود، با اینکه یکسان نیستند. استفاده آنها به جای هم باعث گیجی و گمراهی می شود. آنها از ساختار های مختلف، سرمایه گذاران مختلف و پتانسیل های قانون گذاری مختلف برخوردارند و نمی توانند جای یکدیگر را بگیرند.
بیشتر بخوانید: کسب و کارها چگونه می توانند از پتانسیل های بلاک چین استفاده کنند؟
دقیقا چه تفاوتی بین توکن های بهادار و اوراق بهادار توکنیزه شده وجود دارد؟
توکن بهادار، ارائه کننده ی فناوری جدیدی است که برخی از ویژگی های اوراق بهادار سنتی را نیز دارد. اما، اوراق بهادار توکنیزه شده، یک دارایی سنتی است که با فناوری جدید ترکیب شده است. برخی توکن ها، بهادار محسوب می شوند و برخی خیر. توکنی که سود سهام به آن تعلق می گیرد یک ورقه بهادار است. توکنی که دسترسی به اطلاعات را آزاد می گذارد چه؟ مشخص نیست.
همچنین، اوراق بهادار توکنیزه شده به وضوح اوراق بهادارند. عملکرد آنها مشابه دارایی های خارج از بلاک چین است و فقط با فناوری متفاوتی کار می کنند. قانون گذاران سراسر جهان به دنبال قانون گذاری موارد استفاده از این فناوری هستند نه خود فناوری. طبقه بندی و فهم یک ورقه بهادار سنتی که متفاوت مبادله می شود آسانتر از نوع جدیدی از داراییست که ما را به بازتعریف مفاهیم قدیمی وا می دارد.
اوراق بهادار توکنیزه شده پوشش جدیدی برای یک دارایی آشناست که بازار را گسترش و نقدینگی را افزایش می دهد. بنابراین محصول جدیدی برای قانون گذاری وجود ندارد بلکه کانال توزیع شده ی بسیار ساده تری ایجاد شده است. ولی توکن های بهادار محصولات جدیدی هستند که برای قانون گذاران و سرمایه گذاران چالش برانگیزند.
بیشتر بخوانید: افزایش سرمایه انواع کسب و کار ها با اوراق بهادار دیجیتال (DSO)
چالش برانگیز بودن توکن های بهادار، کوچک شمردن اوراق بهادار توکنیزه شده نیست. برعکس، احتمالا به خاطر سادگی آنها در آینده ی نه چندان دور تعداد زیادی از این نوع دارایی را در بازار خواهیم دید. به احتمال زیاد به خاطر پیشی گرفتن عرضه بر تقاضا حداقل در ابتدای کار، مبادله ی آنها به سرمایه گذاران و قانون گذاران کمک می کند تا با بازار های مبتنی بر بلاک چین آشنا شوند و به همه ی ما در جهت درک مفهوم توکن های بهادار کمک می کند.
Security Tokens vs. Tokenized Securities/ Source
شناخت ناشناخته ها
مقایسه ی توسعه اینترنت و اوراق بهادار توکنیزه شده تلاشی برای چاپ مجدد مطالب تکراری توسط مجلات آنلاین است. توکن های بهادار بیشتر شبیه اپلیکیشن های خلاقانه ای مانند اسنپ چت، توییتر و تیندر است. هر دو مفهوم مفید هستند اما تنها یکی از آنها نگرش و زندگی ما را تغییر می دهد. هر دو نوع دارایی، مفهوم بازار سرمایه را تغییر خواهند داد و ناکارایی ها و دسترسی ها را بهبود می بخشند، اما تنها توکن های بهادار هستند که درک ما از بازار سرمایه را دچار دگرگونی می کنند.
بیشتر بخوانید: تبدیل دارایی ها به توکن و تاثیر آن بر اقتصاد و بازارهای جهانی
برای ارائه ی مفهوم توکن های بهادار به حمایت و فضا نیاز داریم و باید به وضوح منظورمان از هر عبارت را بیان کرده و از بردن همه چیز زیر چتر امنیت خودداری کنیم. اوراق بهادار توکنیزه شده تقریبا آماده هستند و احتمالا در ماه های آینده شاهد پیشرفت چشمگیرشان خواهیم بود. از سوی دیگر، توکن های بهادار هنوز در جایگاه یک نوآوری قرار دارند. آنها نیاز های متفاوتی نسبت به هم قطاران شناخته شده‌ترشان دارند و هرچه زودتر جداسازی مفاهیم را آغاز کنیم، زودتر می توانیم پتانسیل های این نوع دارایی را دریابیم.
توجه!
مطالب صرفا برای اهداف خبری و آموزشی ارائه می شوند و نباید به عنوان مشاوره ی تجاری از طرف کوین ایران و نویسندگانش مورد استفاده قرار گیرند.
تفاوت توکن با ارز دیجیتال
در اصطلاح اکثر افراد توکن و کوین را مترادف میدانند اما کاملاً به دو مفهوم متفاوت اشاره دارند با مجله ارز دیجیتال همراه شوید .
در فضای نوظهور و رو به رشد کریپتوکارنسی‌ها، رواج اصطلاحات جدید منجر به سوءبرداشت‌های اشتباهی از این مفاهیم شده است. بنا به تعریف، ارز (کارنسی) یک وسیله مبادله، واحد شمارش و یا ذخیره کننده ارزش است. بیت کوین نیز تمامی این ویژگی‌ها را داراست، درنتیجه انتخاب نام “کریپتوکارنسی” برای آن توجیه دارد. اما پس از موفقیت بیت کوین، تمامی کوین‌ها و توکن‌هایی که به طور انبوه تولید شدند “کریپتوکارنسی” نام گرفتند با این‌وجود که بسیاری از آنها ویژگی‌های لازم را نداشتند. بنابراین، تفاوت کوین و توکن چیست که به اشتباه مترادف هم به کاربرده شدند.
اما کوین چیست؟
کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است. بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آن‌همه تراکنش‌ها قابل رویت‌اند). در این زنجیره داده‌ها به طور جمعی ذخیره و بین شرکت‌کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می‌شوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش می‌دهد.
برخی از کوین‌ها مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت میکنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه داشته باشید چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند:
قابل‌تعویض‌اند
قابل‌تقسیم‌اند
قابل‌پذیرش‌اند
قابل‌انتقال‌اند
ماندگار هستند
و عرضه محدودی دارند
مشخصه‌های اصلی کوین‌ها عبارتند از:
به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند: به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.
قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.
از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟
معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها میتوان به چند مورد زیر اشاره کرد:
برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (میتوان آنها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آنها قیمت‌گذاری کنید)
برای مثال، میتوان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما می‌توانید این ارز دیجیتال را برای مدت‌زمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفاده‌های پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوین‌های دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگی‌های بیشتری هستند. برای مثال:
اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده می‌شود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum میتوان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ را تامین میکنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغول‌اند).
در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.
اگر ایده‌ای برای به روزرسانی شبکه DASH مطرح شود، کسانی که به اندازه معین‌شده دش در اختیاردارند، می‌توانند روی دهند که آیا این به‌روزرسانی باید رخ دهد یا خیر. این حق روی به دارندگانش این امکان را می‌دهد تا در خصوص چگونگی تحقق این پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.
توکن دارایی دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوین‌ها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده می‌دهد که در شبکه مشارکت نماید. توکن‌ها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک چین دیگر ایجاد می‌شوند. توکن‌ها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژه‌ای خاص استفاده شوند و یا به عنوان دارایی‌های دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یک‌زمان خاص و یک مکان خاص از آن استفاده می‌کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد.
توکن‌های دیجیتالی مشابه هستند و از آنها فقط در یک پروژه خاص استفاده می‌شود. ایجاد یک توکن آسانتر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرم‌هایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ به هر شخصی این امکان را می‌دهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.
انواع توکن
توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند که شامل:
توکن‌های امنیتی
این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق قرضه یا مشتقات هستند.
توکن‌های کاربردی
این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین میتوان از آنها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.
توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)
معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.
نتیجه گیری
در تفاوت چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ کوین و توکن باید گفت که کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند. درحالی که، توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل میکنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.
تفاوت کوین و توکن در رمزارزها چیست؟
کلمات “کوین” و “توکن” اغلب به عنوان مترادف استفاده می شوند و توسط بسیاری از مردم به عنوان “ارز دیجیتال” در نظر گرفته می شوند. اما آنها به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می کنند. بنابراین چرا بسیاری از فعالان رمزارز کوین ها و توکن ها را اشتباه می گیرند و تفاوت اساسی بین آنها چیست؟
در حوزه در حال تغییر سریع رمز ارزها، ظهور عبارات جدید منجر به سوء تفاهم و سوء استفاده از آنها شد. همه سکه ها و توکن ها به عنوان رمزارز در نظر گرفته می شوند، علیرغم این واقعیت که بسیاری از آنها به عنوان ارز در گردش نیستند و هرگز چنین ارزشی نداشتند. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیت کوین دارای همه این ویژگی ها است، بنابراین نام “رمز ارز” در این مورد موجه است. اما همه سکه ها و توکن ها، که تولید انبوه آنها پس از موفقیت بیت کوین آغاز شد، با دنباله روی از بیت کوین به عنوان “رمز ارز” نامگذاری شدند، اگرچه بسیاری از آنها ویژگی های لازم را ندارند. بنابراین کوین ها و توکن ها – دو نوع واحد مختلف که با استفاده از رمزنگاری ایجاد شده اند – رمز ارز نامیده می شوند. این واقعیت تازه کارها را گمراه می کند، آنها می خواهند برخی از رمز چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ ارزها را بخرند و سپس صاحبانِ خوشحالِ توکن های خودشان بشوند.
کوین ها
کوین ها (که اغلب آلت کوین نیز نامیده می شوند) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک های رمزگذاری ایجاد شده و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می کنند. در اصل این معادل دیجیتال پول است. بیت کوین مشهورترین مثال است. بیت کوین مبتنی بر بلاک چین است – پلفترم دیجیتال عمومی و توزیع شده، که در آن همه معاملات قابل مشاهده است. داده ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان در شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می شود. بلاک چین شفافیت را تضمین می کند و تقلب را کاهش می دهد. کوین هایی بر اساس پروتکل اصلی بیت کوین وجود چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ دارد که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم باز شده است (Litecoin ، Namecoin) و سکه هایی که روی بلاک چین اختصاصی ایجاد شده برای خودشان کار میکنند (Ripple ، Monero).
کوین ها ویژگی های مشابهی با پول دارند: قابل تغییر، قابل تقسیم، قابل قبول، قابل حمل، بادوام و با عرضه محدود هستند. اکثر علاقه مندان بلندپرواز رمزنگاری اصرار دارند که کوین ها در آینده جایگزین پول های معمولی خواهند شد.
ویژگی های اصلی کوین ها عبارتند از:
۱) آن ها به یک بلاک چین عمومی باز گره خورده اند-هر کسی مجاز به پیوستن و مشارکت در شبکه است.
۲) می توانند ارسال، دریافت یا استخراج شوند.
کوین ها برای هیچگونه عملکردی فراتر از عمل به عنوان پول به وجود نیامده اند.
بهترین سوالات متداول در مورد بیت کوین، بلاک چین و ارزهای دیجیتال
توکن ها
توکن ها دارایی های دیجیتالی هستند که توسط پروژه صادر شده اند و می توانند به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه مورد استفاده قرار گیرند و عملکردهای مشابهی را با کوین ها انجام دهند، اما تفاوت اصلی در این است که چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ این حق را به دارنده می دهد تا در شبکه مشارکت کند. ممکن است عملکردهای دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهم یک شرکت را نشان دهد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری دیگر – با راه اندازی پروژه های جدید جنبه های ناشناخته ای از عملکرد توکن ها کشف می شود. بلیط کنسرت، به عنوان مثال، یک “توکن واقعی در زندگی روزمره” است-شما می توانید از آن در زمانی خاص و در مکانی خاص استفاده کنید. شما نمی توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید – بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش خود را دارد. توکن های دیجیتال یکسان هستند – آنها فقط در یک پروژه خاص مورد استفاده دارند.
توکن ها نشان دهنده یک دارایی یا ابزار مفید هستند، بنابراین توکن های امنیتی و سودمند متمایز می شوند. توکن های امنیتی به گونه ای طراحی شده اند که سهم شرکت باشند (نشانه پروژه بدنام DAO ، که بلافاصله پس از راه اندازی هک شد و به عنوان یک توکن امنیتی شناخته میشد)، در حالی که توکن های کاربردی دارای موارد استفاده خاصی در پروژه هستند (BON Token).
ایجاد یک توکن راحت تر از ایجاد یک کوین است، زیرا نیازی به ایجاد یک کد جدید یا اصلاح کد موجود ندارید- شما فقط از یک الگوی استاندارد از سیستم عامل هایی مانند Ethereum استفاده می کنید که مبتنی بر بلاک چین هستند و به هر کسی اجازه می دهند در آن توکن ایجاد چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ کند. فقط چند قدم استفاده از یک الگو برای ایجاد توکن ها قابلیت همکاری متقابل را فراهم می کند، بنابراین کاربران می توانند انواع مختلف توکن را در یک کیف پول ذخیره کنند. اتریوم اولین رمزارزی بود که روند ایجاد یک توکن را ساده کرد و این آخرین دلیلی نبود که توکن ها به بازار هجوم آوردند.
جمع بندی
کوین ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن ها ممکن است سهم یک شرکت را نشان دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از عملکردهای دیگر را انجام دهند. کوین ها ارزهایی هستند که می توان از آنها برای خرید و فروش چیزها استفاده کرد. شما می توانید یک توکن را با کوین بخرید، اما برعکس امکان پذیر نیست. کوین به طور مستقل عمل می کند، در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم پروژه دارد.
تفاوت های توکن و کوین به زبان ساده
یکی از اصطلاحات رایج در بازار ارزهای دیجیتال، کلمۀ توکن (Token) است. تفاوت توکن و کوین (Coin) یکی از سوالات رایج کاربران در این بازار است. هزاران پروژه بلاکچین و رمزارز بعد از بیت کوین به وجود آمدند که اهمیت این سوال را بیش از پیش نمایش می‌دهند. در این مقاله والکس، به بررسی تفاوت کوین‌ها و توکن‌ها می‌پردازیم.
کوین چیست؟
به هر رمزارزی که یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین گفته می‌شود. مثلا بیت کوین و اتریوم رمزارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاکچین آن هدف خاصی را دنبال می‌کند. برای مثال بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم معتمد را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.
توکن چیست؟
توکن، یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قراردارد هوشمند مانند اتریوم است. این پلتفرم‌ها به کاربر اجازه می‌دهد تا از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند. ایجاد توکن‌هایی که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند و مدیریت آنها یکی از استفاده ها از این پلتفرم‌های قرارداد هوشمند است.
برای مثال، رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاکچین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده میکنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد.
پروژه‌های توکن، بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفته‌اند. این پروژه‌ها علاوه بر مزایای اصلی خود، برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی میکنند. برای مثلا برای انتقال تتر بر بستر TRC20 باید کارمزد شبکه را به صورت ترون پرداخت کرد.
مهم‌ترین بلاکچین‌های میزبان توکن‌ها
در حال حاضر بلاکچین اتریوم با پروتکل ERC20 محبوب‌ترین بلاکچین برای میزبانی توکن‌ها است. بسیاری از توکن‌های محبوب مانند تتر ERC20 ، میکر یا EOSبر بستر اتریوم فعالیت میکنند.
بعد از اتریوم، بلاکچین‌های ترون (Tron)، کاسموس (Cosmos) و تزوس (Tezos) به ترتیب بلاکچین‌های محبوب برای میزبانی توکن‌ها هستند.
تفاوت بین کیف پول توکن و کوین
یک تفاوت مهم بین توکن و کوین، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.
این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود، اما تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند گاهی نیاز به دانش فنی دارد.
توکن‌ها چرا به وجود آمدند؟
همانطور که تا این بخش از مقاله گفتیم، کوین بلاکچین اختصاصی دارد ولی توکن می‌تواند بر بستر یک بلاکچین دیگر ایجاد شود. عملاً ساخت یک توکن دیجیتالی کمتر از یک ساعت زمان لازم دارد و هر کسی که دانش کافی دربارۀ بلاکچین و قراردادهای هوشمند داشته باشد، می‌تواند آن را ایجاد کند.
با این حال، صرفاً ایجاد یک توکن، برای موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال کافی نیست. هر توکنی (مانند کوین‌ها) باید بین کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.
یکی از دلایل ایجاد توکن‌ها هزینۀ طراحی و کدنویسی بلاکچین اختصاصی است که امنیت آن نیز ممکن است کافی نباشد استفاده از یک پروتکل مطمئن به جای طراحی از صفر، دغدغه‌های امنیتی فراوانی را برطرف می‌کند.
بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC20 شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP2 را برای آن نوشت. ترون نیز یک مثال خوب دیگر برای این مورد است.
استفاده از چند بلاکچین نیز برای میزبانی، در بین بعضی توکن‌ها رایج است. استیبل کوین تتر بر بستر بلاکچین اتریوم، ترون و بایننس فعالیت می‌کند و ظرفیت بلاکچین‌های مختلفی را در پروژه خود به کار گرفته است.
کاربرد توکن‌ها و انواع آن
کوین‌ها معمولاً واسطه‌های پرداخت هستند. برای مثال بیت کوین یا اتریوم، معمولاً فقط به عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد، شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها، به خصوص توکن‌های موفق، با یک هدف و کاربرد خلق می‌شوند. برای مثال، توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است، با هدف حفظ ارزش سرمایه فعالان بازار در برابر نوسانات به وجود آمد.
توکن‌هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه دارند. به طور کلی سه نوع توکن در بازار وجود دارند:
1- توکن‌های کاربردی
برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاکچین یک بلیط سینما بخرید، در واقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه میکنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.
2- توکن‌های امنیتی
بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آنها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.
3- توکن‌های معاملاتی
یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل میکنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.
4- توکن حاکمیتی
یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمزارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است که در سال 2020 آغاز به فعالیت کرد.
البته باید به این نکته اشاره کنیم که دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسانتر کردن فهم روش کار آنها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود.
صحبت پایانی
به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را میتوان در چند جمله خلاصه کرد:
کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده میکنند.
کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.
هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را میتوان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.
کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت می‌شود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.
دیدگاه شما